ผืนฟ้า แดนดิน โลกกว้าง และ ชีวิต คือ ห้องเรียนห้องใหญ่ของผม

วันวุ่นๆ@ 2005/10/20 00:55:07

วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยมาก ตั้งแต่เช้าแล้ว ต้องขับรถเข้าออฟฟิตที่บางซื่อ ไปตามงานกับน้องๆผ่านออนไลน์เพราะหัวหน้าฝ่ายจะต้องเอาไปพรีเซนท์ เสร็จแล้วสิบโมงหนักๆต้องเผ่นไปหา จิตแพทย์ แหะๆๆผมเป็นโรคประสาทครับ ถ้าจะพูดให้ดีคือ จิตหงุดเงี้ยว เอ้ยๆๆไม่ใช่ เป็นโรคซึมเศร้าครับ จริงๆก็พอรู้ตัวว่าเป็นมานานแล้วอะ แต่อาการไม่ค่อยกำเริบ เคยกำเริบหนักก็สองทีเอง แหะๆตอนอกหักอะครับ คราวแรกแรงมากกกกก แต่พอนานๆเข้าตัวผมเองก็พอเข้าใจว่า มันจากกันด้วยเหตุผล ที่ผมไม่สามารถทำฝันเค้าให้เป็นจริงได้ แต่คราวที่สองนี้เป็นเพราะอีกคนหมดรักผมแล้ว คำง่ายๆแค่นี้เอง ซึ่งมันทำให้ผมรับยากเหลือเกิน คำๆนี้ทำไมมันหมดง่ายปานนี้วะ ไม่เข้าใจจริงๆครับ
บังเอิญพอครั้งที่สองนี้อาการกำเริบ ก็จัดได้ว่าหนักก็ว่าพอควรเลยครับ เล่นมิวสิควีดีโอ จนเพื่อนๆปั่นป่วน ครั้งนี้ก็รู้ตัวเองแล้วว่าควรถึงเวลาแก้ไขโดยไปพบหมอ ก็เลยตั้งใจไปหาโดยไม่ต้องให้ใครแนะนำ ก็ไปหามาเดือนกว่าๆแล้วครับ ซีงปัจจุบันอาการเริ่มดีขี้นแล้วครับ ไม่รู้เพราะ ยาของหมอ หรือ เวลา หรือ การปลง หรือการควบคุมจิตใจกันแน่ แต่ที่แน่ๆผมศึกษาธรรมมะด้วยนา ช่วยได้เยอะเหมือนกัน โดยเฉพาะการควบคุมจิตใจของผม ที่มันมักจะล่องลอย ไปไหนต่อไหนโดยไม่รู้จุดหมาย หัดควบคุมมันให้มันมาอยู่ที่ตัวของเราเอง มันทำให้ผมมีสมาธิมากขึ้น ทำอะไรได้มากขึ้น

ไปหาหมอเสร็จแล้วก็ต้องนั่งรถไฟฟ้ากลับมาประชุมที่บางซื่อ เสร็จแล้วก็ต้องรีบปั่นพรีเซนท์สำหรับวันพรุ่งนี้ให้หัวหน้า ทำยังไม่ทันเสร็จ ต้องวิ่งกลับเพลินจิต อีกแล้ว ไปพรีเซนท์กับ SVP โอ้ย อะไรจะวิ่งไปมาขนาดนี้ เหนื่อยจิงๆนะ งานทำแทบไม่ทัน ก็เหนื่อยนะ ลนๆด้วยกลัวมาไม่ทันแล้วผู้ใหญ่จะรอ ปรากฎให้เรารอจน สองทุ่มกว่า ค่อยมาบอกว่าไม่ต้องแล้ว จิงๆก็เซ็ง แต่ทำไงได้เราเป็นลูกน้องนี่หว่า วิ่งไปมา ยังกับแมสเซนเจอร์แหนะ แต่พอส่องกระจกก็พบว่าไม่เคยเห็นแมสเซ้นเจอร์หน้าตาดีเท่านี้มาก่อนนะ จิงๆ อิอิ

ในระหว่างรอ เข้าพรีเซนท์ ได้คุยกับเพื่อนคนนึง ได้คุยอย่างตรงๆอย่างที่อยากคุย เพราะผมเป็นคนตรงๆมั้ง บางทีก็ตรงไปหน่อย เรื่องบางเรื่องไม่ควรพูดก็พูด แล้วเรื่องที่พูดก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องที่ควรพูดหรือป่าว แต่ก้พูดด้วยความเป็นห่วงคนๆนึง สรุปสุดท้ายเหรอครับ แหะๆๆ เค้าก็ยอมรับอย่างตรงไปตรงมา อือ ลูกผู้ชายดีหวะ ฝากดูแลด้วยก็แล้วกันนะเพื่อน

edit @ 2005/10/20 00:55:07


Create Date : 01 กรกฎาคม 2549
Last Update : 1 กรกฎาคม 2549 19:15:15 น. 0 comments
Counter : 673 Pageviews.  

น้องzeroสุดหล่อ
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




พายุที่มันพัดผ่าน หอบฝนมา
ฟ้ามืดหม่นสักเท่าไร เราอาจจะต้องหนาว
ต้องทรมานแต่ไม่นานก็คงจางหาย
มันเป็นเหมือนกำลังใจจากฟ้า
ส่งมาให้คนรู้ว่าชีวิตมีค่า..
แค่อย่าเพิ่งถอดใจ
[Add น้องzeroสุดหล่อ's blog to your web]