deeplove
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]




Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
28 กรกฏาคม 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add deeplove's blog to your web]
Links
 

 
ความคิดของตัวเองที่ค่อนข้างสับสน



ก็เพราะนั่งฟังเพลงนี้ จึงทำให้คิดถึงอะไรหลายๆ อย่างที่ผ่านมา คิดถึงใครคนหนึ่ง ที่ทำให้รู้สึกผิดหวัง เจ็บปวดอย่างรุนแรง ที่ไม่เคยเจ็บปวดอะไรเท่าครั้งนี้...อืมม..คนเราจะเจ็บปวดแบบนี้ได้สักกี่ครั้งกันนะ คิดถึงเพราะเจ็บปวด หรือเจ็บปวดจนต้องทำให้คิดถึง (เป็นระยะๆ) กันแน่นะ

ไม่มีอะไรหรอกค่ะแค่ฟังเพลงนี้แล้วเพราะดี..ทำให้นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย..ตอนนี้เริ่มเซ็ง (หรือเพลิน) กับงานที่หนักหนาสาหัส งานโน๊นยังไม่ทันเสร็จดี งานนี้ก็เข้ามาเป็นระยะๆ เหมือนงานไม่เคยเสร็จสักเรื่อง ไม่ทำงานก็เข้าห้องประชุมๆ กันเข้าไปไม่เรื่องโน้นก็เรื่องนี้ เป็นคณะกรรมการโน่น นี่ นั่น กันเข้าไป จนงง ว่าต้องทำตัวเองยังไงบ้างให้ทำทุกอย่างได้ทันและดี..เป็นความทุกข์อย่างหนึ่งของคนทำงานดีๆ นี่เอง..

ว่ากันว่า " ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้กับชีวิต " และคงไม่มีใครบนโลกใบนี้ที่ไม่เคยพบกับความทุกข์ และมีใครกี่คนที่จะรู้บ้างว่าในความทุกข์นั้น ซ่อนสิ่งดีๆ มากมายให้กับคนที่มีทุกข์...สิ่งดีๆ ที่ซ่อนอยู่ก็คือ ความอดทน ความเข้มแข็งและความแข็งแกร่งได้เรียนรู้การแก้ปัญหา ได้รู้จักแยกแยะระหว่างความสงบกับความรัอนรนของชีวิต ได้รู้จักโลกรู้จักตัวเองมากยิ่งขึ้นรู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไรในยามที่ทุกข์ท้อทรมาน และหาวิธีแก้ไขให้ความทุกข์ให้ลุล่วงได้อย่างไร และสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ได้รู้ว่าใครบ้างที่เป็นมิตรแท้ของเราในยามที่เราทุกข์ปัญหา หมดกำลังใจ และจะมีสักกี่คนที่รู้ว่าไม่มีใครที่จะหนีความทุกข์และปัญหาได้เลยสักคนเดียว บางคน ทุกข์กาย บางคน ทุกข์ใจ แล้วรู้บ้างมั๊ยว่า ระหว่างทุกข์กาย กับ ทุกข์ใจ อะไรจะทุกข์มากกว่ากัน สำหรับตัวเองขอตอบว่า" ทุกข์ใจ "มากกว่าหลายเท่านัก เวลาที่เรามีความทุกข์แล้วได้กำลังใจจากใครสักคน หรือ หลายๆ คน จะทำให้เรามีกำลังใจที่จะต่อสู้กับทุกข์นั้น แม้กายจะทุกข์ แต่ใจก็อาจมีความสุขได้ แต่ถ้ากายสมบูรณ์แต่ใจอ่อนแอเป็นทุกข์ ก็ทำให้เกิดทุกข์ และบางคนก็อาจจะต้องยอมแพ้กับชีวิตได้ง่ายๆ เช่นกัน

คนเมื่อมีความทุกข์ ก็ย่อมคิดมาก วิธีที่จะหนีความทุกข์ จึงแตกต่างกันไปในแต่ละคนแล้วแต่ใครจะคิดได้และเลือกใช้แบบไหน บางคนโชคดีได้พบหนทางที่ดี เช่น การปล่อยวาง บางคนก็สู้ และอดทน บางคนก็หันหน้าเข้าหาปัญหาแบบชนสู้กับมันแล้วหาทางแก้ไขจนลุล่วงไปด้วยดี แต่บางคนที่โชคร้ายกลายเป็นคนตกเป็นทาสความทุกข์ คิดหนีความทุกข์ด้วยการหาสิ่งทดแทนชดเชยความทุกข์ท้อที่ไดัรับ เช่น การไปดื่มกินของมึนเมา เที่ยวเตร่ เสพยาติดยาเสพติดก็มี แต่รู้บ้างมั๊ยว่าสิ่งที่ทำนั้นนอกจากจะไม่ทำให้พ้นความทุกข์แล้ว แต่กลับทำให้เกิดความทุกข์ใหม่ที่อาจทำให้ทุกข์มากกว่าเดิม

อยากบอกว่า เมื่อรู้สึกว่าชีวิตมีความทุกข์ ให้คิดว่านี่เป็นความจริงของชีวิต ที่ทุกคนก็ต้องพบเจอ ความทุกข์จึงเปรียบเหมือนพลังทำให้เกิดอะไรได้หลายๆ อย่างเขึ้น ไม่มีใครเลยที่ไม่มีความทุกข์ เพราะนี่คือ " ชีวิต " มีคนบอกว่าเมื่อคุณมีทุกข์ จงเผชิญหน้ากับความทุกข์นั้นอย่างเต็มภาคภูมิ เมื่อถึงที่สุดแล้วทำให้คนนั้นรู้จักการปล่อยวาง ทำให้มองเห็นความทุกข์เป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้กับทุกคน และไม่นานทุกข์นั้นก็จะหมดไปตามวันเวลา ก็คงไม่ต่างกับปัญหา เมื่อมีปัญหาได้ ก็หมดได้สักวัน เมื่อหมดทุกข์ ความสุขก็กลับมาอีกครั้ง จะเห็นได้ว่าเป็นวัฏฏจักรของชีวิตของคนเรา ถ้าไม่มีความทุกข์ก็อาจจะไม่รู้จักความสุข ไม่ได้พบมิตรแท้...ไม่รู้ว่าความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างไร ความทุกข์จึงเป็นสิ่งที่ท้าทายความสามารถคนเรา...ต่างจากความสุข ที่ทำให้เราอ่อนแอ มองโลกง่ายๆ แคบๆ... ดังนั้นคนที่มีความทุกข์ก็ควรยอมรับด้วยรอยยิ้ม และคิดว่าโชคดีนะเนี่ยที่ได้เจอกับความทุกข์ ได้เรียนรู้การแก้ปัญหา ได้รู้จักความสงบ ความมีสติ ได้รู้จักโลก รู้จักตัวเอง มากขึ้น เห็นป่ะคะว่าความทุกข์เป็นสิ่งที่ดี ทำให้เรารู้จักคน รู้จักใครหลายๆ คนในขณะที่ทุกข์ๆ เกิด

โลกเรามักมีทางเลือกสองทางเสมอ เหมือนกับสิ่งต่างๆ ที่มักเกิดมาคู่กันเสมอ เช่น ทุกข์กับสุข รวยกับจน ดำกับขาว ดังนั้นในวันที่ทุกข์ลองมองโลกในแง่ดีเข้าไว้ เดี๋ยวทุกข์ก็จากเราไปเองค่ะ ขอเพียงแค่อดทนเข้าไว้ สักวันก็จะเป็นวันของคนที่พบกับความทุกข์ ท้อ เศร้า แล้ววันนั้นจะเป็นวันที่มีความสุข สนุกสนาน ได้เรียนรู้โลกมากยิ่งขึ้นไง...ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับคนที่กำลังทุกข์ อย่าท้อ อย่าเครียด อย่าคิดมากเกินขอบเขตของความทุกข์ ขอให้อดทน รอเวลาให้ความทุกข์ผ่อนคลาย เมื่อความทุกข์หมดไปก็จะเป็นวันของเรา...ขอให้สู้ สู้ นะคะ...

สำหรับตัวเองนั่งคิดว่า..จะต้องใช้เวลาสักแค่ไหนที่จะ

ลืม ... ใครบางคน
ทิ้ง ... ความทรงจำที่เจ็บปวด
ลบ ... อะไรบางอย่างออกไป
เลิก ... เสียความรู้สึกเสียที
ล้าง ... ความรู้สึกที่แย่ๆ
หยุด ... ความคิดที่ฟุ้งซ่านให้ได้
เลือก ... ที่จะมองในมุมใหม่ ๆ
และ ... กลับมาเป็นตัวเองให้เร็วที่สุด

สุดท้าย ... เมื่อไรจะเลิกงานยุ่งซะทีฟระ...เบื่อว๊อยค่ะ... 555555..




และเป็นกำลังใจให้น้องปุ๊ น้องปาย ที่งานยุ่งเหมือนพี่...55555...ใครยุ่งกว่าใครไม่ต้องวัด เอาเป็นว่าทุกคนยุ่งหมด จะบอกให้เพลาๆ งานก็คงไม่ได้เพราะมีงานดีกว่าไม่มีงานเมื่อมีงานเราก็ต้องรับผิดชอบงานให้ดีและทำให้ได้จนสำเร็จอย่างมีประสิทธิภาพก็คงเหนื่อยหน่อย เลยอยากให้ทุกคนดูแลตัวเองให้ดีๆ ด้วยการอย่าเครียดก้มหน้าก้มตาทำงานที่รับผิดชอบไปเลยอยากฝากภาพข้อความนี้ให้น้องสองคนได้อ่าน ส่วนใครจะอ่านด้วยก็ไม่ว่ากันค่ะ..555555...





























ความคิด
Stamp


ยังเดินผ่านทุกวัน ที่ที่เราพบกัน เมื่อก่อน
ยังจำซ้ำๆ ได้ทุกตอน ราวกลับมีใคร มาหมุน ย้อนเวลา
แต่ก็คงจะหมุน ย้อนได้แค่ ในความคิด
ในชีวิตจริง คงไม่เจอกันอีกแล้ว
ยืนอยู่ตรงที่เดิม แต่ไม่มีวี่แวว
เธอจากไปแล้ว และคงไม่ย้อน คืนกลับมา

ได้แต่ฝากแความคิด ของฉันเอาไว้
เผื่อวันไหน เธอผ่านมา เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า
เคยมีคนหนึ่งยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้ เสมอ ตลอดมา

ให้เธอสัมผัส ความคิด ที่ฉันทิ้งไว้ อาจไม่เห็น ได้ด้วยตา
ฉันเลยฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและ ท้องฟ้า
มันเป็นความคิด ที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ

อยากเจอเธอ เหลือเกิน เพราะก่อนที่เราต้องเดิน แยกทาง
ฉันมีความคิดหลายๆ อย่าง หลายอย่างเหลือเกิน ที่ฉัน ไม่ได้พูดไป
แต่กลับมานึก ขึ้นได้ในเวลานี้ ในเวลาที่เธอเดิน จากฉัน ไปแสนไกล
หากเธอนั้นยังอยู่ จะกอดเธอให้ชื่นใจ
และค่อยพูดออกไป ทุกสิ่งที่อยู่ในใจฉัน

ได้แต่ฝากแความคิด ของฉันเอาไว้
เผื่อวันไหน เธอผ่านมา เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า
เคยมีคนหนึ่งยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้ เสมอ ตลอดมา

ให้เธอสัมผัส ความคิด ที่ฉันทิ้งไว้ อาจไม่เห็น ได้ด้วยตา
ฉันเลยฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและ ท้องฟ้า
มันเป็นความคิด ที่กระซิบว่า ฉันรักเธอ




Create Date : 28 กรกฎาคม 2555
Last Update : 28 กรกฎาคม 2555 18:41:05 น. 6 comments
Counter : 1168 Pageviews.

 
รู้สึกเหมือนมีพรายกระซิบ ว่าพี่ภัทรแจกกำลังใจให้
รีบมารับก่อนค่ะ กลัวปุ๊ตัดหน้า อิอิ
ในยามที่ความรู้สึกปกติ ปายฟังได้แทบ
ทุกเพลงเลยค่ะ แต่ถ้าจิตใจมีเรื่องไม่สบายใจ
อยู่ ก็ต้องเลือกเหมือนกัน ถ้าเปิดวิทยุไว้
แล้วทำงานไปด้วย บางครั้งดีใจเปิดเพลง
บางเพลง ถึงขั้นทำไม่ได้ก็มี นั่งฟังไปน้ำตาคลอซะงั้น
แต่ไม่ว่าจะทุกข์แค่ไหน ถ้าเราเข้าใจถึงเหตุแห่งทุกข์
และทำใจยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น เป็นไป รวมถึงผลของมัน
เราก็จะยังพอเหลือเรี่ยวแรงที่ยกมือปาดน้ำตา
แล้วยิ้มได้ค่ะพี่้ แม้จะฝืน ๆ ไปบ้าง
ปายอ่อนแอเสมอ...แต่พร้อมจะไปต่อค่ะ
ชีวิตต้องออกเดิน ต้องมีก้าวต่อไป
ยิ่งได้รับกำลังใจแบบนี้ สู้ตายเลย
ปายก็เป็นกำลังใจให้พี่ภัทรด้วยนะคะ
ในทุก ๆ เรื่องที่พี่ภัทรรับผิดชอบ
ขอให้หัวใจของพี่แข็งแรง และก้าวผ่าน
ไปได้ เหมือนที่พี่ผ่านมา ณ วันนี้ค่ะ ^^


โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 28 กรกฎาคม 2555 เวลา:15:22:04 น.  

 
เพลงนาฬิกาของซานิค่ะพี่
ปายก็ว่าซานิร้องเพลงเพราะมาก
วันนี้นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมา เลยเอามา
ลงไว้ในบล็อกค่ะ
คืนนี้อากาศเย็น ๆ เพราะฝนตก
ไม่รู้แถวบ้านพี่เป็นเหมือนกันมั้ย
ขอให้หลับสบายในที่นอนนุ่ม ๆ
แล้วฝันดีนะคะพี่ ^^


โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 28 กรกฎาคม 2555 เวลา:22:41:19 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ภัทร

ความทุกข์มักจะวนเวียนอยู่ในความคิดของเราอยู่ตลอดเวลา
แทนที่จะเป็นความสุขนะครับ 555

และยากที่จะนำมันออกไปจากความทรงจำของเราซะด้วยสิครับ









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กรกฎาคม 2555 เวลา:6:13:26 น.  

 
อิอิอิ

พี่ภัทรทายผิดครับ
แตงโมปั่นของมาดาม
ใบบัวบกคั้นสดของผม
หมิงหมิงน้ำเปล่าครับ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กรกฎาคม 2555 เวลา:8:29:21 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ภัทร
ช่วงเวลาของครอบครัวต้องมาก่อน
เวลาปายกลับบ้่านไปหาแม่ก็เป็นแบบนี้ค่ะ
กำลังเข้าบล็อก แม่เรียกให้ไปเป็นลูกมือในครัว
ทานเสร็จเก็บล้าง พอจะมาต่อ ชวนไปนู่น นี่ นั่น
กว่าจะได้กลับมาเล่นอีกครั้งบางทีดึกเลย 5555
วันหยุดเป็นวันของครอบครัวนะคะ
เสียดายปายแยกจากบ้านมาทำงาน
ไม่ค่อยมีช่วงเวลาแบบนี้เท่าไหร่หรอกค่ะ
ไม่เหมือนสมัยเด็ก ๆ ครอบครัวเราพร้อมหน้า
กันทุกวัน
สุขสันต์วันหยุดนะคะพี่ภัทร ^^


โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 29 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:40:58 น.  

 
แวะมาเยี่ยม คิดถึงคุณภัทรเสมอ


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 29 กรกฎาคม 2555 เวลา:13:45:09 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.