วังวนของความรู้สึก@2005-10-16 เมื่อวานนี้ไปไหว้พระมา ไปที่ๆเคยไปประจำครับ คือ วันบวร และ ศาลเจ้าพ่อเสือ ที่ศาลเจ้าพ่อเสือเป็นที่ๆมีความทรงจำมากมาย จนบางครั่งคนที่เป็นแฟนเก่าผมสงสัยว่าอะไร แต่ผมก็ไม่เคยบอกเค้า จริงๆแล้วถ้าผมจำไม่ผิด ผมมาศาลเจ้าพ่อเสือที่แถวเสาชิงช้าครั้งแรกกับคนที่รักผมมากที่สุด อ่า คุณแม่ผมเองครับ ปกติคุณแม่ไม่ได้เข้าศาลเจ้าเท่าไหร่นะครับ แต่วันนั้นแม่พาผมไปเพราะผมเพิ่งอกหักจากแฟนคนแรก และคงได้ยินจากคนอื่นด้วยมั้งครับว่า ดวงผม มันคนจิตใจอ่อนแอ ต้องไปไหว้เจ้าพ่อเสือบ่อยๆ จะได้มีจิตใจเข้มแข็ง แม่ผมก็คงอยากให้ลูกชายเค้าจิตใจเข้มแข็งเหมือนกัน ก็เลยพาไปไหว้ ซึ่งต่อมาผมก็มาไหว้แทบจะเป็นประจำครับ ตั้งแต่ศาลชั่วคราว จนกระทั่งย้ายมาสถานที่จริง ที่ยังติดอยู่ในวังวนความรู้สึกเพราะในตอนกลางคืน ผมเห็นว่าแฟนเก่าเงียบๆไปก้เลยโทรไปถามสารทุกข์สุขดิบตามประสา คนที่รู้สึกดีๆให้กัน คราวนี้เค้าก็คุยดีเหมือนกันนะเล่าให้ฟังโฉมงโฉงเฉงว่า กำลังจะติด internet highspeed วันนี้ไปซื้ออุปกรณ์ต่อไม่ค่อยรู้เรื่องต้องโทรถามเพื่อนเรื่อยๆ ผมเองก็คิดน้อยใจว่า อือก็รุ้ไม่ใช่เหรอว่าผมก็จบ IT มาต่อให้โง่ๆเหอะ ทำไมนะไม่คิดจะถามผมบ้างเหรอ หรือเราไม่ได้เป็นแม้แต่เพื่อนวะ สงสัยสำหรับเค้าเราเป็นแค่คนรู้จัก หรือ คนน่ารำคาญคนนึง ที่เมื่อไหร่จะไปจากชีวิตกูเร็วๆสักที เค้าก็ถามผมว่าไปไหนมา ผมก็บอกไปศาลเจ้าพ่อเสือมาวันนี้ แถมโดนล็อคล้อด้วยที่ๆปกติไปจอดนั้นแหละ เสียค่าปรับตั้ง 700 บาทแหนะ พอจะเล่าต่อ เค้าก็บอกว่าพอๆเหอะๆ เราก็อึ้ง แต่ก็หยุด ปกติคุยกับเพื่อนนะ เราบ่นให้เพื่อนฟง เพื่อนก็ไม่เคยว่า เพื่อนบ่นให้ฟังบ้าง เราก็ไม่เคยว่า เค้าเองหลังๆบ่นเรื่องงานมาผมก็ไม่เคยว่า ไม่เคยรำคาญ แต่เค้าเล่นตัดบทรำคาญๆไป คือ เหมือนกับว่าถ้าจะเล่าหรืออัพเดทชีวิตให้ฟัง ก็ฟังแต่เรื่องดีๆก็แล้วกัน เรื่องไม่ดีไม่ต้องเล่า เดี่ยวกูพลอยซวยไปด้วย (ไม่แน่ใจว่าเค้าจะคิดอย่างนี้รึเปล่าแต่จากคำพูดเค้ามันรู้สึกอย่างนั้นหนิ) อือ!...รู้สึกไม่ดีมากๆเลย ไม่ชอบมากๆเลย เค้าเปลี่ยนไปมาก เอาแต่ใจสุดๆ ที่บ่นไม่ได้อยากกลับมาคืนดีนะ แต่อย่างน้อยถ้ายังเป็นเหมือนเดิมเราก็เป็นเพื่อน หรือ เพื่อนสนิทกันได้นะ แต่นี่ เห้อๆๆ รู้สึกแย่มาก เทียบกับแฟนคนแรกนะ เรายังเป็นเพื่อนกันได้ ผมกลัวว่าต่อไปจะเกลียดเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ และความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้กันมันจะถูกลบเลือนด้วยความเกลียดนี่แหละแล้วสุดท้าย เราจะเป็นไม่ได้แม้แต่คำว่า "เพื่อน" อ่า ไม่เอาแล้ว ชีวิตต้องเดินต่อไป บอกตัวเองไว้ ถ้าเค้าไม่อยากเป็นเพื่อนกับเรา เราก็คงถอยมาแค่คนรู้จักกันก็พอ เนอะ อ่า ใบเซียมซีหลวงพ่อดำ วัดบวร ตรงมากสำหรับความคิดผม ตั้งใจจะเอามาใส่บล็อค แต่ดันไปเจอเรื่องเสียความรู้สึกก่อนเลยขอบ่นหน่อย แต่ไม่ใช่ว่าเมื่อวานไม่มีสิ่งดีเลยนะ มีเยอะเหมือนกัน ที่รู้สึกดีที่สุดคือไปไหว้พระ ใจสงบ และมีคนบางคนเป็นห่วงเป็นใยเรา คอยปลอบใจยามลำบาก นี่ก็รู้สึกดีมากเหมือนกัน ใบที่ยี่สิบหก ตกเวลา ชะตาหมอง งานเงินทอง หาลำบาก ยากหนักหนา ลูกชายหญิง ยากหมาย ได้พึ่งพา ความเดือดร้อน นานา ประดังมี คิดเสียว่า ถึงเวลา จะต้องรู้ เพื่อยกใจ ขึ้นสู้ ขั้นสูงศรี ผู้ผ่านทุกข์ ทั้งหลาย ได้ด้วยดี เป็นผู้ที่ ระดับใจ ยกไว้งาม อนิจจัง ทุกข์ข้ง อนัตตา ตั้งใจ พิจารณา สัจจะสาม เพียงเล็กน้อย แม้นคอย แลเห็นตาม จะพบความ สุขใจ สืบไปเอย สาธุ สาธุ สาธุ เหอะๆ ผมมันเจ้าทฤษฎี ปฎิบัติได้หรือไม่คงสุดแล้วแต่มั้งครับ แต่ก็คงต้องลองพยายามดู อ่านเซียมซีใบนี้แล้วใจสงบขึ้นอีกเยอะเลย ขอบคุณครับที่ช่วยตักเตือนสั่งสอน Create Date : 01 กรกฎาคม 2549 Last Update : 1 กรกฎาคม 2549 19:13:03 น. 0 comments Counter : 511 Pageviews.   Share Tweet