เมื่อวันศุกร์ตอนเย็นเปิดบล็อคเอ็กทีน อยากจะมาอัพเดทต่อ ปรากฎเวปปิดซ่อม ก็เลยแอบคิดลึกๆว่า “เอ้ย! เป็นเพราะตูป่าววะเนี่ย หวังว่าคงไม่ใช่นะ เอ! ผมก็ไม่ได้เขียนแรงไปนี่หว่า เหอะๆ ผมเขียนตามความคิดของผมเท่านั้นเองน่า เอานะ แต่ตอนนั้นอยากจะมาเขียนว่าดีใจ ที่ในที่สุดเรื่องการขายหุ้นรัฐวิสาหกิจ กฟผ จะถูกยกเลิกไป

จริงๆแล้วผมเอง ผมก็เข้าใจเจตนาของการพยายามแปรรูปรัฐวิสาหกิจนะครับ เพราะเนื่องจากปัจจุบันภาครัฐและรัฐวิสาหกิจ ต้องพยายามปรับปรุงการทำงานของตนให้ทันเท่ากับภาคเอกชน ต้องเสริมประสิทธิภาพและเทคโนโลยี่ ไม่เช่นนั้น จะไม่สามารถทำให้ประเทศชาติโดยรวมพัฒนาได้ เพราะติดอยู่กับภาพลักษณ์เดิม ซึ่งรัฐบาลชุดนี้ก็ทำได้ดีเกินคาดครับ แต่การพัฒนาภาครัฐกับการเอารัฐวิสาหกิจทั้งหมดเข้าตลาดหุ้น มันคนละเรื่องกันนะครับตามความเห็นผม

จริงๆเคยมีคนคุยกับผมว่าการพัฒนารัฐวิสาหกิจและภาคราชการ ต้องพยายามทำให้พนักงานภาครัฐตื่นตัวในการทำงานให้มากเท่าเทียมกับภาคเอกชน การเอารัฐวิสาหกิจเข้าตลาดหลักทรัพย์ เป็นหนทาง อีกวิธีหนึ่ง ที่จะทำให้เกิดการปรับองค์กรภายในขึ้นมา อย่างไรก็ตามตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดว่าไม่ดีนะครับ แต่ว่า ด้วยการแก้กฎหมายให้บุคคลต่างชาติเข้ามาถือหุ้นได้มากขึ้น มันทำให้จะไม่เหลืออะไรที่เป็นสมบัติของชาติเลยครับ (ตามความคิดผม ซึ่งอาจไม่ถูกก็ได้นะครับ)

ผมเองไม่ได้ต่อต้านใครนะครับ ไม่ได้เชียร์ใครด้วย เพียงแต่เป็นหนึ่งในพลังเงียบที่อยากเห็นประเทศเราดีขึ้นเท่านั้นเองครับ สิ่งที่ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับรัฐบาลชุดที่ผ่านมา ก็มีเพียงแค่ แนวความคิดระบบทุนนิยมเต็มรูปแบบ ซึ่งผมว่ามันไม่เหมาะกับประเทศของเราเท่าไหร่ ประเทศของเรายังไม่พร้อมครับ ใช้ระบบทุนนิยมแบบกึ่งๆเศรษฐกิจพอเพียงดีกว่าครับ ค่อยๆพัฒนากันไป ผมกลัวว่าถ้ารีบร้อนมากๆเดี่ยวจะเป็นเหมือนสมัย ฯพณฯ พลตรีชาติชาย ชุณหวัณ ซึ่งประเทศเราพัฒนาเร็วมาก และเร็วเกินไป จนเกิดสภาวะฟองสบู่แตก ทำให้หลายๆอย่างตกไปอยู่ในมือของต่างชาติมากขึ้น

เอาหละพูดเรื่องซีเรียสๆ ที่ค้างมาตั้งแต่คราวที่แล้วมานานแล้ว มาเปลี่ยนบรรยกาศฟังเรื่อง เอี้ยๆ ของป๋มบ้างดีก่า.......

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ป๋มหนะ เพิ่งกลับมาจากไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆกลุ่มหนึ่ง ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยสังสรรมากเท่าไหร่ แต่งานนี้ที่ไปเนื่องจากว่า ทำงานหนักมากแล้วอยากพัก อยากเปลี่ยนบรรยกาศ ซึ่งที่แน่ๆ อยากไปแดกเหล้า เอาแบบเมาแม่งไปเลย ก็เลยขอติดตามน้าชบากับป้าโก้สุดสวย รวมทั้งไอ้อ้วนจังพี่ชายจอมขี้หลี ของผมไปค้าบ

คือเริ่มจากในตอนเย็นหลังจากที่ไปเล่นน้ำ แบบสันโดด ไปคนเดียว ไปหาดแรก เจอทั้งหนามบ้าอะไรไม่รู้ตำ แล้วยังโดนอะไรก็ไม่รู้บาดอีก เป็งแผล เลย... แงๆๆ ก็เลยเปลี่ยนไปเล่นอีกที่ โดยเดินกระเผลิกๆ ไป ก็มันยังซ่าห์ไม่หายนิ อยู่ใกล้ๆกันหละครับ แต่น้ำใสกว่า แล้วมีโป๊ะกลางน้ำด้วย ผมก็ว่ายไป แล้วก็โดดเล่นคนเดียว หนุกดี แต่ตอนหลังพวกเพื่อนๆก็ตามมา ก็พวกเพื่อนๆมัวตแต่นั่งกิน นั่งปิ้ง กุ้งเผาเอย ปลาเผาเอย ผมกินนิดเดียว พอเป็นพิธีแล้วก็หนีมาเล่นน้ำดีกว่า ตอนแรกเล่นคนเดียวก็สนุกไปอีกแบบ ตอนเจอเพื่อนมาโดยไม่ได้นัดหมายก็สนุกอีกแบบ เพียงแต่ผมแค่สงสัยทำไมมาหาดนี้ ปรากฏเหตุผลเดียวกันเลยครับ ไปเจอเม่นหรือ อะไรบางอย่างบาดเอา ก็เลยย้ายหาดกัน พอเล่นโดดไปมาจนมืด ก็ไปอาบน้ำกัน

หลังจากอาบน้ำ ตอนแรกก็ไม่ได้ทำอะไรดูทีวีเล่นๆ ต่อมาพวกเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆเค้าก็มานั่งคุยกันในห้องที่ผมนอน เสร็จแล้วก็มานั่งเล่นไพ่กัน แต่บังเอิญมีเพื่อของเพื่อนกลุ่มหนึ่งสี่คน ผมเพ่งรู้จัก เข้ามาด้วย ดูท่าทางแดกเหล้ากันเก่งมาก และก็เก่งจริงๆด้วย เค้าหอบ ว้อดก้า มาขวดหนึ่ง Red label ขวดหนึ่ง และ 100 piper ขวดหนึ่ง ซึ่งตอนแรกก็ถกกันว่า จะให้กินข้างนอกเลยหรือไม่ บังเอิญรอพวกเล่นไพ่ (ป๋มไม่เล่นพนันก้าบ แดกเหล้าอย่างเดียว ก็แย่แล้ว) ซึ่งกลุ่มนี้สอนให้ผมกิน ว็อดก้าแบบเพียวๆ ใส่เกลือ แล้วทุบๆๆ แล้วก็กรอกใส่ปาก แล้วบีปมะนาวตาม (อื้กกกๆๆ แค่พูดถึงก็อยากจะอ้วก คลื่นไส้ ท้องไส้ปั่นป่วนมาสองวันก็ยังไม่หายเลย วันนี้เหมือนยังแฮงค์ๆอยู่เลย

ซึ่งผมก็ได้เมา เจงๆๆ สมความตั้งใจ เมาจนหายซ่า ถ้าไม่ได้คุณพี่ชบา พาน้องชายสุดหล่อคนนี้กลับห้องนะ ได้นอนเฝ้าชายหาดแล้ว เอิ้กๆๆๆ บังเอิญมีเรื่องที่ต้องคิดหลายอย่าง และ เหนื่อยด้วยครับ ตอนแรกกะว่า ไปกินกันเล็กๆน้อยแล้วไปเธค ต่อ แต่ผมกับเพื่อนใหม่นี้กินสองขวดแรกหมดไปแล้ว ส่วน 100 piper เหลือครึ่งนึง ก็เลยหิ้วไปกินต่อ

แหะๆๆ ไม่อยากบอก อ้วก ด้วยแหละ ที่ร้านอาหาร แต่เป็นครั้งแรกในรอบสามปี ที่อ้วกแบบไม่ได้ตั้งตัว คือนั่งร้านอาหารริมชายหาด ไม่เมามากนะ ยังคุยรู้เรื่อง แต่มึนๆ พอ 100 Piper หมดไอ้อ้วนจังพี่ชายผมมันก็สั่ง Red label มาอีกขวดหนึ่ง มันบอกว่ามันจะเลี้ยงเอง แต่มีข้อแม้ว่าต้องหมดขวด โด่เอ้ย! ของฟรีมีหรือ จะพลาด ก็เลย ชนกันใหญ่เลย แต่ผมหนะดิ ไม่ได้กินข้าวเย็น ข้าวกลางวันก็กินน้อย ข้าวเช้าก็โยเกริตกะน้ำส้ม จากบ้าน แถมนอนไม่ค่อยพอเนื่องจากวันศุกร์เลิกงานดึก เพราะจะได้ไม่ต้องมาทำวันเสาร์ หรือไม่ร่างกายก็อ่อนแอลงนะ ซึ่งตามสถิติ ผมจะอึดกว่านี้นะ เจงๆๆๆ เชื่อผมเดะ แต่งานนี้รู้สึกผมจะเป็นศพแรกเลย สงสัยกินไวไปหน่อยมั้ง ใครมาชน กูชนหมด แต่ไอ้ตอนที่ผมอ้วกหนะสิ มันแปลกๆ ปกติผมจะผะอืด ผะอม ก่อน แบบแต่ก่อนนะอยากอ้วก ก็ไม่อ้วก ต้องล้วงคอ นอกจากตอนกินเยอะๆจริงๆ แต่งานนี้ก็ไม่ได้กินน้อยและท้องก็ว่างอย่างที่บอก

ปรากฎคุยๆอยู่ รู้สึกแว้ปขึ้นจากกะเพาะ เลยรีบก้มลงพื้น (มีสติอยู่นะค้าบบ) ปรากฎอ้วกแตก โดยไม่ตั้งตัว แปลกมากๆๆ คนบางคนเมาก่อนแล้วอ้วก แต่ผมยังได้เมามากนะตอนที่อ้วก แต่หลังจากอ้วกแล้วนะครับ แอลกอฮอร์ ทั่วร่างก็กำเริบ คุมไม่อยู่ ธาตุไฟเข้าแทรก สภาพจากมึนกลายเป็นเมาทันที โชคดีที่น้าชบาสุดสวยอยู่ข้างๆ ก็เลยบอกเพื่อนข้างๆผม ช่วยกันหอบหิ้วหลานชายน้อยๆคนนี้กลับที่พัก แหะๆๆ ยังไม่จบ เดินๆสักพักก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่พอมาถึงหน้าห้องตัวเอง ก็อ้วกอีกรอบ ซึ่งรวมแล้วสองรอบ เฮ้อออออ คออ่อนจังตู เดี่ยวนี้

จากเหตุการณ์ข้างต้น ทำให้ผม เล้าไส้ ปวดท้อง มาสองวันแล้วอะ เหมือนแฮงค์ข้ามวันยังไงไม่รู้ แต่เมื่อวานตอนกลางวันไม่รู้สึกอะไรมากนะ แต่พอตอนเย็นอาการเริ่มกำเริบ เลยทำให้เมื่อคืนแทบไม่ได้นอน รู้สึกผะอืด ผะอมตลอดเวลา ท้องก็ไม่ค่อยดี เหมือนร่างกายมันต่อต้าน วันนี้ก็ยังเป็นนะ แต่เบาลงเยอะเลย คันตามตัวด้วย

หรือว่าเดี่ยวนี้เราคออ่อน แพ้แอลกอฮอล์แล้ววะ เฮ้ยๆๆๆ ไม่ได้ๆ เสียชื่อ ไอ้ลูกหมาน้อยฮัสกี้ หมด เอ้กๆๆๆๆๆ

Create Date : 14 กรกฎาคม 2549
Last Update : 14 กรกฎาคม 2549 10:25:01 น.		1 comments
Counter : 324 Pageviews.
Share Tweet