กรงพยัคฆ์ ตอนพิเศษ
กรงพยัคฆ์ ตอนพิเศษ วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตของเธอ วันแต่งงานของเธอนั่นเอง! แม้ก่อนหน้ารินวิฬาร์จะไม่ได้ยุ่งกับการจัดเตรียมงานสักนิดเพราะตาแก่...เอ๊ย...คุณปู่โทดะเป็นคน ขันอาสาเสนอตัวจัดการให้คนที่ไม่ค่อยละเอียดอ่อนแถมยังขี้เกียจอย่างเธอจึงยอมรับการช่วยเหลือของเขาโทดะทำตัวราวกับเป็นนักวางแผนจัดงานแต่งงานมืออาชีพแน่นอนว่าสถานที่เป็นโรงแรมในเครือของยามากูชิ ส่วนการลำดับงาน อาหารของชำร่วยและสิ่งละอันพันละน้อยอื่นๆ โทดะเป็นคนออกคำสั่งเองทั้งหมดจะมีก็แต่ชุดแต่งงานแบบสากลนี่แหละที่เธอเลือกเองกับมือ หากเธอรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดหน่อยๆที่ปล่อยให้โทดะดูแลเรื่องการแต่งงานของเธอกับอคิน เพราะงานดูใหญ่โตเวอร์วังอลังการมาเห็นแผนของเขาอีกที จะห้ามปรามก็ไม่ทันเสียแล้ว แถมพอบอกว่าจะไม่เอาเขาก็พูดทำนองว่าถ้าไม่จัดให้ยิ่งใหญ่ ยามากูชิเสียหน้าแย่ แน่นอนว่าเมื่อเป็นงานแต่งงานของหลานชายคนโปรดเลยเป็นงานช้างยิ่งกว่าคราวที่เขาจัดงานแต่งงานให้หลานนอกคอกอย่างมาลิกา เธอต้องตื่นแต่ตีสามเพื่อแต่งหน้าแต่งตัว ชุดแต่งงานกิโมโนแบบญี่ปุ่นโออิโรนะโอชิที่เธอเห็นครั้งแรกทำเอาเธอแทบเป็นลมไม่ใช่เพราะตื่นเต้นอยากจะใส่ชุดพิธีการแสนสวยทว่าขนพองสยองเกล้าที่ต้องใส่มันต่างหาก โออิโรนะโอชิมีกี่ชั้นก็ไม่รู้ต้องคาดโน่นผูกนี่ ไม่นับเครื่องหัว...เอ๊ยเครื่องประดับศีรษะทสึโนกากูชิที่น่าจะหนักพอๆ กัน จบงานนี้เธอจะต้องกล้ามขึ้นทั้งตัวแน่ๆ กว่างานช่วงเช้าจะจบรินวิฬาร์ก็เหนื่อยแฮก อยากจะแอบซ่อนตัวจากใครๆ เสียจริงจนอคินต้องคอยปลอบคนงอแงเป็นระยะนี่ถ้าไม่มีจอมเผด็จการอย่างเขาคอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆเธอคงแสร้งเป็นลมหนีงานแต่งงานไปแล้ว โอ๊ยในที่สุดก็จบลงเสียที รินวิฬาร์กระโดดหงายหลังใส่เตียงสุดแสนนุ่มในห้องสวีตที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้คู่บ่าวสาวไม่สนใจจะชมความโรแมนติกที่พนักงานโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ในห้องกลีบดอกกุหลาบสีแดงและชมพูที่ถูกโปรยไว้บนเตียงถูกเธอทับเสียแบนแต๋ น่าเบื่อขนาดนั้นเลยเชียวหรือการแต่งงานกับฉันน่ะ เจ้าบ่าวหมาดๆ ชะโงกหน้าดูคนหมดสภาพ เสียงที่พูดนั้นจะว่าขุ่นเคืองก็ไม่ใช่ขบขันก็ไม่เชิง เขาก็สงสารเธอเหมือนกันนะ แม่แมวปราดเปรียวที่ไม่คุ้นชินกับงานพิธีการต้องมาเจอกับพิธีการใหญ่ครบทุกขั้นตอนครั้งแรกดังนั้นก็ไม่แปลกที่เธอจะทำหน้าเหมือนแมวที่ถูกจับไปแห่นางแมวขอฝน ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสักหน่อยอากิระ ฉันแค่เหนื่อยเฉยๆน้ำเสียงอ่อนลงเพราะจับความขุ่นใจของเขาได้ แต่เจ้าตัวยังคงหลับตา และถ้าไม่เปิดปากพูดจ๋อยๆอยู่นี่ เขาคงจะคิดว่าเธอหลับไปแล้ว อากิระลองมาแต่ตัวแบบฉันหน่อยเป็นไงต้องตื่นแต่ไก่โห่ ปล่อยให้ใครก็ไม่รู้มาแต่งตัวเหมือนตุ๊กตา แล้วก็ต้องแบกชุดหนักๆกับหน้าหนาๆ นั่นไปทำพิธียุ่งวุ่นวาย ยืนเมื่อยทั้งวันฉีกยิ้มเหงือกแห้งให้ใครต่อใครที่ไม่รู้จัก แต่ฉันก็ตื่นพร้อมๆ กับเธอ อยู่กับเธอตลอดนี่ถึงชุดของฉันจะไม่เยอะเท่าของเธอก็เถอะ แต่ฉันก็ไม่ได้แต่งตัวแบบนี้ทุกวันหรอกนะ ฉันรู้...ฉันรู้...ฉันก็แค่บ่น บ่นหน่อยเดียวเองรินวิฬาร์อุบอิบเสียงเบา อคินยิ้มนิดๆ ให้กับคนบ่นน้อย บ่นน้อย เท่ากับการบ่นปรกติสิบเท่าเลยเชียวละ ขอบคุณนะขอบคุณที่อยู่กับฉัน...อยู่เคียงข้างฉัน เสียงนั้นอ่อนโยนและแผ่วเบาเธอไม่พูดอะไรออกมาอีก ความเหนื่อยอ่อนจากงานช้างทั้งวันครอบงำลมหายใจเริ่มผ่อนเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ ใกล้จะเข้าสู่การนิทราเต็มทีหากดวงตาที่หลับพลันหรี่ขึ้นช้าๆ เมื่อได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยเนิบๆ เฮ้อย่าเพิ่งหลับหนีกันสิ รินวิฬาร์นึกอยากขยี้หูตัวเองว่าหูฝาดหรือเปล่าที่รู้สึกว่าเสียงของเขาแหบพร่าและเซ็กซี่เหลือเกินปากคอของเธอพลันแห้งผาก...สาเหตุก็มาจากคนตรงหน้าเธอที่เอาแต่จ้องเธอเอาๆจนอุณหภูมิบนใบหน้าของเธอเริ่มเพิ่มสูงขึ้นทีละนิด อคินยังดูหล่อเหลาเหมือนเดิม...ไม่สิมากกว่าเดิมด้วยซ้ำเพราะผมยุ่งๆ ที่ปรกหน้าเขานิดๆ ทำให้เขาไม่ดูเย็นชาและเป็นพิธีการเขาถอดเสื้อสูทออกไปแล้ว มือกำลังรูดหูกระต่ายสีขาวออก จากนั้นก็โยนไปที่โต๊ะอย่างไม่ใส่ใจเขาละมือจากเสื้อเชิ้ตที่ตัวเองดึงชายออกจากกางเกงแล้วโน้มตัวลงมาหาเธอ ลมหายใจอุ่นๆของเขาเริ่มขยับเข้ามาใกล้มากขึ้นๆ เธอรู้สึกร้อนขึ้นๆ รินวิฬาร์แทบลืมหายใจเมื่อเขาประทับริมฝีปากลงมาบนริมฝีปากเธอ สวัสดี คุณภรรยา เขากระซิบเป็นครั้งแรกที่เขาเรียกเธอว่า ภรรยา เขาชอบคำนี้เหลือเกิน คุณภรรยา เขาพูดซ้ำอีกครั้งชอบความรู้สึกอุ่นซ่านที่วูบวาบในอกของเขา ในที่สุดเธอก็จะเป็นของเขาในทุกๆทาง...เหมือนที่เขาก็เป็นของเธอในทุกๆ ทาง อ่า... รินวิฬาร์เขินอายจนพูดไม่ออก จะไม่เรียกฉันว่าคุณสามีบ้างหรือ เขาเอ่ยล้อๆแมวน้อยของเขาเวลาจนมุมก็น่ารักไม่เบาแฮะ หญิงสาวไม่รู้ตัวว่ากลายเป็นคนว่าง่ายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เธอเรียกเขาเสียงอ่อน คะ...คุณสามี เด็กดี คุณภรรยาคนดี อคินพอใจยิ่งนักมุมปากยกขึ้น...ยิ้มแบบอากิระ แต่ก็เจือแววเอ็นดู ดวงตาสีเข้มหรี่นิดๆและเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งรัก...และใคร่... ชายหนุ่มทาบริมฝีปากกับเธออีกครั้งคราวนี้เธอเริ่มจูบตอบเขา ปากชุ่มชื้นของพวกเขาร้อนขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นเกี่ยวกระหวัดรัดกันหยอกล้อกัน ลิ้มชิมรสกันและกัน มือของเขาซุกซนไปทั่ว ลูบโลมร่างแบบบางทำเอาเธอร้อนวูบวาบไปหมด ยังนอนไม่ได้นะรู้ไหมว่าฉันรอวันนี้มานานขนาดไหน ดวงตาสีเข้มของแมวน้อยเบิกกว้างเช่นเดียวกับปากเจ่อบวมที่เผยอเป็นตัวโอ อะ...ว่า...อะไรนะ เธอคิดว่าตัวเองฟังผิดนี่เธอชักจะหูไม่ดีมากเกินไปแล้วนะ ฟังเขาพูดผิดหูอยู่เรื่อย สายตาที่สบมองเธออ่อนโยนเป็นอย่างยิ่งเป็นสายตาที่เขามอบให้เธอแต่เพียงผู้เดียว มี่จังไม่รู้หรือว่าตัวเองมีผลต่อฉันมากมายแค่ไหนอคินเบียดส่วนล่างที่ตื่นตัวของเขากับเธอช้าๆชุดแต่งงานแบบเกาะอกชายเรียบของเธอไม่พลาดความรู้สึกรุนแรงของเขา อา...กิ...ระ... แก้มน้อยแดงก่ำ ปากอ้านิดๆเธอรู้สึกถึงเขายิ่งกว่าครั้งไหนๆ เวลาฉันต้องนอนร่วมเตียงกับเธอกอดจูบเธอ ฉันต้องหักห้ามใจแค่ไหน ปากของเขาร่ายเวทย์มนต์พรมพร่างที่ลาดไหล่ไหปลาร้า และเนินอกของเธอ เขาเห็นหน้าอกของเธอสะท้อนขึ้นสะท้อนลงเบาๆ เสียงครางของเธอดังแผ่วๆอยู่ข้างหู แถมเธอยังดูเด็กมากเสียจนฉันต้องเตือนตัวเองว่า...ไม่นะเธอไม่เด็กแล้วสักหน่อย เธอแค่หน้าเด็กเท่านั้น มือใหญ่กอบกุมก้อนเนื้อนุ่มๆสองก้อนที่ไม่บอกว่าเด็กสักนิด อา...จะถือว่านั่น...เป็นคำชมนะรินวิฬาร์กล่าวกระท่อนกระแท่น นิ้วหยาบกระด้างปัดปลายยอดเล็กๆที่เบ่งบานสู้มือของเขา มันจะให้ความรู้สึกที่ดีเกินไปแล้วเธอต้องการสัมผัสของเขามากกว่านี้ อคินรูดซิปด้านหลังของชุดแต่งงานเธอก่อนจะดึงชุดของเธอลงมาเปิดเปลือยเจ้าของร่างเล็กที่นอนนิ่งคล้ายจะหมดแรงบนเตียงกว้าง ชอบชุดที่มี่จังเลือกเพราะอย่างนี้แหละถึงจะเรียบ แต่สะดวกดี คนที่ทำตัวราวกับอำนวยความสะดวกให้เขาพ่นคำสบถทันทีบ้า! อากิระคนบ้า ฉันไม่ได้เลือกเพราะแบบนี้สักหน่อย เธอเลือกชุดเกาะอกตัวยาวแบบเรียบๆเพราะไม่ชอบอะไรหรูหราฟู่ฟ่าต่างหาก ไม่ได้ตั้งใจจะเอาใจเขาสักหน่อย! ยอมฉันหน่อยก็ไม่ได้นะชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเบาๆ มีความสุขเกินกว่าจะสนใจน้ำเสียงขัดอกขัดใจของเธอแต่เอาเถอะ ฉันยอมให้เธอก็ได้ เพราะฉันมีเรื่องใหญ่กว่านั้นอยากให้คุณภรรยายอมหรอกนะ และด้วยความไวราวกับความเร็วของแสง...หรือไม่เธอกำลังอ่อนไหวจนรู้สึกว่าเขาทำอะไรก็ว่องไวไปหมดสุดท้ายเธอก็เหลือแต่ตัวเปล่าเปลือย สายตาวาววามของเขาเก็บภาพงดงามของเธอไว้ร่างแบบบางขาวโพลนบนเตียงแต้มไปด้วยกลีบกุหลาบสีแดงและชมพูดูน่ารักน่าใคร่จนพยัคฆ์ในตัวเขาคำรามก้อง ฉันรักเธอ คุณภรรยา ปากร้อนจุมพิตริมฝีปากจิ้มลิ้มอย่างเสน่หามือก็ป้วนเปี้ยนไปทั่วร่างแสนยั่วยวนทั่วทุกตารางนิ้วของเธอไม่มีส่วนไหนที่ไม่ถูกเขาสัมผัส อารมณ์ถูกปลุกเร้าเร่งร้อน นะ...นี่...รินวิฬาร์จับมือกระด้างที่กำลังจะสอดลึกเข้าไปข้างในส่วนลี้ลับของเธอ จะ...ขี้โกงเกินไปหน่อยนะคุณสามีเล่นแสดงความรู้สึกคนเดียวแบบนี้ มืออีกข้างตรึงมือที่เหลือของเขาไว้ อคินไม่ต่อต้านเธอ ทั้งที่ออกแรงเพียงนิดหน่อยเจ้าหล่อนที่บอบบางกว่าเขาไม่มีทางจะสู้เขาได้แต่เขาอยากรู้ว่าเธอจะทำอะไร...จะพูดอะไร ฉันก็รักนายเหมือนกันนะ คุณสามีพูดจบก็เบือนหน้าหลบสายตาร้อนแรงของเขา แต่ คุณสามี มีหรือจะยอมทิ้งโอกาสที่จะเห็นใบหน้าที่เปลือยความรู้สึกของเธอ เขินทำไม กะอีแค่บอกรักฉัน ก็...ก็นายเอาแต่จ้องฉันด้วยสายตาแบบ...สายตาแบบนี้นี่ สายตาแบบนี้...มีให้แค่มี่จังคนเดียวเท่านั้นนะ แต่รินวิฬาร์ไม่หลงคำหวานของเขาหรอกแม้จะปลื้มอยู่ในใจก็เถอะ เธอพูดต่อไป แล้วนายก็ขี้โกงด้วย เขาเลิกคิ้วให้กับข้อกล่าวหาของเธอ ใส่เสื้อผ้าเต็มยศปล่อยให้ฉันโป๊คนเดียว ฉัน...ฉันก็ขาดทุนสิ เธอแจง นิ้วชี้ไปยังร่างสูงที่ค้ำเหนือร่างเธอเธอโบกนิ้วไปมา สั่งด้วยท่าทางทำนองว่าให้เขาถอดเสื้อผ้าออก คนได้กำไรยิ้มที่มุมปากนิดๆดูเจ้าเล่ห์ และอย่างรวดเร็ว เขาขโมยจุมพิตจากจอมสั่งแล้วถอยออกมามือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างช้าๆ และยั่วใจรินวิฬาร์เผลอกลืนน้ำลายเสียงดังเมื่อกระดุมของเขาค่อยๆ หลุดไปทีละเม็ดแผงอกล่ำสันค่อยๆ เปิดเผย ท่าทางของเขาคล้ายกับว่ากำลังยั่วเธอ หญิงสาวรู้สึกว่านานเหลือเกินกว่าเขาจะถอดเสื้อออกเธออยากจะตะโกนบอกเขาด้วยซ้ำว่าให้เร่งมือเข้า แต่ก็พูดไม่ออก ความร้อนเริ่มก่อตัวบนใบหน้าของเธอมือเขาเลื่อนไปที่หัวเข็มขัด เสียงโลหะกระทบกับพื้นปาเก้กางเกงสีขาวเลื่อนลงช้าๆ...แต่เลื่อนลงไปพร้อมๆ กับกางเกงบ๊อกเซอร์ของเขาหัวใจดวงน้อยสั่นไหว อา...กิระ...เธอแทบจำเสียงตัวเองไม่ได้ เสียงพร่าเลือนและหวานฉ่ำนี่ใช่เสียงของเธอแน่หรือ รินวิฬาร์มองสามีที่เปลือยดุจเดียวกับเธอเขม็งแม้จะเคอะเขินอย่างไร สายตาก็ยังสำรวจอย่างตั้งใจและเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ภาพผู้ชายเปลือยที่เคยเห็นจากทั้งวีดีโอหรือรูปภาพดูจะด้อยไปเลยเมื่อเทียบกับเขา ไม่เห็นเหมือน...ที่เคยเห็นเลยเธอพูดออกไปอย่างเพ้อๆ คิ้วของชายหนุ่มนิ่วน้อยๆ มี่จัง เคยเห็น...ของใครน้ำเสียงไม่อาจซ่อนแววหึงหวงได้ เธอเคยเห็นไอ้คนไหนมันเปลือยมาก่อนเรอะ! ได้ยินดังนั้นรินวิฬาร์ที่กำลังประหม่าก็เกิดอาการขบขัน หึงเหรอ คุณสามี เธออดแซวไม่ได้ แต่อคินไม่ขำด้วย เคยเห็นของใครเขาถามซ้ำ ร่างขยับเข้าไปใกล้ เงาของเขาทาบลงมาบนร่างขาวผ่องสีหน้าคุกคามชนิดที่คนที่ไม่รู้จักเขาดีเท่าเธอ...หรือคนที่รู้จักดีแต่ประมาทเหมือนเธอคงจะกลัวจนขนหัวลุก ทำไมต้องบอกอากิระด้วย ชายหนุ่มคำรามนิดๆก่อนจะจุมพิตปิดปากเธอรุนแรงดังจะทำโทษคนปากแข็ง เขาทิ้งร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของที่ลำคอระหง...หนึ่งรอย...สองรอย...สามรอย... จากนั้นผละจากซอกคอของเธอ ตาคมเข้มมองผลงานของตนอย่างพึงพอใจ เพราะว่าเธอเป็นของฉันยังไงล่ะมือจับข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้ ดวงตาสบมองหญิงผู้เป็นที่รัก รินวิฬาร์ค้อนใส่เขา ถ้าฉันไม่พูดนายจะรู้ได้ยังไงฮึ คุณสามี หญิงสาวอยากจะแกล้งเขาอีกนิดเลยถ่วงเวลาไม่ยอมบอกเขา...ก็เวลาเขาหึงเขาดูน่ารักดีนี่นา นานๆจะเห็นคนเยือกเย็นอย่างเขาออกอาการคล้ายจิตหลุดอย่างนี้ อคินคำรามเสียงต่ำอย่ายั่วกันให้มากเกินไปนะมี่จัง รู้ไหมว่าแหย่เสือที่กำลังหลับมันส่งผลยังไง ดวงตาสีเข้มที่เจ้าเล่ห์เหมือนแมวเชเชียร์หรี่นิดๆฉันว่าเจ้า เสือ ที่ว่าไม่ได้หลับสักหน่อย ออกจะ ตื่นซะขนาดนั้น มุมปากทั้งสองโค้งขึ้น หน้าพยักพเยิดไปทาง เจ้าเสือตื่น ของเขา สรุปว่าจะไม่บอกใช่ไหม อยากรู้จริงๆ น่ะ ใช่ อยากรู้แต่อยากรู้มากกว่าว่าคุณสามีจะทำยังไง น้ำเสียงของเธอยั่วเย้าหน้าก็ลอยไปลอยมาอย่างท้าทาย คุณสามีคนนี้ก็ทำให้คุณภรรยาสารภาพน่ะสิ อ๋า... มะ...ไม่ดีแล้วสิเธอเผลอทำอะไรลงไป สงสัยเธอจะยั่วให้เจ้าเสือตื่นแล้วจริงๆ เจ้าเสือกางกรงเล็บและตรึงแมวน้อยไว้กับเตียงก่อนจะจู่โจมลงมา คำสารภาพเพื่อจะลดระดับอารมณ์ของสามีดูจะช้าเกินไปเขาปิดปากเธอด้วยริมฝีปากของเขา จุมพิตดุดันลึกซึ้ง เป็นเจ้าข้าวเจ้าของและบ่งบอกว่าใครกันแน่ที่เป็นนาย รินวิฬาร์เคยถูกเขาแกล้งจูบมาก่อนแต่ครั้งนี้ยากเกินจะรับมือจริงๆ ท่าทางเขาจะโมโหเธอมาก ดังนั้นเมื่อเขาหยุดจุมพิตเธอก็เผยอปากขึ้นพูดอย่างหอบๆ อา...อากิระ...คุณสามี...เธอรีบเปลี่ยนคำเรียกเขาอย่างเอาใจ หากคำพูดที่ตระเตรียมไว้ก็เลือนหายไปเมื่อเขารุกลงไปเบื้องล่างเธอรู้ว่าเขากำลังทิ้งรอยคิสมาส์กไปตามทางสู่จุดรุ่มร้อนของเธอ อา...ดะ...เดี๋ยวก่อน... หญิงสาวพูดเสียงสั่นพร่าร่างบิดน้อยๆ เมื่อลิ้นร้อนแตะตรงตุ่มเล็กๆ ที่อ่อนไหวของเธออย่างตั้งใจ เขาหยอกเย้าเธอช้าสลับเร็วเรียกเสียงครางกระเส่าจากเธอได้เป็นอย่างดี ยะ...หยุด...หยุดก่อน... แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจเธอลิ้นเขาพลิกพลิ้วดุจดังสายน้ำร่ายรำ มือเล็กสองข้างขยุ้มผ้าปูที่นอน ขาของเธอเกร็งแน่นรู้สึกเหมือนใกล้จะถึงจุดหมาย...รู้สึกเหมือนจะระเบิด... ไม่ไหว มะ...ไม่ไหวแล้ว อากิระ...อากิระ...อ๊า...เสียงหวานแหลมเปล่งออกมาอย่างหมดกลั้น ข้างในกายระเบิดพร่าง หัวสมองขาวโพลน เปลือกตาเธอค่อยๆปิดลงอย่างเหนื่อยอ่อน เบื้องหลังนัยน์ตาราวกับเห็นดาวระยิบระยับ ลมหายใจหอบระรัวความรู้สึกแบบนี้นี่มัน...สุดจะบรรยายจริงๆ เมื่อบรรลุจุดมุ่งหมายแรกอคินก็เงยหน้าขึ้น ยิ้มที่หาได้ยากยิ่งของเขาปรากฎ เขายิ่งเผยยิ้มกว้างขวางมากขึ้นเมื่อเห็นแมวน้อยหรี่ตามองเขานิดๆ ตะ...ตาบ้า เสียงของเธอสั่นระริกไม่ยอมฟังกันก่อนเลย ฉันกำลังจะบอกอยู่แล้วแท้ๆ อคินเลื่อนตัวขึ้นมาหาเธองั้นก็บอกมาสิ เจอตาคมวาวจ้องเขม็งแบบนี้รินวิฬาร์ก็อ้ำๆ อึ้งๆ เอ่อ...ก็... ฉันรอฟังอยู่นะนิ้วของเขาเคาะเบาๆ ที่แขนเนียนของเธอ ท่าทางเหมือนจะทนรอต่อไปสักวินาทีไม่ไหว หรือมี่จังจะเปลี่ยนใจไม่บอกฉันแล้ว ไม่ใช่นะ! เธอรีบปฏิเสธแล้วพูดต่อทันทีเพราะเกรงว่าเขาจะ ลงมือแบบสายฟ้าแลบอีก ฉันโตแล้วนะ ก็ต้องมีดูหนังสือโป๊วีดีโอโป๊บ้างสิ อ้อ อคินพยักหน้ารับเนือยๆ แต่แววตานั้นเจิดจ้าใคร่รู้เขาถามต่อ นายแบบนักแสดงนั่นชื่ออะไรล่ะ ดวงตาสีนิลเบิกกว้างปากก็อ้าออกอย่างตะลึง จะบ้าเหรอ ใครจะไปจำได้ เธอไม่ได้สนใจชื่อนายแบบหรือนักแสดงตอนดูภาพหรือวีดีโอพวกนั้นด้วยซ้ำเธอสนใจแค่ศึกษากายภาพของเพศที่ตรงข้ามกับเรียนรู้เพศศึกษาด้วยตัวเองเท่านั้น แต่ก็จำภาพพวกนั้นได้ ถูกต้องไหม เอ่อ...ก็...ก็... เจอสามีจ้องอย่างมาดหมายแบบนี้รินวิฬาร์ไม่กล้าตอบเลย กลัวว่าตอบไปเขาจะต้อง...จะต้องทำแบบนั้น...เพื่อลงโทษเธออีกแน่ๆ แล้วก็ไม่ผิดไปจากที่เธอคิดสักนิดเขาประกาศออกมาอย่างเหิมเกริม อย่างนั้นฉันจะทำให้มี่จังลืมภาพพวกนั้นให้หมดเลย แล้วแมวน้อยก็สำนึกได้ว่าไม่ควรเลย...ไม่ควรไปแหย่เสือร้ายที่กำลังหลับจริงๆ เปลือกตาที่ปิดสนิทของรินวิฬาร์รู้สึกถึงการรบกวนถี่ๆ เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นแล้วจึงตระหนักได้ว่าการรบกวนที่ว่าเป็นจุมพิตแสนจะเอาแต่ใจของสามี อีกแล้วเหรอเสียงนั้นจะว่าหน่ายก็ไม่ใช่ บ่นก็ไม่เชิง เธอบิดตัวนิดๆ หลบการรุกรานของเขาเธอครางเบาๆ เพราะรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งเนื้อทั้งตัว เหนื่อยจะตายอยู่แล้วนะแมวน้อยเริ่มงอแงเหมือนตอนเจอหมอหรือทำแผล เมื่อคืนเขาทำให้เธอสารภาพได้จริงๆแต่หลังจากนั้นเขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ เจ้าเสือร้ายกินเธอจนไม่เหลือซากทำเอาเธอแทบจะขาดใจตายไปตั้งหลายครั้ง เรียกได้ว่าเขาไม่ยอมให้เธอนอนเลยกระมังพอเคลิ้มๆ หลับไปได้ไม่นานก็ถูกเขาปลุกมา รังแก อีก เขาน่ะจงใจแกล้งเธอชัดๆ เขาแกล้งจนหนำใจเธอเพิ่งจะได้นอนจริงๆ ตอนรุ่งสาง ซึ่งมันเพิ่งไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้เอง คนอะไรอึด เป็นบ้า และเมื่อคิดถึงทุกการกระทำของเขาแล้วรินวิฬาร์ก็หน้าแดงไปจนถึงไรผม แต่ฉันยังไม่เหนื่อยนี่ คุณภรรยาอคินจูบซ้ำรอยคิสมาร์กที่เขาทิ้งไว้ทั่วทั้งร่างอ่อนนุ่มของเธอพวกเขายังมีเวลาอีกเยอะ วันนี้เขาไม่ต้องรีบตื่นเพื่อไปทำงานมีเวลาเล่นกับเธอทั้งวันเลยเชียวละ คนบ้า จะถึกไปถึงไหนรินวิฬาร์ถอยหนี แต่เขาก็ตามติด ไม่เอาแล้ว ฉันอยากจะนอน ให้ฉันนอนเดี๋ยวนี้นะเธอร้องประท้วง และเขาคงจะแกล้งเธอต่อถ้าเขาไม่เห็นประกายน้ำตาจากหางตาของเธอ ไม่เอาน่าแมวน้อย อย่าร้องไห้สิฉันไม่แกล้งแล้วก็ได้ อคินจุมพิตหางตาของเธอดูดซับน้ำตาก่อนมันจะรินไหล แขนแข็งแกร่งโอบล้อมร่างเล็ก มือกดศีรษะของเธอให้ใบหน้าของเธอซุกกับแผ่นอกอบอุ่นของเขา ตาบ้า แกล้งกันแบบนี้ไม่เอาอีกแล้วนะ หมัดเล็กๆ ทุ่มใส่หน้าอกของเขาแรงๆ หลายครั้งคล้ายจะระบายอารมณ์ เขาเลยยอมปล่อยให้เธอลงมือจนพอใจ ไม่เอาได้ยังไงเห็นใจฉันบ้างสิมี่จัง...อั้ก เขาสำลักคำพูดเพราะเธอทุบเสียแรง โอเคๆ ไม่แกล้งให้ เหนื่อย แบบเมื่อคืนก็ได้อคินยังยั่วเจ้าหล่อนด้วยคำพูดแฝงนัยอีก ก็เลยโดนหมัดตุบตับซ้ำ ยังจะพูดอีก! มี่จังก็ทำฉันเหนื่อยไม่แพ้กันหรอก นะ...เหนื่อยอะไร เมื่อเช้า...นายยัง...นายยังจะ...เขากล้าพูดแบบนี้ได้ยังไง พูดเหมือนว่าเธอเป็นคนบ้ากาม ทั้งที่เขาต่างหากที่เป็น! ใครน้า ใครที่เมื่อคืนบอกว่า อีก...อีก...แรงๆ...คุณสามี...แรงๆ อีก... อคินล้อด้วยน้ำเสียงมีนัย เขาชอบอกชอบใจที่เห็นความร้อนแผ่ลามไปบนใบหน้าของรินวิฬาร์ มะ...ไม่ใช่สักหน่อยหญิงสาวปฏิเสธความจริง ทั้งที่ตอนนี้คิดลึก...คิดถึงเหตุการณ์วาบหวามเมื่อคืนอย่างปรุโปร่ง คุณภรรยา เธอรีดพลังของฉันออกไปจนเกลี้ยงเลย...รู้หรือเปล่า โอ๊ย หยุดพูดเลยนะ! เธอหน้าแดงแปร๊ด จู่ๆ เขาก็เปลี่ยนน้ำเสียงเปลี่ยนอารมณ์จนเธอตั้งตัวไม่ทัน ยังเจ็บอยู่ไหม ไม่ต้องให้เขาพูดลึกลงไปว่าเจ็บตรงไหนรินวิฬาร์ก็เข้าใจได้ไม่ยาก หน้าเธอเห่อร้อน ไอ้เจ็บมันก็ยังเจ็บหรอกแต่จะให้พูดออกไปตรงๆ ได้ยังไง...น่า...น่าอายออก ขอโทษนะเสียงทุ้มเอ่ยเบาๆ ริมฝีปากอุ่นจุมพิตหน้าผากของเธออย่างทะนุถนอมอยากจะโทษมี่จังหรอกนะที่ทำให้ฉันลืมตัว แต่...ฉันอดใจไม่ได้จริงๆฉันไม่อยากจะบอกให้เธอได้ใจไปหรอก...ไม่สิ เธอน่ะได้ใจเพราะเธอรู้อยู่แล้วนี่เนอะเขายิ้มอ่อนโยนที่ทำให้คนมองถึงกับเคลิ้มไป เธอเป็นคนเดียวที่มีผลต่อฉันมากขนาดนี้ฉันรักเธอ มี่จัง ขอบคุณนะที่อยู่เคียงข้างฉัน ขอบคุณที่ให้กำลังใจและเชื่อใจฉันคนนี้ แน่นอนละก็ฉันรักนายนี่ เธอยิ้มตอบ อคินมองหญิงสาวในอ้อมแขนอย่างภูมิใจก่อนจะจุ๊บปากเธอเบาๆ ตอบรับและกระซิบว่า เรานอนกันดีกว่านะ คุณภรรยา นอนเฉยๆ นะ เธอดักคอ ตามองเขาไม่ไว้ใจ จ้ะ นอนเฉยๆ เขาหัวเราะอย่างมีความสุขเรายังมีเวลาทำ เรื่องนั้น อีกเยอะ รินวิฬาร์ไม่สนคำพูดชวนคิดลึกของเขาเธอทำเสียงในลำคอตอบเบาๆ แล้วซุกตัวเข้าอ้อมอกเขา เธอรู้ว่าเธออยู่ในความปลอดภัยเธอวางชีวิตของเธอไว้ในมือของเขาได้ ชายคนนี้ที่เธอรัก จบ กรงพยัคฆ์ ตอนพิเศษ สวัสดีค่ะ เป็นการทักทายครั้งสุดท้ายสำหรับ กรงพยัคฆ์นะคะ จบกันไปแล้ว เกือบทุกตัวละครก็ได้รับการเคลียร์ข้อข้องใจกันไปไม่มากก็น้อย ยังมีบางตัวละครที่เหลือไว้เป็นปริศนาแต่จะมีเรื่องของพวกเขาเหล่านี้ไหม ตอนนี้อาจจะยังบอกไม่ได้ค่ะ ถ้ามีพล็อตดีๆคงจะได้อ่านกันนะคะ ตอนพิเศษเป็นตอนที่แต่งเพิ่มมา จริงๆ มีแต่บทส่งท้ายเท่านั้นแต่ระหว่างแก้ไขบทส่งท้ายรู้สึกว่า...แหม...อากิระกับมี่จังน่าจะมีฉากหวานๆปิดท้ายสักหน่อยน้า แต่ไหงแต่งไปแต่งมา ตอนพิเศษที่ว่ากลายเป็นหวานๆ + หื่นๆ ไปได้ก็เลยมีเซอร์วิสให้นักอ่านด้วยประการฉะนี้ แต่ต้องบอกไว้ก่อนนะคะว่าไม่ได้เรตเยอะ แต่อ่านแล้วกระชุ่มกระชวยเท่านั้นแน่นอนว่าในเว็บเด็กดีไม่ให้ลงฉากเรต มิถุนาขอป้องกันไว้ก่อนเลยไม่ลงแบบ uncut ในเด็กดีดังนั้นใครที่อยากอ่านฉากเต็มๆ ดูทางไปได้ในแฟนเพจของมิถุนาค่ะ ไม่แน่ใจว่าชอบ กรงพยัคฆ์ กันบ้างไหมเรื่องนี้บู๊เยอะ ดราม่าเยอะ พระนางของเราก็หยอกกันเป็นระยะ ยังไงหวังว่าจะชอบนะคะถ้ามีคำแนะนำติชม หรืออยากให้กำลังก็ส่งความรู้สึกนี้ให้คนเขียนคนนี้บ้างค่ะ ถ้ามีโอกาสคงจะได้เจอกันอีกในเรื่องหน้าช่วงนี้ใครอยากอ่านนิยายแนวไหน ลองแนะนำมาได้นะคะ ถ้ามีข่าวคราวในแบบรูปเล่มจะแจ้งอีกทีคลิกไลก์แฟนเพจไว้อัพเดตข่าวสารได้นะคะ แล้วเจอกันค่ะ มิถุนา คลิก Like แฟนเพจจะได้ไม่ตกข่าวนะคะ https://www.facebook.com/MithunaNiyay บล็อกรวมนิยาย (และเรื่องจิปาถะ) //mithuna.bloggang.com อ่านนิยายตัวโตๆ สะใจได้ที่ //my.dek-d.com/Mithuna
Create Date : 12 กรกฎาคม 2558 | | |
Last Update : 12 กรกฎาคม 2558 17:50:30 น. |
Counter : 623 Pageviews. |
| |
|
|
|