ปีใหม่ กับความรู้สึกคงเดิม..ก็มันไม่ได้แตกต่างจากปีที่แล้ว เมื่อวานนี้วันที่ 31 ธ.ค 2554 กะวันนี้วันที่ 1 มกราคม 2555 ก็เหมือนวันหยุดที่เคยหยุด ต่างกันที่รู้ว่าเป็นวันขึ้นปีใหม่ต้องทำอะไรให้พิเศษกว่าวันอื่นนิดนึง..ตื่นเช้าเหมือนทุกวันทั้งที่เป็นวันหยุด อาบน้ำอาบท่าออกไปใส่บาตร ซื้อของที่ตลาดหิ้วของพะรุงพะรัง จัดของใส่บาตรลำบากนิดหน่อย ใส่บาตรเสร็จก็เหมือนเดิม คือรู้สึกดีเหมือนทุกครั้งที่มาใส่บาตร แต่วันนี้คนเยอะแยะคึกคักมากพระท่านคงเหนื่อย ถ้าใช้วิธีการเปิดเทปสวดอวยพรคนที่ใส่บาตรจะได้มั๊ยคะเนี่ย...จขบ. เหมือนจะบาปไปสักวูบหนึ่งกับภาพที่เห็นที่เห็นเพราะผู้คนรุมล้อมพระเพื่อจะได้ใส่บาตรก่อนใครและพระท่านก็ต้องรีบถ่ายบาตรให้ลูกศิษย์ที่ยืนรอรับของโดยมีถุงใหญ่ยักษ์ใกล้ตัว แต่นี่ยังไม่บาปเท่ากับที่มองดูพระบางองค์ที่ท่านคงไม่มีเวลาปลงผม ถ้าท่านไม่ใส่จีวร จขบ.ก็คิดว่าท่านไม่ได้เป็นพระและท่านไว้ผมอเมริกันรองทรง หรือไม่ก็ทรงนักเรียน...เมื่อคิดบาปแล้วก็ต้องรีบสลัดความคิดออกว่า..ตั้งใจมาใส่บาตรเพื่อทำบุญ แล้วจะไปสนใจสาระอะไรมากมายเพราะการทำบุญทำด้วยใจ เมื่อตั้งใจจะมาทำบุญก็ต้องทำตามที่ตั้งใจ ส่วนอะไรจะเป็นอะไรไม่ใช่สิ่งที่เราควรคิดๆ แล้วบาปแบบนี้เลิกคิดได้แล้ว ตกลงข้าพเจ้าได้บุญม่ะคะเนี่ย...555555...

ระหว่างใส่บาตรก็อธิษฐานให้พ่อที่ล่วงลับไปหลายปีแล้วมารับส่วนบุญส่วนกุศลที่ทำให้..หอบของกลับบ้าน ขากลับหารถกลับไม่ได้ อาจเพราะเมื่อคืนเป็นวันสิ้นปีคนขี่มอเตอร์ไซด์รับจ้างอาจฉลองปีใหม่เพลิน เลยตัดสินใจเดินเรื่อยๆ แบบถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่างกลับบ้านที่ไม่ได้ไกลมากมายพอเดินได้ อากาศยามเช้ามันสดชื่นแบบนี้เอง คิดนะ..ถ้าทุกวันมีเวลาและเป็นแบบนี้ก็ดีสินะ ทำบุญและได้ออกกำลังกายด้วย จขบ.จะได้ใส่บาตรก็เฉพาะวันหยุด ถ้าเป็นวันปกติหมดเวลาไปกับการเตรียมตัวเองและเจ้าตัวน้อย...ชีวิตคนกรุงก็แบบนี้ล่ะ..นึกถึงตอนน้ำท่วมไปนอนที่ทำงานได้ออกมาใส่บาตรทุกวันเลย..รู้สึกดีจังอีกอย่างพ่อคงอ้วนช่วงนี้ล่ะ...55555...

วันนี้กับเมื่อวานสิ่งที่แตกต่างกัน คือ ความรู้สึกของตัวเอง ที่เมื่อวานรู้สึกเศร้าๆ เหงาๆ พิกล อาจเพราะตัวเองอยู่กับเจ้าตัวน้อย 2 คนด้วยคนอื่นๆ มีภาระกิจต่างคนต่างไป ความเศร้าและเหงาอาจเกิดจากความคาดหวังว่าคนอื่นๆ จะว่างและมาพบเจอกัน เหมือนเรารอเค้าอยู่ แต่สุดท้ายเค้าไม่ว่างที่จะมา ทำให้เรารู้สึกแย่ไปสักพักหนึ่ง พอคิดได้ว่า ต่างคนต่างจิตต่างใจ ถ้าเราไม่คาดหวังเราก็ไม่เจ็บปวด เศร้า และเหงา สิ่งที่คิดเป็นความทุกข์ใช่มั๊ย..แล้วจะคิดให้ทุกข์ไปทำไม เพราะทุกคนต่างมีทางเดินของตัวเองจะให้ใครทำอะไรตรงใจถูกใจใครคงยาก...บทเรียนความคาดหวังเป็นสัจจธรรมชีวิตจริงๆ...

จัดผลไม้ขนม ดอกไม้ธูปเทียนไปไหว้พระพรหม เจ้าที่เจ้าทางของหมู่บ้าน และไหว้พระในบ้าน ก่อนจะไปไหว้ท่านคิดถึงพระในบ้าน คือแม่ที่อยู่ไกลอยากได้รับพรจากแม่ โทร.ไปหลายครั้งไม่มีใครรับสักคน อาจเพราะเป็นวันหยุดทุกคนเลยอยู่ไกลโทรศัพท์ ไม่เป็นไรโทร.ไปห้าหกครั้งไม่รับก็ไม่กวนแล้ว ไปไหว้พระ เจ้าที่เจ้าทางก่อนและกัน กลับมาเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ ให้คนที่มาเคาน์ดาวน์ด้วยกันเมื่อคืนด้วยขาหมู หวังให้ทุกคนอ้วนตั้งแต่ต้นปี...55555..มีหมูสะเต๊ะเหลือจากเมื่อคืนเกือบ 20 ไม้พร้อมขนมปัง ก็เลยยัดเยียดให้ทุกคนทานอีกมื๊อ...

กลางวันชวนกันไปทานอาหารญี่ปุ่นตามร้านแถวบ้าน วันนี้มีรายการพิเศษของทางร้านที่มอบให้ลูกค้า เป็นบะหมี่เย็นและขนมโมจิคลุกถั่ว ที่ตักให้ชิมฟรีอร่อยจริงๆ ของฟรีเนี่ย...55555..กลับมาถึงบ้านหลับเป็นตายจนเย็นถูกปลุกโดยคนที่มาเมื่อคืนบอกจะกลับแล้ว พอพวกเค้ากลับก็หลับต่อจนค่ำ อาจเพราะนอนมากไปเลยตาสว่างจนมานั่งเขียนบล๊อกนี่ล่ะ...55555...เกือบสี่ทุ่มนึกได้ว่ายังไม่ได้ขอพรจากแม่ลอง โทร.ไปอีกครั้งถ้าไม่รับก็ค่อยโทร.ใหม่พรุ่งนี้ ในที่สุดแม่ก็รับจนได้บอกไม่ได้ยินและไม่ได้ดูโทรศัพท์แล้วแม่ก็ให้พรซะยาวยืด วันนี้จึงเป็นวันที่มีความสุขและรู้สึกดีตอนที่แม่ให้พรนี่ล่ะ...หน้าบ้านมีเศษกระดาษสีเกลื่อน มีสองคนในบ้านที่ไปจุดพลุฉลองปีใหม่ แอ่ะ..ทำรกแล้วไม่เก็บด้วยนะทิ้งหลักฐานไว้เพียบเลย...

สิ่งที่น่าขำ คือ มีคนส่งข้อความมาสวัสดีปีใหม่ แต่เครื่องไม่ได้อยู่ที่ จขบ. มีคนบางคนยืมไปเล่น เค้าเลยส่งข้อความกลับแทนให้ว่า "สุขสันต์วันปีใหม่ ขอให้มีความสุขมากๆ" สั้นและห้วนมากๆ แต่ได้ใจความ ถ้าคนรู้จักสนิทกะ จขบ.ดีจะรู้ว่าเป็นประโยคที่ผิดปกติ แต่ก็ยังไม่มีใครต่อว่ากลับมา แสดงว่าไม่รู้ล่ะสินะ...55555...

สิ่งที่ตั้งใจทำตั้งแต่ต้นปี คือ ตั้งใจจะทำดีเป็นคนดีให้มากกว่าที่เคยเป็น จะดูแลตัวเองให้ดีกว่าที่ผ่านมาเพราะมีคนบ่นว่า จขบ.ไม่เคยดูแลตัวเอง ห่วงแต่ชาวบ้านแต่ไม่เคยหันมาห่วงตัวเองบ้าง เลยทำให้ใครต่อใครห่วงซะงั้น...จะเข้าใจคนอื่นและจะไม่สนใจว่าใครจะเข้าใจเราหรือไม่ให้มากกว่าเดิม...จะพยายามหลีกเลี่ยงทุกสิ่งที่ทำให้ตนเองและคนรอบข้างเกิดทุกข์ แค่นี้ก็คงพอแล้วสำหรับปีนี้ ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่และกันถ้ามีอะไรขาดตกบกพร่องในปีนี้

ท้ายสุดขอให้ทุกคนในบล๊อก และคนไทยทุกคนมีความสุข มีโชคดี ปราศจากทุกข์ เศร้าและสิ่งร้ายๆ เหมือนปีที่ผ่านมา ให้ทุกคนร่ำรวยความสุข เงินทอง กันถ้วนทั่วหน้าทุกคนนะคะ...