ยึดติด
9 พ.ค. 53
วันเวลาผ่านไปเร็วมากกว่าที่ผมคาดไว้ ผมเหลือวันนี้เป็นวันสุดท้ายในการทำ baby thesis หรือ IS เพื่อส่งให้ทันรับปริญญา กับช่วงเวลาที่สั้น บวกกับความกดดันที่ตนเองสร้างขึ้นมา ทำให้อะไรอะไรในชีวิตดูจะไม่เป็นใจอย่างที่คาดหวัง แต่เมื่อรู้เท่าทันความรู้สึกผมจึงปล่อยใจไว้ที่เดิม โดยไม่ยุ่งวุ่นวายกับความรู้สึกนั้น
ผมปล่อยงานตรงหน้า มาเปิดบล้อกอ่านข้อความของเพื่อน ที่ใจดีมาให้ความคิดเห็นทั้งๆที่ผมแทบไม่ได้ไปอ่านหรือ ติดตามเรื่องราวของเพื่อนๆเลยในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา
ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณที่ทุกท่านมาอ่านเรื่องของผม อย่างสม่ำเสมอนั้นเป็นกำลังใจที่ดีให้กับผมมาก เกินกว่าจะอธิบาย...
ปกติวันอาทิตย์ผมจะไปวัดเพื่อให้อาหารปลา ถ้าไม่สายมากผมจะเลย ไปโบสถ์ที่อยู่ใกล้ๆบ้าน ไปร้องเพลงนมัสการ ไปปล่อยวางหัวใจ
วันนี้ผมเตรียมตัวจะออกไป แต่ผมเปลี่ยนใจถอยหลังกลับเข้ามานั่ง ในสวนของบ้านตัวเอง
ผมนั่งเงียบๆ ทบทวนเหตุผลในการให้อาหารปลาทุกวันอาทิตย์ ไม่แน่ใจว่าผมเคยเขียนลงบล้อกหรือไม่ถึงเหตุผลที่แท้จริง
คนรักผมเสียชีวิตเพราะขาดอากาศหายใจเนื่องจากน้ำเข้าไป เต็มปอดหรือจริงๆก็คือการจมน้ำนั่นเอง
ตั้งแต่นั้นผมก็ทึกทักเอาเองว่าเธอคงกลายเป็นปลาไปเสียแล้ว 555++
ดังนั้นเวลาไปให้อาหารปลา ผมจะคิดเสมือนว่ามีโอกาสได้พบเธอ ได้ส่งความรักความปรารถนาดีให้เธอผ่านอาหารปลา 555++
ทุกครั้งที่ไป ผมไม่ได้ปล่อยวางความรักลงเลย กลับยิ่งรู้สึกตระหนักในความรักนั้นมากขึ้น ยิ่งตอกย้ำ ยิ่งเพิ่มความรู้สึกของตนเองลงไปเสมอ ทำให้ความรู้สึกเศร้าไม่ได้จางหายไปตามกาลเวลา
แม้กระทั้งวันนี้ ผมยอมรับกับตัวเองว่าส่วนลึกในหัวใจยังคงคิดถึง เธออยู่เพียงแต่การแสดงออกทางอารมณ์ต่างกับเมื่อสามปีก่อน อย่างชัดเจนและเป็นในแนวทางที่เติบโตมากขึ้น
ปีก่อนหน้าในช่วงเวลาเดียวกัน หัวใจเหมือนถูกอัดด้วยลมหนักๆ จากท้องขึ้นมาหัวใจ จากหัวใจลงไปท้อง อยู่อย่างนั้นซ้ำแล้ว ซ้ำเล่ารู้สึกราวกับมีน้ำโศกล่วงหล่นจากหัวใจลงไปยังท้อง น้ำแห่งความเสียใจที่ไม่มีใครมองเห็นแม้กระทั่งตัวผมเอง
วันนี้ยังคงเป็นอยู่แต่ว่ารู้ตัวทันทีที่เกิดความรู้สึกเช่นนั้น เพราะผมได้เรียนรู้แล้วว่าจิตของตนเป็นอย่างไร สติอยู่ที่ใด เมื่อรู้จึงปล่อยวางไว้ที่เดิม
ช่วงนี้คนรอบข้างผมหลายคนกำลังอกหัก รักคุด รักเขาเขาไม่รัก รักกำลังร้างรา รักไม่เป็นดังหวัง รักร้างลาแล้วแต่ยังคงทำให้เจ็บช้ำ ไม่มีใครให้รัก อยากให้ใครมารัก หรือแม้กระทั้งเบื่อคนรัก หลากหลายรูปแบบมาแบ่งปันมาถามความคิดเห็นคนที่เคยรักแค่ เพียงครั้งเดียวในชีวิต ซึ่งผมก็ไม่รู้จะบอกอย่างไร คงทำได้เพียงแค่รับฟัง เพราะกระทั้งตัวผม ถ้าจะเรียกว่ารักไม่สมหวังก็ถือเป็นหนึ่งคนในนั้นเช่นกัน
เพียงแค่วันนี้ผมมีทัศนคติด้านความรักไม่เหมือนเมื่อก่อน ความรักที่เคยยึดติดถูกแปรสภาพเป็นรักที่ปรารถนาดี เพียงอย่างเดียวเพียงแค่แสดงออกว่ารักให้อีกฝ่ายอบอุ่นใจ เพียงแค่ไม่หวังในความรักนั้นกลับคืนมา
ผมรู้มันยากในการจะรู้จักรักแบบนี้ แต่ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน ไม่ว่าจะรักรูปแบบใด ก็เป็นเรื่องของคนสองคน ในเมื่อเราไปเปลี่ยนให้ความรักของอีกคนเป็นดั่งใจเรา ต้องการไม่ได้.. เราก็ต้องหันมาเปลี่ยนทัศนคติในการมองความรักของเราเอง เราไม่ได้เปลี่ยนตัวเอง แต่เปลี่ยนทัศนคติในใจตัวเอง
เช่นกัน ผมไม่สามารถทำให้คนที่ผมรักฟื้นคืนกลับมาได้ ผมไม่สามารถรู้ได้ว่าเบื้องหลังความตายเธอเป็นอย่างไร ดังนั้นผมจึงทำได้เพียงเข้าใจ ยอมรับสิ่งที่เป็นไป สิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ยึดติดกับรูปรสกลิ่นเสียงที่ไม่จีรัง ใจผมก็พบความสุขที่มาจากภายในจริงๆ น้ำตาในใจผมไม่ได้เลือนหาย แต่ผมรับรู้ เข้าใจและอยู่ได้กับเวลา ณ.ปัจจุบัน
ถ้าวันนี้ความรักคุณไม่เป็นดั่งหวัง หรือไม่ว่าจะกำลังผิดหวังกับเรื่องใดๆก็ตาม "คุณท้อแท้ได้ เสียใจได้ ร้องไห้ได้" แต่ต้องรับรู้ว่ามันเกิดขึ้นแล้ว มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะเกิดขึ้น เราไปลิขิตกับเรื่องธรรมดาของโลกแบบนี้ไม่ได้ แต่เราลิขิตหัวใจเราเองได้ ให้รู้จักรับมือ ให้รู้จักยอมรับ ให้รู้จักกลับมายืนบนโลกความเป็นจริง และเรียนรู้ชีวิตเพื่อก้าวต่อไป
เพราะชีวิตมันไม่ได้ Perfect...
ก่อนหน้านี้พี่ที่ผมนับถือบอกผมว่า
ชีวิตจะ Perfect เมื่อวันสุดท้ายที่เราตายจากโลกนี้ไป ซึ่งน่าเสียดายที่ไม่มีใครอยู่ทันรับรู้ความ Perfect ของมัน
วันอาทิตย์แล้วนะ ยังจะปล่อยใจให้ทุกข์อีกเหรอครับ ออกมาเถอะ ออกมาจากกรงความคิดของตนเอง
Happy Sunday กันนะ!!!!
กลิ่นดอย
ป.ล. "กับความรักเมื่อเราพยายามเต็มที่แล้ว ถ้าคนคนนั้นเกิดมาเพื่อคู่เรา ใช่เขาก็จะใช่ แต่ถ้าไม่ใช่ก็ปล่อยไปเนอะ" เป็นกำลังใจให้ครับ
Create Date : 09 พฤษภาคม 2553 |
|
43 comments |
Last Update : 9 พฤษภาคม 2553 15:18:44 น. |
Counter : 1225 Pageviews. |
|
|
|
มาอ่านยึดติดแล้วนะ ...
อ่านแล้ว ...จะได้ปล่อยวาง ^^