A Long Day Is Over เย็นย่ำ... ผมเดินแบกกระเป๋าใบโต ที่ดูเหมือนจะหนักกว่าทุกวันเพราะความเหนื่อยล้าของร่างกายออกจากออฟฟิศ แสงอาทิตย์ริบหรี่ เหลือเพียงห้วงสุดท้ายของวัน อีกไม่นานท้องฟ้าจะหลับใหล แต่เมืองทั้งเมืองจะตื่นอีกครั้งด้วยแสงสี เปลือกตาหนาหนัก พยายามจะเดินทางมาพบกัน ขาลีบเล็กอ่อนแรงลงเรื่อยพลอยจะประท้วงไม่อยากเดิน มันเป็นวันที่เหนื่อยล้าอีกวัน วันที่เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า แค่ไม่เคยชิน...สักที บางคืนผมมีเวลานอนไม่กี่ชั่วโมง บวกกับโรคนอนไม่หลับ ถ้าหากไม่กินยา บางคืนเวลานอนมีค่าเท่ากับศูนย์ และเช่นกันบางวันผมก็จะนอนเกินกว่าชั่วโมงปกติ...เพราะนั่นหมายความว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องตื่นมารีบเร่งกับการงานที่รัดตัว ขาทรยศหยุดทำงานที่กลางซอยที่ทำงาน ขาต้องการพัก ท้องต้องการอาหาร ผมหยุดนั่งที่โต๊ะริมทางเท้า ร้านอาหารตามสั่งที่ฝากท้องเป็นประจำ สั่งอาหารเพื่อให้ท้องหยุดร้องประท้วง แดดหายไปแล้ว เหลือเพียงแสงเลือนรางโพล้เพล้ของยามเย็น ท้องฟ้าเผยสีที่แท้จริงของมันเมื่อแดดหาย น้ำเงินเข้มไล่ขับสีฟ้ากับแสงกระจ่างตาในช่วงสุดท้ายของวัน เหมือนภาพเขียนสีน้ำที่ค่อยๆ แทรกซึมลงผืนผ้าใบ มีเงาของต้นปาล์ม และยอดสนเป็นสีดำตะคุ่มขับเน้นให้ฟ้าสวย กระจ่างกว่าทุกวัน ตึกรูปทรงทันสมัยยืนเรียงรายอยู่ด้านหลัง ขอแต่งแต้มชีวิตยามกลางคืนที่กำลังจะมีขึ้นในไม่ช้า มันเป็นฟ้า...ที่มีสีฟ้า มันเป็นฟ้า...ที่มีสีสวย มันเป็นฟ้า...ที่ใครคนหนึ่ง ที่กำลังเหนื่อยได้นั่งมอง และอยากร้องไห้ บางทีเพราะความสวยของมัน หรือบางทีเพราะความเหนื่อยของเขาเอง ... ผมล้มตัวลงนอน เสียงแอร์ครางเบาๆ ได้ยินเสียงผู้คนบ้านข้างๆ เสียงหมาเห่า เสียงโทรทัศน์ที่ลอยแว่วมาจากบ้านหลังใดหลังหนึ่ง ค่ำคืนเริ่มต้นด้วยความมืด คืนนี้สายลมหายหน้าไปพร้อมสายฝน ห้องมืดเหมือนฟ้าตอนกลางคืน มืด...แต่ไม่มืดสนิท ผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แสงสีฟ้าส่องสว่างในห้องมืด ฟ้าคนละฟ้ากับฟ้าเมื่อตอนเย็นนั้น กดไล่เรียงเบอร์โทรศัพท์ที่มีอยู่ในเครื่อง แล้วปิดลง... น้ำตาไหล... คุณเคยไหม...นอนร้องไห้ ในวันที่เหนื่อยหนัก...และไม่มีใคร ก่อนจะบอกตัวเองว่า พรุ่งนี้ก็เช้า แสงอาทิตย์จะส่องสว่างอีกครั้ง ในวันที่ยาวนาน... แต่ในคืนนี้ที่มืดมิดนี้...น้ำตามันไม่หยุดไหลเสียที   Create Date : 29 ตุลาคม 2551 18 comments Last Update : 29 ตุลาคม 2551 22:14:16 น. Counter : 732 Pageviews. Share Tweet

ตะเองก็..เค้าก้เคยเป้นนะอารมณ์นี้.. แต่..ไม่เหล้าร่อก ..เด๊วเมา..   โดย: ซซ 29 ตุลาคม 2551 22:59:59 น.

บ้านนี้น่าจะเพิ่งเคยเข้ามาเป็นครั้งแรก เขียนได้เหมือนอ่านนิยายเลย ยิ่งฟังเพลงนี้ไปด้วย เหนื่อยนักก็พักเถิด นอนไม่หลับก็ลองสวดมนต์ หรืออ่านหนังสือดูค่ะ แต่ก็อาจจะไม่ได้ผลเสมอไป เคยเหมือนกันนอนร้องไห้ แต่ร้องเพราะคิดถึงบ้าน...   โดย: prunelle la belle femme 30 ตุลาคม 2551 0:54:26 น.

ก้อแค่เหนื่อยกายนะคะ อย่างน้อยก้อไม่เหนื่อยใจ หลับตาลงพักเมื่อลืมตาขึ้นมาอาจจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง หรือไม่ปล่อยให้น้ำตามันไหลรินบ้างจะเป็นไรไป อาจจะทำให้ความเหนื่อยในใจจางลง แปลกนะวันนี้รุ้สึกเหนื่อย จนอยากร้องไห้เหมือนกัน   โดย: คนอ่อนไหวกับใจอ่อนหวาน 30 ตุลาคม 2551 23:16:19 น.

เพลงเศร้ามากคุณนักเขียน อ่านเเล้วเข้าใจเลยครับ เหนื่อยเหมือนกัน ยังไงเหนื่อยนักก็พักเน้อ นอนร้องไห้เพราะเหนื่อย ไม่เคยอ่ะ จริง ๆ ก็ชอบนะ ทำงานให้มันเหนื่อยสุด ๆ ไปเลย ได้อีกอารมณ์นึง วันที่ไม่ได้ทำไรเลยเนี่ย จะรู้สึกเเย่   โดย: Wild Strawberries 31 ตุลาคม 2551 1:03:15 น.

ถ้าเปรียบชีวิตเหมือนท้องฟ้า ท้องฟ้าเปลี่ยนสี จิตใจคนก็เปลี่ยนได้ ทั้งดีใจ เสียใจ ทั้งดี ทั้งชั่ว ท้องฟ้ามีเมฆครึ้ม เหมือนกับชีวิตนี่มันช่างหม่นหมอง หรือมีเรื่องราวทุกข์ใจ ท้องฟ้าโปร่ง สดใส ด้วยกลุ่มเมฆจาง ๆ เหมือนกับชีวิตที่กำลังสดใส เริงร่า ชีวิตคนก็ไม่ต่างกัน มีวันที่เหนื่อย มีวันที่เต็มเปี่ยม ฉันเคยก็ถูกความทุกข์บีบคั้น จนบางครั้งก็ร้องไห้ให้กับตัวเอง แต่ไม่นานมันก็จะจางไป ขอให้ จขบ. หายเหนื่อย และมีพลังชีวิต เพื่อสู้ต่อไป ขอให้มีความสุขคะ สู้ ๆ   โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee ) 31 ตุลาคม 2551 9:22:02 น.

ผมรอคอยรุ่งอรุณด้วยความหวัง...รอคอยแสงแรกของวันที่จะสาดส่องเข้ามาในห้องแคบๆ แต่มันไม่เกิดขึ้น เพราะเช้าวันนั้น...ฝนตก ...มันจึงไม่ต่างกันเลย สักนิดเดียว.   โดย: yatiko IP: 118.173.163.22 31 ตุลาคม 2551 10:21:20 น.

เคย โดยเฉพาะ ตอน พระอาทิตย์ กำลัง ลับขอบฟ้า ... ท้องฟ้า ในยามที่แสงอาทิตย์กำลังจะมืดมิด ให้ความรู้สึกสิ้นหวัง จน ต้อง ร้องไห้ ... วันนี้เป็นวันศุกร์ TGI Friday!! ไปปาร์ตี้ให้หนุก แล้วกลับมาหลับเป็นตาย ดีกว่านิ ...   โดย: MeMoM 31 ตุลาคม 2551 19:12:08 น.

พักผ่อนเยอะๆนะ.. เคยเป็นอาการแบบนี้อยู่ช่วงนึงเหมือนกัน ไม่รู้เป็นไง...มีแต่เรื่องแย่ๆผ่านเข้ามา.. เป็นกำลังใจให้นะครับ..ขอให้ผ่านไปได้ไวๆๆ   โดย: Little Knight 2 พฤศจิกายน 2551 5:48:44 น.

เข้าใจ ..   โดย: ภูติ 2 พฤศจิกายน 2551 9:36:57 น.

เคยค่ะ ..   โดย: azamiya 2 พฤศจิกายน 2551 16:27:33 น.

ชีวิตมันก็เงี้ยแหละเธอ ไว้เมาท์ให้ฟังทางเอ็มละกันว่าอิฉันด่าใครในบล็อก 55   โดย: แพนด้ามหาภัย 6 พฤศจิกายน 2551 18:54:11 น.

เป็นกำลังใจให้เสมอ   โดย: lamerdejoy IP: 58.10.231.69 8 พฤศจิกายน 2551 18:15:18 น.

สวัสดีขอรับ สบายดีมั้ยขอรับ .... คิดถึงนิ   โดย: MeMoM 8 พฤศจิกายน 2551 21:12:42 น.

แวะมาทักทายครับผม... สบายดีเปล่าครับ..พักผ่อนมากๆนะครับ.. มาชวนไปเที่ยวบ้านครับ   โดย: Little Knight 11 พฤศจิกายน 2551 11:16:25 น.

ตั๋วก็ไม่ได้ถูกสักเท่าไหร่หรอกครับ.. แต่ว่าค่าเงินปอนด์มันอ่อนตัวอ่ะ...เลยเที่ยวสนุกหน่อย ที่ต้องไปลอนดอนเพราะเพื่อนคนอังกฤษกลับบ้านพอดีเลยตามไปเที่ยวด้วย สรุปพอมีหลายๆคนรู้ว่าจะไป..ก็มาพาเที่ยวกันเยอะเลย...อิอิ ตอนหิมะตกก็..ได้สัมผัสด้วย.. ที่น่าแปลกมันไม่ตกเดือน ตค.มาเจ็ดสิบกว่าปีแล้ว.. ที่มาของหิมะ..เค้าว่ามันมาจากพายุน่ะ..หนังสือพิมพ์เค้าว่างั้นนะ   โดย: Little Knight 11 พฤศจิกายน 2551 15:27:29 น.

ทำไมเศร้าจังอ่ะคะพี่ อ่านแล้วน้ำตาจะไหลไปด้วยอ่ะ ฟ้าบางทีมองแล้วกลับเศร้ากว่าเก่านะ ยิ่งฟ้ายามเย็น และอารมณ์ไม่มีใครให้คิดถึง ยิ่งทำให้เหงาและเศร้ากว่าเดิมอีกเยอะเลยนะ เพลงนี้ชอบมากมายเลยอ่ะ แค่ขึ้นต้นก็แบ่บ อย่างโดน Feeling tired by the fire เฮ้อออ เหนื่อยจัง พี่สบายดีป่าว พระอาทิตย์ขึ้นอีกหลายวันผ่านไปแล้ว คงสบายดีนะคะ เป็นห่วงนิ   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ IP: 78.89.44.34 12 พฤศจิกายน 2551 22:55:23 น.

หวัดดีคุณนักเขียน วันศุกร์เเล้ว ไปไหนป่ะนี่   โดย: Wild Strawberries 14 พฤศจิกายน 2551 17:16:29 น.

เศร้าอ่ะ เวลาหยิบโทสับขึ้นมาดูแล้วไม่รู้จะโทรหาใครนี่มันโคดดดเศร้าเลย   โดย: MaRiMeKKo 20 พฤศจิกายน 2551 3:12:28 น.