Group Blog All Blog
|
คุยเฟื่องเรื่องหนังสือ นิทานเวตาล นิทานเวตาลแม้จะมีการเล่านิทานเวตาลสู่กันฟังมาไม่ต่ำกว่าพันปี ทั้งโดยปากต่อปากและลายลักษณ์อักษร แต่มันกลับมีชีวิตชีวาอยู่ในความรู้สึกนึกคิดของผู้คนอยู่เสมอ โดยเฉพาะตัวเวตาลผู้มีบุคลิกโดดเด่นด้านความเจ้าเล่ห์แสนกล และช่างพูดข่างเจรจาเวตาล น่าจะเป็นปีศาจจำนวนไม่กี่ตนในโลกนี้ที่ผู้คนเกลียดและกลัวไม่ลง ในแวดวงวรรณกรรม เรื่องปรัมปราเรื่องนี้ กลายเป็นตัวอย่างอ้างอิงของวิชาการวรรณกรรมสมัยใหม่แทบทุกครั้งที่มีการกล่าวถึงงานเขียนแบบเรื่องซ้อนเรื่อง หรือ Metafiction งานเขียนแบบ Metafiction ตลอดจนทฤษฏีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เป็นผลจากการที่นักวรรณกรรมตะวันตกเบื่อหน่ายกับวรรณกรรมสัจนิยมเหมือนจริง ที่ครอบงำวัฒนธรรมวรรณกรรมตะวันตกมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ ๑๘ การค้นพบทฤษฎีเรื่องซ้อนเรื่องเมื่อช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ ๒๐ จึงเป็นปรากฏการณ์ที่น่าตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักเขียนสมัยใหม่ สำหรับโลกตะวันออก รูปแบบเรื่องซ้อนเรื่องมีมานานตั้งแต่ผู้คนเริ่มรู้จักการสื่อสารกันด้วย เรื่องเล่า ก็ว่าได้ เรื่องรูปแบบนี้เป็นผลผลิตของการสื่อสารแบบมุขปาฐะ จากนิยาย นิทานเรื่องเดี่ยว แก่นเดียว ก็แตกแยกย่อยออกไปเป็นหลาย ๆ เรื่อง แล้วแต่จะแพร่กระจายออกไปกว้างขวางเพียงไหน โดยที่"แก่นเรื่อง" จะคงเดิม เปลี่ยนไปก็แต่องค์ประกอบแวดล้อม เช่น ชื่อตัวละคร ฉาก เหตุการณ์ สัญลักษณ์ เท่านั้น ในเชิงวิชาการ เรื่องซ้อนเรื่องจึงถือเป็นพัฒนาขั้นสูงที่สุดของนิทานชาวบ้าน วรรณคดีอินเดียโบราณ ทั้งที่เขียนโดยภาษาบาลีและสันสกฤต ปรากฎรูปแบบการเขียนชนิดเรื่องซ้อนเรื่องอยู่จำนวนมาก เรื่องเอกส่วนใหญ่คือคัมภีร์ศาสนาหรืออรรถกถาธรรม อันมีแก่นแกนว่าด้วยความดี ความงาม ความจริง การหลุดพ้น ถึงขั้น "สัจจะ" ที่ไม่อาจมีอะไรมาสั่นคลอนได้ นิทานย่อย ๆ จำนวนมากที่เกิดขึ้นภายใต้เรื่องเอกเหล่านี้ จึงมีส่วนเสริมให้แก่นของเรื่องเอกคมชัดและหนักแน่นน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น ในระดับของการเล่าเรื่อง นิทานที่ซ้อนเข้าไปในโครงเรื่องใหญ่จะทำให้เรื่องในโครงเรื่องใหญ่เข้าใจง่ายขึ้น ผู้แต่งจะใช้กลวิธีให้ตัวละครในเรื่องใหญ่เป็นผู้เล่าเรื่อง มีการผูกปมปริศนา ตั้งปัญหา สุดท้ายจะเฉลยปัญหา และชี้ทางเลือก น่าอัศจรรย์ที่นิทานเวตาลเป็นได้ทั้งรากเหง้า และพัฒนาการขั้นสูงสุดของเรื่องเล่าแนวนี้ นักอ่านชาวไทยคุ้นเคยกับนิทานเวตาลของ น.ม.ส. เป็นอย่างดี แม้ว่าจะทรงแปลไว้เพียง ๑๐ เรื่อง จากต้นฉบับ ๒๕ เรื่อง สาระบันเทิงจากนิทานเวตาลฉบับนี้อาจเห็นได้จากการที่มีผู้จัดรายการโทรทัศน์นำไปสร้างเป็นละครจนได้รับความสนใจเป็นอย่างมากเมื่อหลายปีก่อน เวตาลปัญจวิงศติ โดย อาจารย์ศักดิ์ศรี แย้มนัดดา เล่มนี้ กล่าวได้ว่าเป็นนิทานเวตาลฉบับสมบูรณ์ของบรรณพิภพไทย เพราะท่านแปลจากต้นฉบับดั้งเดิมที่พิมพ์ด้วยอักษรเทวนาครี ครบทั้ง ๒๕ เรื่อง ด้วยเหตุนี้ นอกจากความบันเทิงแล้ว สิ่งที่นิทานเวตาลฉบับสมบูรณ์จะให้แก่ผู้อ่าน จึงลึกไปถึงโลกทัศน์และชีวทัศน์อินเดียดั้งเดิม นับเป็นหนทางย้อนกลับสู่การศึกษา "รากเหง้าแห่งวิถีตะวันออก" ได้เป็นอย่างดี ฉบับสมบูรณ์ ๒๕ เรื่อง ของ ศ.ดร.ศักดิ์ศรี แย้มนัดดา ถ่ายทอดจาก //www.MINDCYBER.COM ชอบอ่านนิทานครับ
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:11:56:38 น.
สวัสดีครับ คุณตี๋น้อย และคุณพุดน้ำบุศย์ ดีใจที่ยังมีผู้จำหนังสือเล่มนี้ได้ เพราะหนังสือเล่มนี้จัดว่าเป็นหนังสืออมตะนิรันดร์การจริงๆ อ่านเมื่อใดก็สนุก และซาบซึ้งใจที่ผู้แต่งมีจินตนาการที่เลอเลิศจริงๆ
จึงนำมาแนะนำฟื้นความจำกันอีกครั้ง ในยุคที่หาหนังสือดีๆแบบนี้อ่านยาก หากใครอยากอ่านขอแนะนำให้ไปหาอ่านได้ที่หอสมุดแห่งชาติ ท่าวาสุกรีขอรับท่าน โดย: หนุ่มร้อยปี (หนุ่มร้อยปี ) วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:15:41:19 น.
อ่า...ก็ยอมรับแหละค่ะว่ามันห้ามใจกันยากจริงๆ ค่ะ
แต่ว่า..มันจำต้องห้ามใจบ้างแล้วล่ะค่ะ เฮ้อ..ยังไงถ้าไปงานแล้วก็จะกลับมาบอกนะคะว่าเป็นอย่างไรบ้าง โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:18:10:03 น.
เคยอ่านตอนเรียนสนุกดีค่ะ
แต่ละเรื่องเข้าใจคิด โดย: BoOKend (BoOKend ) วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:20:13:06 น.
.. เล่มนี้เคยอ่าน .. สนุกดีค่ะ
.. มม ชอบอ่านนิทาน โดย: แม่มดพันปี วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:13:00:36 น.
สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ความรู้สึกที่มีให้จากใจ ขอรับรู้ไว้ว่ายังคงคิดถึง ความรู้สึกที่มีให้เธอคนหนึ่ง ได้รู้ว่าคิดถึง ห่วงใยคงซึ้งพอ ** มีความสุขมากๆๆในวันนี้นะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:0:59:01 น.
นิทานเรื่องนี้มีแง่มุมที่ลึกซึ้งมากขนาดนี้เชียวครับ
ผมเคยเห็นหนังสือผ่านตา แต่ไม่เคยอ่านเลย จำได้ว่าเคยดูเป็นละครช่อง 7 แบบนี้ต้องหาโอกาส อ่านแล้วซี โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:13:04:26 น.
สวัสดีค่ะ คุณหนุ่ม
โห...แอดบล้อกทันใด... พบเจอคนวัยใกล้กันแล้ว นิทานเวตาลเรียนมาตอนอยู่มัธยมใช่ไหมคะ นั่นล่ะๆๆ.......ห่างกันไม่กี่ปีแน่ค่ะ.. ป้าสุต้องรุ่นน้องคุณหนุ่มอยู่แล้ว ปล...ที่ไปถามในบล้อก...อิอิ ลองคลิกหน้าบล้อกเรื่องอื่นๆในบ้านป้าสุดูสิคะ.. แล้วจะเจอคำตอบ ว่ายังคงเหมียลลลลเดิมป่าว ขอบคุณเจ้า!!!!! โดย: สุ (Munro ) วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:10:07:46 น.
|
หนุ่มร้อยปี
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] บล็อกนี้สร้างสรรค์ขึ้นเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2549 โดย ชายไทยวัยสูงอายุ มีวัตถุประสงค์ในการบันทึกและนำเสนอเรื่องราวต่างๆแบบครอบจักรวาล อาทิ ภาพยนตร์ ดนตรี รายการทีวี หนังสือน่าอ่าน อาหารน่ากิน ท่องเที่ยว สะสมสิ่งของ ตำนานชีวิตบุคคลน่าสนใจ รู้ไว้ใช่ว่า จิปาถะ ฯลฯ เป็นต้น คำขวัญประจำบล็อก ประสบการณ์ชีวิตที่ดีในอดีต คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าในปัจจุบัน คำขวัญประจำตัวเจ้าของบล็อก "อายุเป็นเพียงตัวเลข" บรรณาธิการบริหารบล็อกคือ หนุ่มร้อยปี บล็อกนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ท่านใดเห็นว่าข้อเขียนหรือภาพประกอบในบล็อกนี้มีประโยชน์ สามารถนำไปใช้ได้ แต่โปรดอ้างอิงชื่อบล็อกนี้ด้วย จักขอบคุณยิ่ง Friends Blog
|