ก็เลยขุดเอาทริปไต้หวันครั้งที่ 2 ซึ่งไปตั้งแต่ต้นปี 2012มาอัพบล็อกซะหน่อย
เป็นทริปการท่องเที่ยวใน1 วันของเรา เผื่อจะเป็นแนวทางให้เพื่อนๆ ที่วางแผนไปเที่ยวไทเปกันได้บ้าง
ก่อนหน้านั้นเคยรีวิวทริปไต้หวันไว้ 2 ตอน ตามไปชมย้อนหลังกันได้ค่ะ
แดนสวรรค์นักชิม - ไต้หวัน: ตอน 2 เสี่ยวหลงเปาเลื่องชื่อ @ ติ่งไทฟง (Din Tai Fung) Click!!!
ปกติเวลาจะปักหมุดว่าไปเที่ยวที่ไหนและเรียงลำดับก่อนหลังยังไง
เราจะดูตามเส้นทางรถไฟใต้ดินโดยจะเลือกสายเดียวกัน จะได้ไม่เสียเวลาและไม่เหนื่อยในการเปลี่ยนขบวนรถ
วันนี้เราไป1. ดูตึกไทเป 101 2. เดินตลาดตั้นสุ่ย กลับมา 3. ไหว้พระที่วัดหลงซาน และ 4.ดินเนอร์ที่ซีเหมินติง
เมื่อปลายปี 2013 ไต้หวันเพิ่งเปิดเส้นทางรถไฟฟ้าใหม่ คือ สายซินอี้ (Xinyi)ซึ่งสามารถนั่งมาถึงตีกไทเป 101 ได้เลย
ครั้งนี้เราตั้งใจจะมา ถ่ายรูปตึกไทเป101 แบบเต็มๆ
ก็เลยเลือกที่จะมาลง MRTSun Yat-Sen Memorial Hall - Exit 3 หรือ 4
เดินต่อมาอีกแค่ 50เมตรก็จะถึงประตูทางเข้าแล้ว
พอเดินเข้ามาก็มองฟ้า มุ่งหน้าไปทางที่เห็นตึกไทเป 101 เลย
เสียดายวันที่ไปฟ้าหม่นเหลือเกินทำให้ตึกไทเป 101 ดูขมุกขมัวไปหน่อย
ถ้าใครมาช่วงอากาศแจ่มๆน่าจะได้รูปที่ประทับใจกลับไปไม่น้อย
พอดีวันที่ไปเค้าจัดงานในบริเวณอนุสรณ์สถานดร.ซุนยัดเซ็น ด้วย
ส่วนใหญ่จะเป็นพวกของกินและที่กลิ่นเตะจมูกพวกเรามากๆ คือ ทาโกะยากิ กล่องละ 50NTD
ซื้อมาลองชิมสักกล่องอร่อยหนึบดี
จากนั้นก็นั่งรถไฟใต้ดินมุ่งหน้าไปเดินเล่นที่ตั้นสุย โดยที่เราจะต้องไปเปลี่ยนรถไฟที่ MRT Taipei MainStation 1 ต่อ
จุดนี้ต้องระวังให้ดีอย่าขึ้นผิดสายเพราะมี 2 สาย คือ สาย Tamsui และ Beitou
ถ้าเราจะไปแค่Beitou ขึ้นรถไฟสายไหนก็ได้แต่ถ้าจะไปตั้นสุ่ย ต้องขึ้นรถไฟสาย Tamsui เท่านั้น
งีบได้อีกนิดไม่ต้องกลัวเลยสถานี เพราะเราไปลงสุดสาย MRT Tamsui กันเลย
ตั้นสุ่ย (Danshui หรือ Tamsui) เป็นเมืองประวัติศาสตร์อีกแห่งหนึ่งของไต้หวัน
และเมืองนี้เป็นเปิดเป็นท่าเรือแห่งชาติซึ่งถือเป็นท่าเรือแห่งแรกทางตอนเหนือของไต้หวัน
การเดินทางมาที่นี่สะดวกมากๆ นั่งรถไฟใต้ดินสายสีแดงมาลงสุดสายก็สามารถมาเที่ยวที่นี่ได้แล้ว
คนไต้หวันและนักท่องเที่ยวจึงนิยมมาเที่ยวที่นี่กันมาก โดยเฉพาะช่วงบ่ายๆ เย็นๆ
ไต้หวันเคยตกเป็นอาณานิคมของญี่ปุ่นอยู่ช่วงหนึ่งประมาณ 50 ปี
จึงได้รับวัฒนธรรมต่างๆจากญี่ปุ่นมาไม่น้อย
สังเกตได้ว่าการตกแต่งร้าน ขนม หรือแพคเกจจิ้งต่างๆ ของไต้หวัน จะออกสไตล์น่ารักๆ แบบญี่ปุ่น
ซึ่งความน่ารักนี้นี่ล่ะที่เรียกเงินในกระเป๋าไปจากเราไม่น้อยเลย
หลังลงจากรถไฟฟ้าเดินมาเรื่อยๆ จะเห็นร้านของกิน ไม่ว่าจะกินเล่น หรือกินจริงจังตั้งเรียงรายอยู่
ด้วยความที่เป็นคนชอบกินวาฟเฟิลก็เลยเดินปรี่เข้ามาลองลิ้มชิ้มรสของเจ้านี้ซะหน่อย
เห็นร้านสีสันสดใสน่ารักดี
สรุปว่าได้วาฟเฟิลไส้ครีมถั่วลิสงมา 1 อัน ราคา 50 NTD
โดยรวมก็อร่อยดีนะแต่ติดว่า แป้งแข็งและกรอบไปหน่อย กินแล้วรู้สึกติดคอ กับหิวน้ำ (เรื่องมากอีกเรา)
เดินไปไม่ทันไรก็มาปักหลักกับร้านอาหารกลางวันอีก
ไม่รู้กระเพาะใหญ่ขนาดไหนแต่รู้สึกว่าพวกเราจะกินกันได้เรื่อยๆ ไม่มียั้งเลยนะเนี้ย
ใช้เทคนิคเดียวกันกับเวลาจะเลือกร้านอาหารทั่วๆไป
คือ เห็นร้านไหนคนเยอะๆก็เข้าร้านนั้นเลย
ปริมาณคนน่าจะเป็นตัวช่วยการันตีเรื่องรสชาติได้บ้างล่ะ
ไป 4คน ได้อาหารมา 4 อย่าง
ผัดผักวุ้นเส้นลูกชิ้นปลา เกี๊ยว และอาเก่ย
ลูกชิ้นปลาและอาเก่ยเป็นอาหารขึ้นชื่อของตั้นสุ่ยเค้าเลยนะถ้าใครมาเที่ยวที่นี่ แนะนำให้ลองชิมค่ะ
อาเก่ย (阿給) อาหารพื้นเมือง หน้าตาเป็นแบบนี้
คือ เต้าหู้ที่ยัดไส้ด้วยวุ้นเส้นแต่ต้องเอาไปต้ม และราดด้วยน้ำข้นๆ ก่อน
รสชาติไม่พิสดารเกินไปคิดว่าน่าจะลองกินกันได้ ไม่เสียหลาย
ไม่แน่ใจว่ามีขายทุกทีในไต้หวันรึเปล่าเราเคยเห็นแต่ที่ตั้นสุ่ยนี่
พอกินข้าวเสร็จพวกเราก็เริ่มต้นเดินทางสู่ถนนคนเดินตั้นสุ่ยกัน
ดูคึกคักไม่น้อยเลยช่วงบ่ายๆ เย็นๆ คนจะเยอะกว่านี้
เหมือนกับว่าคนที่นี่เค้าจะมาพักตากอากาศ เดินเล่นชิลด์ๆ ริมน้ำกันที่นี่
ร้านรวงเยอะแยะมากมายแต่ละร้านดึงดูดให้พวกเราได้เสียเงินกันดีนักล่ะ
ตามเป้าหมายและจุดประสงค์ของการมาเที่ยวไต้หวันครั้งนี้ชิมและช็อป
เห็นร้านไหนคนเยอะๆพวกเราก็ไปร่วมมุงด้วยทันที
ด้วยความอยากรู้ว่าเค้ากินอะไรกันและมันอร่อยจริงรึเปล่า
ได้ไอติมโคนมา 2 แท่ง แบบสั้น และแบบยาว
ถามว่าอร่อยมั้ยถ้าให้ตอบตรงๆ จะบอกว่า
ไม่โอเคอย่างแรงน่าจะเป็นความชอบส่วนบุคคลมากกว่า
รู้สึกว่ามันจืดไม่เข้มข้น หวาน มันซะเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะคนที่นี่เค้าชอบรสชาติแบบนี้กันก็ได้
สรุปว่าพวกเราชิมกันไปคนละนิด คนละหน่อย นอกนั้นก็ทิ้งลงถังขยะ ^^
สายตายังคงสอดส่ายหาของกินไปเรื่อย
แล้วก็มาปะทะกับปลาหมึกย่างเจ้านี้อย่างจัง
ไม่ลองไม่รู้จัดไป 1 ไม้ ซื้อมาชิมกันเบาๆ ก่อน
สรุปว่า....อร่อยอ่ะ ปลาหมึกไม่เหนียวเลย หอมด้วย
ได้เวลามานั่งเรือข้ามฝากไป Fisher Man's Wharf กันต่อ
ค่าเรือที่นี่ใช้บัตร Easy Card ได้ด้วยนะ ค่าโดยสารผู้ใหญ่ 50 NTD และเด็ก 25 NTD
ตรงนี้ยังนั่งเรือข้ามฟากไปที่ Bali ได้อีกด้วยนะ
แต่วันนั้นเวลาไม่พอ ก็เลยเลือกที่จะไป Fisher Man's Wharf ที่เดียว
สะพานคู่รักหรือ Valentine's Bridge
น่าจะเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของเมืองตั้นสุ่ยเลย
เปิดเมื่อปี2003 โดยประธานาธิบดีเฉิยสุยเปียน มีความยาว 164.9 เมตร และกว้าง 5 เมตร
ลักษณะโค้งๆเชื่อมโยง 2 ฝั่งของท่าเรือ ตัวสะพานมีสีชมพูอ่อนๆ
คนนิยมมาเที่ยวกันตอนเย็นๆที่นี่ออกแนวโรแมนติค และตอนกลางคืนจะถ่ายรูปออกมาสวยมาก
ไอศกรีมตุรกี เป็นไอศกรีมนม 100% ซะด้วย
เจ้านี้ลีลาท่าทางการขายไม่เบาเลย
คนมุงกันเพียบ แต่รสชาติไม่รับประกัน เพราะไม่ได้ชิม
เสื้อยืดสกรีนชื่อไต้หวันมีขายอยู่ตามร้านคาทั่วไป
ถ้าจำไม่ผิดราคาประมาณตั้งแต่ 250 NTD ขึ้นไป
ถ้าไม่อยากหอบของหนัก เอาไว้ค่อยไปซื้อที่ตลาดกลางคืนก็ได้ มีเหมือนกัน
ร้านขายอาเก่ยมีเยอะมากเลย
ขากลับเห็นเจ้านี้เขียนป้ายไว้ว่าเป็นอาเก่ยแบบแฮนด์เมดด้วยนะ
ท่าทางจะอร่อยจริง คนยืนต่อคิวกันเพียบเลย
ของฝากขึ้นชื่อของเมืองนี้คือ "ไข่เหล็ก" หรือที่เค้าเรียกว่า เถียตั้น 鐵蛋
เป็นไข่พะโล้ที่เอาไปต้มจนแห้งและแข็ง มีหลายรสให้เลือก
บางเจ้าใช้ไข่เป็ด บางเจ้าใช้ไข่นกกระทา
เห็นที่ 7/11 ก็มีขาย แต่ไม่รู้ว่ารสชาติแตกต่างกันมั้ย
กลับจากตั้นสุ่ย พวกเรามาไหว้พระที่ วัดหลงซาน
วิธีการมาที่วัดนี้ง่ายมากๆ เลย แค่ขึ้นรถไฟใต้ดินสายสีน้ำเงินมาลงที่สถานี MRT Longshan Temple Exit 1
เป็นอะไรที่พลาดไม่ได้สำหรับการมาเที่ยวไต้หวัน
เราจัดสรรเวลามาไหว้พระที่นี่ทุกครั้ง
วัดหลงซานเป็นวัดเก่าแก่ที่สุดในไทเป และสวยงามที่สุดในไต้หวัน สร้างขึ้นเมื่อปี 1738
ที่นี่คราคร่ำไปด้วยผู้คนตลอดเวลา ทั้งคนไต้หวันเอง และนักท่องเที่ยว
ตามประวัติบอกว่า วัดนี้เคยโดนทิ้งระเบิดเมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2
บริเวณทั่วไปของวัดเสียหายยับเยิน แต่พระโพธิสัตว์กวนอิมกลับไม่ได้รับความเสียหายเลย
จึงยิ่งทำให้ผู้คนเกิดความเลื่อมใสศรัทธามากยิ่งขึ้น
เราปิดท้ายของทริปวันนี้ด้วยการไปดินเนอร์ที่ร้าน Modern Toilet และเดินชอปปิ้งที่ซีเหมินติง
มาไต้หวันครั้งนี้ เดินซีเหมินติงทุกวัน และก็ได้ของกลับโรงแรมทุกวันเหมือนกัน
เอาไว้มีเวลาจะมารีวิวร้าน Modern Toilet และแหล่งชอปปิ้งของวัยรุ่นไต้หวันให้ได้ชมกันค่ะ
อยากไปเยือน .. แบบว่าทั้งเดิน ทั้งกิน เที่ยวเรียกว่า
ปนกันหลายอารมณ์แบบนี้แล้วปรารถนาอย่างแรง
เลยล่ะค่ะ ...
เห็นทาโกะยากิ อยากวิ่งไปหากินเสียทันด่วนเลย
น่ากินมว้าก