|
.... ลวงใจ .... (บทที่ 25)
บทที่ 25
ถึงจะเป็นคืนข้างแรมแต่ก็เห็นได้ถนัดเพราะแสงจากดาวดวงโตที่ส่องลงมาบนไร่โดยไม่มีสิ่งกีดขวาง
ร่างตะคุ่มของชายคนหนึ่งนั่งอยู่ริมถนนกรวด ก้มหน้ามองพื้นอย่างสนใจ..ไม่ใช่สิ..มองอะไรขาวๆ อย่างหนึ่งที่พลิกแวบเป็นระยะ
ชัยชนะ!.. เจนอุทานขึ้น..ย่องเข้าไปด้านหลัง..ไม่มีเสียงเหยียบกรวด
มาดูอะไรนี่..หุ..หุ.. ชัยชนะร้องทักทั้งๆ หันหลังให้ มาสิ.. หันมาพยักหน้า ผมไม่ทำอะไรหรอก
จะให้ดูอะไร..ไม่ทะลึ่งนะ
บ้าหรือคุณ ผมเป็นคนมีวัฒนธรรมนะ..จำไม่ได้หรือว่าผมเป็นถึงว่าที่ผู้ใหญ่บ้าน
คนมีวัฒนธรรม! เจนเหน็บแนม..เดินเข้าหาชัยชนะ
จอห์นเจนของแม่.. ชัยชนะพูดขึ้นลอยๆ..สมุดบันทึกพลิกหน้าได้เอง ที่แท้คุณสองคนคือพี่น้องกัน
ไม่ใช่พี่น้อง!.. เจนเถียง..เธอพูดความจริง และฉันรู้จักแต่เจนจอห์น
งั้นมาอ่านด้วยกัน จะได้รู้เสียที
อ่านไม่ออก
อ่านหนังสือไม่ออกนี่นะ!.. ชัยชนะหันมามองหน้า คนสวยๆ อย่างคุณอ่านหนังสือไม่ออก..ไม่เชื่อ
ตามใจ!
อ๋อ..หรืออ่านเป็นแต่ภาษาต่างประเทศ..ลืมไป..สาวผมทอง..ฮะ..ฮะ..
ภาษาอะไรก็อ่านไม่ออก.. เจนพูดความจริงเพิ่มเติม เผื่อชัยชนะจะได้เลิกสนใจคนหลังเขาอย่างเธอเสียที ฉันเรียนแค่ ก.ไก่ ข.ไข่ เท่านั้น..ถึงสามขวบก็ไม่ได้เรียนต่อ
แล้วนายจรผมทองล่ะ เรียนหนังสือหรือเปล่า? ชัยชนะไม่ปักใจเชื่อเจนนักแต่ก็ถาม
เขาเรียนถึงระดับมหาวิทยาลัย แต่ไม่จบเพราะเกเรและขี้เกียจ
อะไรว้า..พี่น้องกัน..อีกคนอยู่มหาวิทยาลัย อีกคนอ่านหนังสือไม่ออก แผ่นสมุดหยุดพลิก ชัยชนะหันมาจ้องจับผิดเจน
บอกแล้วว่าเราไม่ได้เป็นพี่น้องกัน เจนอธิบายไม่ถูก
แฟนก็ไม่ใช่ พี่น้องก็ไม่ใช่ แต่ติดกันเหมือนปาท่องโก๋..งง..งง.. หน้าสมุดพลิกต่อ..ชัยชนะกลับไปอ่าน ความสงสัยของผมคงแก้ได้ด้วยข้อความในสมุดบันทึกนี้
ใช่.. เจนนึก ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอและจอห์นคงบันทึกอยู่ในสมุดของแม่..เอ๊ะ!.. เจนหยุดคิด..เธอพลั้งว่าแม่ออกมาแต่ในใจรู้ดีว่าเธอและจอห์นไม่ใช่พี่น้องกัน..อย่างไรแน่..อะไรคือความลับแปลกประหลาดที่ทำให้เธอและจอห์นเกี่ยวเนื่องกัน!
ความลับในครอบครัวที่ไม่มีใครรู้..ทำไมชัยชนะจึงเป็นคนแรกที่รู้..มันไม่ถูกต้อง คิดได้ดังนั้นเจนจึงส่งพลังไปที่สมุดบันทึก..มันลอยขึ้น หายเข้าไปในไร่ ระหว่างกอว่านหางจระเข้..ชัยชนะหันมาทำตาแข็งใส่เจน แล้วสมุดบันทึกก็ลอยกลับ
เจนยอมแพ้ไม่ได้..ถึงแม้เธอจะอ่านหนังสือไม่ออกแต่มีความคิดเท่ากับคนทั่วไป..อีกอย่างที่เธอไม่เข้าใจ..ถ้าอยู่ใกล้จอห์นเธอจะอ่านออกทั้งภาษาไทยและอังกฤษ รู้ทุกอย่างเท่าที่จอห์นรู้
สมุดบันทึกลอยออกห่างอีก คราวนี้มุ่งไปทางบ้านมังกร มันไม่แค่ลอยแต่แทบจะพุ่งไป..แต่แล้วสะดุดกึกย้อนกลับไปหาชัยชนะ..เป็นอย่างนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า บางทีหล่นลงพื้น บางทีกระเด็นเข้ากอว่าน..ฟัดเหวี่ยงอยู่หลายชั่วโมง..เหงื่อโทรม อ่อนเพลียทั้งสองฝ่าย
เกือบเช้า สมุดบันทึกก็ยังไม่ตกอยู่กับผ่ายได..ไม่ใช่แค่ผู้บังคับจะล้าแรง สมุดบันทึกเองก็เริ่มเปื่อยสลาย..ในทีสุดเมื่อฟ้าสาง จอห์นเจนของแม่ ก็พุ่งขึ้นสูงและฉีกแตกออกเป็นชิ้นเล็กน้อยกระจายลงในไร่
อ้าว!..
อ้าว!..
ทั้งชัยชนะและเจนร้องออกมาเกือบพร้อมกัน
จอห์นเจนของแม่.. ชัยชนะแหงนดูฟ้า ความลับยังคงเป็นความลับต่อไป.. ร่างของชัยชนะเริ่มเลือนหาย
เจนจอห์นต่างหาก.. เจนยังไม่เห็นข้อความบนหน้าปกสมุด ถึงเห็นเธอก็อ่านไม่ออกอยู่ดี ความลับ..ความลับอะไร?
แสงเงินจางๆ เหนือทิวไม้ทำให้เจนนึกได้ รีบกลับไปหาจร
จะเช้าแล้วยังมากอด มังกรปลดแขนจรออก
อือ.. จรพูดไม่ออก..เมื่อกี้เขายังนอนอยู่ห่างๆ นึกดีใจที่เจนไม่ทำอะไรรุ่มร่ามเหมือนคืนก่อน..แวบเดียวแขนเขาพาดอยู่บนอกมังกร
ร้อนมากหรือไงเหงื่อทั้งตัว มังกรชักมือกลับ
อิ..อิ.. เจนนั่งตัวเปียกอยู่ข้างมังกร ถึงเช้าแล้วเค้าก็แกล้งจอห์นอีกได้ แต่พอละ เดี๋ยวหนีกลับกรุงเทพฯ เค้าอดหมดกัน..อิ..อิ.. เจนเลือนจากไป
จรรีบลุกจากเตียงเข้าห้องน้ำ..ไม่อยากให้มังกรฉวยโอกาสทำอย่างเมื่อคืน..เขาไม่อายอยู่แล้ว เป็นผู้ชายเหมือนกัน ข้อสำคัญไม่ได้คิดอกุศลใดๆ กับมังกร และไม่ได้นึกรังเกียจ รู้ดีว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะเจน
หมู่นี้จรสังเกตเห็นเจนแข็งกร้าวขึ้น บ้าบิ่นอีกต่างหาก สักวันกลัวว่าจะบังคับให้เขาปล้ำมังกรอย่างจริงจัง..อะไรจะเกิดขึ้น..และถ้ามังกรสมยอมด้วย..โว้ย!..สับสน..สับสน..
จรอาบน้ำไป มองตัวเองในกระจกไป..เขาเองก็แข็งแรงขึ้น เป็นหนุ่มบึกขึ้นแม้จะเทียบไม่ติดกับบึกชาวไร่อย่างมังกร..ถ้าเขาบึกมากๆ อยากรู้ว่ามังกรจะยังให้เขากอดอีกไหม และเจนจะกลายเป็นสาวห้าวขึ้นเพียงไร
นานจัง!..เสร็จหรือยัง? มังกรยืนอยู่หน้าห้องน้ำ..ไม่มีประตู!
อะไรเสร็จ ผมไม่ได้ทำอะไรอย่างนั้นสักหน่อย จรแกล้งทำทะลึ่งใส่ เผื่อมังกรจะได้รู้สึกถึงความเป็นผู้ชายเหมือนกัน
เฮ๊ย!..นายจร ได้ผล มังกรถอยออกไป
จรเดินตัวเปล่าออกจากห้องน้ำผ่านมังกรที่ยืนรอเข้าห้องน้ำต่อ
แน่ะ!..ไม่รู้จักอาย.. มังกรโยนผ้าเช็ดตัวให้ น้ำหยดเลอะห้องหมด..เดี๋ยวป้าก้อนเข้ามาเห็นหรอก
ไม่องไม่อายแล้ว เห็นของผมหมดไส้หมดพุง..ฮะ..ฮะ.. จรเช็ดตัวไปหัวเราะไป ระวังเถอะจะจับมังกรแก้ผ้ามั่ง..ไม่ใช่ตอนอาบน้ำด้วย..ฮะ..ฮะ.. จรไม่อยากโทษว่าเจนบังคับให้พูด เขาแปลกใจที่ตัวเองพูดออกมา..คงเพราะอยากแก้แค้น
ที่แปลกใจกับตัวเองอีกอย่าง..จรชงกาแฟเผื่อมังกร แต่ไม่ถึงกับยกไปให้ แค่วางไว้เฉยๆ บนเคาน์เตอร์ในครัว..ป้าก้อนมองอย่างสงสัย
แรกๆ จรกิน tertosterone ทีละเม็ด ต่อมาเพิ่มเป็นสอง..เช้านี้จรเบิ้ลเป็นสาม..สามเวลาพร้อมอาหาร วันละเก้าเม็ด..อีกหน่อยเขาคงบึกแซงหน้ามังกร ถึงวันนั้นไม่ว่าเจนจะยั่วอย่างไรมังกรคงรับประทานไม่ลง..ฮะ..ฮ้า..จรกระหยิ่มใจ
นึกยังไง!.. มังกรยกกาแฟเย็นเฉียบขึ้นดื่ม
ชงใหม่ดีกว่ามั้ง.. ป้าก้อนเอ่ยทัก
เสียดายน่ะป้า..ชงไว้ก็ไม่บอก ที่แท้ไม่ใช่เพราะเสียดาย
ป้าไม่ได้ชง..โน่น!.. ป้าก้อนชี้มือ ใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียวเข้าไร่ไปแล้ว
ฝรั่งจรน่ะนะ? มังกรแกล้งไก๋..เขาสังเกตเห็นแววตาแปลกๆ ของป้าก้อนเหมือนกัน ป้าชงให้ผมใหม่อีกถ้วย จะได้ชื่นใจหน่อย มังกรซดกาแฟเย็นๆ ที่เหลือรวดเดียวหมดถ้วย..ชื่นใจนี้ต่างหาก
ที่ฝรั่งจรเข้าไร่แต่เช้าเพราะนึกได้ว่าสมุดบันทึกของแม่เขาทิ้งอยู่ในไร่ ที่ไหนสักแห่ง
เมื่อวานมังกรล้มลงตรงนี้นี่นา จรก้มลงหาบนพื้นข้างถนน และเลยเข้าไปในไร่แถบนั้น
ครึ่งชั่วโมงต่อมาจรออกจากไร่ด้วยความผิดหวัง..ไม่มีวี่แววของ จอห์นเจนของแม่..ทรุดลงนั่งอย่างหมดแรง
มังกรนะมังกร!.. จรมองไปทางบ้าน..ต่อว่าคนบางคนที่นั่น
อุ๊บ!.. มังกรเกือบหลบเข้าพุ่มไม้ไม่ทัน..เขาออกมาตามหาจร
นายมังกรของนายจร!.. จรขบกราม..ไม่ได้โกรธ แค่นึกเคือง และทวงบุญคุณในขณะเดียวกัน
นายมังกรของนายจร.. มังกรพึมพำ อะไรหรือ? เขาอยากออกจากพุ่มไม้ไปถามให้รู้ชัด..ที่ว่าเขาเป็นของจรคืออย่างไร..แต่ภาพที่เห็นทำให้มังกรเปลี่ยนใจ..ใจอ่อน..ไม่อยากรู้อะไรอีก
แม่ครับ..จรของแม่คือใคร คืออะไรกันแน่.. ท่ามกลางแดดเช้า..จรนั่งทับขาแหงนหน้ามองท้องฟ้า..ร่างที่สมบูรณ์ด้วยกล้ามเนื้อเป็นสีแทนชมพู ใบหน้าอ่อนเยาว์มีแววเศร้าแฝงอยู่
ถึงจะดูบึกบึนแข็งแรงเพียงไรก็ยังดูน่าเวทนาในสายตาของมังกร..เขาไม่แน่ใจว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรกับหนุ่มหลายชื่อหลายบุคลิกคนนี้
Create Date : 13 มกราคม 2556 |
Last Update : 13 มกราคม 2556 14:36:24 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1070 Pageviews. |
|
|
|
โดย: lovereason วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:23:02:15 น. |
|
|
|
โดย: MaENi~ วันที่: 15 มกราคม 2556 เวลา:14:57:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|