The Legend of 1900 -- หรือเราควรจะลองดูสักก้าว? ![]() ถ้าหากนี่คือภาพเปิดฉาก การนำเสนอเรื่องของการเดินทาง มีชายผู้หนึ่งกำลังยืนหันหลังให้กับฝั่ง และมองทอดไปยังเรือเดินสมุทรที่ชื่อว่า เวอร์จิเนีย ซึ่งทำหน้าที่วิ่งโดยสารระหว่าง อเมริกา และ อังกฤษ แคปชั่นเด็ด ๆ ใต้ภาพนี้คงไม่พ้นวลี ที่ว่า "จงออกไปดูโลกกว้าง" หรือไม่ก็คงจะราว ๆ "เพราะชีวิตคือการเดินทาง" สินะ แต่นี่กลับเป็นเรื่องของนายพันเก้า ผู้ไม่เคยก้าวเดินพ้นเรือตั้งแต่เกิดต่างหาก... ![]() หนังเรื่องนี้กล่าวถึงชีวิตของเด็กชายผู้ถือกำเนิดในปี 1900 บนเรือเดินสมุทร ถูกทิ้งเอาไว้บนหลังเปียโน ณ ชั้นโดยสารชั้นหนึ่ง และมีคนงานผิวดำขึ้นไปพบเจอเข้าโดยบังเอิญ เด็กทารกถูกนำมาเลี้ยงอย่างลับ ๆ และตั้งชื่อสุดเก๋ ที่มีคำพ่วงท้ายว่า 1900 ให้เข้ากับการเริ่มต้นศตวรรษใหม่พอดี เขาเติบโตมาอย่างไม่มีตัวตนไม่มีการแจ้งเกิด ชีวิตของ 1900 เดินทางไปกับเรือครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่งเมื่อเด็กชายผู้นี้เริ่มรู้จักกับ เสียงดนตรี ![]() โลกของผม คือเรือเดินสมุทร และผืนน้ำที่สุดกว้าง เขาจึงเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้นกับฝีมือการเล่นเปียโน จากการลำดับความในภาพยนตร์คงต้องใช้คำว่า หมอนี่เกิดมาก็เล่นเป็น ! ซึ่งแต่ในละบทเพลงที่เล่นจะออกมาจากความรู้สึกนึกคิด ที่บอกเล่าผ่านการวางนิ้วมือทั้งสิบ บรรจงกดไล่ออกมาเป็นเสียงเพลงอันไพเราะ เนื้อเรื่องนี้ถูกดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ในขณะเดียวกันก็มีการแฝงใส่จินตนาการเกินจริงเยอะพอสมควร ![]() ฉากเปียโน ยกล้อ ส่วนเรื่องราวบนแผ่นดิน เขาได้แต่จินตนาการตามที่ได้ยินมา จากบรรดาผู้โดยสารที่มาจากต่างดินแดน และบางครั้งความเหงา ก็ทำให้เขาอยากฟังเสียงที่มาจากบนบกบ้าง ด้วยการ... แอบเข้าไปใช้โทรศัพท์ (?) ในห้องสื่อสารบนเรือและหาเบอร์มั่ว ๆ จากสมุดโทรศัพท์ "อ่าาา คุยอะไรก็ได้ครับ เรื่องทั่วไป ดิน ฟ้า อากาศ..." แต่เสียงปลายสายที่รับ ดันบอกว่า "โรคจิต โทรมารึปล่าวยะ???" ![]() นี่ๆ จะบอกว่า ถ้านายเกิดช้ากว่านี้ แค่อีกร้อยปีถัดมา คนเราก็สามารถคุยกันได้แบบไม่ต้องรู้จักกันก็มี แบบว่า แค่ เขย่ามือถือ ก็สุ่มหาคนคุยได้ในพิกัดรอบข้างได้เลยนะ (น่ากลัวไปป่ะ?) แม้ระยะห่างจากเรือและบก ตอนเทียบท่าจะไกลแค่ไม่กี่ก้าว แต่สิ่งที่ 1900 ได้เห็น มันดูเหมือนไม่มี ขอบเขต และ ที่สิ้นสุด โลกบนฝั่งมันเป็นเรือลำใหญ่เกินไปสำหรับชีวิตเขา ![]() เมื่อวันหนึ่ง แม็กซ์ นักเป่าทรัมเป็ต ผู้เป็นเพื่อนสนิท ได้ลาออกจากงานเล่นดนตรีบนเรือเพราะถึงจุดอิ่มตัว พวกเขาขาดการติดต่อถึงกันนานทีเดียว มีประโยคหนึ่งที่ 1900 พูดกับ แม็กซ์ หนนั้น ก็คือ ชาตินี้เขาก็ไม่มีวันลงจากเรือแน่นอน กระทั่งวันที่เรือเดินสมุทรในตำนานลำนี้ ถูกปลดระวางและกำลังจะนำไประเบิดทิ้งในไม่ช้า แม็กซ์ หาทางกลับมาที่เรืออีกครั้งเพราะเชื่อว่า เพื่อนของเขาไม่มีวันทิ้งเรือลำนี้ไป เขานำแผ่นเสียงที่อัดเพลงของ 1900 เคยเล่นไว้ มาไล่เปิดตามที่ต่าง ๆ บนเรือ และได้เจอกับเพื่อนรัก ผู้ไม่เคยมีตัวตนบนโลกใบนี้ปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง ![]() นี่ก็มหัศจรรย์เกินจริงอีกหนึ่งฉาก ก็ระหว่างนี้ นาย 1900 เขาดำรงชีพด้วยอะไรเป็นอาหารเนี่ย...(จับหนูกิน?) ![]() แต่บางครั้งคนเราก็เกิดนึกกลัวสิ่งที่เรียกว่าความไม่แน่นอน นั่นคือ สิ่งที่ 1900 กลัวการก้าวเดินออกไปจากพื้นที่ของตัวเอง ![]() นายกับฉัน มาตั้งวงดนตรีกัน รับรองพวกเราดังระเบิด ! 1900 ไม่มีสมบัติอะไรติดตัวสักอย่าง ไม่มีญาติพี่น้อง ไม่มีเอกสารทางราชการใด ๆ บันทึกประวัติแสดงถึงการมีตัวตน แต่ในอีกแง่มุม เขาเป็นอัจฉริยะด้านเสียงเพลงจากพรสวรรค์ที่มีอยู่ รวมไปถึงยังมีแม็กซ์ เพื่อนที่พร้อมจะเดินไปด้วยกัน หรือตอนที่ได้เห็นหญิงสาวนิรนามเดินผ่านมา ขณะเล่นเปียโนอัดลงแผ่นเสียง การที่รู้สึกนึกชอบใครสักคน เริ่มทำให้เขาเกิดนึกอยากขึ้นฝั่ง เมื่อได้มีโอกาสคุยกันในระยะเวลาสั้น ๆ สาวผู้นั้นก็ได้ตะโกนบอก ที่อยู่ให้ได้ยินก่อนที่จะลงไปจากเรือเสียด้วย ![]() คำถามที่เกิดขึ้นในใจหลังจากที่ดูจบ ถ้าหากสมมติว่า หากเราเป็น 1900 เราจะตัดสินใจก้าวขึ้นฝั่ง ไปร่วมผจญภัย เพื่อตั้งต้นชีวิตใหม่หรือปล่าว แล้วสิ่งไหนล่ะที่ควรถูกเลือก หากจะต้องเผชิญหน้ากับมันระหว่าง ความเหงา ที่มาจากการที่ดำรงอยู่ในพื้นที่จำกัดมาตลอดชีวิต หรือ ความกลัว กับโลกเบื้องหน้าที่ไม่รู้ถึง จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด ![]() ชื่อภาพยนตร์ : The legend of 1900 ชือภาษาไทย : ตำนาน นาย 1900 หัวใจรักจากท้องทะเล ปีที่ฉาย : 1998 จำนวนครั้งที่ได้ดู : มากกว่าสองรอบ ชอบหนังเรื่องนี้ จำได้เลาๆ เหมือนอ่านหนังสือแล้วมันก็งามไปคนละแบบ
ชอบช็อตหญิงสาวที่หน้าต่างมากๆๆ เย้ๆๆ เขียนรีวิวหนังบ่อยๆ นะฟ้า รออ่าน ชอบ ได้อีกอารมณ์เลยอ้ะ วันนี้โหวตเต็มแล้ว พรุ่งนี้มาโหวตให้เน้อ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
![]() ![]() สวัสดีค่ะ คุณฟ้า ^^
ไม่เคยผ่านตาเรื่องนี้เลยค่ะ สงสัยหนังจะนานเนาะ แต่ว่าอ่านรีวิวจบรู้สึกว่าเมื่อก่อนพล็อตหนังน่าสนใจดีจริงๆค่ะ อยากรู้เหมือนกันนะว่าในชีวิตจริงจะมีอะไรแบบนี้มั้ย แรงกระตุ้นในตอนจบทำให้รู้ว่า 1900 ก็ยังมีหัวใจนะ ไม่รู้ว่าถ้าก้าวขาออกไปจากเรือแล้วไปเผชิญโลกเค้าจะเป็นยังไงนะคะ คิดแล้วก็ถ้าเป็นเราคงคิดหนักค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า โดย: lovereason
![]() ![]() เป็นประเด็นที่น่าสนใจครับ
พออ่านจบ ผมนึกถึงเมาคลีแฮะ (แม้จะคนละบริบทก็เหอะ ^^") เมาคลี: โลกทั้งใบตั้งแต่จำความได้ก็คือ "ป่า" นาย 1900: โลกทั้งใบตั้งแต่จำความได้ก็คือ "เรือ" เดินสมุทร ทั้งสองก็ก้าวออกจากโลกเดิมของตัวเองไปสู่โลกใหม่เช่นกัน เมาคลี: เมื่อออกมาสู่โลกใบใหม่ (เมืองมนุษย์) สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถปรับตัวเข้าหากันได้ ก็ต้องกลับสู่โลกใบเก่าเช่นเดิม (จริง ๆ อินเดียสมัยนั้น ป่าน่าจะใหญ่กว่าเมืองด้วยซ้ำ ^^") แต่ของนาย 1900 นี่น่าจะลำบากน้อยกว่าเยอะ แม้ว่าในภาพยนตร์ไม่มีบทสรุป แต่คิดว่าเขาน่าจะไปได้ดีนะ ^^ โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก
![]() ข้ามวันแล้ว มาโหวตนะฟ้า
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เริงฤดีนะ Music Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ไอเอิร์ธ Cartoon Blog ดู Blog ปรัซซี่ Review Food Blog ดู Blog กาบริเอล Movie Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
![]() ![]() อ่านจากบทสรุปแล้ว ผมคิดว่าหนังเรื่องนี่เปรียบเปรยถึงชีวิตปุถุชนที่เคยชินกับชีวิตที่ปลอดภัย จึงไม่ค่อยกล้าเสี่ยงภัย ทั้งๆที่ยังมีโอกาสและสิ่งดีๆรออยู่อีกมากมาย ถือว่าเป็นหนังที่ควรดูอย่างยิ่งครับ
โดย: Insignia_Museum
![]() ![]() ถ้าเป็นพี่ .... ไปเหอะ ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า
อยู่คนเดียว ในที่จำกัด อีกหน่อยของเป็นโรคจิตจริง ๆ แม็กซ์ เพื่อนแท้ คนแบบนี้มันน่าจะมีในโลกความเป็นจริงอยู่เนาะ *** นอกจากสังเวชนียสถาน และขอทานเยอะมากแล้ว อินเดีย มีอะไรมากมาย ที่พี่ยังไม่รู้อีกเยอะ ขอบคุณเรื่องเล่าดี ๆ จากฟ้าจ้ะ ![]() โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
![]() ![]() สวัสดีครับคุณฟ้า
โอ พออ่านจบแล้ว นึกอยากดูเรื่องนี้เลย คนที่มีชีวิตอยู่แค่ในเรือ ลองนึกว่าหากเป็นเรา ชีวิตคง สับสน ยุ่งยาก อึดอัด ฯลฯ ขอบคุณครับ ![]() ![]() โดย: loongchat (สมาชิกหมายเลข 3016924
![]() ![]() เจอบรรทัดที่บอกไว้แระ XD
อืม~ ความฮิคิโคโมริมันไม่เข้าใครออกใคร ไม่เลือกสถานที่และกาลเวลาจริง ๆ เข้าใจว่าเขียนอะไรต่อมิอะไรในบล็อกมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะคนเม้นต์ (ที่รู้แล้ว) ก็เม้นต์มากไม่ได้เหมือนกัน เดี๋ยวจะสปอลย์ ขัดกับวัตถุประสงค์ของการเขียนบล็อกนี้เนอะ ^^" ..... เมื่อก่อนเคยใช้ปากกาหลากหลายชนิดเหมือนกัน อย่างปากกาที่มีกลิ่นหอมเนี่ย...เขียนจดหมายแล้วห้อม~หอม แต่พอส่งถึงมือคนรับไม่รู้ยังหอมอยู่เปล่านะ ไม่เคยมีโอกาสถามเค้าซักกะที 55 โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก
![]() เห็นหนังเรื่องนี้ในร้าน DVD บ่อยมาก แล้วก็ลังเลอยากซื้อหลายรอบมาก เห็นแล้วคิดถึงไททานิค (ดูแต่เรือ)
แต่ตอนนั้นดูทรงแล้วคิดว่าคงน่าเบื่อ หนังเรือๆที่ผมดูถ้าเรือมันไม่จมก็ไม่อยากดูอะ แต่ฟังฟ้าเล่าแล้วเออ น่าสนใจเหมือนกันแฮะ ไททานิคจมปี 1912 เรือนี้ก็คงรุ่นๆเดียวกัน 1900 น่าจะลองลงจากเรือไปสักครั้ง บนเรือมีแต่หนูให้กิน บนแผ่นดินมีรักรออยู่ ♥ อัพเกรดอมยิ้มได้แล้วจ้า โหวต movie นะฮ้าฟ บล็อกก่อนยังมะได้เม้นท์เลย เดี๋ยวขอไปขุดแป๊บ ![]() โดย: ชีริว
![]() ![]() อ่านตอนแรกก็ดูจะออกแนวโรแมนติค
อ่านไปอ่านมาก็ดูเหงาๆเศร้าๆเนาะ ไม่รู้สิ ถ้าคนอยู่ในเรือมาตลอดชีวิต ไม่เคยลงพื้นแผ่นดิน แล้วจะกล้าลงจากเรือไหม? ถ้าลงก็คงมีอะไรดึงดูดหล่ะ กาบริเอล Movie Blog ** ช่วงนี้พี่ยุ่งๆ อาจจะมาเยี่ยมช้าจ้า โดย: ข้ามขอบฟ้า
![]() ![]() สวัสดีค่ะน้องฟ้า..
เสียงเพลงบรรเลงไพเราะมากค่ะ น่าสนใจในเรื่องหาของภาพยนต์เรื่องนี้ ![]() ![]() โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ
![]() ![]() อยากเป็นนาย 1900 บ้าง
บางทีการไม่มีข้อมูลบนโลกมันก็ดีนะ 5555 บนเรือคงมีอาหารกระป๋องล่ะน่า เค้าถึงรอดชีวิตมาได้อ่ะ แปลกใตจอนเกิดมากกว่า เอานมที่ไหนเลี้ยง มีแม่นมเหรอ?? โดย: ความคิดถึงฉันหอมหวาน
![]() สวัสดีค่า คุณฟ้า ^^
กลับมาดูอีกหน เหมือนว่าสปอยล์จะอยู่ที่ใบปิดหนังแล้วนินา ทำไมไม่เห็นอ่า 55 เอาจริงๆ แล้วถ้าเราเคยชินกับที่นึง แล้ววันนึงมีเหตุให้เราอยากออกไปเผชิญสิ่งที่แตกต่าง มันก็ต้องมีแรงจูงใจเนาะ ไม่งั้นทำยังไงก็เปลี่ยนใจคนยากอะ นาย 1900 เจอสิ่งดึงดูดใจเข้าแล้ว เด๋วไปหาดูบ้างค่ะ อยากรู้จริงจังนะเนี่ย คุณฟ้าไม่สปอยล์หรอกค่ะ ดีแล้วๆ อิอิ นิยายของนุ่นไม่เคยไปหรอกค่ะ แต่ได้แรงบันดาลใจจากหนังสือเล่มหนึ่งก็เลยหาข้อมูลมาเรื่อย มีเพื่อนอยู่เคนย่าด้วย ติดกันเลยก็เลยพอต่อติด แล้วก็เสิร์ชสารพัด กูเกิ้ลแมพขาดไม่ได้ ได้อานิสงฆ์จากโซเชียลเต็มๆค่ะ ขอบคุณคุณฟ้ามากๆค่ะ ที่จริงน่าไปนะคะ ค่าทัวร์ก็ไม่ค่อยแพงด้วย หรือจะแบ็คแพ็คก็น่าสนนะคะ โดย: lovereason
![]() ![]() พวกบ้าเก็บรูปแล้วจะทิ้งรูปแล้วล่ะนะอะไรแบบนี้เลย เคลียร์ฮาร์ดดิส 555
โดย: ความคิดถึงฉันหอมหวาน
![]() หนังน่าดูนะคะ นอกจากความบันเทิงยังได้แง่คิดด้วย
บางครั้งบางคนก็กลัวการเปลี่ยนแปลง ความไม่แน่นอน ยิ่งไม่มีตัวตน ยิ่งปรับตัวลำบากนะคะ โหวตค่ะ โดย: เนินน้ำ
![]() ![]() ![]() โดย: สมาชิกหมายเลข 4507140
![]() |
บทความทั้งหมด
|
หนังละเมียดละไม
น่าดูทีเดียว
ดูได้หลายๆรอบไม่มีเบื่อ