ตำบลขุนน่าน อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดน่าน (ที่เพื่อนผมได้ไปทำโครงการบริจาคครับ)

ประวัติความเป็นมา :
ตำบลขุนน่าน เดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลบ่อเกลือเหนือ อำเภอปัว ต่อมาเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2531 มีการตั้งกิ่งอำเภอบ่อเกลือ ตำบลขุนน่านได้แยกออกมาจัดตั้งเป็นตำบลขุนน่าน กิ่งอำเภอบ่อเกลือ และต่อมาได้ประกาศจัดตั้งอำเภอเฉลิมพระเกียรติเป็นอำเภอกรณีพิเศษ ไม่ผ่านการเป็นกิ่งอำเภอเพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในวโรกาสฉลองศิริราชสมบัติ ครบ 50 ปี ตำบลขุนน่านจึงได้แยกจากกิ่งอำเภอบ่อเกลือ มาขึ้นการปกครองกับอำเภอเฉลิมพระเกียรติ

สภาพทั่วไปของตำบล :
มีเนื้อที่ทั้งหมด 332.76 ตร.กม. มีสภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูงและเทือกเขาสูงชัน (ไกลโคตรๆๆ ได้ข้อมูลมาว่าเป็นอำเภอที่ยากจนสุดในน่าน นะครับ นอกจากนี้กว่าจะเดินทางถึงนี่ เป็นปวดหัวเลยเพราะ ไกลๆๆๆๆ โค้งก็เยอะ แต่เนื่องจากเป็นอำเภอเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระราชินีนาภ และ สมเด็จพระเทพ ได้ทรงมาเยี่ยมเยียนราษฎรในแถบนี้เป็นประจำครับ)

อาณาเขตตำบล :
ทิศเหนือ ติดต่อ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
ทิศใต้ ติดต่อ ต.บ่อเกลือ อ.บ่อเกลือ จ.น่าน
ทิศตะวันออก ติดต่อ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
ทิศตะวันตก ติดต่อ ต.ห้วยโก๋น อ.เฉลิมพระเกียรติ และ ต.งอบ อ.ทุ่งช้าง จ.น่าน
จำนวนประชากรของตำบล :
จำนวนประชากรทั้งสิ้น 6,012 คน เป็นชาย 3,000 คน เป็นหญิง 3,012 คน

ข้อมูลอาชีพของตำบล :
อาชีพหลัก ทำไร่ รับจ้าง
อาชีพเสริม เลี้ยงสัตว์

เอาหละ เราเข้าเรื่องกันดีกว่า โครงการปันน้ำใจให้น้องนี้ มีต้นกำเหนิดมาจากเพื่อนผู้น่ารักสองคน ที่มีจิตศรัทธามิลืมเลือนบ้านเกิดเมืองนอน ซึ่งได้แก่ นาย จ. และ นาย ม. เอง

นี่เป็นภาพศูนย์การเรียนร้ของชาวไทยภูเขานะครับ และนี่คือที่ที่ใกล้ที่สุด บ้านสะจุก คนที่นำทางคราวนี้เป็นอาจารย์ใหญ่ที่คุมโรงเรียนชาวเขาทั้งหมดประมาณ 5 โรงเรียนครับ และภาพต่อไปเป็นสภาพภายในโรงเรียน

โต้ะ กับ เก้าอี้ เป็นส่วนสำคัญของที่นี่ ที่นี่มีกระดานดำ มีทีวีที่ใช้เป็นสื่อการสอน แต่เอ! ทำไมม่ายมีคอมพิวเตอร์กับอินเตอร์เนท นะ ไม่งั้นอัพให้ดูกันสดๆเลย

ที่นี่เค้ามีสอนหมดเลยนะครับ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ แต่งานนี้เราเน้นที่เด็กเล็กครับ แต่เด็กๆที่นี่ก็เก่งนะครับ ฟังภาษาไทยออกด้วย พวกพ่อเเม่เค้า ยังฟังไม่ได้เลย ดูภาพข้างต้นจะเห็นแผนการปฎิบัติงานประจำเดือนของโรงเรียนครับ เห็นแล้วน่าชื่นใจ .. (แหะๆๆ ผมเองไม่มีแผนไรเล้ย ให้ตายสิ ทำงานก็ทำมั่วๆ มะเอาแล้วต้องวางแผนกับเค้าบ้าง ไม่งั้นอายเค้าแย่เลย)

เอาหละ เรามาดูภาพบรรยกาศภายนอกดีกว่านะคับ อากาศถึงจะร้อนแต่ทุกคนก็ทำได้ด้วยความเต็มใจ ... แหะๆๆ ดำหมดเลยอะ

เห็นผู้ชายเสื้อเหลืองไหมครับ นั่นคือ นาย ม. เพื่อนผมเอง ยังโสดนะครับ ใครสนใจบอกได้ๆจะนัดให้ เอิ้กๆๆๆ และที่อยู่บนโต้ะคือส่วนหนึ่งของของที่นำไปบริจาค ซึ่งนาย ม. กับ นาย จ .ได้จัดการอย่างดี ส่วนใหญ่ส่งไปล่วงหน้ากับทางรถไฟแล้ว มีทั้งมอบให้กับน้องๆ และ มอบให้โรงเรียน มีทั้งเสื้อหนาว ขนม ยา ข้าวสาร และอุปการณ์การเรียนการสอน

ภาพสุดท้ายนี้เป็นบรรยกาศก่อนแจกของนะครับ ดูสิครับเหล่าน้องๆ รอกันเต็มไปหมดที่เตนท์ แหะๆ เพราะพวกผมกว่าจะเดินทางไปถึงก้เที่ยงแล้ว อยากไปเร็วกว่านี้เหมือนกันแต่ด้วยระยะทาง มันเร็วสุดได้แค่นี้ครับ

เอาหละ ... ขอจบการรายงานกิจกรรมภาค1 ณ.ตอนนี้นะครับ เนื่องจากผู้ประกาศข่าวอย่างผม ปวดหัวมาก เป็นไข้ด้วยอะคับ โรคไซนัสอักเสป กำเริบอีกแล้ว มึนหัวจังเลย .... อ่า โปรเจคหน้าที่ผมคาดว่าจะลองทำเองดูนะครับ คือ โครงการปันกิ้กให้น้องต้อม ตอนนี้ขาดแคลนมากๆ ขอรับบริจาคจากเพื่อนๆพี่ๆด้วยนะครับ ... โอย ไม่ไหวแล้ว ไปนอนดีกว่า เจ็บคอ ปวดหน้าจัง....

Create Date : 14 กรกฎาคม 2549
Last Update : 14 กรกฎาคม 2549 15:01:06 น.		0 comments
Counter : 459 Pageviews.
Share Tweet