ความทรงจำ4- น้องโอ๋ v10@ 2005/10/10 08:51:50 นึกจะเขียนเรื่องน้องโอ๋ V10 มาตั้งนานแล้วไม่ได้มีโอกาสสักที ผมเองดู อาคาดามี่ แฟนตาเซีย เหมือนกันแต่ไม่บ่อยมากนัก วันแรกๆดูก็ดูตามแฟนหละครับ เค้าชอบดูมาก ผมเองก็ไม่ได้ไม่ชอบก็ลองดูหน่อยตามกระแส เรื่องโหวตผมไม่ค่อยโหวตหรอกครับ เพราะมันเป็นเหมือนช่องทางการทำเงินของบริษัทนี้ แต่วันแรกก็โหวตเล่นๆให้ v1 น้องลูกตาล เพราะน่ารักดี แฟนผมหรือครับ ก็โหวตให้น้องออฟ ตามระเบียบ แต่วันนี้ที่ผมมาเขียนเรื่องนี้เพราะมันรู้สึกอยู่ในใจ เรื่องการโหวตกลับของสมาชิกที่ถูกโหวตออกในห้าครั้งแรก ผมเองมองเรื่องนี้เป็นเรื่องการตลาดอีกนั่นแหละ เค้าต้องการเพิ่มยอดรายได้เพราะบริษํทมันแบ่งเปอร์เซนต์กับบริษัทมือถือ (mobile marketing) อย่างไรก็ตาม ทั้งๆรู้ก็รู้ผมก็เสือกโหวตจนได้ โหวตเยอะด้วย ประมาณห้าทีได้มั้ง ให้กับ น้องโอ๋ ทำไมเหรอครับเพราะผมรู้สึกถึงเซนท์คำว่า second chance น้องโอ๋โดนโหวตให้น้อยสุดเป็นรายแรก ใหม่ๆอะไรๆมันก็เกร็ง ผมเลยอยากให้โอกาสเธอ เพราะผมเองมีมากมายหลายครั้งที่เสียโอกาสที่ดีเนื่องจากการทำผิดพลาดของตัวเอง เหมือนกับความรักในครั้งนี้ ผมเองแรกๆก็โทษเค้าว่า เพราะเค้าไปมีอะไรกับคนอื่นเลยทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ แต่ผมเองไม่ได้มองตัวผมเองว่า จริงๆแล้วเพราะผมเองตังหากที่ไม่ค่อยยอม อ่า เป็นเพราะแรกๆผมพยายามกดไอ้เรื่องพรรค์นั้นมั้ง แล้วบางครั้งผมอาจตั้งใจมากไป เลยทำให้เกิดอาการเกร็ง เพราะผมดันไปยึดคติว่าค่อยๆเป็นค่อยๆไป เพราะผมเองกลัวเค้าเบื่อผมเลยคิดว่าค่อยๆให้ดีกว่า ตอนแรกๆให้แต่ความรักไปก่อนต่อไปก็ค่อยๆให้อย่างว่า โดยผมเองไม่ได้มองความต้องการของเค้าเลย ยิ่งไปกว่านั้นต่อมาผมเหมือนกับไม่มีอารมณ์กับเค้าขึ้นมาเฉยๆ เหมือนกับว่าต้องการแค่ความรักอะ ผมเองนี่แหละเป็นคนผิด เป็นคนผลักเค้าให้ไปเที่ยวอย่างว่าโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะถ้าผมทำหน้าที่แฟนที่ดีได้ เค้าคงไม่ต้องทำแบบนี้แน่อะ เฮ้อ นี่ถ้าเค้าเป็นอะไรขึ้นมา ผมคงต้องรู้สึกผิดไปตลอดชาติแน่ ขอโทษนะครับตะเอง ผมเคยเล่าปัญหาเหล่านี้ให้เพื่อนๆฟัง มีคนนึงถามผมว่า ผมเคยเป็นแบบนี้กับแฟนคนแรกไหม ผมบอกไม่นะ เพราะดูเค้าเอ็นจอยดี ผมตังหากที่ไม่ค่อยรู้สึกเอ็นจอยเท่าไหร่ แต่ผมลืมนึกไปว่าแฟนคนแรกของผมหนะ เค้าไม่ค่อยสนใจคนอื่นสนใจแต่ตัวเค้าเอง มันก็เลยไม่เคยมีปํญหาเรื่องนี้ อ่า หรือจริงๆผมมีปํญหาจริงๆ โอ๋ย ตายแน่เลยอะ อย่างนี้จะมีแฟนได้ยังไงฟะ ใครจะมาเอาคนเซ็กซ์เสื่อมอย่างผม แงๆๆ สงสัยต้องอยู่คนเดียวตลอดชาติแล้วม้างงงงงงง เอ๋ มานั่งอ่านที่ตัวเองเขียนไปบรรทัดก่อน รู้สึก theme ของเรื่องเปลี่ยนไปนะ อารมณ์ของการเขียนก็เปลี่ยนไปด้วย สงสัยยาของหมอตู่เริ่มออกฤทธิ์แหงๆ หรือไม่ก็เป็นเพราะเค้าโทรมาถามอาการ หรือไม่ก็ทั้งสองอย่าง ว่าก็ว่าไปต้องขอบคุณหมอจุ้ย น้องที่น่ารัก อุตส่าห์เป็นธุระจัดแจงคุยกะหมอตู่ ที่เป็นจิตแพทย์ให้ พูดถึงสงสารหมอตู่เหมือนกันนั่งฟังคนโรคประสาทอย่างผม บ่นๆๆๆๆๆๆๆๆ จนปาไปเกือ่บสามชั่วโมง โอ๋ยโหย เกรงใจจริงๆ ผมชอบประโยคนึงของหมอตู่มากครับ หมอตู่บอกผมว่า มันเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องทำให้เราเองมีความสุข ถึงแม้เราจะทุกข์เนื่องจากใครก็ตาม แต่คนที่จะทำให้เรามีความสุขได้นั้น คือ ตัวของเราเอง มันเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องรับผิดชอบต่อตัวเราเอง นอกจากนี้ หมอตู่ยังบอกว่า พี่ต้องพยายามมองว่า ความรักหรือแฟนไม่ใช่เรื่องเดียวในชีวิตพี่ ยังมีเรื่องอื่นอีกมากมาย ทั้งงานและครอบครัวพี่ ผมก็เถียงไปว่า ผมเองตอนนี้โดนกดดันหลายด้านนี่ครับ หมอตู่ก็บอกว่ามันก็มีบางทีที่อะไรๆมันก็ขึ้นลงพร้อมกัน พี่ลองหันไปหาสิ่งอื่นบ้างสิ เช่น ไปหาเพื่อน ไปดูหนัง หรือไปทำอะไรก็ได้ที่ผ่อนคลาย อย่าอยู่คนเดียวมาก ยิ่งอยู่มากมันก็ยิ่งคิด ผมก็เลยอืม นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมา เพลงที่แฟนผมเคยส่งมาให้ผม เพื่อให้ผมตัดใจว่านี่คือสิ่งที่เค้ารู้สึก แต่ผมว่ามันเหมาะกับผมตอนนี้มากกว่า ก็เพิ่งเริ่มเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้างแล้วหละ ทำไงได้ผมมัน บัวในโคลนตม นี่ ไม่มีแค่คนรัก ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ฉันยังมีมากมายให้รัก edit @ 2005/10/10 08:51:50 Create Date : 01 กรกฎาคม 2549 Last Update : 1 กรกฎาคม 2549 19:08:13 น. 0 comments Counter : 307 Pageviews.   Share Tweet