|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
"มอญซ่อนรัก"
เรื่อง: มอญซ่อนรัก
ผู้เขียน: กนกณัชชา
จำนวนหน้า: 344
ราคา: 199 บาท
สำนักพิมพ์ไฟน์บุ๊ค
รายละเอียด (เหมือนปกหลัง)
พอ นภ กลับมาถึงเมืองไทย ชีวิตปกติสุขของ โนรี ก็ยุ่งเหยิงทันควัน นับตั้งแต่เจ้าเพื่อนตัวดีผู้เป็นเจ้าของหัวใจเธอ พารุ่นพี่ชื่อ ลวิตร์ ผู้มีสมญญาว่า คุณเจ้าเล่ห์ กลับมาเป็นหุ้นส่วนบริษัทด้วย แล้วปล่อยให้เขามาหลอกล่อหัวใจเธอด้วยมาดนุ่มๆ แบบคนฉลาดลึก จน ปริวัตร์ ที่มี นับดาว เป็นแฟนอยู่แล้ว แต่ยังแอบมาตามตื๊อโนรีเสมอ หึง คุณเจ้าเล่ห์ เสียจนคิดจะปัดเขาไปให้พ้นทาง!
บริษัทที่ก่อตั้งด้วยกันโดนปริวัตร์ก่อกวนจนเกิดปัญหาแล้วละ... คุณเจ้าเล่ห์ จึงจำต้องปล่อยเรื่องหัวใจไว้สักพักเพื่อฟาดฟันกับปริวัตร์ แต่ดูเหตุการณ์จะยิ่งบานปลาย ร้ายแรงขึ้นทุกขณะ
แล้วนี่...กว่าจะรู้ผลแพ้ชนะ ทั้งในเกมธุรกิจและเกมรัก จะมีการเสียเลือดเนื้อถึงขั้นไหน
(* ขอบคุณภาพปกและรายละเอียดจากเวบ --> ไฟน์บุ๊ค
ความคิดเห็นส่วนตัว
นิยายเล่มนี้ได้รับกำนัลมาจากคนเขียน  เป็นหนึ่งใน 18 เล่มที่แบกกลับมาด้วย ทั้งๆ ที่ตามอ่านในเนตตั้งแต่ลงในถนนนักเขียนจบแล้ว แต่ก็ยังอยากเอามาอ่านอีก แล้วไม่ผิดหวังที่แบกมาเช่นเคย
ชื่อนักเขียน 'กนกณัชชา' อาจจะไม่มีคนเคยได้ยินเท่าไหร่ (น่าจะใช้นามปากกานี้ในเรื่องนี้เป็นครั้งแรกใช่มั้ยคะ) แต่ถ้าพูดถึง ฯคีตกาล เชื่อว่าหลายคนคงรู้จักดี สองนามปากกานี้คือคนเดียวกันค่ะ (ไม่ใช่ความลับนี่เนอะ เพราะจำได้ว่าเจ๊กกยังเคยโปรโมตในบล็อก กับตอนที่ลงในถนนนักเขียนก็ใช้นามปากกา ฯคีตกาล)
นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายรักที่มีแต่รักอย่างเดียว แต่มีรักที่ควบคู่กับไปเรื่องธุรกิจ การเปิดบริษัทเขียนเกมของนางเอก พระเอก และเพื่อนนางเอกกับพระเอก ที่ทำให้พระนางของเราเจอกัน แม้เป็นเรื่องที่ไกลตัวเรา (ที่เป็นนักวิจัย) แต่ก็ไม่ได้ทำให้น่าเบื่อหรือไม่เข้าใจค่ะ
ชอบเรื่องนี้นะคะ เราว่ามันเป็นนิยายที่ลงตัวเลยล่ะ แต่...จะมีใครว่าอะไรมั้ย (โดยเฉพาะคนเขียน ฮา) ที่เราดันชอบปริวัตร์มากกว่าพระเอกของเรื่อง หรือคุณพี่เคียวนั่นเอง (ส่วนนายนภนั่น...ไม่ต้องมาพูดกัน...ยังโกรธโก๊รธโกรธ ฮา )
อ่านเรื่องนี้แล้วอยากวิเคราะห์ตัวละคร ที่อาจจะมีการเปิดเผยบางส่วนของเนื้องเรื่องได้ ดังนั้นจึงขออนุญาตทำสีอ่อนนะคะ
ลวิตร์ หรือพี่เคียว (พระเอก)
ไม่แน่ใจว่าเจ๊กกได้แก้อะไรก่อนที่จะพิมพ์เป็นเล่มหรือเปล่า เพราะจำความรู้สึกตอนที่ตามอ่านในถนนฯ ได้ดีว่าเราไม่ชอบพระเอก อ่านแล้วเขม่นๆ ไม่ชอบ แต่พอกลับมาอ่านเป็นเล่ม ครึ่งเล่มแรก...พระเอกทำให้เราชอบได้ โดยเฉพาะตอนส่วนที่รู้ตัวว่ารักโน้ต แต่โน้ตรักนภ และยังมองไม่เห็นความรักที่เขามี ดูเป็นผู้ชายน่ารักน่าสงสารมากเลย
แต่พอมาครึ่งเล่มหลัง คุณเคียวก็ดึงอารมณ์เดิมของเราให้กลับมาได้อีกแล้ว ทำให้เราหมั่นไส้ ไม่ชอบ และรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนเห็นแก่ตัว เชื่อมั่นในตัวเองสูง และไม่ค่อยคิดถึงความรู้สึกใคร ก็ไม่ต้องอะไร ขนาดกับนางเอกที่ตัวเองรู้อยู่เต็มอกว่ารัก เขายังปล่อยทิ้งปล่อยขว้างได้เลย อาจจะเป็นเพราะนางเอกของซื่อ ไปทำให้เขารู้ว่าหลงรักเขาแล้วเหมือนกัน พ่อพระเอกของเราก็เลยเห็นนางเอกคล้ายจะเป็นของตาย ก็เลยปล่อยเอาไว้อย่างนั้น แอบเชียร์ให้นางเอกกลับไปทำกับบริษัทโฆษณาเดิมนะนี่ ทิ้งมันไปเล้ยยยย ผู้ชายแบบนี้ ฮา
* เจ๊กกเขียนคำหัวเราะของพระเอกเป็น 'คิกๆ' อ่านแล้วได้อิมเมจพระเอกแอบๆ นิดหนึ่งเลยนะเออ ^^''
ปริวัตร์ (ผู้ร้ายของเรื่อง)
เป็นผู้ชายที่เราชื่นชมในความรักจริงที่มีให้กับโน้ต แต่ก็ชิงชังกับการที่เขาทำลายผู้หญิงคนหนึ่งให้โดยไม่เห็นค่า ถ้าไม่มีเรื่องนับดาวเข้ามา เราจะเชียร์ให้เขาเป็นพระเอกไปเลยเชียว ต้องอย่างนี้สิ มุ่งมั่นจริงจัง อ้อ แต่คนเขียนใจร้ายนะ ดันผลักบทเจ้าโจรใจทรามใส่มือให้ตอนก่อนจบแบบนี้เซ็งเลย ฮา แต่ว่าชอบฉากสุดท้ายของเขากับโน้ตนะ มันสะเทือนใจดี ชอบแบบนี้อ่ะ
* ตรงที่พระเอกจัดการแก้แค้นปริวัตร์เรื่องงาน เราว่าทำน้อยไปหน่อยนะ ใส่ราคาปลอมน้อยกว่าราคาจริง 50 สตางค์ เวลาของที่เขาสั่งส่งออกอาจจากมีเป็นแสนชิ้นหรือล้านชิ้น ราคาที่ถูกเปลี่ยนแปลงก็จะทำให้เป็นมูลค่าได้ แต่ในเรื่องไม่ได้บอกรายละเอียดของส่งออกไว้ พอเขียนว่าห้าสิบสตางค์ อิมเมจมันเลยดูไม่ค่อยเดือดร้อนเท่าไหร่น่ะ ถ้าเปลี่ยนจุดนี้ได้ น่าจะทำให้เรื่องดูเข้มข้นขึ้น และถูกใจคออ่านที่ชอบความหายนะของผู้คน (ในเรื่อง) อย่างเราค่ะ ฮา ^^
นภ
ผู้ชายที่โน้ตรัก เป็นผู้ชายคนเดียวในเรื่องที่เราอ่านแล้วเซ็งสุดฤทธิ์ เซ็งมากๆ เกลียดมากๆ ผู้ชายแบบนี้ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าโน้ตรัก แต่ก็ยังทำแบบนี้ เราไม่ชอบบบบ แล้วยิ่งตอนที่ปล่อยนางเอกเอาไว้ที่สะพานชมป่าชายเลนตามลำพังนั่นเอง กรี๊ด แค่หมัดเดียวมันไม่พอนะพี่เคียววว ขออีกสองหมัดกับสามกระทืบได้มั้ย จะได้ถูกใจ
โนรี หรือโน้ต (นางเอกของเรื่อง)
เธอช่างเป็นนางเอกจริงๆ นางเอกมากๆ แต่เป็นไม่รู้นะ เพราะว่ารู้จักคนเขียนหรือเปล่า เลยรู้สึกว่านางเอกเรื่องนี้มีอะไรคล้ายๆ คนเขียนล่ะ ว่าแต่ว่า...โน้ตจ๋า หัดใจร้ายซะบ้างสิ รู้มั้ยว่าคนอ่านแอบเซ็ง
นับดาว
เราไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ ไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้ แต่ก็น่าใจหายที่สมัยนี้มีผู้หญิงแบบนี้เยอะมาก อ่านแล้วก็นะ...ทำไมนางเอกมันใจดีกับผู้หญิงแบบนี้จังเฟ้ย ช่างเป็นนางเอกจริงๆ (แล้วก็วกกลับมาหานางเอกตามเดิม ฮา)
หมดสปอยส์แล้วจ้ะ
แนะนำให้อ่านเรื่องนี้นะคะ ถ้าอยากหาอะไรอ่านที่ไม่ใช่แต่เรื่องรักอย่างเดียว
อ้อ ไม่ใช่ว่าได้หนังสือฟรีแล้วจะชมอย่างเดียวน้า ^^ ส่วนที่อยากติก็มีค่ะ เช่นว่า ตัวละครหญิงทุกตัวอุทานและร้องแบบเดียวกันหมดเลย ตรงคำว่า "อ๊ายยยย" แต่ เอ นางเอกไม่ร้องนะ ถ้าเราจะไม่ผิด ฮา
เด็กทะเล
06.12.18
** พูดแล้วก็นึกขึ้นได้ คำว่า "อ๊ายยยยย" นี่เขากำลังฮิตกันเหรอ เพราะในเรื่อง Cool Case ของพี่กี้ ตัวละครหญิง ตั้งแต่นางเอกจนนางร้าย ร้อง "อ๊ายยยย" กันทุกคนเลย...
| Create Date : 17 ธันวาคม 2549 |
| Last Update : 17 ธันวาคม 2549 22:04:19 น. |
|
15 comments
|
| Counter : 710 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Clear Ice  วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:8:28:50 น. |
|
|
|
| โดย: คอเล่า IP: 203.172.57.141 วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:13:37:18 น. |
|
|
|
| โดย: เจ๊คนนั้น (ฯคีตกาล ) วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:15:08:12 น. |
|
|
|
| โดย: nunja555 IP: 58.9.174.149 วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:20:24:41 น. |
|
|
|
| โดย: เด็กทะเล IP: 125.31.72.234 วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:20:49:07 น. |
|
|
|
| โดย: kornnakarn วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:23:04:37 น. |
|
|
|
| โดย: ยาคูลท์ วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:1:44:20 น. |
|
|
|
| โดย: กระปุกกลิ้ง วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:14:54:43 น. |
|
|
|
| โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์ ) วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:18:20:37 น. |
|
|
|
| โดย: JEEZAA วันที่: 20 ธันวาคม 2549 เวลา:20:50:23 น. |
|
|
|
| โดย: kaijae IP: 61.7.154.163 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:18:56:11 น. |
|
|
|
| โดย: mild-mhong IP: 202.28.181.200 วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:15:49:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ตอนใต้ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ โดยการนำรูปภาพ และบทความงานเขียน รวมทั้งข้อความต่างๆ ไม่ว่าส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดในบล็อกแห่งนี้ไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เป็นหนึ่งใน 18 เล่มที่แบกกลับมาด้วย ทั้งๆ ที่ตามอ่านในเนตตั้งแต่ลงในถนนนักเขียนจบแล้ว แต่ก็ยังอยากเอามาอ่านอีก แล้วไม่ผิดหวังที่แบกมาเช่นเคย
