วันที่ครอบครัวป้าซิ่งไปพักที่เชียงคาน
ยามเช้าวิถีชีวิตชาวบ้านแถวนั้นดูเป็นธรรมชาติดีอยู่ทุกวัน
พ่อบ้านและลูกชาย ออกหาอะไรกินกัน จนมาปะกับเชียงคาน ซอย 9
เพราะเห็นว่ามีไข่กะทะให้กิน เมนูอาหารเช้าที่พ่อบ้านและลูกชายพอกินได้

ส่วนป้าซิ่งไม่ได้กินกับเขาหรอก เพราะว่าจะไปกินเชียงคานซอย 14
ซึ่งเป็น "ข้าวปุ้น" ที่ขึ้นชื่อว่าอร่อย ( ใครอยากรู้ ดูได้ที่บล๊อคล่างๆค่ะ)

เช้าวันนี้เลยต้องรอให้เขาเดินหน้าไปก่อน ส่วนเราทีหลัง
แต่ก็สั่งกาแฟมาเดิมพันไว้ตรงหน้า เพื่อเป็นการไม่เสียมารยาท (แต่เขาจ่าย)













ช่วงระหว่างที่นั่งรอไข่กะทะมาลงที่โต๊ะ
ป้าซิ่งก็มองดูไปรอบๆ อะไรหว่า!!! ชั้นบน 7 บาท
สายตาก็ดูไปรอบๆบริเวณร้าน ที่มีเนื้อทีอยู่กระจัดกระจายภายในร้าน
มีเก้าอี้ดูหนังเก่าๆ ,มีใบแปะหนังสมัยดั้งเดิม ,
มีล้อฟลิมหนังตั้งอยู่หลายอัน เรียกว่าทนไม่ไหวต้องลุกขึ้นสำรวจกันแล้วค่ะ

เลยต้องถามคนขายไข่กะทะว่า "ที่นี่เคยเป็นโรงหนังเก่าๆจริงๆเหรอคะ"
คนขายหรืออาจจะเป็นทายาทของโรงหนังบอกว่า "ใช่แล้วค่ะ"
อืม............แจ๋วจริงๆเลย ได้กินและได้ชมโรงหนังเก่าๆไปด้วยกันเลย





















ลาด้วยภาพต้นไม้บนโต๊ะอาหาร