ชมพูภูคา...หนึ่งช่อที่รอคอย

เช้าวันที่ 11 เม.ย. ตื่นกันแต่ฟ้าสาง เพื่อไปเดินตลาด
ฉันชอบตลาดสดตอนเช้า ได้สัมผัสวิถีชาวบ้าน ซึ่งทุกที่
ก็จะคล้ายๆกัน มีพืชผักสวนครัว อาหารท้องถิ่นให้เลือก
ซื้อเพื่อชิมรสชาติ เมื่อฉันมาอยู่บ้านพุทธฯ ฉันก็ชอบตลาด
นัดมาก ของจะราคาถูกกว่าตลาดสดที่ทำเป็นเรื่องเป็นราว
เพราะราคาค่าเช่าแผงต่างกัน และของที่ขายก็มีคุณภาพ
ต่างกันด้วย



เราได้ใส่บาตร และซื้ออาหารพื้นๆ คือ ข้าวเหนียวไก่ย่าง/ ทอด
น้ำพริกผักสด/ต้ม ฯลฯ เพื่อไปกินกันที่อุทยานแรกที่จะไป คือ
วนอุทยานถ้ำผาตูบ








ตั้งวงกินข้าวเช้ากัน แล้วก็เดินขึ้นเขาเพื่อเข้า
ไปดูถ้ำ ช่วงที่ไปเป็นหน้าแล้ง ต้นไม้มีแต่กิ่งก้าน
ปราศจากใบ แต่ก็มีดอกกล้วยไม้ที่เกาะตามต้นไม้
ใหญ่ให้เห็นบ้าง ต่อจากนั้นเราก็ไปหอศิลป์ริมน่าน









ออกจากหอศิลป์ฯเรามุ่งหน้าไปอำเภอท่าวังผา
เพื่อไปวัดหนองบัว ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่สร้างเมื่อประมาณ
ปีพ.ศ. 2400 กว่าๆ สถาปัตยกรรมแบบล้านนา และ
จิตรกรรมฝาผนังในพระอุโบสถ ภายในวัดยังมีหัตถกรรมพื้น
บ้านของชาวไทยลื้อให้ได้ชมการทอผ้าอีกด้วย







ต้นไม้ภายในวัด ฉันชอบมาก เป็นต้นลำใยที่มี
กล้วยไม้ เฟิร์น เกาะ มองดูให้อารมณ์ชุ่มชื่นใน
วันที่อากาศแสนจะร้อนอย่างเดือนเมษา จากวัดหนองบัว
เราไปอุทยานแห่งชาตินันทบุรี







เมื่อไปถึงไม่มีนักท่องเที่ยวเลยซักคน
แต่ก็มีเจ้าหน้าที่อยู่ที่ทำการ ลมพัดเย็นสบาย
ถ้าอยู่ในที่ร่มนะ พอออกแดดก็ร้อนพอดู เรา
ไม่ได้ไปที่ดอยวาวและผาจิ เพียงแต่แวะเข้า
มาดูลาดเลาพร้อมทั้งประทับตราเท่านั้น แล้วเรา
ก็จากมา นึกภาพว่ายามเมื่อลมหนาวโชยมา ที่แห่งนี้
คงเต็มไปด้วยผู้คนที่โหยหาอากาศเยือกเย็น



แวะทักทายต้นดิกเดียมซะหน่อย ทดลอง
ความแปลก คือเมื่อลูบที่ต้นใบจะสั่นน้อยๆ
ทั้งๆที่ไม่มีลมพัด มองดูต้นแล้วน่าสงสารมาก
เหมือนอากาศที่ร้อนระอุทำร้ายให้ต้นมีสภาพแบบนี้



เกิดเหตุระทึกขวัญ พอจอดรถตรงด่านที่เสียค่าธรรมเนียม
ปรากฎว่ามีควันออกมาจากห้องเครื่อง เมื่อเปิดฝากะโปรงรถ
มีเปลวไฟลุก ตกใจมากทั้งเราและเจ้าหน้าที่ ดีที่ลูกชายพอ
รู้เรื่องรถบ้างแทนที่จะรีบเอาน้ำสาดโครมๆลงไปที่ไฟ เขาค่อยๆ
เทน้ำจากขวดน้ำลงตรงที่ไฟลุก เมื่อพักซักครู่ใหญ่ จึงรู้ว่า
เหล็กวัดน้ำมันเกียร์หลวมทำให้น้ำมันเกียร์ทะลักออกมา
หยดลงท่อไอเสีย จึงเกิดประกายไฟ พ่อลูกช่วยกันทำให้
เหล็กนั้นแน่นด้วยการใช้เศษผ้าพันไว้ ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้
ที่เกิดเหตุตรงด่านพอดี จากนั้นเราก็ไปต่ออีกหลายวัน ด้วยการ
คอยตรวจสอบว่าเหล็กยังแน่นดีอยู่รึเปล่า

เมื่อกลับบ้านเอารถไปซ่อมอะไรซักอย่างจำไม่ได้ที่ศูนย์เกีย
แล้วบอกเขาว่าจะขอเปลี่ยนเหล็กวัดน้ำมันเกียร์ใหม่ "เฮีย"
ก็ดึงออกมาเอาผ้าพันไว้ออกแล้วใส่ลงไปใหม่ พร้อมกับบอกว่า
มันไม่เสียเพียงแต่ว่าคุณใส่ผิดด้าน สาเหตุที่เป็นแบบนั้นเพราะช่าง
ที่ฉันไปซ่อมเบรค(ไม่ใช่ที่ศูนย์)หวังดีตรวจเช็ครถให้ และเห็น
น้ำมันเกียร์ที่ฉันซื้อมากะว่าจะเปลี่ยนใหม่ทั้งหมด แต่ยังไม่ได้
ทำเขาเอาไปเติมให้จนมากเกินไปและใส่เหล็กผิดด้านโดยที่เราไม่รู้

เมื่อเราเข้าไปภายในเขตอุทยาน ก็ไม่ค่อยมีผู้คนมากนัก
ขับรถวนๆดูไปรอบๆ เห็นบ้านพักสุดหรู และแบบใช้เป็นที่
นอนอย่างเดียว ซึ่งเหมาะสำหรับหน้าหนาว





แล้วเราก็ออกไปข้างนอกเพื่อไปดูต้นชมพูภูคา
โชดดีที่ไม่เสียเที่ยวได้ชื่นชมหนึ่งช่อ ก็พอชื่นใจ
แล้ว เพราะไม่ได้หวังว่าจะได้เห็นหรอก









หลังจากถ่ายรูป สักการะศาล ชื่นชมดอกไม้จนพอใจ
เราก็แวะดูที่ ลานดูดาว เห็นมีเต็นท์กางอยู่แล้ว 2 คณะ
3 - 4 เต็นท์ เรายังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะนอนที่ไหน แต่เห็น
ลานดูดาวแล้ว พื้นที่ค่อนข้างแคบ และห้องน้ำมีน้อย
เห็นมอ'ไซด์คันนี้แล้ว อยากเดินทางแบบนี้บ้าง



ลงมติเป็นเอกฉันท์ นอนที่ ลานดูเดือน ที่กว้างขวางมาก
มีแค่พวกเราเท่านั้น ห้องน้ำหลายห้องทั้ง ญ. และ ช. มี
ความสุขมาก ตกดึกมีคนขี่มอ'ไซด์มา เมามาเลยไม่เจ้าหน้าที่
มาคอยดูแลนักท่องเที่ยวรึเปล่า อากาศเย็นสบายมากๆๆ





เมื่อคนไม่พลุกพล่าน นกก็ออกมาอวดโฉม "กระเต็นอกขาว"
พระอาทิตย์ตกที่ดอยภูคา (รูปแห้งแล้งตามฤดู)

Create Date : 05 ตุลาคม 2553		4 comments
Last Update : 5 ตุลาคม 2553 20:57:16 น.
Counter : 2183 Pageviews.
Share Tweet