BlogGang.com : : แมงหวี่@93 : สุวรรณภูมิ - เซี่ยงไฮ้

สุวรรณภูมิ - เซี่ยงไฮ้ - อุรุมฉี

การเดินทางไปเที่ยวประเทศจีนครั้งนี้ ฉันไปกับเพื่อน
ที่โพสท์ชวนทางเวบเทรคกิ้ง หลังจากนัดเจอกัน 3 ครั้ง
ก็สรุปจำนวนคนที่ไปได้ โดยแบ่งเป็น 3 ช่วง คือ

ช่วงแรกตั้งแต่ 23 ก.ย. - 1 ต.ค.54 จำนวนคนทั้งหมด 22 คน
ในวันที่ 1 ต.ค.เดินทางกลับ 12 คน

ช่วงที่ 2 ตั้งแต่ 2 ต.ค. - 8 ต.ค. 54 เหลือ 10 คน
และเดินทางกลับก่อน 2 คน

ช่วงที่ 3 ตั้งแต่ 9 ต.ค. - 16 ต.ค.54 เหลือ 8 คน และมีเพื่อน
เดินทางมาสมทบอีก 7 คน รวมเป็น 15 คน

คืนวันที่ 23 ก.ย.54 เราออกเดินทางจากสุวรรณภูมิด้วยสาย
การบิน MU เที่ยวบินนี้คนเต็มลำ เครื่องเก่า เก้าอี้นั่งไม่สบาย
อาหารที่เสริฟเป็นของว่าง

ในบรรดาขนมห่อๆเหล่านี้ จะมีห่อนึงที่เป็นหัวไชโป๊ ให้มากิน
กับขนมปังหรือไงไม่รู้ แต่ฉันก็ไม่ได้กินเก็บไว้เป็นเสบียงใน
วันต่อๆมา เมื่อถึงสนามบินระหว่างประเทศที่เซี่ยงไฮ้ เราต้อง
ไปรับกระเป๋าก่อน แล้วจึงจะไปต่อเครื่องภายในประเทศได้
ระหว่างรอให้ทุกคนได้รับกระเป๋า ก็เกิดเหตุคือกระเป๋าบน
สายพานดูเหมือนจะหมดแล้ว ปรากฎว่ามีผู้ร่วมเดินทางยังไม่ได้
รับกระเป๋า 1 คน ต้องไปแจ้งเจ้าหน้าที่ ระหว่างนั้น กระเป๋าก็โผล่มา

ขั้นตอนต่อไปก็คือ ทุกคน(22คน)ต้องลากกระเป๋าไป
ซื้อตั๋วรถไฟฟ้าเพื่อเดินทางไปสนามบินภายในประเทศ
ค่าตั๋ว 8 หยวน ก็มีขลุกขลักบ้างเพราะคนมาก แต่ก็เป็น
ไปด้วยดี ใช้เวลานานมากกว่าจะถึงสนามบิน ที่คิดไว้ว่าจะ
ออกไปเดินดูเมืองเซี่ยงไฮ้นั้นเป็นไปไม่ได้ เพราะเวลาไม่พอ
เช็คอินแล้วเราก็พากันไปหาร้านอาหาร เพื่อกินข้าวกลางวัน

ร้านนี้มีรูปภาพอาหารพร้อมราคาให้ดู ก็เลือกตามชอบ
มีเพื่อนร่วมทีมที่พูดภาษาจีนได้ ก็ช่วยสั่งอาหารให้ ฉัน
เลือกกินข้าวราดผัดมะเขือยาว ผัดกะหล่ำปลี และไข่พะโล้
ครึ่งลูก ราคา 15 หยวน ถามว่าอร่อยไหม ขอตอบว่า ดีกว่า
กินดินหน่อยเดียว แต่เนื่องจากราคาแพง ก็ต้องพยายามกิน
ให้เหลือน้อยที่สุด

กินกันอิ่มหนำสำราญแล้ว ก็เดินเข้าไปรอที่ข้างใน ปรากฎว่า
มีร้านอาหารน่าตาดูดีหลายร้าน แหม พลาดท่าไปซะแล้ว
เรามาถึงสนามบินอุรุมฉีประมาณ 6 โมงเย็น มีรถบัสมารับ
ไปส่งที่โรงแรม city hotel ฉันไม่ได้ถ่ายรูปหน้าโรงแรมไว้เลย
ถึงโรงแรมประมาณทุ่มกว่าๆ ยังสว่างอยู่เลย เพราะที่นี่พระอาทิตย์
ตกประมาณ 2 ทุ่ม

รูปนี้ถ่ายจากหน้าต่างโรงแรมชั้น 5 ราคาคืนละ 340 หยวน
ค่อนข้างดีทีเดียว มีผ้าเช็ดตัวเครื่องอาบน้ำ ทีวีจอแบน เสีย
แต่ว่าห้องน้ำเป็นกำแพงกระจกใสด้านติดกับเตียงนอน และ
มีม่านปิดเปิดอยู่ภายนอก เพื่อนร่วมห้องของฉันเข้าห้องน้ำอยู่
แต่ฉันคิดว่าเธอออกไปข้างนอก ฉันก็จัดแจงดึงม่านขึ้น คนกำลังทำ
ธุระบนโถส้วมตกใจร้อง เฮ้ยๆ ทำอะไร ฉันยังมีหน้าตอบไปว่า
จะถ่ายรูปค่ะ ตั้งแต่นั้นมาเพื่อนร่วมห้องไม่ไว้ใจฉันเลย ถ้าเจอ
ห้องน้ำแบบนี้อีกหลายแห่ง

เก็บข้าวของแล้วเราออกไปหาอาหารเย็นกินกัน ใกล้ๆที่พัก
มีอาหารขายคล้ายๆโต้รุ่งบ้านเรา ออกจากโรงแรมเลี้ยวซ้าย
เดินไปไม่ไกล มีลานกว้างๆบนทางเท้า มีรถเข็นขายอาหาร
หลากหลายชนิด ฉันก็เดินดูวนไปวนมา นั่นก็น่าลองนี่ก็น่าลอง
ถ่ายรูปมาไม่ครบทุกชนิด ปกติเวลาไปเที่ยวฉันไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเอง
แต่ครั้งนี้ฉันไปคนเดียว เลยต้องทำเองแบบเก้ๆกังๆ

มื้อนี้ฉันเลือกกิน เคปับ รสชาติจืดชืด มีอาหารแปลกๆอีกมาก
แต่ไม่ได้เก็บรูปมา กินอิ่มแล้วเราก็ข้ามถนนไปซื้อผลไม้ มีองุ่น
ลูกเล็ก ลูกใหญ่ไร้เม็ด ลูกท้อหลายพันธุ์ พุทรา แอปเปิ้ล ฯลฯ
ฉันขอชิมก่อนซื้อ พุทรา เป็นผลไม้ที่ฉันไม่เคยชอบเลย แต่เมื่อ
ชิมแล้ว ขอบอกว่า ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยกินพุทราอะไรอร่อย
อย่างนี้ เมื่อกัดเข้าไป จะกรอบ แห้ง เนื้อฟู และหวานมากๆ นี่เป็น
ครั้งเดียวที่ได้กินพุทรารสชาติแบบนี้ ไปที่เมืองอื่นๆ ก็ไม่ได้แบบนี้เลย

เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้ว ฉันเห็นมีขายที่ตลาดสามย่าน ลองซื้อ
มากินครึ่งกิโล 100 บาท แถบอยากจะขว้างทิ้ง เขาใส่ถุงไว้แล้ว
ชิมไม่ได้ ปรากฎว่าฉันถูกหลอก ว่าจะลองไปหาแถวตลาดเก่าก็
ไม่มีโอกาศเลย เพราะมีน้องคนนึงบอกว่าเคยซื้อที่นั่นกล่องละ
300 บาท แต่ฉันไม่ได้ถามว่ามีกี่ลูกเธอบอกว่าหวานเจี๊ยบเลย