|
|
.... ลวงใจ .... (บทที่ 14)
บทที่ 14
ผมจะกลับบ้าน.. คำแรกเมื่อได้สติ
เฮ้อ.. มังกรรู้สึกเวทนา คิดว่าจะพาจรกลับบ้านทันทีที่แข็งแรงพอ พูดได้สองคำก็หลับแล้ว จะไปได้อย่างไร
เป็นอย่างไรบ้างห้องนี้.. ป้าก้อนผลักประตูเข้ามา คุณกิ่งทองไม่ไอแล้ว แต่ยังมีไข้คิดว่าคงไม่ได้กลับบ้าน..เมื่อคืนแปลกๆ มียิ้มด้วย
ป้าช่วยดูคุณจรหน่อย ผมจะไปดูกิ่งทอง
หลังจากคุณหมอตรวจดูอาการของทั้งกิ่งทองและจร..ตกลงให้กิ่งทองอยู่โรงพยาบาลต่ออีกระยะจนกว่าจะปลอดภัย ส่วนจรกลับไปพักฟื้นที่บ้านได้
มังกรออกไปซื้อที่ชาร์ตแบตในเมืองและโทรฯ กลับไปหาลุงยง เล่าความจริงทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับจร
สายไปแล้วละคุณ.. ลุงยงเสียงอ่อย ตำรวจไม่สามารถกักตัวเจ้าคนนั้นไว้ได้ ถึงแม้จะมีคนยืนยันว่าเห็นเขากระโดดออกจากหน้าต่าง.. เงียบไปอึดใจ อีกอย่าง..เอ่อ..
อะไรครับ? ค่อนข้างเสียมารยาทแต่มังกรก็ถามออกไป
เรื่องไม่ดีน่ะ.ไว้ผมคุยกับคุณจรดีกว่า
ผมจะรีบพากลับครับ
ไม่ต้องก็ได้ รอให้แข็งแรงสักหน่อย ไม่อยากให้มารับรู้เรื่องที่ไม่เคยรู้มาก่อน จะคือเรื่องจริงหรือเปล่า อย่างไรก็ขอบคุณที่ช่วยดูแลคุณจรของผม..อ้อ!..ฝากขอบคุณคุณชัยชนะด้วยนะครับ
อะไรกันครับคุณลุง!.. มังกรพูดกับตัวเองหลังจากลุงยงวางสายไปแล้ว
ปวดหัว.. จรคราง
พักผ่อนเยอะๆ นะ เจนไม่แกล้งจอห์นหรอก เสียงเจนปลอบใจดังมาจากไหนสักแห่ง
จะแกล้งอะไร?.. ชัยชนะยืนอยู่ปลายเตียง สงสัยจังทำไมป้วนเปี้ยนอยู่กับจรเป็นอะไรกันหรือ
เป็นอะไรไม่ใช่เรื่องของคุณ เจนปรากฏตัว
แฟน?
บ้าสิ!..เราอยู่ด้วยกันตั้งแต่เล็ก
พี่น้อง?
ไม่ใช่
ไม่ใช่แฟนก็แล้วไป..จะไม่ได้แย่งของๆ ใคร..ฮะ..ฮะ..ฮา..
ใครแย่งใคร..ฮึ..เจนงงนะนี่
ไม่บอก!.. ชัยชนะหลิ่วตา ฮา..ฮา..ว่าแต่น้องชายผมไปไหน
อยู่โรงพยาบาลเฝ้าคุณกิ่งทอง.. เจนนึกอะไรได้ คุณไปเปลี่ยนเวรหน่อยสิ คุณมังกรจะได้มาดูแลจอห์นบ้าง
ใครช่วยดูที่นี่ล่ะ?
คุณเข้ามาไม่เห็นป้าก้อนหรือ..สงสัยนอนอยู่ในห้อง
คงอย่างนั้น..งั้นผมไปโรงพยาบาลก่อนนะ ชัยชนะคล้อยตามง่ายๆ ตรงไปโรงพยาบาล
ค่อนรุ่ง..มังกรโผเผ๋กลับไร่เมื่อคนขับรถพาป้าก้อนไปเฝ้ากิ่งทองแทน
จะดูแลอะไรกันนักหนาทั้งสองคนพี่น้อง.. เจนบ่นพึมเมื่อแผนส่งชัยชนะไปเปลี่ยนเวรไม่สำเร็จ กลับมาเช้าพอดี เจนทำอะไรไม่.. ยังไม่ทันพูดจบร่างของเจนก็เลือนหาย
มังกรกินกาแฟ..อาบน้ำ..นั่งมองจรสักพักจึงออกไปไร่
ผลของการคิดไม่ซื่อที่พาเขามาไร่.. มังกรพึมพำกับตัวเอง..ทำงานสักพัก..ฟ้าสว่างจ้า เปลี่ยนใจสั่งงานกับหัวหน้าคนงานแล้วกลับเข้าบ้าน
มังกรดิ่งไปที่ห้องนอน..ไม่มีร่างของจรอยู่!
คุณจร!.. ถลาไปหน้าบ้าน อ้อ..ยังอยู่..ถ้าอีกครั้งก็เกินไป ละสายตาจาก TZ-M ของเขา คุณจร..จร..อยู่ไหน?
หือ.. มีเสียงขานรับเบาๆ
จร.. มังกรหันกลับเข้าบ้าน..ห้องนอน..ห้องน้ำ..พักผ่อน สุดท้ายในครัว
ผมหิว.. จรกำลังคนกาแฟ
อยู่นี่เอง.. ยิ้มดีใจ หายป่วยใหม่ๆ กินกาแฟเลยหรือ มังกรเปิดตู้หยิบกระป๋องนมสดออกมาเปิด เทใส่แก้วแล้วใส่ตู้ไมโครเวฟ
อือ.. จรเซพิงเคาน์เตอร์
ก็นะ.. มังกรเข้าพิงข้างด้านที่จรเซ..โอบไหล่ประคองพาออกจากครัว ไปรอที่ห้องเดี๋ยวผมเอานมไปให้
ที่โซฟานะ ในห้องไม่เห็นใครเลย จรต่อรอง
ฮะ..ฮะ..ได้ๆ มังกรพาจรไปที่โถงกลางบ้าน หย่อนตัวลงบนโซฟา วันนี้ผมไม่ไปไหนจะอยู่กับจร
คุณกิ่งทอง
ป้าก้อนดูอยู่..เมื่อเช้าคุณหมอก็บอกว่าไม่เป็นอะไรแล้ว.. อมยิ้มมองหน้าจร เป็นห่วงเค้า ห่วงผม หรืออย่างอื่น
หือ.. จรหลับตา ไม่ตอบอะไร
เดี๋ยวๆ..อย่าเพิ่งหลับกินนมก่อน มังกรรีบเข้าครัว
กิ่งทองเป็นอย่างไรบ้าง.. มังกรมาท้ายไร่ที่พอมีสัญญาณโทรศัพท์ถ้าเดินหาดีๆ ไม่มีอะไรหรือ..ก็ดีแล้ว.. หลังจากได้รับคำตอบจากป้าก้อนที่มังกรทิ้งมือถืออีกเครื่องไว้ให้ ถ้ามีอะไรเร่งด่วนป้าใช้ไอ้เบิ้มบึ่งมาบอกผมด้วย ไอ้เบิ้มคือคนงานที่มังกรให้อยู่เป็นเพื่อนที่โรงพยาบาล
สองสามวันต่อมา..มังกรวิ่งไปมาระหว่างโรงพยาบาลและไร่..ชัยชนะเลิกงานตอนค่ำแวะมาหาจรและเจนก่อนไปเฝ้ากิ่งทอง..เจนเรียบร้อยดีไม่ได้ทำห้าวอย่างที่พูดไว้..จรต้นเหตุของเรื่องแข็งแรงเหมือนเดิม..วันหลังๆ ลงไร่กับมังกร..ลืมปัญหาที่บ้านกรุงเทพฯ
อืดดดดด..
อืดดดดด.. มังกรสะดุ้ง..เสียงมือถือของจรจากกระเป๋ากางเกงของเขา
เสียงเหมือนมือถือของผมเลย จรและมังกรอยู่ท้ายไร่กำลังดูคนงานเฉือนต้นว่านหางจระเข้ลงเข่ง
อืดดดดด.. มังกรล้วงกระเป๋า..ถ้าเขาไม่รับสายจรจะสงสัยและเครื่องคงดังไม่หยุด
ของคุณ.. ยื่นมือถือให้จร ผมพกติดมาด้วยเผื่อมีสัญญาณ
แข็งแรงดีแล้วครับ.. คงไม่ใช่ใครนอกจากลุงยงที่โทรฯ มา ทีหลังไม่ทำแล้วครับ..กำลังดูงานไร่กับมังกรอยู่..โอ๊ะ.. ทำแกล้งตกใจ ครับ..ครับ..คุณมังกรนั่นละครับ..
อะไรเกี่ยวกับผมหรือ? มังกรถามขึ้นหลังจากจรเป็นฝ่ายนิ่งฟังลุงยงพูดจนยุติการการสนทนา
ไม่มีอะไร..ร้อน.. จรยิ้ม..ถอดเสื้ออกส่งให้มังกร เสื้อของคุณ
น่าน!..มุขคนขี้เกียจ.. รับเสื้อขึ้นพาดไหล่ ตกลงเรื่องอะไรกันแน่
ลุงยงเอ็ดที่ผมเรียกคุณมังกรว่ามังกรเฉยๆ..
ดีแล้วผมชอบ ก่อนทีจรจะพูดจบ
อีกเรื่อง.. ทำไมพักหลังนี้จรไม่อยากกลับกรุงเทพฯ ทั้งๆ มั่นใจว่างานไร่ไม่ใช่เป้าหมายในชีวิต..อาจเพราะเจนที่เข้ามาคุยบ่อยๆ ตอนกลางคืน..และนายจอมกวน..ไอดอลแรกของหมู่บ้านนี้ซึ่งไม่น่าจะมีอิทธิพลต่อจรเท่าไหร่เลย..แต่ไม่รู้ทำไม
ทำเฉยอีกแล้ว.. มังกรยิ้มกว้าง ไงล่ะจร?
จร.. ยิ้มตอบ เสมอกันแล้วนะ.. เปลี่ยนเป็นจริงจัง ลุงยงอยากให้ผมกลับกรุงเทพฯ ก่อน จัดการกับปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้น รวมทั้งเป้าหมายชีวิตที่โลเลของผม มองหน้ามังกร ลุงว่ามีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับชาติกำเนิดของผมด้วย อยากให้ผมรับรู้
ให้ผมพูดนะ.. เชิงขออนุญาต ผมก็ว่าคุณแปลกๆ อยู่..ผมทอง..หน้าฝรั่งอย่างนี้..แต่ว่า.. หยีตาสู้แดดก้มหัวเหมือนคำนับให้จร อยากให้เป้าหมายชีวิตของคุณอยู่ที่นี่
ไม่รู้สิครับ.. จรไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้กับความรู้สึกของมังกร ผมว่าผมเหลวไหลเอาเรื่องอยู่นะ..ฮะ..ฮะ..
ตลกจัง..รู้ว่าตัวเองเหลวไหล แต่ไม่รู้ว่า.. มังกรไม่กล้าพูดต่อ
รู้..รู้สิ.. ที่แท้จรรู้ รู้ว่ามังกรจริงจัง กับชีวิต การงาน ผู้คนรอบข้าง คุณกิ่งทอง..และ..
และจร.. อีกแล้ว..ใจที่รวดเร็วของมังกร
ใช่..และผม..มังกรจริงจังสำหรับการช่วยเหลือให้ผมเป็นชาวไร่ที่นี่.. ยิ้มให้มังกรอย่างเดาความรู้สึกไม่ถูก ทำไมผมจะไม่รู้
รู้แค่นั้นน่ะหรือ? สีหน้าที่ใครก็เดาความรู้สึกได้
อื่อ!.. พยักหน้าจริงจัง ครับ
โธ่!.. มังกรจะต่อความอะไรได้
| Create Date : 13 ธันวาคม 2555 |
| Last Update : 13 ธันวาคม 2555 12:02:51 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 953 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ดาเรน.. (ดาเรน  ) วันที่: 13 ธันวาคม 2555 เวลา:11:57:46 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 13 ธันวาคม 2555 เวลา:12:01:29 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
พิมพ์เมื่อเช้ามืด..รีบโพสท์..งานอื่นรอคิว..
ผิดแล้วผิดอีก..ส่วนมากสับสนชื่อตัวละครครับ..
มีผิดอีกป่าวน้า..