ชีวิตคนเราต้องเป็นไป...

	เมื่อวานวันเสาร์ที่ 15 กันยายน เป็นวันเกิดของเจ้าตัวน้อยหลานรักที่อายุย่างเข้า 9 ขวบ คืนวันศุกร์ตอนเที่ยงคืนตรงแม่เจ้าตัวน้อยทำเซอร์ไพรส์ด้วยการมาเงียบๆ และจุดเทียนที่ดับเท่าไรก็ยังติด แต่เวลานั้นเจ้าตัวน้อยหลับไปซะแล้วปลุกนานมากกว่าเค้าจะตื่น พอตื่นมายังงัวเงียต่ออีกเป่าเทียนด้วยอาการง่วงนอน หลังเป่าเสร็จสักพักก็หลับต่ออีก ตื่นเช้าก็ต้องเตรียมตัวเดินทางไปเที่ยวสวนเสือที่ศรีราชา หลังกลับมามีทวงบอกว่า ผมยังไม่ได้เป่าเทียนวันเกิดตัดเค้กเลยปีนี้ บอกเค้าว่าเมื่อคืนเป่าแล้วเค้าบอกยังไม่ได้เป่าครับ แต่จำของขวัญที่แม่เค้าให้เมื่อคืนนี้ได้..ก็เลยต้องเอาเค้กมาให้เค้าเป่าเทียนวันเกิดใหม่อีกครั้ง...5555555...สรุป..ละเมอมาเป่าเทียนนั่นเองหลานช้านนน.. วันเสาร์..ออกเดินทางเกือบสี่โมงเช้า พอไปถึงสวนเสือเจ้าตัวน้อยกระดี๊กระด๊าเริงร่าวิ่งไปทางโน้นทางนี้แบบไม่เหงาทั้งที่เค้าเป็นเด็กที่ไปด้วยคนเดียว ฝนตกหนักเป็นบางช่วงถนนที่ไปก็ไม่ค่อยดีมีซ่อมเป็นบางช่วง ที่สวนเสือมีกล้องแอบถ่ายผู้คนที่มาเพื่อตอนขากลับจะได้เรียกคนที่ถูกแอบถ่ายให้ซื้อภาพที่ถูกถ่ายแต่ก็ไม่มีใครสนใจจะเอารูปกลับเลยสักคน..ก็ไม่ชอบการแอบถ่ายนี่นา..ที่นี่มีบริการให้นมขวดลูกเสือดูดแบบเสียตังค์ ให้อาหารเสือด้วยการเล็งเป้ากล่องใส่อาหารเสือด้วยปืนอันนี้ฟรีค่ะ ให้อาหารจระเข้แบบเสียตังค์ และเข้าไปนั่งชมการแสดงคนเล่นกับจระเข้ ระหว่างทางมีอูฐ กวาง หนูยักษ์คาไปบาร่าที่ตอนแรกนึกว่าหมูซะอีก ม้าแคระ ล่อ ลิงซิมแปนซี ที่สั่งให้ยิ้มได้ (ตรงนี้ใครผ่านมาอมยิ้มกับความน่ารักของเค้าที่สั่งให้ยิ้มก็ยิ้มทันที) ตรงลานแสดงจระเข้ก็จะขำมากกับมุขจระเข้เอาขาหน้าและหลังตีมือ (หรือปัดมือหว่าคะ) คนแสดงตอนที่ไปสะกิดที่ปุ่มหนังเค้า น่าเสียดายที่ฝนตกตลอดวันหนักบ้าง เบาแบบเปาะแปะบ้าง ก็ห่วงแม่ที่ไปด้วย อุตส่าห์เอาร่มไปก็ลืมไว้ในรถอีก ในสวนเสือมีร้านขายสินค้าที่ระลึกมากมายจะซื้อหมวกให้แม่ใส่กันฝนก็ไม่เอาอีกได้แต่ซื้อหมวกหัวเสือราคา 250 บาทให้เจ้าตัวน้อยใส่ตามคำเรียกร้อง..แพงเนอะ.. ออกจากสวนเสือแวะทานข้าวง่ายๆ ตามปั๊มน้ำมันจะมีเชสเตอร์กริล แมคโดนัลด์ เอสแอนด์พี เลือกเชสเตอร์กริลก็อิ่มไปอีกหนึ่งมื้อ แล้วแวะซื้อของฝากนิดหน่อยก็ขับตรงกลับบ้านเลยแวะไปเอาแท๊ปเลทราคาถูกแค่ 2,990 บาทเป็นแท๊ปเลทโนเนมของจีนแดงมั๊งซึ่งคนที่ไปด้วยกันสั่งซื้อไว้เอากลับมาโหลดทำโน่นทำนี่ที่บ้านเพราะมี wifi ฟรี(ของบ้านตัวเองนั่นแหละ) เค้าบอกใช้ได้เหมือนไอแพด..แอะ..มีเกทับกันด้วย จะเหมือนกันได้ยังไงแค่ถ่ายรูปความละเอียดก็ผิดกันแล้ว ก็เหมาะสำหรับคนที่อยากได้แท๊ปเลทขนาดเล็กกว่าไอแพดพกพาสะดวก เป็นระบบเอนดรอยส์ กลับถึงบ้านก็จัดการเรื่องการกินอยู่เสร็จแล้วถึงเวลานั่งดูคอนเสริต af พอดีวันนี้เป็นคอนเสริตวันสุดท้ายและจะรู้ผลว่าใครจะได้เป็นเดอะวินเนอร์ ในที่สุดก็ประกาศให้ไอซ์ วี 8 ชนะเลิศเป็นแชมป์ประจำซีซั่น 9 และโซ่เป็นรองอันดับแรก ในขณะที่ไบร์ทเป็นรองอันดับสอง ส่วนเนทส์และแคทเป็นอันดับที่สี่ ห้าตามลำดับ..จากการติดตามมาตลอดคิดว่าคงเป็นโซ่แน่นอน แต่พอประกาศเป็นไอซ์ก็เฉยๆ คือเฉยตั้งแต่ประกาศว่าแคท เนสท์ ไบรท์ได้แค่รอง ถ้าพูดถึงความเก่งแล้วตั้งแต่ 12 คนคิดว่าซันนี่น่าจะติด 1 ใน 3 แต่เมื่อซันนี่ต้องหลุดออกไปก็มีแต่ไบร์ทที่ทุกครั้งขึ้นคอนเสริตไม่ได้ทำให้คนดูผิดหวังเลยสักวีค แต่คนอื่นๆ ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเช่นกันแตกต่างกันแค่มากบ้างน้อยบ้างเท่านั้นเอง ถามว่าเชียร์ใครมั๊ยไม่ได้เชียร์ใครเพราะเด็กรุ่นนี้น่ารัก นิสัยดีกันทุกคนเลยเชียร์ไม่ถูก แต่พอดูไปได้สักพักเห็น sms ว่าโซ่ และจากดูและติดตามการใช้ชีวิตในบ้านก็เห็นว่าโซ่ก็น่ารักดี สิ่งที่เค้านอยส์หรือทำนั้นเป็นพฤติกรรมธรรมดาๆ ของเด็กที่เมื่อเราหวนกลับไปดูตอนเราอายุเท่านั้นเราก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน อีกอย่างเห็นแววน่ารักบางอย่างในตัวโซ่นอกจากรอยยิ้มแล้วคือ ความจริงใจเป็นคนพูดอะไรตรงๆ ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรกับใคร ธรรมชาติของน้องโซ่จึงกลายเป็นความน่ารักที่ใครๆ ก็รักจนเทคะแนนโหวตให้โซ่อยู่จนวีคสุดท้ายนั่นแหละ... หลังจากประกาศผลว่าใครได้นั่นหมายถึงคนที่ได้ย่อมโดนคนว่า คนที่ว่าก็มักจะเป็นคนอีกฝ่ายที่ฝ่ายตัวเองไม่ชนะเป็นเรื่องธรรมดาไปเสียแล้ว อย่างบางคนมีความเห็นว่าไบรท์หรือเนทส์น่าจะชนะเป็นแชมป์ แต่คะแนนไบรท์ตกต่ำมาสองสามอาทิตย์แล้ว และอาทิตย์ที่แล้วถ้าหากคุณเศรษฐาไม่ช่วยไว้น้องไบรท์ก็ต้องออกตั้งแต่วีคนั้นล่ะ คงไม่ได้ต่อสู้จนมาถึงวีคสุดท้าย ซึ่งความจริงแล้วถ้าหากไม่มีการช่วยแบบนั้นไบรท์จะได้เป็นรองอันดับสี่แทนน้องแคท น้องเนทส์ก็เหมือนกันคะแนนไม่กระเตื้องขึ้นเลยมีคะแนนสูงกว่าคนอื่นได้สองวันก็หล่นลงไปอีก อยากจะบอกคนที่เชียร์และผิดหวังที่วีของตัวเองไม่ชนะว่าทำใจเหอะค่ะ อย่าคิดอะไรมาก คิดว่าเป็นเรื่องของดวงจริงๆ การชนะของน้องไอซ์ถือว่าเป็นดวงที่เค้ากำหนดให้เธอเป็นผู้ชนะ ในความคิดของ จขบ. คิดว่าน้อง 12 คนเป็นนักล่าฝันที่เก่งเหมือนกัน แม้น้องโซ่ก็ตามตอนแรกที่เข้าไปเหมือนเก่งสู้คนอื่นๆ ไม่ได้ ทำอะไรก็มักล้าหลังคนอื่นในตอนแรก แต่เมื่อขึ้นคอนเสริตน้องโซ่ก็ทำได้เหมือนที่คนอื่นๆ ทำถึงแม้จะโดนคอมเมนท์ว่าร้องเพี๊ยนในตอนแรก แต่ในวีคต่อๆ มาก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆและมีคนโหวดให้จนอยู่ได้ถึงวีคสุดท้าย นั่นแสดงว่าน้องโซ่ต้องมีอะไรดีบางอย่าง จากการสังเกตก็คือ ความจริงใจต่อตัวเองและคนอื่นๆ ที่เป็นธรรมชาติของน้องบวกหน้าตาใสๆ ซื่อๆ พอๆ กับการพูดเสียงเหน่อๆ ถึงแม้บางครั้งน้องจะนอยส์ในบางเรื่องไปบ้างแต่ให้คิดว่า น้องก็คือเด็กที่อายุยังไม่ถึงยี่สิบดีเลย ซึ่งผู้ใหญ่บางคนยังนอยส์ยิ่งกว่าเด็กๆ พวกนี้โดยเฉพาะคนที่ชอบว่าน้องๆ คนโน้นคนนี้อย่างโน้นอย่างนี้นั่นล่ะ...อ่อ..จขบ.อยากจะบอกว่าถึงน้องโซ่ไม่เก่งเหมือนคนอื่น แต่น้องโซ่ก็มีการพัฒนาการสูงมากกว่าคนอื่นๆ ที่เก่งก่อนเข้ามาอยู่ในบ้าน ผิดกับน้องโซ่ที่มาเก่งเมื่ออยู่ในบ้าน ก็เหมาะจะเป็นแชมป์เหมือนคนอื่นๆ เพราะสาเหตุนี้เช่นกัน เพราะวาไรตี้แบบนี้ไม่ได้ต้องการคนเก่งเข้าไปให้เก่ง แต่ต้องการคนที่ต้องการจะเก่งมากกว่าเข้าไปพัฒนาจะอยู่จะไปด้วยคะแนนโหวต เพราะรายการวาไรตี้แบบนี้อยู่ได้ด้วยเสียงโหวตคนที่ตัวเองชอบ เมื่อเราชอบใครและอยากให้คนที่เราชอบชนะก็โหวตเยอะๆ ค่ะ ถ้าหากโหวตสู้คนชนะไม่ไหวก็มีทางเดียวคือยอมรับและดีใจกับน้องที่ชนะ เพราะนั่นหมายถึงมีความพร้อมในการเป็นแชมป์ในทุกด้านนั่นเอง...อย่าว่าน้องๆ ทุกคนอีกเลยนะคะ น้องๆ ยังเด็กถ้าเข้ามาอ่านโดนคนโน้นคนนี้ว่าน้องจะเสียใจและหมดกำลังใจ ด่าพอท้วมๆก็ดีไป แต่ถ้าด่าแบบหยาบคายหรือ หนักหนาสาหัสเกินอายุเด็กจะรับได้ ก็จะเป็นบาปกับเด็กมากมายนะคะ... Concert AF9 Week 12 - The Final เต็ม 2 ชัวโมง อาทิตย์ที่ผ่านงานเข้าต้องเป็นครูสอนรำให้กับน้อง 3 คนมีเพียง 1 คนที่พอรำได้ แค่ 3 วันก็ต่อท่าให้น้องรำจนจบเพลงถึงแม้จะหลงลืมท่าไปบ้างก็ตาม เหลืออีกประมาณ 9 วันที่จะต้องออกงานต้องทันแน่นอน หลังจากได้ท่าหมดแล้วก็จะเป็นการเกลาท่าให้สวยงาม ตอนนี้น้องๆ ก็รำไปในแนวทางเดียวกัน ไม่คนละทีสองทีเหมือนวันแรกๆ แล้ว...5555555... เป็นงานเกษียรณอายุของพี่ๆ ที่บางคนครบวาระที่ต้องออกบางคนก็เออรี่ออกก่อนกำหนดเวลา มีคนเลือกให้น้องๆ รำบายศรีสู่ขวัญ แต่ จขบ. เสนอให้รำระบำไตรรัตน์ที่เรียกกันง่ายๆ ว่ารำพุทธานุภาพ นั่นล่ะ ปัญหาไม่ได้เกิดที่ผู้สอนหรือคนรำ แต่เป็นคนที่ไม่ได้สอนและไม่ได้รำซะมากกว่า ให้แปลกใจดีแท้ บางคนคุยว่าตัวเองเก่งอย่าโน้นอย่างนี้เคยรำออกงานมาเยอะ จขบ. ได้แต่นั่งฟัง พอเอาเข้าจริงกลับบอกว่าอันนี้ไม่เคยรำ จขบ.เองก็อยากบอกว่า ไม่เคยรำเพลงนี้เหมือนกัน แต่ จขบ.สามารถถอดการรำจากเพลงและจากคลิปที่ดูได้ ที่สำคัญสามารถสอนน้องๆ ให้เข้าใจและรำได้ทุกคนตรงจังหวะและได้ดังใจตัวเองคิดได้ มีวันหนึ่งคนๆ นั้นมายืนดูการสอน และติๆๆ น้องๆ คนโน้นคนนี้อย่างโน้นอย่างนั้น จนน้องๆ เริ่มไม่พอใจ ซึ่ง จขบ.สังเกตจากอาการ ก็เลยต้องจัดการด้วยการชื่นชมและให้กำลังใจน้องๆ ทุกคน และอันไหนที่เห็นด้วยกะการติก็ให้น้องปรับปรุงแต่ด้วยการรำให้ดูว่ารำแบบไหนสวย รำแบบไหนไม่สวยอย่างที่เค้าว่า ให้คิดว่าเค้าติเพื่อก่อจะได้สบายใจและให้เกียรติคนที่อุตส่าห์เสียเวลามาช่วยตินั่นล่ะ...555555..เอาน่ะทำใจโลกมนุษย์ก็เป็นแบบนี้ล่ะ ได้ประโยชน์กะเสียประโยชน์ ได้หน้ากับไม่ได้หน้า...สำหรับ จขบ. ไม่ต้องการอะไรจริงๆ แค่วิญญานนางรำเข้าสิงเมื่อเค้าต้องการความช่วยเหลือก็เท่านั้นเอง มีคนเสนอให้ขึ้นไปรำ...โหย..ถ้าวัยเยาว์กว่านี้สักหน่อยก็ไม่แน่นะคะ...5555555.... จบไปอีก 1 อาทิตย์ฝนตกหนักทุกวันเลยพักนี้ ต้องเดินตากฝนทุกวันเพราะไม่ชอบพกร่มเวลาไปไหนต่อไหนและต้องรีบกลับ ก็เลยจำเป็นต้องลุยฝนกลับที่ทำงาน บางวันตกแล้วตกอีก ตกๆ หายๆ แบบนี้ทั้งวัน จขบ. ก็ยังไม่เข็ดพอฝนหายก็เดินออกไปไหนได้ตกอีกแล้ว...555555...ยังไงก็ขอให้คนที่ผ่านเข้ามาที่บล๊อกนี้ดูแลตัวเองดูแลสุขภาพตัวเองและคนรอบข้างด้วยนะคะ...

Create Date : 16 กันยายน 2555		14 comments
Last Update : 17 กันยายน 2555 2:29:07 น.
Counter : 1815 Pageviews.
Share Tweet