ด้วยรัก และ เป็นห่วง เกิดเนื่องจากเพื่อนคนหนึ่ง เอากระทู้ของคนที่เคยเป็นหัวใจผมมาให้ดู เห็นแล้วก็รู้สึกเป็นห่วงเค้าไม่ได้ เพราะตอนนี้เค้าหลงรักคนๆหนึ่ง(เพื่อนผมเองครับ) ดูท่าทางจะรักมากซะด้วย ไม่งั้นคงไม่ละเมอพร่ำเพ้อขนาดนั้นหรอกครับ จริงๆรู้มานานแล้วหละแต่แกล้งไม่รู้เฉยๆ ไปเที่ยวป่าคราวนี้เลยถือโอกาสเปิดใจกับไอ้ตัวร้ายซะเลย ตอนแรกกลัวว่ามันจะเกรงใจเรา เลยไม่กล้ารับรักแฟนเก่าผม ผมเองไม่อยากเป็นต้นเหตุให้เค้าทั้งสองคน คบกันไม่ได้ ถ้าคบกันไม่ได้ก็ขอให้เป็นเรื่องของพวกเค้า ไม่ใช่เอาผมมาเป็นสาเหตุ ตอนอยู่บนดอยมันก็สารภาพว่า มันไม่รู้มาก่อนว่าคนที่มันจีบ คือ แฟนเก่าผม ผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรมาก(กลัวมันถีบตกเขา) ผมเองพยายามพูดในมุมที่ดีของแฟนเก่าผม ให้มันฟัง เพราะก่อนหน้านั้นเนื่องด้วยมันเป็นเพื่อนผม ผมเองก็เคยบ่นให้มันฟังถึงเรื่องที่เค้าเคยทำอะไรร้ายๆกับผม ผมเองก็พยายาม บอกมันว่าคนเรามันมีทั้งดีและไม่ดี โดยยอมรับในส่วนที่ไม่ดีของตัวผมเองซึ่งหลายข้อมาก จนไอ้ตัวดีมันย้อนกลับมาว่า "สรุปนายมีแต่ข้อไม่ดีใช่ไหม" จิงๆอยากจะบอกมันว่า "กูก็มีข้อดีเหมือนกัน แต่ไอ้ที่ไม่ดีนั้นมันก็เยอะ" ดังนั้นหลายๆอย่างจากการที่มีแฟนคราวที่แล้วมันไม่ใช่เป็นความผิดของเค้าเพียงคนเดียว เราเองก็ผิดด้วย (ช่วยเชียร์แฟนเก่าเต็มที่) สุดท้าย ฉันขอเอ่ยคำสุดท้าย ฉันขอบอกเธอได้ไหม ฉันหวังว่าเธอคงฟัง สุดท้าย ทั้งฉันและเธอผิดหวัง หลงเหลือแต่เพียงความหลัง เพราะรักเราพังทลาย
* (แต่)ฉันจะจำสิ่งที่เธอทำ พันครั้งที่เธอทำดี (และ) ฉันจะลืมสิ่งที่เธอเป็น สิบครั้งที่มันร้ายๆ
** สุดท้ายฉันขอให้เราไม่โกรธ เลิกรากันไปด้วยความไม่เกลียด เราจะลาด้วยความเข้าใจ โปรดรู้ไว้นะฉันรักเธอมาก และฉันไม่อาจมีใคร เพื่อยิ้มและเพื่อร้องให้ได้เทียมเท่าเธอ ไม่รู้จะมีใครใหม่ได้เทียมเท่าเธอ
ไม่รู้ ใจเธอจะจำแบบไหน เห็นฉันเป็นคนเลวร้าย หรือฉันยังเป็นคนดี ไม่รู้ นานไปจะยังโกรธฉัน หรือพร้อมอภัยให้ฉัน นึกถึงเรื่องราวเคยมี ก็ทำไงได้ครับ อยากให้เค้าสมหวังกับความรัก เพราะยังไงผมก็ยังรักและห่วงใยเค้าอยู่ แต่ไม่อยากบอกว่าเพื่อนผมคนดีคนนี้ แรด มากๆๆ เจอใครก็น่ารักไปโม้ดดดด เดินกับมันนี่นะ หันหน้าหันหลังมองเด็กตามไม่ทันทุกที บางคนนะไอ้ที่ผมมองว่าไม่ได้เรื่อง มั้นก็ยังว่าน่ารัก เห้อ! ความแรดนี่มันไม่เข้าใครออกใครจิงๆ |