"โจ้" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อวิญญาณตามล่าคนปากพล่อย
ผม เป็นเด็กต่างจังหวัดที่มาเรียนต่อในกรุงเทพฯ ได้ปี กว่าๆ แล้วครับ เพื่อนร่วมหอพักแถวคลองจั่นที่สนิทสนมกันมีอยู่ 3-4 คน พวกเราทั้งเรียนร่วมคณะเดียวกัน แถมอยู่ห้องติดๆ กันอีกต่างหาก
เป้, อ๊อด และเคน คือเพื่อนกลุ่มที่ว่า ตอนเย็นๆ ถ้าใครไม่ได้ไปไหนก็มักจะหาของกินสำเร็จรูปมานั่งกินห้องนั้นมั่งห้องนี้มั่ง
แหม! กินไปเม้าธ์ไปกับเพื่อนซี้นี่ทั้งสนุกและสบายใจอย่าบอกใครเชียว!
เคน-คือ ดาวเด่นในเรื่องเม้าธ์ ทั้งเรื่องราวและสำบัดสำนวน ไม่รู้ว่ามันไปสรรหามาจากไหน ล้วนแต่สนุกเข้าไส้ ทั้งเรื่องรัก เรื่องบู๊ เรื่องตลก เรื่องสัปดี้ รวมทั้งเรื่องผีๆ สางๆ ก็มีมาเล่าไม่รู้จบ
ไหนจะภาษาแปลกๆ สำนวนน่าตื่นเต้นเร้าใจ โยนมุขขำๆ เรียกเสียงฮากระจายได้ลั่นห้องจริงๆ ครับ
อย่าง คำว่า "กิ๊ก" ที่เคยดังมาราว 2-3 ปีก่อน เจ้าเคนบอกว่าเดี๋ยวนี้พัฒนาเป็น "ต๊อก" แล้ว พอเห็นพวกเรางงเต้ก มันก็เฉลยว่า "ต๊อก" มาจากคำว่า "สต๊อก" แปลว่ามีกิ๊กหลายคน เยอะแยะขนาดเป็นสต๊อกก็แล้วกัน!
สำนวนแปลกๆ ก็อย่าง "ถึงอกถึงใจพระเดชพระคุณ" อย่างที่เราเคยได้ยินเขาพากย์มวย เจ้าเคนอุตริต่อให้ว่า "...ท่านเจ้าอาวาส"
ถึงเจ้าเป้จะด่าว่ามันทะลึ่งกับพระกับเจ้า แต่ต้องยอมรับว่าอดหัวเราะไม่ได้ครับ
เรื่อง มุขเจ้าเคนยังมีอีกเยอะ แต่วันนี้ขอเล่าเรื่องขนหัวลุกที่มันเจอะเจอมาจังๆ ขนาดมีมุขไม่บันยะบันยัง ไอ้เพื่อนปากดีของผมคนนี้ยังโดนผีหลอกเข้าเต็มรัก หวิดจะจับไข้หัวโกร๋นก็แล้วกัน
ช่วงนั้นใกล้จะสงกรานต์อยู่แล้ว...
ค่ำ วันเสาร์ เจ้าอ๊อดหิ้วเบียร์แพ็กใหญ่จากร้านสะดวกซื้อเข้ามาในห้องผม เจ้าเป‰ก็มีทั้งปลาดุกฟูทอดกรอบกับน้ำจิ้มรสแซบ กับยำหัวหมู มันทอด ส่วนผมก็มีปลาหมึกสำเร็จรูป มะม่วงดองหวาน ข้าวเกรียบกุ้ง ตั้งวงกันบนพื้นห้องน่ะแหละครับ สะดวกดี
ยังขาดเจ้าเคนอีกคน เจ้าเป้บ่นถึงหยกๆ มันก็ผลักประตูเข้ามาทันใด!
"ข้าไปเจอะเจอเรื่องเสียวสุดขีดเข้าโว้ย" มันบอกเสียงหอบๆ ตั้งแต่ยังไม่ได้นั่ง "อ้อ! เสียวไส้นะโว้ย ไม่ใช่เสียวอย่างอื่น"
เจ้า เคนคว้ากระป๋องเบียร์เจ้าอ๊อดขึ้นมาแหงนหน้าดวดพลั่กๆ โดยไม่แยแสเจ้าของ เล่นเอาเจ้านั่นด่าพึมก่อนจะลุกไปเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์มานั่งตามเดิม เจ้าเคนใช้หลังมือปาดฟองที่มุมปากแล้วถอนใจเฮือก
"พวกเอ็ง เคยเห็นคนตายเต็มลูกกะตาซักครั้งมั้ยวะ? อ้อ! ตาที่มองเห็นนะ ไม่ใช่ตาที่เป็นผัวยาย...แต่ข้าน่ะตั้งแต่จุติจากเทวดามาเกิดนี่เพิ่งจะเคย เห็นจังๆ ก็เมื่อตะกี้นี้เอง"
"เห็นที่ไหนวะ?" ดูเหมือนพวกเราจะถามโพล่งขึ้นพร้อมๆ กัน
"ปากซอยหน้าหอเราไม่ใช่หอเขานี่เอง" มันซดเบียร์อีกฮวบก่อนจะเล่าต่อ...
ขณะ ที่ลงจากรถเมล์เดินเอ้อระเหยมาดีๆ ท่ามกลางรถราที่ขวักไขว่และผู้คนหนาตา มอเตอร์ไซค์รับจ้างส่วนมากน่ะคนซ้อนท้ายไม่ได้สวมหมวกกันน็อกทั้งนั้น ว่าจะแวะเซเว่นฯซื้อกับแกล้มอะไรติดไม้ติดมือก็พอดีเสียงดังโครมสนั่นขึ้น ดื้อๆ
รถกระบะเสยท้ายมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งลอยละลิ่วเห็นๆ ก่อนลงมาหล่นโครมบนฟุตปาธ ท่ามกลางเสียงร้องหวีดว้าย ผู้คนยืนตะลึงไปตามๆ กัน เจ้าเคนก็วิ่งเข้าไปดูอย่างลืมตัว
นรกเป็นพยาน! ร่างของชายสองคนกองแอ้งแม้งอยู่ที่นั่น แต่แล้วชายคนขับที่สวมหมวกนิรภัยก็ลุกขึ้นมายืนงงๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หันไปมองร่างของชายอีกคนที่ฟุบแน่นิ่งอยู่บนกองเลือดแดงฉานไร้หมวกกัน น็อก... ใบหน้าตะแคงแหลกยับ เห็นนัยน์ตาลืมโพลงเบิกค้าง บ่งบอกว่าชีวิตหลุดลอยจากร่างไปเสียแล้ว
"จบเรื่อง...ยุบ สภาฯ เลือกตั้งใหม่" เจ้าเคนกระเดือกน้ำลาย "ข้าหลุดปากออกไปยังงั้นจริงๆ สาบานว่าไม่ได้ตั้งใจเลยว่ะ แล้วเป็นไงรู้มั้ย? นัยน์ตาที่ลืมโพลงนั่นจ้องข้าเป๋งก่อนจะกะพริบปริบหนึ่ง! เฮ้ย...ข้าเลยวิ่งรวดเดียวผ่านศพหมอนั่นมาถึงนี่! โอย..."
"เขา คงยังไม่ตายมั้ง?" เจ้าอ๊อดออกความเห็น เจ้าเคนยังไม่ทันตอบก็พอดีมีเสียงเคาะประตู ผมลุกไปเปิดดูแต่ไม่เห็นใคร พอนั่งแหมะก็มีเสียงเคาะดังขึ้นอีก คราวนี้เจ้าเคนลุกไปเปิดมั่ง ไม่รู้ว่ามันเห็นอะไร ได้ยินเสียงร้องเฮ้ย! ทำให้เราหันขวับไปดู
เจ้า เคนผงะหน้า ตาเหลือก หงายตึงลงมาก้นจ้ำเบ้า ปากอ้า ตาลืมค้าง...พวกเราลุกไปดูก็เห็นมันชี้มือสั่นระริกไปข้างหน้า แต่ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นซักคนเดียว
ตั้งแต่ นั้นมา เจ้าเคนต้องไปอาศัยนอนห้องนั้นมั่งห้องนี้มั่งอยู่หลายคืน มันด่าตัวเองให้พวกเราฟังว่าปากไม่ดี ไม่น่าพูดพล่อยๆ แบบนั้นเลย...ต่อไปนี้เข็ดจนตายจริงๆ ครับ!
Create Date :24 พฤษภาคม 2554
Last Update :24 พฤษภาคม 2554 8:27:48 น.
Counter : Pageviews.
Comments :0
- Comment