bloggang.com mainmenu search
สลากจากสนธยา
"มัธยันต์" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อซื้อลอตเตอรี่จากเชียงใหม่
ผมได้พบกับเรื่องแปลกประหลาดเมื่อเดือนก่อนนี้เอง จะว่าน่ามหัศจรรย์อย่างที่สุดก็ได้

เมื่อ
วันที่ 19 มกราคมที่ผ่านมา ผมได้ลาพักร้อน พอดีกับเพื่อนที่อำเภอแม่ริม
เชียงใหม่ ได้ชวนไปเที่ยวที่นั่น...งาน "พืชสวนโลก"
ที่เมืองไทยเป็นเจ้าภาพมาสองเดือนกว่า
ก็จวนจะถึงเวลาสิ้นสุดงานในปลายเดือนนี้แล้ว

เรื่องนี้เป็นสิ่งดึง
ดูดใจอย่างมากที่สุด เท่าที่ดูจากทีวีและหนังสือนำเที่ยวเห็นว่ายิ่งใหญ่
สวยงาม น่าตื่นตาตื่นใจอย่างยิ่ง ทั้งหอคำโอ่อ่าอลังการ
พืชพันธุ์มากมายน่าละลานตา มีจำนวนมหาศาลนับล้านๆ
ต้นเพิ่งจัดที่เมืองไทยเป็นครั้งแรก

ไหนจะดอกทิวลิป ดอกซากุระ
ที่เจ้าของประเทศยกมาแสดง เป็นสิ่งดึงดูดใจให้ใครๆ อยากไปชมของจริง
กล้วยไม้และกุหลาบนานาพันธุ์สวยงามตระการตา
ทำให้นักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศแห่แหนกันไปเที่ยวเชียงใหม่ชนิดมืดฟ้ามัว
ดินก็ว่าได้!

ผมตัดสินใจว่าจะไปเที่ยวชมงานครั้งนี้ ใจจริงอยากชวนบุตรภรรยาไปด้วยแต่ติดที่โรงเรียนยังไม่ปิดเทอม แม่ก็ต้องดูแลลูกๆ โดยสนับสนุนให้ผมไปพักผ่อนหย่อนใจอย่างเต็มที่...ถึงเวลาก็ขึ้นรถด่วนนครพิงค์ที่ดอนเมืองตอนเย็น รถพิเศษที่จัดเฉพาะงานพืชสวนโลก เป็นตู้นอนทั้งหมด ไปถึงเชียงใหม่ตอนเช้าวันรุ่งขึ้น

สุบิน
- เพื่อนผมขับรถปิกอัพมารับไปแม่ริม รุ่งขึ้นก็พาเที่ยวงานพืชสวนโลก
มีผู้คนแน่นขนัดเพราะเป็นวันเสาร์ รถราจอดกันละลานตาโดยเฉพาะรถทัวร์
อากาศที่เย็นสบายตอนเช้าๆ เย็นๆ
ก็กลับร้อนอบอ้าวเหลือเชื่อ...แต่ความยิ่งใหญ่และงดงามตระการตาของงานนี้ก็
ทำให้เพลิดเพลินได้อย่างง่ายดาย

แต่เรื่องแปลกประหลาด น่ามหัศจรรย์เริ่มต้นเมื่อถึงวันกลับ!

ตอน
บ่ายวันจันทร์ที่ 22 สุบินพาผมออกจากแม่ริมไปที่ "กาดมั่ว"
เพื่อหาซื้อของฝากให้ญาติมิตรที่กรุงเทพฯ ต้องยอมรับว่าเป็นตลาดใหญ่
สะอาดสะอ้าน มีทั้งของกิน และของฝากมากมายเหลือเชื่อ
ไม่ว่าจะเป็นไวน์ผลไม้, แหนม, หมูยอ, น้ำพริกหนุ่ม,
ไส้อั่วที่มีเพื่อนฝูงบางคนกำชับว่า...ต้องไส้อั่วเม็งรายนะ
ถ้าไม่มีไม่เอา!

ที่เขาว่านักท่องเที่ยวส่วนมากจะมีความสามารถในการช็อปปิ้ง จน "กระเป๋าออกลูกได้" ผมเพิ่งเจอกับตัวเองก็คราวนี้เอง
หอบ
ของกันพะรุงพะรัง ไหนสุบินจะซื้อของฝากให้ครอบครัวผมอีกล่ะ
จนกระทั่งถึงสถานีรถไฟราวห้าโมงครึ่ง...ผมขอตัวไปเดินดูร้านค้าที่ชานชาลา
ก่อนจะขึ้นรถ

ทันใดนั้นเอง รถเข็นคนพิการขายลอตเตอรี่ก็ปรากฏขึ้นที่หัวมุมเก้าอี้ที่เราเพิ่งหลบแดดออกมา...ชายขาด้วนวัยกลางคนหันมามองผมพอดี!

ราว
กับมีอะไรบางอย่างดึงดูดให้ผมก้าวเข้าไปหา มีลูกค้า 2-3
คนยืนมองสลากที่เรียงรายอยู่บนแผงเล็กๆ ผมก็หลุดปากว่า...มี 56 กับ 65
มั้ย? ชายพิการร่างผอมเกร็ง ผิวดำยิ้มละไม
ชี้ให้ผมดูเลขที่ต้องการ...อีกหลายวันกว่าจะถึงวันที่ 1 กุมภาพันธ์

ผม
ซื้ออย่างละ 5 คู่ ไม่สนใจเรื่องราคาที่แพงกว่าปกติ 10 บาท
เพราะแม้แต่ในกรุงเทพฯ
ก็ขายราคานี้แหละ...เมื่อเดินกลับไปหาสุบินที่เฝ้าสัมภาระอยู่
หันไปดูอีกครั้งก็ไม่เห็นพ่อค้าลอตเตอรี่คนนั้นแล้ว

รถไฟออกจากเชียงใหม่ รุ่งเช้าก็ถึงบ้านเรียบร้อย!

วันพฤหัสบดีที่ 1 กุมภาพันธ์ ผมกลับจากที่ทำงานมาถึงปากซอยบ้านราวห้าโมงเย็น และซื้อหนังสือพิมพ์ฉบับวันรุ่งที่ลงผลการออกสลากกินแบ่ง

เลข
ท้าย 2 ตัว 56 เลขท้าย 3 ตัวครั้งที่ 4 ออก
865...น่าเสียดายที่ผมไม่ได้นำลอตเตอรี่ติดตัวมาด้วย 56 น่ะถูกแน่ 5 คู่
แต่ 65 นี่ซีจะมี 8 นำหน้าหรือเปล่าหนอ?

ผมบอกข่าวดีภรรยาแล้วเข้า
ห้องทำงานชั้นล่าง หยิบลอตเตอรี่ทั้ง 10
คู่ที่เสียบไว้ระหว่างซองจดหมายบนโต๊ะมาตรวจดู...มี 865 อยู่ 1 คู่!
รีบนำออกไปให้ภรรยาดู...เธอตื่นเต้นดีใจแม้ว่าจะไม่เคยซื้อลอตเตอรี่เลย

เงินสด 14,000 บาทเป็นของฝากน่าชื่นใจจากเชียงใหม่!

คืน
นั้นเอง ผมทำงานที่หอบจากบริษัทมาบ้านจนถึงสองยาม
เหลือบไปเห็นลอตเตอรี่ที่จะกลายเป็นเงินสดๆ
คิดว่าน่าจะตรวจรางวัลเสียเลยก่อนจะไปขึ้นเงินวันรุ่งขึ้น...แต่เมื่อหยิบ
หนังสือพิมพ์มาวางบนโต๊ะพร้อมกับลอตเตอรี่ในมือก็ตาพร่าไปชั่วขณะ
จ้องมองอีกครั้งด้วยงุนงงเหมือนถูกตีแสกหน้า

ลอตเตอรี่ทั้ง 10 คู่เป็นงวดวันที่ 1 ตุลาคมปีกลาย!

ให้
ตายเถอะ!
ชายขาด้วนบนรถเข็นที่สถานีเชียงใหม่เล่นตลกกับผมเสียแล้ว...เงินหมื่นกว่า
บาทไม่ได้ทำให้เดือดร้อน แต่ความรู้สึกที่โดนหลอกซึ่งๆ
หน้ามันเจ็บแสบกว่ากันมากมายนัก...ภรรยาผมเองก็ไม่ได้สังเกตเดือนปีบนสลาก
พอๆ กับผมนั่นแหละ

คืนนั้น ผมเข้านอนเกือบตีหนึ่ง ใจขุ่นมัวจนกระทั่งเคลิ้มหลับไป

...ฝัน
เห็นชายพิการผู้ขายลอตเตอรี่กำลังพับสลากเป็นทางยาวทีละฉบับ
ดูเชื่องช้าและระมัดระวัง แปลกกว่าคนอื่นๆ
เท่าที่เคยเห็นมาก่อน...ก่อนจะเงยหน้าขึ้นยิ้มกับผม
แล้วยื่นสลากที่พับนั้นส่งให้เหมือนภาพสโลว์โมชั่น

รุ่งเช้า
ผมหยิบสลากชุดเดิมมาดูอีกครั้ง...ผีสาง! มันไม่ได้พับเรียบแบบที่เห็นในฝัน
พร้อมๆ
กันนั้นก็นึกออกว่าสลากชุดนี้ไม่ใช่ชุดเดียวกับที่ซื้อมาจากเชียงใหม่แน่ๆ
คงจะเป็นลอตเตอรี่ที่ซุกไว้ส่งเดชแล้วก็ลืมเสียสนิท...ถ้างั้นก็ต้องมีอีก
ชุดหนึ่งน่ะซี! แต่อย่าหวังว่าจะถูก 3 ตัวเหมือนชุดเก่า...

นั่น
ปะไร! ผมค้นสลากชุดนั้นจนพบ...พับตามยาวเรียบร้อย เลขท้าย 2 ตัวทั้ง 5
คู่ไม่มีปัญหา แต่เลขท้าย 3 ตัวล่ะ...คู่สุดท้ายคือ 865
ตรงกับชุดที่หยิบผิดเมื่อเย็นวานจนแทบไม่อยากเชื่อสายตา
ต้องหยิบสลากชุดเก่ามาเทียบอีกครั้งก็ตรงกันทุกอย่าง

เลข
ท้าย 56 รวม 5 คู่ เลขท้าย 65 อีก 5 คู่...มี 865 อยู่คู่เดียว!
ว่าแต่ผมฝันเห็นชายพิการมาบอกกล่าวความบริสุทธิ์ของเขาได้ยังไงกัน?
ขนหัวลุกน่ะซีครับ!



ขอขอบคุณเนื้อหาข่าว คุณภาพดี โดย: หนังสือพิมพ์ข่าวสด
Create Date :14 มกราคม 2555 Last Update :14 มกราคม 2555 7:16:07 น. Counter : Pageviews. Comments :2