จขบ. เป็นผู้หญิงที่เห็นค่าความเป็นหญิงและให้ความสำคัญกับผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย เพราะผู้หญิงไม่ว่าสมัยไหนก็เก่งเคยได้ยินไหมว่า "มือก็ไกวดาบก็แกว่ง" ยิ่งปัจจุบันนี้ยิ่งเห็นผู้หญิงเก่งและแกร่งมากขึ้น ถ้าพูดเป็นแนวตลกๆ ขำๆ ก็จะเห็นผู้หญิงเป็นทอมมากขึ้น...555555...ส่วนผู้ชายก็หันมาเป็นตุ๊ดเป็นเกย์เป็นกระเทยมากขึ้น เดินไปที่ไหนก็จะเจอผู้หญิงและผู้ชายประเภทนี้มาก ก็ดีนะ จขบ.ชอบมองเพลินดี ทอมก็หล่อน่ารัก ดูอ่อนช้อยบอบบาง ไม่ดูบึกบึนน่ากลัวเหมือนผู้ชาย ส่วนผู้ชายที่ไม่ใช่ผู้ชายก็ทำให้เพลินตาเพลินใจกับสิ่งแปลกใหม่ สังเกตไหมผู้ชายที่เป็นประเภทนี้มักจะมีความสามารถบางอย่างในตัวในแต่ละเรื่องหรือทุกเรื่อง จขบ.ค่อนข้างรู้จักเพศที่สามแบบนี้เยอะเค้าก็เหมือนเราปกตินี่ล่ะความคิดความอ่านก็ไม่ได้แปลกประหลาดอะไร ผิดแค่การดำเนินชีวิตส่วนตัวประจำวันของเค้าเท่านั้น เคยนึกสงสารเห็นใจเพศที่สาม ที่ต้องฝ่าฟันในสังคมที่มองเหมือนตัวประหลาด แต่ปัจจุบันสังคมเรายอมรับกันเยอะจนดูเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครก็เป็นกันได้ไม่แปลกเพราะนั่นเป็นสิทธิส่วนบุคคลที่ทุกคนเลือกจะเป็นได้

เมื่อสังคมทั่วไปเป็นแบบนี้ สังคมในบ้านก็เลยแตกต่างจากสมัยก่อนทุกคนมีอิสระในชีวิตไม่อยู่ในวงจำกัดเหมือนคนสมัยก่อนที่พ่อแม่มักเลือกและชี้นำให้ลูกเป็นและทำ เด็กสมัยนี้มีอิสระในการดำเนินชีวิตตามวิถีชีวิตของแต่ละครอบครัว พ่อแม่พี่น้องไม่มีเวลาให้กันเป็นสังคมแบบตัวใครตัวมันอยู่แบบช่วยเหลือตัวเองทั้งการกระทำและความคิด...โอกาสจึงเกิดทำให้คนมีประสบการณ์ชีวิตมากกว่าคนสมัยก่อน ถ้าพูดถึงผู้หญิง (เพราะ จขบ.เป็นผู้หญิงนี่นา) ถ้าใครโชคดีก็เดินทางชีวิตไปอย่างดีตามดวง คนไหนโชคร้ายก็ผ่านมรสุมชีวิตมากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่คน ครอบครัวไหนพ่อแม่ไม่มีเวลาให้ลูกและคนในครอบครัวก็จะหันมาใช้วิธีสปอยด้วยการให้เงิน ให้สิ่งของแต่ลืมให้ความคิด หรือครอบครัวที่มีฐานะไม่ดีสปอยลูกไม่ได้แต่เด็กอยู่ในสังคมที่ใครมีก็ต้องมีกะเค้าด้วยเมื่อพ่อแม่หาให้ไม่ได้ก็พยายามหาด้วยตัวเองบางคนหาอย่างถูกวิธี แต่ก็มีหลายๆ คนหาแบบไม่ถูกวิธีก็ทำให้เกิดปัญหาสังคมตามมาอย่างที่เห็นๆ กันอยู่ แบบนี้จะโทษใครดี โทษสังคมที่เปลี่ยนหรือโทษพ่อแม่ดีหนอ...

ความจริงที่อยากจะเขียนก็ไม่มีอะไรแค่จะพูดถึงความเก่งของผู้หญิง (ก็บอกแล้วว่า จขบ.เป็นผู้หญิงไม่ชมตัวเองที่เป็นผู้หญิงแล้วจะไปชมใครล่ะ) ผู้หญิงสมัยนี้เก่งบริหารงานในบ้าน บริหารงานที่ทำงาน หรืออย่างนายกคนปัจจุบันที่กำลังบริหารประเทศ ที่จขบ.ภูมิใจที่ผู้หญิงได้บริหารประเทศ ผู้หญิงส่วนมากจะคิดมากละเอียดอ่อน จะตัดสินใจทำอะไรก็คิดแล้วคิดอีก รอบคอบ อย่างในครอบครัวแต่ละครอบครัวอำนาจการตัดสินใจมักเป็นหน้าที่ของแม่บ้าน (หมายถึง แม่ หรือภรรยา) แต่ผู้หญิงสมัยนี้ก็เลือกที่จะเป็นโสดกันเยอะ เคยคุยกับเพื่อนๆ ที่ทำงานที่เป็นโสดกันว่าทำไมถึงไม่มีคู่ซะที ได้คำตอบนานาว่า..หา(ดีๆ)ไม่ได้อันนี้คงยึดหลัก "แม้สิ้นชายที่พึงเชย อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า" หรือบางคนเคยมีแล้วเจออะไรบางอย่างให้เข็ดที่จะมีคู่อีก หรือคำถามย้อนกลับว่ามีไปเพื่อ (อะไร)..อยู่คนเดียวดีแล้วไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องวุ่นวาย ไม่ต้องมีใครมาแจมโน่น นี่ นั่น ...บางคนบอกชีวิตแบบนี้อิสระดีแล้วไม่ต้องคอยห่วง คอยดูแลใคร อีกเยอะแยะ...จขบ. สรุปเองได้ว่า เพราะโลกเปลี่ยนไปแล้วผู้หญิงสมัยแม่เรา กับสมัยเราก็แตกต่างกัน สมัยแม่เราพ่อแม่เลี้ยงมาแบบให้ความสำคัญลูกผู้ชายเพราะผู้ชายคือหัวหน้าครอบครัวเป็นคนหาเงินเลี้ยงดู ผู้หญิงเลยไม่มีปากมีเสียง เป็นทั้งเมีย ทั้งแม่และคนรับใช้ คือต้องทำทุกอย่างด้วยความอดทน อาจเพราะจากจุดตรงนี้แม่ที่เคยได้รับความกดดันตรงนี้เลยเห็นค่าของการส่งเสริมให้ลูกชายและลูกสาวเท่าเทียมกัน ส่งเรียนเหมือนกัน เลยเกิดสังคมไม่ง้อผู้ชายเพราะเรียนสูง เรียนดี มีงานทำดีๆ เหมือนกัน เลี้ยงตัวเองได้ไม่เห็นต้องง้อใคร บางคนก็แต่งงาน บางคนก็เลือกที่จะไม่แต่งเพราะไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องมีใครมาอยู่เคียงข้างให้เปลืองตัวเปลืองใจและเหนื่อย อันนี้ยกเว้นผู้หญิงที่โชคดีมีคู่ที่ดีและมีความสุข...

อันนี้อย่าหาว่านินทาคนในบ้าน (ก็นินทานั่นล่ะจะอ้อมทำไมกันนี่) ในบ้านก็มีทั้งสองเพศ แต่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ผู้ชายที่บ้านจะรักครอบครัวจะชอบอยู่กับบ้านไม่ชอบไปไหน ส่วนผู้หญิงถ้าให้อยู่บ้านจะรู้สึกแย่ไม่มีความสุขอย่างเห็นได้ชัด ทำอะไรตัดสินใจอะไรง่ายๆ ไม่ใคร่ครวญอะไรมากมายเห็นแก่ตัวไม่แคร์คนในบ้านว่าใครจะรู้สึกอย่างไร ผิดกับผู้ชายที่คิดแล้วคิดอีก แคร์คนในบ้าน ห่วงใยดูแลมากกว่า ไม่ต้องดูอะไรมากมายดูการขับรถนี่ล่ะผู้หญิงขับรถปรู๊ดปร๊าดแซงได้แซงแทรกได้แทรกตัดสินใจฉับไว ส่วนผู้ชายในบ้านจะขับรถไปอย่างช้าๆ เรื่อยๆ แบบถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง การดูแลห่วงใยก็เหมือนกันความละเอียดอ่อนต่างกัน...จนเราคิดว่า นี่โลกมันกลับกันแล้วหรือ..ผู้ชายเข้าครัวให้ผู้หญิงนั่งเฉยๆ..และอีกเยอะที่ทำให้ จขบ. งง ว่าโลกเปลี่ยนไปแล้วหรือมันเปลี่ยนเฉพาะที่บ้านเรากันหนอนี่...5555555...

ก็ไม่มีอะไรค่ะแค่มาบ่นให้อ่านกัน(แล้วจะบ่นไปทำไมเนี่ย) เพราะไม่มีอะไรจะเขียน...555555...งั้นมองโลกในแง่บวกๆ ดีกว่าเนอะสำหรับคนในครอบครัว ถ้าคิดในแง่บวกก็คือการถ่วงดุล คือ มีไม่ดีก็ต้องมีดีบ้าง ให้ไม่ดีหมดก็ไม่น่าอยู่ ให้ดีหมดสมองก็ไม่มีอะไรทำเดี๋ยวความจำเสื่อมเปล่า มีเรื่องให้คิดบ้างก็ดีเนอะ...และที่ผู้หญิงที่บ้านเป็นแบบนี้ เพราะเค้ากำลังฝึกประสบการณ์ความเข้มแข็ง ความเป็นหัวหน้าครอบครัว ผู้ชายก็เหมือนกันอดีตเป็นผู้นำเป็นหัวหน้าครอบครัวไม่เคยเข้าครัวก็หัดเป็นอย่างผู้หญิงบ้างจะได้เรียนรู้ว่าผู้หญิงอย่างเราๆ ลำบากเพียงไร..ชีวิตรอบตัวเราถ้ามองอะไรร้ายไม่ดีก็จะร้ายไม่ดีตามความคิด แต่ถ้าหากเราคิดว่าก็ดีเหมือนกันถึงแม้เรื่องนั้นจะร้ายเพียงไรก็ตาม อย่างน้อยก็ทำให้ความคิดขณะนั้นที่กำลังเร่าร้อนบรรเทาลงได้บ้างถึงไม่มากก็ยังดีใช่ป่ะคะ...ยังไงก็ขอให้มองโลกในแง่บวกและอดทน อดกลั้น ชีวิตเราก็จะมีความสุขได้ทุกวันค่ะ

วันนี้เป็นวันปล่อยคลิป..แอะ..คลิป af 8 week ที่ 8 เป็นเลขดีนะ 8 หมดเลยเหมือนเลขนายกตอนที่รับตำแหน่งนั่นล่ะ 8 หมดเลย...week นี้น้องหลินหลุดวงโคจรไปอีกคน สองอาทิตย์นี้ได้เห็นการพัฒนาเสียงและเทคนิคการร้องของน้องหลินจน week นี้น้องต้องออกเกิดความเสียดายเพราะตอนนี้ผู้หญิงเหลือแค่ 3 คนแล้ว คือ แพรวา จอย แพรว ส่วนผู้ชายเหลือตั้ง 5 คนแต่ถ้าถาม จขบ. ว่าแล้วจะให้ใครออกล่ะในจำนวนผู้ชายทั้งหมด เต๋า เจมส์ ต้น เฟรม คชา ก็ไม่รู้จะให้ใครออกดีเพราะเก่งๆ กันทั้งนั้น แม้น้องเจมส์จะมีฝีมือ่อนสุด แต่น้องเค้าก็พยายามพัฒนาตัวเอง ก็เลยเกิดความเสียดายน้องหลินขึ้นมาเพราะว่าไปแล้วน้องหลินก็มีความพยายาม นิสัยก็ดีกันทุกคนเท่าที่เห็นในบ้าน เลือกยากเนอะค่ะ...เหอะน้องหลินก็ออกไปแล้วรอลุ้นนักล่าฝันที่เหลือและกันค่ะ...


af8 week8 วันที่ 20 ส.ค 2554