ฤดูร้อนที่น่าน
วิกฤตการเมือง ทำให้ได้อานิสงฆ์ คือ มีวันหยุดยาว คนกรุงอย่างฉันแสนจะรำคาญ เรื่องวุ่นวาย เลยพากันออกไปเที่ยวให้ ผ่อนคลายความอึดอัดลงบ้าง เราเลือกที่จะ ขึ้นเหนือ เพราะคิดว่า น่าร้อนอย่างนี้ ใครๆก็ ไปทะเลกัน เมืองน่าน คือจุดหมายแรก
เราออกจากบ้านตอนกลางคืนวันที่ 9 เม.ย. ประมาณ 4 ทุ่ม จากบ้านพุทธ ออกทางบางบัวทอง ความที่ไม่ชินทางและมืดด้วย ทำให้เสียเวลา หลงเข้าไป ในวังวนที่รถติด กว่าจะหลุดออกมาได้ ไปถึงพิษณุโลก ประมาณตี 1 กว่า เลยเข้าไปนอนที่ รัตนวิว คืนละ 590 พร้อมอาหารเช้า
รุ่งเช้ากว่าจะออกเดินทางได้ก็ 10 โมงนั่นแหละ สาเหตุ ที่ลูกชั้นชอบเดินทางกลางคืน เขาบอกว่า ไม่ต้องแวะ จอดบ่อยๆ เพราะข้างทางไม่มีอะไรน่าสนใจ ถ้าจะจอดรถ ก็คือเข้าห้องน้ำเท่านั้น ที่จริงฉันไม่ชอบขับรถกลางคืน เพราะมันมืด วิสัยทัศน์ไม่ชัดเจน เสี่ยงต่ออันตราย
เราใช้เส้นทางสาย 11 ผ่านอำเภอตรอน แล้วเข้าเส้น 101 ไปน่านเข้าทางอำเภอเวียงสา ถึงตัวเมืองน่าน บ่าย 3 โมง ไม่มีการจองที่พักล่วงหน้า เลือกไปเรื่อย ก็ลองที่ชนาสิน เปิดใหม่ เดิมเจ้าของทำเป็นห้องให้เช่า ถามว่าดีไหม ก็พออยู่ได้ 1 คืน 350 แอร์ ทีวี ไม่มีตู้เย็น และลักษณะห้องไม่ลงตัว จัดตกแต่งลำบาก
เก็บของแล้วก็ออกตระเวณในตัวเมืองไปตามวัด และสถานที่สำคัญต่างๆ น่าเสียดายพิพิธภัณฑ์ปิด แล้ว ก็ได้แต่เข้าวัดนั้นออกวัดนี้ ทั้งถ่ายรูป ทำบุญ กราบพระ ชื่นชมศิลปะและวัฒนธรรมเก่าแก่ที่สวยงาม
เราไปกันหลายวัดมาก แต่ทว่ารูปที่ถ่ายมาไม่มีชื่อวัด และฉันก็ไม่ได้จดบันทึกละเอียด เลยจำไม่ได้ว่ารูป ไหนเป็นวัดอะไร ข้อสำคัญคือ ฉันไม่ได้เป็นตากล้องเอง ขนาดมีกล้องกันคนละตัว กล้องของฉันคือตัวที่เก่าแล้ว แต่ใช้ถ่าน สามีจะชอบยึดครองเวลาที่กล้องเขาแบตฯหมด มีคนแนะนำให้ไปกินขนมหวานที่ร้านป้านิ่ม
รถคันนี้จอดที่ร้านป้านิ่ม ดูแล้วเทคนิคคัลเลอร์ดี ได้ความว่ายังคงวิ่งรับส่งคนอยู่ตามปกติ และก็มี ผู้แนะนำร้านอาหารตวงทิพย์ ริมน้ำน่าน อาหาร อร่อยทุกอย่างที่สั่งมา
แล้วเราก็ไปเดินตลาดกัน จุดประสงค์เพื่อซื้อ ไม้เกาหลัง เอาไว้ใช้ในรถจ้ะ เพราะอากาศร้อน กว่าแอร์ในรถจะเย็น ลงไปเดินเที่ยวฝุ่นเยอะ ผสมเหงื่อทำให้เกิดอาการคันในที่ที่เกาเองไม่ได้
ได้ไม้เกาหลังแล้ว ก็กลับไปที่ร้านป้านิ่มอีกครั้ง เราแวะชิมขนมร้านป้าตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว ขนมยังไม่ เสร็จครบ และลูกค้าก็ยังไม่มี แต่รอบนี้คนเยอะมาก อิ่มหนำสำราญแล้วก็กลับไปพักผ่อน พรุ่งนี้เราจะออก ตามล่าอุทยานแห่งชาติในเมืองน่าน
Create Date : 04 ตุลาคม 2553 |
|
7 comments |
Last Update : 4 ตุลาคม 2553 12:19:23 น. |
Counter : 1656 Pageviews. |
|
|
ขอโทษค่ะพี่มาหาพี่ช้าไป
ไม่เห็นพี่ตั้งนาน
เห็นเม้นส์พี่วันนั้น แล้วแปลกใจ
และก็ไม่นึกว่าพี่จะจำจินได้ด้วย ^^
เพราะจินเองก็ไม่ได้แวะเวียน
ไปเยี่ยมพี่ตั้งนานเลย
พี่แมงหวี่ สบายดีนะคะ
ผ้าห่ม มีทั้ง 3 ฟุต 5 ฟุต 6 ฟุต ค่ะพี่
มีสารพัดเกรด แต่สวย ๆ ทั้งนั้นเลย
พี่แมงหวี่ไม่ต้องซื้อฝั่งพม่านะ
ซื้อฝั่งไทยนี่แหละ ไม่ต้องหิ้วเยอะด้วย
ถ้าไม่แน่ใจ ให้เดินซื้อฝั่งไทย
ด้านซ้ายมือก่อนนะคะ เดินเข้าไปด้านใน
จะมีขาย สืบราคาเอาไว้ก่อน เพราะยังไง
เดี๋ยวเราข้ามฝั่งกลับมายังพอมีเวลาซื้อ
ผืนที่เห็นนี้ 3 ฟุตค่ะ 750 บาท
แต่เย็บดีสวยค่ะ ในใจตอนนั้นไม่แพง
เมื่อเทียบกับในห้าง ฝีเย็บและเนื้อผ้า
ราคาถูกกว่ากันว่ากันเป็นพัน
แต่ฝั่งไทย ประมาณ 500 กว่าบาทค่ะ
ถูกกว่ากันเกือบ 200 เจ็บใจอ่ะพี่
ส่วนผ้าเช็ดเท้าถูกแพงไปกว่ากัน
ประมาณ 10-30 บาท
อย่างผ้าเช็ดเท้าผืนยาวไว้ปู
ด้านท้ายของเตียง ที่พม่า 250 บาท
ฝั่งไทย 220 บาท แต่ที่โรบินสัน
เชียงใหม่ ขาย 650 บาท ค่ะ
ไปดูราคามาเรียบร้อย หยิบดูด้วย
เหมือนกันเดะ ๆๆ อิอิ
อย่าลืมแวะทำบัตรที่ตัวอำเภอ
ด้านซ้ายมือก่อนจะถึงด่านนะคะ
เพราะว่าเดี๋ยวนี้ไม่ให้ทำหน้าด่านแล้ว
ถ้าลืมขับรถเลย และจอดรถได้ตำแหน่งดีแล้ว
ส่งตัวแทนแล้วฝากบัตรประชาชนมาทำ
ขี่มอเตอร์ไซด์รับจ้างมาทำคนเดียวก็ได้ค่ะ
ไป พ.ย. คนอาจจะเยอะหน่อย
พ่อค้าแม่ค้ามักจะฉวยโอกาสขึ้นราคา
ยังไงก็กระชากลงมาให้ได้นะคะ
ไว้คุยกันใหม่ค่ะพี่