ผืนฟ้า แดนดิน โลกกว้าง และ ชีวิต คือ ห้องเรียนห้องใหญ่ของผม

เกลียด@ 2005/10/10 15:51:58

"เกลียด เค้าเกลียดตะเองที่สุดไม่เคยเกลียดใครอย่างนี้มาก่อน ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรอีก"

มันเป็นคำที่ก้องอยู่ในหัวผมมาตลอด แม้ทุกวันนี้มันก็ยังไม่เคยจางไป ผมไม่รู้ทำไมผมถึงรักเค้ามาก ไม่รู้ทำไมผมถึงลืมเค้าไม่ลง ทุกครั้งที่ผมขับรถผ่านรัชดา ผมต้องนึกถึงซอยที่เลี้ยวไปบ้านเค้า หัวใจผมทำไมมันไม่ลืมเค้าสักที ทั้งๆที่เค้าเองก็คงลืมผมแล้ว เค้าบอกว่ามันจบลงแล้ว เค้าไปเที่ยวกับแฟนเก่าเค้า ไม่รู้เหมือนกันว่าจะคืนดีกันป่าว แต่ก็ช่างเหอะเพราะถ้าเค้าคืนดี ก็คงเป็นเพราะว่าเค้าเหงาขาดใครสักคน เมื่อเร็วๆนี้เค้าหลงรักเพื่อนเค้าคนนึงซึ่งก็เป็นเพื่อนผมเหมือนกัน แต่ท่าทางเพื่อนคนนั้นไม่เอาเค้าอะ สงสารเค้าเหมือนกันเคยถามว่า ให้ผมกลับไปดูแลตะเองได้ไหม เค้าบอกไม่เอา จบแล้ว ถึงจะเหงายังไงก็ไม่เอา

เค้าดูถูกผมอย่างนี้ ทำไมผมถึงยังฝังใจกับเค้าขนาดนี้นะ ทำไม ไม่เข้าใจ ทั้งๆที่ผมก็มีคนนึงซึ่งดีกับผมมากมาย แต่เค้าก็ยังไม่สามารถยึดครองพื้นที่ในหัวใจของผมได้มาก ผมควรทำอย่างไรดีครับ

เกลียดตัวผมเองจริงๆ


edit @ 2005/10/10 09:06:02
edit @ 2005/10/10 15:51:58


Create Date : 01 กรกฎาคม 2549
Last Update : 1 กรกฎาคม 2549 19:09:22 น. 0 comments
Counter : 328 Pageviews.  

น้องzeroสุดหล่อ
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




พายุที่มันพัดผ่าน หอบฝนมา
ฟ้ามืดหม่นสักเท่าไร เราอาจจะต้องหนาว
ต้องทรมานแต่ไม่นานก็คงจางหาย
มันเป็นเหมือนกำลังใจจากฟ้า
ส่งมาให้คนรู้ว่าชีวิตมีค่า..
แค่อย่าเพิ่งถอดใจ
[Add น้องzeroสุดหล่อ's blog to your web]