|
|
Truth or Die บทที่ 12
Truth or Die บทที่ 12
"ใครน่ะ?" แพรีถาม
"ใครอยู่ตรงนั้น?"
หากไม่มีใครตอบ ความเงียบแผ่กระจายไปทั่ว...และยิ่งมากขึ้นจนเธอสัมผัสได้ถึงความมืดที่ครอบคลุมรอบกาย ในชั่วขณะนั้นเอง...แพรีคิดจะเปิดไฟฉายของเธอ แต่มันจะทำให้ใคร...หรืออะไรก็ตามมองเห็นที่ที่เธอนั่งอยู่ เธอปิดไฟและรอให้สายตาปรับสภาพให้คุ้นชินกับความมืด
นั่งและรอ
แพรีค่อยๆ เลื่อนตัวจากเก้าอี้อย่างรวดเร็วและเงียบที่สุด เธอข้ามไปอีกฟากของห้อง พอเธอเดินใกล้ถึงประตูห้องนอน มันก็เปิดออกมาเงียบๆ
แพรีถอยหลังโดยอัตโนมัติ หัวใจเต้นแรงจนเธอหายใจไม่ออก
ร่างนั้นค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาในห้อง
มันถูกห่อหุ้มด้วยผ้าสีขาวซีด มันไม่มีศีรษะ
"แพรรรรี" มันพูดช้าๆ
ดวงตาของแพรีเบิกกว้าง
เธอถอยไปยืนอยู่หลังร่างนั่นและเคาะไหล่มันเบาๆ
"เธอเรียกฉันเหรอ?" เธอถามเสียงเรียบ
ร่างนั้นหันมาและกรีดร้องอย่างน่ากลัว
แพรีเองก็ร้องเสียงหลงเหมือนกัน เธอกระโดดไปข้างหลังทันทีที่ร่างนั้นเริ่มสั่นรุนเเรง ทันใดนั้นผ้าห่มก็เลื่อนหลุดและหล่นลงไปกองอยู่กับพื้น
"พระเจ้าช่วย...แพรี" เสียงของจีนเกือบจะเป็นตะโกน
"เธออาจทำให้ฉันช็อกตายได้นะ!"
"ชูวววว์" แพรีพูด...เธอรู้สึกดีที่จีนตกใจ "เรากำลังบุกรุกที่นี่อยู่นะ...เธอก็รู้นี่ เธออยากโดนจับหรือไง?"
"เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นฉัน?"
"โทษทีนะจีน...แต่" แพรีหัวเราะออกมา "ดูเหมือนว่าเธอจะเตี้ยกว่าผีทั่วไปน่ะ...แล้วอีกอย่าง...ฉันจำท่าเดินของเธอได้"
"โอ๊ย...เลิศจริงๆ" จีนพูด "ฉันมาเพื่อจะหลอกเธอ แต่เธอกลับทำให้ฉันกลัวแทน"
"เธอเป็นคนแกล้งเกรซใช่ไหม?" แพรีถามขึ้นมา
"เกรซนะเหรอ? เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ?" จีนก้มลงหยิบผ้าห่ม "เธอน่าจะไปส่งสัญญาณที่หน้าต่างได้เเล้วนะ ไม่งั้นเเครอลจะไม่ต้องเชื่อแน่ว่าเธอยังอยู่ที่นี่"
"เธอกลับไปบอกเองก็ได้นี่" แพรีย้อน แต่เธอก็เดินไปที่หน้าต่าง รวบผ้าม่านไปไว้ข้างๆ และเปิดปิดไฟฉายเร็วๆ
"เเครอลมีส่วนร่วมด้วยรึเปล่า?" แพรีถาม "หรือเป็นความคิดของเธอคนเดียวที่พยายามจะหลอกฉัน?"
จีนไม่ตอบ ร่างของเธอไม่เคลื่อนไหว
"จีน?" แพรีเรียก
"ชูววว์" จีนพูด "เธอได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า?" เธอปัดผมไปข้างหลังและเงี่ยหูฟัง
"โอ้...ไม่หรอก เธอไม่ได้ยินอะไรเลยต่างหาก ไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้นหรอกน่า"
จีนพูดเสียงเครียด "ฉันได้ยินเสียง...อะไรบางอย่างจริงๆ"
"เเค่เสียงไม้ลั่นของบ้านเก่าเอง กลับไปหาแครอลเถอะ ฉันไม่อยากให้พวกเธอใช้ลูกไม้เก่าๆ มาแกล้งหลอกฉันอีกหรือว่า..." เสียงของแพรีลากยาว
เธอก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างเหมือนกัน หรือเธออาจจะคิดมากเกินไป...เธอไม่ควรจะได้ยินเสียงอะไรเลย ไม่มีเสียงไม้ลั่นและเสียงกลางคืนที่เธอได้ยินตลอดคืนนี้ที่ตึกไนต์แมร์เลย
บ้านเงียบสงัด...เงียบจนน่าประหลาด
ทันใดนั้น...บางที...เธอก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร จีนที่ยืนอยู่ข้างเธอกำลังจับแขนของเธอ
"มันเป็นเรื่องล้อเล่นใช่ไหม?" เธอกระซิบ "เป็นแครอลใช่ไหม? หรือเกรซ หรือลิล หรือมัลลอรี?"
"ไม่ใช่"
"จีน?"
"ไม่ใช่" แพรีรู้สึกถึงเเรงสั่นเล็กน้อยภายใต้นิ้วมือของจีนที่อยู่บนเเขนของเธอ
จีนกำลังสั่น...จีนผู้เย็นชา จีนผู้ไม่กลัวอะไร...กำลังยืนสั่นด้วยความกลัว
เมื่อคิดบางอย่างได้ เมื่อความจริงกำลังจะปรากฏอยู่ตรงหน้า...แพรีก็เริ่มก้าวถอยห่างออกจากประตู จับแขนของจีน...พวกเธอไม่ได้อยู่ห่างจากประตูเท่าไหร่เมื่อมันถูกกระแทกเปิดออก
"ไม่ม่ม่ม่" จีนร้องพร้อมกับพยายามสะบัดแขนออกจากมือของแพรี แต่พละกำลังประหลาดเข้าครอบงำลึกถึงกระดูกของแพรีจนเธอไม่อาจปล่อยมือได้ถ้าชีวิตของเธอต้องขึ้นอยู่กับมัน...
และมันอาจทำ...
เพราะสิ่งที่ยืนอยู่ตรงประตู...แสงเรืองรองของดวงจันทร์ส่องผ่านกระจก...เป็นประกายเหมือนสายลมอ่อนนุ่มของขั้วโลกเหนือ...เหนือพื้นข้างนอกเป็นผี
ผีจริงๆ
"ฉันไม่อยากเชื่อเลย" แพรีหายไม่ออก
ข้างๆ เธอ...จีนพยายามกระตุกมือและต่อต้านการจับกุมของแพรี
สิ่งนั้นค่อยๆ ลอยมาข้างหน้าและหยุดอีกครั้ง แสงสว่างจ้าของมันทำให้ความมืดรอบพวกเธอดูมืดมากขึ้น...ประหลาดมากขึ้น...ครอบคลุมมากขึ้น
ความกลัวทำให้แพรียืนนิ่งอยู่กับที่
"ไปให้พ้นนะ!" จีนกรีดร้อง "เราไม่ได้ทำมัน เราไม่ได้ทำ เราไม่ได้..."
จีนพยายามบิดแขนออกจากการเกาะกุมของแพรี
"บอกความจริงมา" มันพูดชัดเจน และลอยไร้น้ำหนักอยู่ในห้องราวกับปีศาจ
จีนครวญคราง เธอกำลังสั่นอย่างรุนแรง แต่ความกลัวทำให้แพรียืนแข็งเป็นหุ่น
"บอกความจริงมาหรือจะตาย" เจ้าผีกระซิบ
ทันใดนั้นด้วยความแข็งเเรงเหนือมนุษย์...จีนก็บิดเเขนเป็นอิสระ
เธอพุ่งเข้าหาผีหรือผีเคลื่อนตัวเข้าหาเธอเพื่อจะดึงเธอสู่ความตายกันแน่นะ?
แพรีพยายามจะกรีดร้อง พยายามจะเตือนจีน แต่ตอนนี้ความมืดที่เธอกลัวก็อยู่ล้อมรอบตัวเธอ
เธอหายใจไม่ออก
เธอกำลังจะตาย
เธอได้ยินเสียงร้องไห้ของจีน เเต่มันก็สายเสียแล้ว
แล้วความมืดก็ชนะ
จบบทที่ 12
สวัสดีค่ะ
ถึงบทที่ 12 สงสัยกันไหมว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องล้อเล่นหรือสิ่งเหนือธรรมชาติของจริง รอดูกันต่อไปในบทหน้านะคะ
ทิ้งท้ายด้วยเกมชิงรางวัลนิยาย แสนแค้นแสนเสน่หา จำนวน 5 เล่มค่ะ
ร่วมสนุกง่ายๆ เพียงตอบคำถามที่ว่า พระเอกและนางเอกในดวงใจของคุณมีคาแร็กเตอร์/ลักษณะนิสัยอย่างไร ตอบได้ตามสบายนะคะ มิถุนาจะคัดชื่อผู้โชคดีด้วยการจับฉลาก
ส่งคำตอบมาที่ busaba401แอตhotmail.com หมดเขตวันที่ 6 พ.ค. นี้ ประกาศผลวันที่ 7 พ.ค. โดยแจ้งผู้โชคดีเป็นรายบุคคล (ตามอีเมล) และประกาศทั่วไปในการแปะนิยายบทถัดไปค่ะ
ส่งมาร่วมสนุกกันเยอะๆ นะคะ
มิถุนา
มิถุนา Bloggang
มิถุนา Facebook
มิถุนา Dek-d
| Create Date : 26 เมษายน 2555 |
| Last Update : 27 เมษายน 2555 11:57:45 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1815 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
E-book ของมิถุนา
 | | คืนปรารถนา | | มิถุนายน | | www.mebmarket.com | | ทั้งหมดเริ่มต้นจากความเข้าใจผิด...อชิระคิดว่ามิลินท์หักหลังเขา เขาจึงใช้ความรักที่เธอมีให้เขาเป็นเครื่องมือในการแก้แค้น มิลินท์จาก... |  |
|
 | | ร้ายนัก(ไม่)รักเสียดีไหม | | มิถุนายน | | www.mebmarket.com | | เมื่อยอดคุณป๊า ที่ถือคติที่ว่า เรือล่มในหนอง ทองจะไปไหน พยายามจับคู่ลูกๆ ที่เหลือให้ครบ อดีตคู่กัดสมัยละอ่อนเลยได้โคจรมาพบกันอีกครั้งในฐานะเจ้าบ่าวและเจ้าสาว... | |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [
