ไปหัวหินอีกแล้วค่ะ ท่านผู้ชมขร๋าาาาาาาาา
คราวนี้ไปพักที่ Veranda Lodge พัก 5 วัน 4 คืน ก้อ... ตามใจเจ้าพ่อบ้านเขาค่ะ
เออๆๆๆ ไปไหน ไปด้วย เลี้ยงตรูด้วยแล้วกันนะคะ
โดยขับรถกันไปเอง สามคน พ่อ แม่ ลูก

ช่วงที่ไปก็เป็นช่วง High season ซะด้วย
ครอบครัวเรานิยมไปตัดหน้าเทศกาลก่อนหรือภายหลังจากเทศกาลผ่านไปเสมอๆ
ทริปนี้ก็เป็นช่วงตัดหน้าเทศกาลคริสต์มาสที่จะมาถึง คือ
ครอบครัวเราไปพักตั้งแต่วันที่ 21-25 ธันวาคม 2009
ก็พยายามหาที่ไม่ไกลจากทะเล ราคาสมน้ำสมเนื้อ ก็พักตั้ง 5 วัน 4 คืน
เป็นป้าซิ่งหรือตัวอิฉานเอง ไปหัวหินคงพักแค่ คืนเดียว
ก็เปิดตูดหนีกลับกรุงเทพฯแล้ว ขี้เกียจอยู่นาน
ไปตั้งเกือบ 50 ครั้งแล้ว โค ตะ ระ เบื่อเซ็งโคตรๆ


แต่ทว่า เจ้าพ่อบ้าน เขาหนีร้อนมาผึ่งเย็น เอ๊ย หนีหนาว มาผึ่งที่อบอุ่น
ก็ปีนี้ประเทศเยอรมัน บ้านเมืองเขาหิมะสูงเป็นภูเขา
แบบชั่วนา-ตาปีหิมะตกหนาเป็นฟุตๆ จนป่านนี้เดือนกุมภายิ่งตกเข้าไปใหญ่
เขาจึงอยากเห็นทะเล และลมปากป้าซิ่งเป่าหู ไอ เลิฟ ยู (หุ หุ)


อรัมภบท ซะมากมาย มาดูรีวิว Veranda Lodge ( เวอร์แรนด้า ลอดจ์ )
อันว่าโรงแรมที่ป้าซิ่งไปพักนี้ ไม่ใช่ของใหม่ หน้าก็เก่าติดชายหาด
เมื่อก่อนป้าซิ่งเคยพักที่โรงแรมบ้านบาหยัน ซึ่งติดอยู่กับเวอร์แรนด้า เหมือนกันค่ะ
แต่ป้าซิ่งขอพักที่พักนี้ เพราะไม่เคยพัก รวมด้วยความอยากรู้
เห็นว่าติดทะเล เดินออกจากห้องพักไม่ไกลมาก
เดี๋ยวนี้ชอบโรงแรมเล็กๆแห๊ะ ด้วยว่าพักหลายวัน หาที่พักแบบประหยัดดีกว่า
ถึงจะประหยัดอย่างไร ช่วงเทศกาลคริสต์มาสแบบนี้ ราคาก็สูงเหมือนกันนะคะ

ตอนแรกเช็คอิน พอเข้าห้องป้าซิ่งรู้สึกอึดอัด ห้องมันเล็กอ่ะ เพดานก็เตี้ย
ไม่โล่งโปร่งสบาย โห เนี่ยอยู่ตั้งหลายวัน อึดอัดตาย เสียดายเงินแทนพ่อบ้านมาก
ก็คืนละ 3,000 บาท ห้องเล็กๆเหมือนโรงแรมที่เชียงใหม่ราคา 500-700 บาท
ถ้าราคาแบบที่เชียงใหม่ อึดอัดแค่ไหนก็บ่เป็นหยังค่ะ

ความอึดอัดก็เป็นแค่คืนเดียว ผ่านไปเท่านั้น
วันต่อมา ป้าซิ่งรู้สึกว่า ทุกย่างก้าวเดินมันสะดวกดีเหมือนกันนะคะ
ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ ด้านหน้าก็มีทะเล และ ร้านอาหารของที่พักก็ติดทะเล
เวลากินไปก็ดูทะเล ได้ยินเสียงคลื่นมันสาดมันซัด
มีผู้คนใส่บิกินีชุดว่ายน้ำให้เห็น ส่วนใหญ่ก็เป็นฝรั่งล่ะค่ะ
ป้าซิ่งเป็นคนหนึ่งที่ใส่ชุดว่ายน้ำเวลาอยู่ในกลุ่มฝรั่ง แบบไม่ขัดเขิลล์
ถ้าป้าซิ่งไปเดินชายหาดที่ชะอำ จะรู้สึกขัดๆอย่างไรไม่รู้
ความจริงรู้ตัวค่ะว่า เพราะ เราต้องเป็นเป้าสายตา ของผู้คนไทยแน่เลย อายจัง

เพราะฉะนั้น จะใส่ชุดว่ายน้ำ เวลาอยู่กับกลุ่มชนต่างชาติอารยะธรรมตะวันตกมากกว่าค่ะ

อ้าวๆๆ กำลังเล่าถึงความรู้สึกที่ได้มาพักอยู่เวอร์แรนด้า กลายเป็นบ่นนอกเรื่องซะอีกแล้ว

อีกอย่างหนึ่งก็ ยามเช้า และ ยามเย็น เดินเล่นชายหาด เรียบหาดไปเรื่อยๆ
ดูโรงแรมโน้น โรงแรมนั้น ที่ขึ้นอยู่ตามริมหาด
ไอ้การมาหัวหินหลายๆครั้ง รวมด้วยอายุมากขนาดนี้ ไม่ชอบความสงบวุ้ย
ป้าซิ่งกลับชอบเห็นผู้คนพลุกผล่าน เหอะๆ

โรงแรม เวอร์แรนด้า ลอดจ์ เสียอย่างแบบไม่ประทับใจ คือ สระว่ายน้ำ เล็กมาก
ถึงขนาดไม่อยากลงไปว่ายน้ำในสระ







ภายในห้องพัก





ห้องส่วนกลางของที่พักเวอร์แรนด้า ลอดจ์ มีอินเตอร์เน็ตเล่นฟรี
ส่วนป้าซิ่งนำคอมพ์ไปด้วย ขอรหัสมาร่วมแชร์ก็ใช้ฟรีภายในห้องได้ค่ะ



สระว่ายน้ำ



บรรยากาศด้านหน้าชายหาดของที่พัก






เก้าอี้ส่วนตัวสำหรับผู้เข้าพัก มีแผ่นกระดาษติดจองหมายเลขห้องให้ทุกเตียง
สำหรับผู้เข้าพักเท่านั้น





ร้านอาหารเวอร์แรนด้า ลอดจ์ เวลานั่งกินแล้วมองออกไปที่ชายหาด
มันได้ความรู้สึกสบายๆ เห็นคลื่นเป็นเกลียว ท้องฟ้าทั้งครึ้มและสดใสเป็นบางวัน
เห็นผู้คนทั้งผู้ใหญ่ และ เด็ก แล้วก็คนขายของเดินตามชายหาด











อาหารมื้อเช้า













มีไอศครีมของสวิสรสอร่อยขายด้วย Movenpick

อีกโซนของที่พักเพิ่งสร้างผ่านไปได้เกือบ 6 เดือน
ราคาแพงขึ้นไปอีกเท่าตัว ป้าซิ่งขอเจ้าของที่พัก เข้าไปถ่ายรูปมาค่ะ
บรรยากาศเพดานสูงโล่งสบายแบบนี้ซิถึงจะน่าพักอาศัยหน่อย










คืนวันที่ 24 ธันวาคม มีแจกันรูปลุงซานตาครอสแบกน้ำตาลกวนห่อกระดาษสี
พร้อมด้วย Greeting Card เล็กๆมาวางไว้บนเตียง
ขนมน้ำตาลกวน ไม่ชอบกินค่ะ แต่อยากได้ซารามิคซานตาฯเอากลับบ้านจังเลย
ก่อนออกไปดินเนอร์ ถามเจ้าของที่พัก ซึ่งเป็นคุณป้าแล้ว
บอกว่า เอาลุงซานตาฯไปไม่ได้ค่ะ ที่ให้คือ ขนมน้ำตาลกวน
(((ได้ยิน ก็จุกแล้วค่ะ ไม่อยากกินหรอก หนูเบื่อ ค่ะ ให้ฝรั่งกินเถอะค่ะ)))
ในวงเล็บเป็นเสียงก้องที่อยู่ในหัวสมอง นะคะ อิๆ








เรื่องเกี่ยวกับที่พักจบแล้วค่ะ

เร็วๆนี้จะมา สรุปเล่าเรื่องทั้ง 21-25 Dec.2009 ว่าไปไหนมาบ้างนะคะ
จะเล่าเรื่องพร้อมรูปให้จบในบล๊อคเดียวกัน

ขอเวลาไปย่อรูปก่อนนะจ๊ะ