ความทรงจำ3-ทำอะไรไม่เคยถูกใจ@ 2005/10/10 08:51:30 ไม่รู้เหมือนกันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา ผมพูดอะไรทำอะไรไม่เคยถูกใจเค้า เค้าเองก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันรู้สึกเหมือนกันว่าเค้าเองก็ทำอะไรไปผมก็ไม่เคยถูกใจ ไม่ใช่ว่าจะไม่เข้าใจเรื่องจิตใจนะว่าเค้าเปลี่ยนไปแล้ว แต่อย่างน้อยการพูดจาก็น่าจะถนอมน้ำใจกันบ้างสิ เมื่อวานตอนเย็นก็รอบนึงแล้ว ตอนผมกลับห้อง ผมก็โทรไปบอกเค้าตามปกติว่าไม่ต้องเป็นห่วง เค้าก็พูดเสียงเซ็งๆเบื่อๆใส่ผม ผมเองก็พยายามคุยถึงอาการพี่สาวเค้าว่าเป็นไงบ้างเพราะพี่เค้าไม่สบายนอนอยู่บ้าน เค้าก็พูดแบบตัดบทขอไปที เราเองก็กลัวสถานการณ์จะแย่ไปกว่านี้ก็รีบวาง แต่เมื่อวานพอเค้าอาบน้ำเสร้จก็โทรมาคุยกับผมว่าเค้าขอโทษเมื่อกี้เหนื่อยไปหน่อย ผมก็ไม่ว่าอะไร เราก็คุยกันสนุกสนานเหมือนเพื่อนที่ดีต่อกัน พอวันนี้ผมต้องเข้ากรุงเทพตอนเช้าไปหาหมอ เนื่องจากผมเพิ่งออกจากโรงพยาบาลมาไม่นาน ตอนเที่ยงเค้าโทรมาถามผมว่า ทานข้าวรึยัง ผมก็บอกว่ายัง เค้าก็ไม่ว่าไร ผมก็บอกต่อว่าตอนนี้ผมอยู่โรงพยาบาลนะกำลังรอยา มาตรวจแผล เค้าก็บอกว่างั้นไปกินข้าวก่อนแล้วก็รีบวาง พอตอนบ่ายกว่าๆ ผมขับรถจะไปจอดรถที่สถานีรถไฟใต้ดิน ปรากฎว่ามันเต็ม ผมวนสองรอบก็หาไม่ได้ ผมก็เลยโทรไปถามเค้าว่ามีสถานีไหนบ้างที่มีที่จอด เค้าก็ช่วยคิดนะ แต่ไม่รู้สินะว่าผมคิดเองไปหรือเปล่า มันเหมือนกับเค้าทำตามหน้าที่แฟนที่ดี สำเนียงที่เค้าพูดมันแข็งๆไม่เหมือนก่อน พูดเหมือนตัดบทไปอย่างนั้นแหละ ซึ่งจริงๆแล้วผมเองผิดเองแหละ ตอนที่ขอให้เค้าอยู่ต่อผมบอกว่า อย่างน้อยก็โทรมาถามข่าวคราว มาคุยกับผมบ้าง อย่าให้ผมรู้สึกว่าผมโดนทอดทิ้งคนเดียว ช่วงนี้ผมไม่สบายจริงๆ ซึ่งเค้าก็ทำตามที่ขอ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไงนะ บางครั้งเหมือนเค้าทำด้วยใจ แต่บางครั้งผมแค่รู้สึกว่าเค้าแค่ทำตามหน้าที่ไม่ได้ทำด้วยใจ ไม่ใช่ผมได้คืบจะเอาศอกนะ แต่อย่างน้อยก็มีใจเป็นห่วงด้วยหน่อยสิ หรือว่า อย่างน้อยก็พูดกันภาษาดีหน่อย ไม่ห้วนๆ ซึ่งจิงๆแล้วโดยปกติเค้าไม่ได้พูดห้วนกับผมนะ หรือผมเป็นประเภทคิดมากวุ่นวายกันแน่ ผมก็ส่งเมสเสจไปให้เค้าทำนองว่าน้อยใจนะบวกต่อว่าไปเหมือนกัน เค้าก็โทรกลับมา บอกว่าเค้าอุตส่าห์ช่วยคิด ทำไมยังรู้สึกอย่างนี้ ทำไมเค้าทำอะไรไม่ถูกใจผมเลย ผมเองก็บอกเค้าเหมือนกันว่า ผมก็รู้สึกเหมือนกัน เฮ้อ เศร้าใจ คิดไป คิดมา คงผมเองตังหากที่ผิด เค้าคงกำลังยุ่งอยู่มั้ง อยากบอกเค้าเหมือนกันว่า ถ้ายุ่งก็บอกกันตรงๆสิครับ แล้วไอ้ที่โทรมาถ้าเป็นห่วงจริงๆก็โทรมา ถ้าไม่มีใจแล้วรู้สึกฝืนเพราะต้องทำตามหน้าที่ ก็ไม่ต้องแล้วก็ได้ ผมเองตอนนี้พอพยุงตัวได้บ้างแล้ว ต่อให้ยังว่ายน้ำไม่ได้ดีก็ตามเหอะ อยากบอกเค้าเหมือนกัน แต่กลัว ยิ่งพูดยิ่งทะเลาะกัน ยิ่งพูด ยิ่งไปกันใหญ่ เค้าเองก็หัวรั้น ทิฐิสูง ผมเองก็ดันทุรังแถมชอบหาเรื่อง เอาเป็นว่า ผมขอโทษก็แล้วกันนะครับ ขอโทษจริงๆ ส่วนเรื่องที่พอพยุงตัวได้บ้างแล้วนั้น ถ้าคุยกับเค้า เค้าอาจคิดว่าผมมีใครคนใหม่แล้วนั้นเพราะตอนคุยผมเผลอไปเรียกเค้าว่าพี่ เพราะตอนนั้นผมเพิ่งได้คุยกับพี่ที่ทำงานคนนึง พี่เค้าพอรู้ว่าผมไม่ค่อยสบายใจ พี่เค้าสอนผมทำ วิปัสสนา ให้กำหนดจิต ฝึกควบคุมมัน สิ่งนี้แหละเป็นสิ่งที่ยากที่สุดของผม เพราะผมเองเป็นคนที่ควบคุมจิตใจลำบาก รักก็รักมาก เศร้าก็เศร้ามาก สนุกก็สนุกมาก มันติดขอบเกินไป อย่างน้อยต่อไปผมพอจะควยคุมมันอยู่ตรงกลางได้บ้างก็คงจะดีกว่านี้ ย่าครับ ต้อมจะพยายามฝึกฝนวิปัสนา นะครับ เพราะพี่ที่สอนบอกต้อมว่า กุศลอันนี้จะสามารถเผื่อแผ่ถึงพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่ได้ ถ้าต้อมทำมันได้ดีขึ้นอย่างน้อยก็สามารถทดแทนสิ่งที่ต้อมทำให้พ่อแม่เป็นห่วงครับ edit @ 2005/10/10 08:51:30 Create Date : 01 กรกฎาคม 2549 Last Update : 1 กรกฎาคม 2549 19:07:00 น. 0 comments Counter : 361 Pageviews.   Share Tweet