The Legend of 1900 -- หรือเราควรจะลองดูสักก้าว?  ถ้าหากนี่คือภาพเปิดฉาก การนำเสนอเรื่องของการเดินทาง มีชายผู้หนึ่งกำลังยืนหันหลังให้กับฝั่ง และมองทอดไปยังเรือเดินสมุทรที่ชื่อว่า เวอร์จิเนีย ซึ่งทำหน้าที่วิ่งโดยสารระหว่าง อเมริกา และ อังกฤษ แคปชั่นเด็ด ๆ ใต้ภาพนี้คงไม่พ้นวลี ที่ว่า "จงออกไปดูโลกกว้าง" หรือไม่ก็คงจะราว ๆ "เพราะชีวิตคือการเดินทาง" สินะ แต่นี่กลับเป็นเรื่องของนายพันเก้า ผู้ไม่เคยก้าวเดินพ้นเรือตั้งแต่เกิดต่างหาก...  หนังเรื่องนี้กล่าวถึงชีวิตของเด็กชายผู้ถือกำเนิดในปี 1900 บนเรือเดินสมุทร ถูกทิ้งเอาไว้บนหลังเปียโน ณ ชั้นโดยสารชั้นหนึ่ง และมีคนงานผิวดำขึ้นไปพบเจอเข้าโดยบังเอิญ เด็กทารกถูกนำมาเลี้ยงอย่างลับ ๆ และตั้งชื่อสุดเก๋ ที่มีคำพ่วงท้ายว่า 1900 ให้เข้ากับการเริ่มต้นศตวรรษใหม่พอดี เขาเติบโตมาอย่างไม่มีตัวตนไม่มีการแจ้งเกิด ชีวิตของ 1900 เดินทางไปกับเรือครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่งเมื่อเด็กชายผู้นี้เริ่มรู้จักกับ เสียงดนตรี  โลกของผม คือเรือเดินสมุทร และผืนน้ำที่สุดกว้าง เขาจึงเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้นกับฝีมือการเล่นเปียโน จากการลำดับความในภาพยนตร์คงต้องใช้คำว่า หมอนี่เกิดมาก็เล่นเป็น ! ซึ่งแต่ในละบทเพลงที่เล่นจะออกมาจากความรู้สึกนึกคิด ที่บอกเล่าผ่านการวางนิ้วมือทั้งสิบ บรรจงกดไล่ออกมาเป็นเสียงเพลงอันไพเราะ เนื้อเรื่องนี้ถูกดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ในขณะเดียวกันก็มีการแฝงใส่จินตนาการเกินจริงเยอะพอสมควร  ฉากเปียโน ยกล้อ ส่วนเรื่องราวบนแผ่นดิน เขาได้แต่จินตนาการตามที่ได้ยินมา จากบรรดาผู้โดยสารที่มาจากต่างดินแดน และบางครั้งความเหงา ก็ทำให้เขาอยากฟังเสียงที่มาจากบนบกบ้าง ด้วยการ... แอบเข้าไปใช้โทรศัพท์ (?) ในห้องสื่อสารบนเรือและหาเบอร์มั่ว ๆ จากสมุดโทรศัพท์ "อ่าาา คุยอะไรก็ได้ครับ เรื่องทั่วไป ดิน ฟ้า อากาศ..." แต่เสียงปลายสายที่รับ ดันบอกว่า "โรคจิต โทรมารึปล่าวยะ???"  นี่ๆ จะบอกว่า ถ้านายเกิดช้ากว่านี้ แค่อีกร้อยปีถัดมา คนเราก็สามารถคุยกันได้แบบไม่ต้องรู้จักกันก็มี แบบว่า แค่ เขย่ามือถือ ก็สุ่มหาคนคุยได้ในพิกัดรอบข้างได้เลยนะ (น่ากลัวไปป่ะ?) แม้ระยะห่างจากเรือและบก ตอนเทียบท่าจะไกลแค่ไม่กี่ก้าว แต่สิ่งที่ 1900 ได้เห็น มันดูเหมือนไม่มี ขอบเขต และ ที่สิ้นสุด โลกบนฝั่งมันเป็นเรือลำใหญ่เกินไปสำหรับชีวิตเขา  เมื่อวันหนึ่ง แม็กซ์ นักเป่าทรัมเป็ต ผู้เป็นเพื่อนสนิท ได้ลาออกจากงานเล่นดนตรีบนเรือเพราะถึงจุดอิ่มตัว พวกเขาขาดการติดต่อถึงกันนานทีเดียว มีประโยคหนึ่งที่ 1900 พูดกับ แม็กซ์ หนนั้น ก็คือ ชาตินี้เขาก็ไม่มีวันลงจากเรือแน่นอน กระทั่งวันที่เรือเดินสมุทรในตำนานลำนี้ ถูกปลดระวางและกำลังจะนำไประเบิดทิ้งในไม่ช้า แม็กซ์ หาทางกลับมาที่เรืออีกครั้งเพราะเชื่อว่า เพื่อนของเขาไม่มีวันทิ้งเรือลำนี้ไป เขานำแผ่นเสียงที่อัดเพลงของ 1900 เคยเล่นไว้ มาไล่เปิดตามที่ต่าง ๆ บนเรือ และได้เจอกับเพื่อนรัก ผู้ไม่เคยมีตัวตนบนโลกใบนี้ปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง  นี่ก็มหัศจรรย์เกินจริงอีกหนึ่งฉาก ก็ระหว่างนี้ นาย 1900 เขาดำรงชีพด้วยอะไรเป็นอาหารเนี่ย...(จับหนูกิน?)  แต่บางครั้งคนเราก็เกิดนึกกลัวสิ่งที่เรียกว่าความไม่แน่นอน นั่นคือ สิ่งที่ 1900 กลัวการก้าวเดินออกไปจากพื้นที่ของตัวเอง  นายกับฉัน มาตั้งวงดนตรีกัน รับรองพวกเราดังระเบิด ! 1900 ไม่มีสมบัติอะไรติดตัวสักอย่าง ไม่มีญาติพี่น้อง ไม่มีเอกสารทางราชการใด ๆ บันทึกประวัติแสดงถึงการมีตัวตน แต่ในอีกแง่มุม เขาเป็นอัจฉริยะด้านเสียงเพลงจากพรสวรรค์ที่มีอยู่ รวมไปถึงยังมีแม็กซ์ เพื่อนที่พร้อมจะเดินไปด้วยกัน หรือตอนที่ได้เห็นหญิงสาวนิรนามเดินผ่านมา ขณะเล่นเปียโนอัดลงแผ่นเสียง การที่รู้สึกนึกชอบใครสักคน เริ่มทำให้เขาเกิดนึกอยากขึ้นฝั่ง เมื่อได้มีโอกาสคุยกันในระยะเวลาสั้น ๆ สาวผู้นั้นก็ได้ตะโกนบอก ที่อยู่ให้ได้ยินก่อนที่จะลงไปจากเรือเสียด้วย  คำถามที่เกิดขึ้นในใจหลังจากที่ดูจบ ถ้าหากสมมติว่า หากเราเป็น 1900 เราจะตัดสินใจก้าวขึ้นฝั่ง ไปร่วมผจญภัย เพื่อตั้งต้นชีวิตใหม่หรือปล่าว แล้วสิ่งไหนล่ะที่ควรถูกเลือก หากจะต้องเผชิญหน้ากับมันระหว่าง ความเหงา ที่มาจากการที่ดำรงอยู่ในพื้นที่จำกัดมาตลอดชีวิต หรือ ความกลัว กับโลกเบื้องหน้าที่ไม่รู้ถึง จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด  ชื่อภาพยนตร์ : The legend of 1900 ชือภาษาไทย : ตำนาน นาย 1900 หัวใจรักจากท้องทะเล ปีที่ฉาย : 1998 จำนวนครั้งที่ได้ดู : มากกว่าสองรอบ
ชอบหนังเรื่องนี้ จำได้เลาๆ เหมือนอ่านหนังสือแล้วมันก็งามไปคนละแบบ
ชอบช็อตหญิงสาวที่หน้าต่างมากๆๆ เย้ๆๆ เขียนรีวิวหนังบ่อยๆ นะฟ้า รออ่าน ชอบ ได้อีกอารมณ์เลยอ้ะ วันนี้โหวตเต็มแล้ว พรุ่งนี้มาโหวตให้เน้อ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
  วันที่: 21 มกราคม 2560 เวลา:23:09:59 น.สวัสดีค่ะ คุณฟ้า ^^
ไม่เคยผ่านตาเรื่องนี้เลยค่ะ สงสัยหนังจะนานเนาะ แต่ว่าอ่านรีวิวจบรู้สึกว่าเมื่อก่อนพล็อตหนังน่าสนใจดีจริงๆค่ะ อยากรู้เหมือนกันนะว่าในชีวิตจริงจะมีอะไรแบบนี้มั้ย แรงกระตุ้นในตอนจบทำให้รู้ว่า 1900 ก็ยังมีหัวใจนะ ไม่รู้ว่าถ้าก้าวขาออกไปจากเรือแล้วไปเผชิญโลกเค้าจะเป็นยังไงนะคะ คิดแล้วก็ถ้าเป็นเราคงคิดหนักค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า โดย: lovereason
 วันที่: 21 มกราคม 2560 เวลา:23:13:11 น.เป็นประเด็นที่น่าสนใจครับ
พออ่านจบ ผมนึกถึงเมาคลีแฮะ (แม้จะคนละบริบทก็เหอะ ^^") เมาคลี: โลกทั้งใบตั้งแต่จำความได้ก็คือ "ป่า" นาย 1900: โลกทั้งใบตั้งแต่จำความได้ก็คือ "เรือ" เดินสมุทร ทั้งสองก็ก้าวออกจากโลกเดิมของตัวเองไปสู่โลกใหม่เช่นกัน เมาคลี: เมื่อออกมาสู่โลกใบใหม่ (เมืองมนุษย์) สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถปรับตัวเข้าหากันได้ ก็ต้องกลับสู่โลกใบเก่าเช่นเดิม (จริง ๆ อินเดียสมัยนั้น ป่าน่าจะใหญ่กว่าเมืองด้วยซ้ำ ^^") แต่ของนาย 1900 นี่น่าจะลำบากน้อยกว่าเยอะ แม้ว่าในภาพยนตร์ไม่มีบทสรุป แต่คิดว่าเขาน่าจะไปได้ดีนะ ^^ โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก
วันที่: 21 มกราคม 2560 เวลา:23:40:11 น.ข้ามวันแล้ว มาโหวตนะฟ้า
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เริงฤดีนะ Music Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ไอเอิร์ธ Cartoon Blog ดู Blog ปรัซซี่ Review Food Blog ดู Blog กาบริเอล Movie Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:0:05:26 น.อ่านจากบทสรุปแล้ว ผมคิดว่าหนังเรื่องนี่เปรียบเปรยถึงชีวิตปุถุชนที่เคยชินกับชีวิตที่ปลอดภัย จึงไม่ค่อยกล้าเสี่ยงภัย ทั้งๆที่ยังมีโอกาสและสิ่งดีๆรออยู่อีกมากมาย ถือว่าเป็นหนังที่ควรดูอย่างยิ่งครับ
โดย: Insignia_Museum
 วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:11:31:24 น.ถ้าเป็นพี่ .... ไปเหอะ ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า
อยู่คนเดียว ในที่จำกัด อีกหน่อยของเป็นโรคจิตจริง ๆ แม็กซ์ เพื่อนแท้ คนแบบนี้มันน่าจะมีในโลกความเป็นจริงอยู่เนาะ *** นอกจากสังเวชนียสถาน และขอทานเยอะมากแล้ว อินเดีย มีอะไรมากมาย ที่พี่ยังไม่รู้อีกเยอะ ขอบคุณเรื่องเล่าดี ๆ จากฟ้าจ้ะ  โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
 วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:13:27:21 น. สวัสดีครับคุณฟ้า
โอ พออ่านจบแล้ว นึกอยากดูเรื่องนี้เลย คนที่มีชีวิตอยู่แค่ในเรือ ลองนึกว่าหากเป็นเรา ชีวิตคง สับสน ยุ่งยาก อึดอัด ฯลฯ ขอบคุณครับ   โดย: loongchat (สมาชิกหมายเลข 3016924
 ) วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:21:05:46 น.เจอบรรทัดที่บอกไว้แระ XD
อืม~ ความฮิคิโคโมริมันไม่เข้าใครออกใคร ไม่เลือกสถานที่และกาลเวลาจริง ๆ เข้าใจว่าเขียนอะไรต่อมิอะไรในบล็อกมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะคนเม้นต์ (ที่รู้แล้ว) ก็เม้นต์มากไม่ได้เหมือนกัน เดี๋ยวจะสปอลย์ ขัดกับวัตถุประสงค์ของการเขียนบล็อกนี้เนอะ ^^" ..... เมื่อก่อนเคยใช้ปากกาหลากหลายชนิดเหมือนกัน อย่างปากกาที่มีกลิ่นหอมเนี่ย...เขียนจดหมายแล้วห้อม~หอม แต่พอส่งถึงมือคนรับไม่รู้ยังหอมอยู่เปล่านะ ไม่เคยมีโอกาสถามเค้าซักกะที 55 โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก
วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:21:36:21 น.เห็นหนังเรื่องนี้ในร้าน DVD บ่อยมาก แล้วก็ลังเลอยากซื้อหลายรอบมาก เห็นแล้วคิดถึงไททานิค (ดูแต่เรือ)
แต่ตอนนั้นดูทรงแล้วคิดว่าคงน่าเบื่อ หนังเรือๆที่ผมดูถ้าเรือมันไม่จมก็ไม่อยากดูอะ แต่ฟังฟ้าเล่าแล้วเออ น่าสนใจเหมือนกันแฮะ ไททานิคจมปี 1912 เรือนี้ก็คงรุ่นๆเดียวกัน 1900 น่าจะลองลงจากเรือไปสักครั้ง บนเรือมีแต่หนูให้กิน บนแผ่นดินมีรักรออยู่ ♥ อัพเกรดอมยิ้มได้แล้วจ้า โหวต movie นะฮ้าฟ บล็อกก่อนยังมะได้เม้นท์เลย เดี๋ยวขอไปขุดแป๊บ  โดย: ชีริว
 วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:22:29:47 น.อ่านตอนแรกก็ดูจะออกแนวโรแมนติค
อ่านไปอ่านมาก็ดูเหงาๆเศร้าๆเนาะ ไม่รู้สิ ถ้าคนอยู่ในเรือมาตลอดชีวิต ไม่เคยลงพื้นแผ่นดิน แล้วจะกล้าลงจากเรือไหม? ถ้าลงก็คงมีอะไรดึงดูดหล่ะ กาบริเอล Movie Blog ** ช่วงนี้พี่ยุ่งๆ อาจจะมาเยี่ยมช้าจ้า โดย: ข้ามขอบฟ้า
 วันที่: 23 มกราคม 2560 เวลา:1:51:38 น.สวัสดีค่ะน้องฟ้า..
เสียงเพลงบรรเลงไพเราะมากค่ะ น่าสนใจในเรื่องหาของภาพยนต์เรื่องนี้ โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ
 ) วันที่: 23 มกราคม 2560 เวลา:21:45:12 น.อยากเป็นนาย 1900 บ้าง
บางทีการไม่มีข้อมูลบนโลกมันก็ดีนะ 5555 บนเรือคงมีอาหารกระป๋องล่ะน่า เค้าถึงรอดชีวิตมาได้อ่ะ แปลกใตจอนเกิดมากกว่า เอานมที่ไหนเลี้ยง มีแม่นมเหรอ?? โดย: ความคิดถึงฉันหอมหวาน
วันที่: 24 มกราคม 2560 เวลา:11:23:08 น.สวัสดีค่า คุณฟ้า ^^
กลับมาดูอีกหน เหมือนว่าสปอยล์จะอยู่ที่ใบปิดหนังแล้วนินา ทำไมไม่เห็นอ่า 55 เอาจริงๆ แล้วถ้าเราเคยชินกับที่นึง แล้ววันนึงมีเหตุให้เราอยากออกไปเผชิญสิ่งที่แตกต่าง มันก็ต้องมีแรงจูงใจเนาะ ไม่งั้นทำยังไงก็เปลี่ยนใจคนยากอะ นาย 1900 เจอสิ่งดึงดูดใจเข้าแล้ว เด๋วไปหาดูบ้างค่ะ อยากรู้จริงจังนะเนี่ย คุณฟ้าไม่สปอยล์หรอกค่ะ ดีแล้วๆ อิอิ นิยายของนุ่นไม่เคยไปหรอกค่ะ แต่ได้แรงบันดาลใจจากหนังสือเล่มหนึ่งก็เลยหาข้อมูลมาเรื่อย มีเพื่อนอยู่เคนย่าด้วย ติดกันเลยก็เลยพอต่อติด แล้วก็เสิร์ชสารพัด กูเกิ้ลแมพขาดไม่ได้ ได้อานิสงฆ์จากโซเชียลเต็มๆค่ะ ขอบคุณคุณฟ้ามากๆค่ะ ที่จริงน่าไปนะคะ ค่าทัวร์ก็ไม่ค่อยแพงด้วย หรือจะแบ็คแพ็คก็น่าสนนะคะ โดย: lovereason
วันที่: 24 มกราคม 2560 เวลา:22:18:40 น.พวกบ้าเก็บรูปแล้วจะทิ้งรูปแล้วล่ะนะอะไรแบบนี้เลย เคลียร์ฮาร์ดดิส 555
โดย: ความคิดถึงฉันหอมหวาน
วันที่: 26 มกราคม 2560 เวลา:7:40:27 น.หนังน่าดูนะคะ นอกจากความบันเทิงยังได้แง่คิดด้วย
บางครั้งบางคนก็กลัวการเปลี่ยนแปลง ความไม่แน่นอน ยิ่งไม่มีตัวตน ยิ่งปรับตัวลำบากนะคะ โหวตค่ะ โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 26 มกราคม 2560 เวลา:8:21:45 น. สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณโดย: สมาชิกหมายเลข 4507140
วันที่: 5 พฤษภาคม 2561 เวลา:17:04:52 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
หนังละเมียดละไม
น่าดูทีเดียว
ดูได้หลายๆรอบไม่มีเบื่อ