"ฆาตกรรมอินเตอร์เน็ต"

เรื่อง: ฆาตกรรมอินเตอร์เน็ต
ผู้เขียน: จี้ฉิง
ผู้แปล: อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี
สำนักพิมพ์: แพรวสำนักพิมพ์
ราคา: 215 บาท
จำนวนหน้า: 323 หน้า





รายละเอียด

จางจวิ้นเจี้ยน นักสืบเอกชนผู้มีสัมผัสที่หกแรงกล้า ครั้งนี้เขาได้รับคดีสืบหาเด็กสาวม.ปลาย หยังหลิงเจวียนที่หนีออกจากบ้านเพราะติดอินเตอร์เนต เขาจึงเริ่มสืบหาข้อมูลจากทางอินเตอร์เนต สุดท้ายกลับพบว่าเป็นแค่การจัดฉากเพื่อเรียกร้องความสนใจจากพ่อแม่

ต่อมาจางจวิ้นเจี้ยนได้รับการติดต่อจากลูกค้าอีกคนหนึ่งให้ไปเจรจารายละเอียด เมื่อไปถึงกลับพบชายพิการ โดยเขาได้เล่าว่าลูกสาวเป็นโรคติดอินเตอร์เนต ตอนนี้เก็บตัวอยู่ใรห้องนอนไม่กล้าออกไปไหนเนื่องจากมี ฆาตกรโรคจิตทางอินเตอร์เนต ขู่เอาไว้ว่าต้องเล่นเกมหาตัวนักฆ่าให้เจอทุกวัน มิเช่นนั้นจะถูกฆ่า ผู้เป็นพ่อจึงขอให้จางจวิ้นเจี้ยนเข้าไปคุยกับเธอเอง

เมื่อเข้าไปในห้อง ถึงกลับตกตะลึงเพราะนอกจากจะไม่มีผู้ใดแล้ว ห้องทั้งห้องยังถูกทาด้วยสีดำ อีกทั้งกลางห้องยังมีเชือกผูกปมแขวนเอาไว้สำหรับผูกคออีกต่างหาก...


* ขอบคุณรายละเอียดจากเวปอมรินทร์ค่ะ



ความคิดเห็นส่วนตัว

หยิบเรื่องนี้มาอ่านเมื่อวันเสาร์ได้ตอนนิดๆ ก็วาง แล้วเมื่อคืนวันอาทิตย์ก็หยิบมาอ่านก่อนนอนว่าจะนอนเร็ว แต่แล้วก็อ่านรวดเดียวจนจบตอนเกือบตีสาม ฮา

ถ้าให้เทียบกับเรื่องอุโมงค์มรณะที่เป็นคนเขียนคนเดียวกัน เราว่าเรื่องนี้อ่านแล้วเข้าใจง่ายกว่าอุโมงค์มรณะนะคะ แต่ถ้าในแง่ความสนุก...เราว่าสองเรื่องพอๆ กันนะ แต่เรื่องนี้ทำให้เราคิดตามและตามติดไปในเนื้อเรื่องได้มากกว่าอุโมงค์มรณะ อาจจะเป็นเพราะเกี่ยวกับเรื่องใกล้ตัวคือเรื่อง อินเตอร์เนต

เราว่าเขาเขียนเกี่ยวกับผู้เสพอินเตอร์เนตไว้ได้ตรงดีนะ และเราเองก็เป็นผู้เสพติดอินเตอร์เนตเหมือนกัน เพราะใช้เนตอาทิตย์ละเกินยี่สิบชั่วโมง ให้คำนวณจริงๆ แล้วหนาวนะ เพราะวันหนึ่งเราใช้เนตไม่ต่ำกว่า 15 ชั่วโมง (บวกลบห้าชั่วโมงล่ะกัน กรณีมีงานต้องลงไปทำที่ห้องอื่น) ใช้เยอะมากๆ ติดมากๆ ถ้าไม่ได้เล่นมีขาดใจ ฮา แต่อย่างหนึ่งคือเราไม่ติดเกมออนไลน์นะ พยายามไม่เล่น เพราะรู้ตัวเองดีว่าเป็นคนติดง่ายมาก

อะ เขียนเรื่อยเปื่อยไปเลย กลับเข้ามาในเรื่องฆาตกรรมเล่มนี้ดีกว่า

สรุปแบบไม่สปอยส์ก็ขอบอกว่าชอบในระดับหนึ่งนะคะ แต่ไม่ถึงกับชอบมากๆ แบบไร้ที่ติ เพราะในความคิดของเรา (ย้ำ...แค่ความคิดเรา) เราว่าแรงจูงใจมันยังไม่พอ อืมมมม ยังไงดีล่ะ จากที่เราอ่านนิยายของคุณจี้ฉิงมาสองเรื่อง เราว่าเขาดำเนินเรื่องได้น่าติดตาม แต่พอทุกอย่างเฉลย เรากลับรู้สึกว่ามันยังไม่ค่อยเคลียร์นะ มันยังมองเห็นภาพไม่ชัด และมันยัง...ไม่พอเลยอ่ะ แต่ถ้าเอากลับมาอ่านอีกรอบ อาจจะหาเหตุผลรับรองให้กับการกระทำของตัวละครในนิยายได้ก็เป็นได้นะคะ ^^ แต่ที่เราบอกไปก็คือความรู้สึกหลังจากอ่านรอบแรกจบนั่นเอง

จุดด้อยอีกอย่างที่ไม่ค่อยชอบ รู้สึกว่าระหว่างดำเนินเรื่องจะอธิบายรายละเอียดซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ (อย่างเรื่องรายละเอียดการตายของเหยื่อ) อ่านรอบแรกก็โอเค แต่เอ๊ะ เจออีกแล้ว อะไรนี่ มันเลยดูแบบเยิ่นเย้อ แต่ที่สำคัญ คือตอนท้ายๆ กลับตัดให้มันสั้นซะงั้น มันเลยดูเหมือนรีบๆ จบยังไงก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน ^^'' คือจากที่ดูการเล่าเรื่องมาตลอดตั้งแต่ต้นแล้ว ตอนจบมันน่าจะอธิบายอะไรมากกว่านี้อีกนิดน่ะค่ะ


ขอสปอยส์หน่อยแล้วกัน






คนร้าย...กะแล้วว่าต้องไม่ใช่คนที่เฉลยมาตอนแรก เพราะทำใจเชื่อไม่ได้ และก็จริงๆ ด้วย มีคนร้ายอีกคนแฝงซ้อนอยู่ แต่ตรงนี้ล่ะที่ทำให้เราทำใจเชื่อไม่ได้ว่าเขาจะวางแผนฆ่าคนทั้งหมดเพื่อ "เอาประกัน" แถมยัง "อาจจะ" วางแผนให้ตัวเองขาขาดทั้งสองข้างเพื่อเงิน เราว่านะ...มันดูลอยๆ ไปหน่อย อาจจะเป็นเพราะสำหรับตัวเราคิดว่าถึงมีเงินแต่ไม่มีขา...มันก็ทำอะไรไม่ได้นะ จริงๆ ถ้าเขาจะเขียนภูมิหลังของฆาตกรคนนี้ให้แน่นกว่านี้ อธิบายว่าเขาต้องการเงินไปทำไม เช่น เล่นการพนัน ติดหญิง หรือเหตุผลอื่นๆ เราก็อาจจะทำใจเชื่อและอินได้มากกว่านี้ แต่นี่ฆาตกรไม่มีเหตุผลอธิบายเลยว่าต้องการเงินไปมากๆ เพื่ออะไร จะว่าเพื่อจะได้มีตังค์ปีนเขา...(เพราะในเรื่องบอกว่าชอบปีนเขา) มันก็ไม่น่าเชื่อ เพราะถ้าขาไม่มีแล้วจะปีนเขาได้ไง ตรงนี้มันเลยดูอ่อนไปสำหรับเรา

อืม จริงๆ แล้วก็น่าจะเขียนความสัมพันธ์ของฆาตกรกับเหยื่อให้มากกว่านี้อีกนิดด้วยอ่ะค่ะ (ทั้งเหยื่อที่ต้องการฆ่าจริงๆ และเหยื่อที่ฆ่าเพื่ออำพรางคดี) อ่านแล้วไม่รู้สึกเลยว่าทำไมต้องฆ่า มีแรงกดดันอะไรถึงต้องฆ่า มันดูแบบคลุมเครือๆ ยังไม่สุดอ่ะนะ โดยเฉพาะเหยื่อแรกอีกสองคนที่ฆ่าเพื่ออำพรางคดี ทำไมถึงเลือกเหยื่อสองคนนี้ แล้วติดตามเหยื่อพวกนี้ได้ไง อะไรแบบนั้นอ่ะค่ะ มันดูไม่ค่อยเคลียร์เลย

เหยื่อรายที่สองในหนังสือเขียนยืนยันถึงความสัมพันธ์กับฆาตกร แต่กับเหยื่อรายแรกไม่ค่อยมีรายละเอียดเลย ทำให้รู้สึกว่า เหตุผลที่ฆาตกรสร้างขึ้นมาปรักปรำลูกชายตัวเองนั่นมันจริงหรือเท็จ (เกี่ยวกับความรู้สึกต่อเหยื่อรายแรก) เพราะเมื่อมาเฉลยที่หลังแล้วไม่มีการยืนยันอะไรซ้ำอีกครั้ง มันเลยดูโหว่ๆ ไปหน่อย (แอบอินเหยื่อรายแรก เพราะเขียนนิยายลงเนตเหมือนกัน ได้อารมณ์ใกล้ตัวมากเลย ฮา)

คลิปสาวฆ่าตัวตาย ได้อารมณ์หลอนๆ เหมือน the ring เหมือนกันนะ คิดภาพไปด้วยอ่านไปดูก็หลอนดี ^^


เราว่าคนเขียนต้องชอบผู้หญิงแบบนางเอกที่โผล่มาแหงๆ แถมยังโลลิค่อนอีกต่างหาก พระเอกแก่กว่านางเอกเป็นสิบปีเลยเชียว ฮา


จบสปอยส์ดีกว่าเนอะ








โดยรวมแล้ว แม้จะมีจุดขัดใจบ้าง แต่ก็สนุกดีค่ะ อ่านแล้วอินได้ง่าย เพราะว่าเป็นเรื่องใกล้ตัว และถ้าถามว่าหลอนมั้ย เราว่าเรื่องอุโมงค์มรณะหลอนกว่า อาจจะเป็นเพราะเรื่องนั้นเล่นกับเรื่องไสยศาสตร์และวิทยาศาสตร์มาผสมกันน ก็เลยออกมาแนวหลอนมากกว่า แต่เรื่องนี้...อืม ตามหลังฆาตกรรมศาสตร์ทั่วไปนะคะ เพราะงั้นไม่หลอนค่ะ (อาจจะมีบ้างนิดหน่อยสำหรับคนขวัญอ่อนนะ <- เจ้าของบล็อกก็ขวัญอ่อน แต่ถ้าอ่านหนังสือไม่เป็นไร เพราะไม่เห็นภาพนะ เลยไม่อ่อนมาก ฮา)


เรื่องนี้ไม่เสียดายเงินที่ซื้อมาและเวลาที่ใช้อ่านไปค่ะ ^^


เด็กทะเล
07.2.26

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2550		7 comments
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2550 13:29:26 น.
Counter : 887 Pageviews.
Share Tweet