นกปีศาจ
"นายจ๊อด" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อไปยิงนกในป่าช้า
สมัย เด็กผมอยู่สองพี่น้อง สุพรรณบุรี วัดไผ่โรงวัวกำลังดัง ผู้คนแห่มาเที่ยวกันคึ่กๆ มาดูรูปปั้นผีเปรตน่าขนหัวลุกชะมัด...ตาเพี้ยนขี้เมาก็มีเรื่องผีมาเล่าที่ ร้านเจ๊กเตี้ยเหมือนกัน
แกกำลังล่องเรือมาตอนโพล้เพล้ ได้ยินเสียงบุกหญ้าสวบสาบบนตลิ่ง แถมมีเสียงเป่าปากวี้ดๆ หวิวๆ น่าขนหัวลุก พอหันไปมองก็หวิดพลัดตกเรือให้ได้ เพราะเจอะเจออสูรกายสูงโย่งเย่งเท่าต้นตาล กำลังก้มลงมองเขม็ง
"ข้างี้จ้วงแจวน้ำบานเลย หน็อยแน่ะ...อยู่ดีไม่ว่าดี ดันถูกเปรตหลอกเช้ย!"
"เอ็ง เมาเพียบมาละซี" ตาหนัก-คู่หูร้องขัดขึ้น "เห็นเปรตปูนในวัดก็นึกว่าเปรตจริง ดีไม่ดีจะเห็นผีสาวๆ เพิ่งลงจากต้นงิ้วมาแอ่นอกโทงเทงให้ท่าก็ได้นาเอ็งนา..."
พวกเราฮาครืน เพราะสองเกลอวัยดึกนี่ชอบขัดคอกันเป็นประจำ ไม่ว่าในวงเหล้าหรือวงกาแฟ ข้างลุงแร่มคนบางปลาม้าก็ไม่ยอมน้อยหน้า
"บ้านข้าน่ะอยู่หลังวัดซะด้วย ตกกลางค่ำกลางคืนละก็กลุ้มชิบหา...ไม่เป็นอันหลับอันนอนกันเป็นประ จำ"
"ทำไมล่ะลุงแร่ม?" พวกเราชะเง้อเข้าไปหาชนิดคอยืดคอยาวตามๆ กัน
"ก็ ผีมันคุยกันให้แซ่น่ะซี! บางทีก็หัวเราะคิกคัก บางทีก็ร้องไห้โหยหวน...แม้! ไอ้หมาปากเปราะก็เอาแต่เห่าหอนหนวกหูจะตายชัก บางคืนข้างบ้านทนไม่ไหวต้องโผล่หน้าต่างไปด่ามัน...เฮ้ย! คนเขาจะหลับจะนอนกันโว้ย ไอ้ผีชิบหา...เออ! ค่อยเงียบเสียงไปหน่อย"
ตา หนักซดเหล้าฮวบ "มันอยากฟังอีแซวละมั้ง? ตัวดีๆ อย่างยายต่วน ยายทองอยู่ก็มาตายหมด เอ็งน่าจะหารุ่นใหม่ๆ อย่างแม่ขวัญจิตไปเล่นอีแซวให้มันฟัง ข้าว่ามันคงติดใจมาออกันเต็มป่าช้าทุกคืน"
ลุงแร่มค้อนควัก พวกเราฮาครืน แต่เรื่องผีๆ สางๆ ก็ยังติดอกติดใจเด็กๆ ไม่รู้ลืม
จนกระทั่งวันหนึ่งก็เจอดีเข้าจังเบอร์!
ที่ ว่าเจอดีเพราะไอ้แม่นยิงนกยิงหนูจนแทบหมดเกลี้ยงแล้ว มันอยากทำบาปต่อ เลยชวนเพื่อนๆ ไปที่วัด แต่โดนสมภารไล่ตะเพิด เลยไปตั้งหลักที่หลังวัดใกล้ๆ ป่าช้า
ขึ้นชื่อว่าป่าช้าซะอย่าง ไม่ว่ากลางคืนหรือกลางวันมันก็วิเวกวังเวงพอๆ กัน ยกเว้นแต่วันเผาผีค่อยครึกครื้นหน่อย ผู้คนคึ่กๆ แถมมีการโปรยทานก่อนเผาผีให้แย่งกันสนุกไป
วันนั้น เราหลุดเข้าไปในความเปล่าเปลี่ยว อากาศยามบ่ายใกล้เย็นค่อนข้างหนาว ลมนิ่ง ใบไม้ไม่กระดิก กลิ่นอับๆ สาบๆ สางๆ ลอยกรุ่นมาเข้าจมูก
นั่นโรงทึม โน่นเมรุผี มีทั้งฮวงซุ้ย หลุมศพทั้งเก่าและใหม่ระเกะระกะไปหมด มองดูชื่อกับวันเกิดวันตาย...แหม! มีทั้งผู้หญิงผู้ชาย ทั้งแก่ทั้งสาว บางรายเพิ่งจะ 22-23 ปีเท่านั้นเอง กำลังสาวกำลังแส้แท้ๆ มาตายเสียได้ ตอนก่อนตายคงจะสะสวยน่าดู
เฮ้อ...ตอนนี้ก็เน่าเปื่อย กลายเป็นเหยื่อหนอนจนเหลือแต่ซาก หรือโครงกระดูกเท่านั้นเอง!
"เฮ้ย! มีนกเขาด้วยโว้ย!"
เสียงไอ้บ่ายร้องเอะอะ ผมหันขวับไปมอง ไอ้แม่นกำลังด่าเบาๆ เพราะมันกำลังเงื้อหนังสติ๊กพอดี!
นกตัวนั้นเกาะอยู่บนเนินดิน ที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นหลุมศพ เอียงคอมองจนน่าสงสาร ไอ้แม่นยิงผลัวะทันใด
แทบไม่อยากเชื่อตาตัวเอง ที่นกตัวนั้นยังยืนนิ่งอยู่ตามเดิม!
ไอ้ แม่นยิงผิด แต่นกไม่ยักตกใจ แถมไม่หนีหรอกแฮะ เอาแต่เอียงคอมองไปมาเหมือน จะท้าทายอยู่ในที เล่นเอาไอ้แม่นสบถเบาๆ แล้วล้วงกระสุนออกมาเล็งใหม่...ขณะที่ผมนึกเอะใจชอบกล...
แสงสว่างจางหายเพราะมีเมฆหนาๆ มาบดบัง ผมหนาวเยือกตั้งแต่ต้นคอไปยันก้นกบบัดดล!
ไอ้ แม่นยิงหวือ...ไม่โดนเป้าตามเคย เสียงยอดไม้ไหวครืนราวกับเสียงใครกำลังหัวเราะเย้ยหยัน...ไม่มีนก เขาตัวเขื่องนั่นแล้ว แต่มีร่างแร้งทึ้งผมกระเซิงนั่งจ้องมองเราเขม็ง
เสียง แผดร้องดังลั่นแสบแก้วหู ไม่รู้ว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร เพราะผมหูอื้อตาลายพร่า ตะกายออกมาไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไอ้บ่ายที่เคยเชื่องช้าน่ะ ตอนนี้มันวิ่งออกหน้าไม่คิดชีวิต ไอ้แม่นตะโพงตามติดราวกับลมพัด...ส่วนผมล้มลุกคลุกคลานกว่าจะไปถึงโบสถ์ก็ เหนื่อยแทบจะขาดใจตาย
ตั้งแต่นั้นมา พวกนกหนู กระรอกกระแตก็อยู่เย็นเป็นสุข เพราะนกเขาเจ้ากรรมตัวนั้นแท้ๆ ที่ทำให้ไอ้แม่นขว้างหนังสติ๊กเข้ากอไผ่...โดนผีหลอกสาหัสจนเข็ดหลาบไปตามๆ กันเลยครับ!
| Create Date : 25 พฤษภาคม 2554 |
| Last Update : 25 พฤษภาคม 2554 8:34:39 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1230 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 237 คน [
