เจ้าปุย เวลาเดินทาง มีสิ่งหนึ่งที่ฉันชอบทำนอกเหนือไปจากการเก็บภาพ คือไปหาลูกหมา,ลูกแมว มาเล่น ซึ่งก็มีทั้งตัวที่เต็มใจและบางตัวที่ไม่ให้จับ ตอนที่คุยเล่นก็ใช้ภาษาไทยนี่แหละ...ไม่รู้มันจะเข้าใจไหม แต่ถึงจะสปีคอิงลิช ไปก็อาจมีแค่เท่ากัน  มาพูดถึง "เจ้าปุย" ที่เคยเล่าไว้ตอนไป อินเดียครั้งแรกถ้าเคยผ่านไปอ่านเจอ มันคือเจ้าหมาขนฟู ที่เจอหลังวัดมานู เมืองมะนาลี วันสุดท้าย เสียดายนะ ทริปครั้งที่สองนี้ฉันได้กลับมามะนาลีอีกครั้ง แต่ก็เพื่อแค่มาต่อรถในยามเช้า ซึ่งกว่าจะเดินทางมาถึงที่นี่ก็เย็นมากแล้ว เลยไม่ได้มีโอกาสไปโต๋เต๋แถวย่านมะนาลีเก่าอีก แต่หลังจากเดินทางต่อไปถึงเมืองที่หมาย ยังเมือง Kaza ในเขตการปกครอง Spiti....ยามเช้าของอีกวันที่จะต้อง ไปรอทำใบอนุญาตขอเข้าพื้นที่เขตด้านใน ระหว่างที่เดินไปยังสำนักงานฯ นั้น เรื่องของ "ปุย" ก็หวนกลับเข้ามาอีกครั้ง  มันเป็นหมาที่ขนยาวแต่ไม่ปุกปุยเหมือนกับตัวแรกที่เอ่ยถึง ฉันมาเจอตอนที่มันกำลังนอนอาบแดดอยู่ที่มุมทางผ่านนี้พอดี แต่ถึงอย่างนั้น ฉันยังอยากเรียกมันว่า ปุย เหมือนกัน (สิ้นคิด จริงๆ) ปุย ตัวนี้เป็นตัวเมีย ภาษาฮินดี ก็จะเรียกว่า "กุตตี้" ต่างจาก เจ้าปุย ตัวแรก ที่เป็นตัวผู้ ก็จะเรียกว่า "กุตต้า" ซึ่งมันแปลว่า หมา เหมือนกันแต่ต่างตรงที่มีใช้คำแยกเพื่อระบุเพศ ฉันยกกล้องมาถ่ายรูป กุตตี้ ที่อยู่กลางหุบเขาสปิติ เป็นที่ระลึก แต่หลังจากนั้น ปุย มันก็เดินตามฉันตลอด   ฉันไม่รู้หรอกว่ามันตามมาทำไม เพราะไม่มีแต่ขนม หรือของกินไว้ดึงดูดสักหน่อย กว่า 10 โมงเช้า โน่นแน่ะ ที่ทำการฯ ถึงจะเปิดให้บริการ ฉันเลยมาหาที่นั่งหลบแดดอยู่มุมหนึ่ง แต่แอบหนาวเพราะลมโกรก คนหนึ่งคน กับ หมาหนึ่งตัว พอได้เวลาสำนักงานฯ เปิด ฉันก็เดินขึ้นไปบนชั้นสองของตัวอาคาร ระหว่างที่นั่งรอเจ้าหน้าที่ในห้องติดต่อครู่ใหญ่ ปุยมันก็อุตส่าห์เดินขึ้นไปหา ฉันตกใจที่มันเห็นมันเดินผ่านหน้าห้องไป แล้วกลับมาโผล่จ๊ะเอ๋ ที่ห้องที่ตัวเองนั่งอยู่โชคดีที่เจ้าหน้าที่ยังไม่มา เลยทำเสียง ชู่ ๆ ไล่ให้ไป ถัดจากนั้น ธุระของฉันก็ยังไม่เรียบร้อยดีเพราะขาดสำเนาวีซ่า ก็เลยจึงต้องลงมาหาร้าน Xerox แถวนั้น ปุย ยังรออยู่ด้านล่างและมันก็ยังเดินตามฉันอยู่เหมือนเดิม เคยไหม? อยู่ ๆ ก็ ไม่รู้จะหาทางออกยังไง ไม่ให้หมามันเสียใจ ที่ต้องแยกทางหนีไป ทั้งที่มันตามติดต้อย ๆ ขนาดนี้ แต่ก่อนที่จะหาวิธีได้นั้น ปุยมันก็เลือกที่จะหยุดเอง มันหยุดยืนครู่หนึ่ง ก่อนที่ฉันจะเดินเลี้ยวไปอีกทาง ที่รู้เพราะจะหันมามองมันเสมอว่ายังเดินตามอยู่หรือปล่าว "ไปต่อไหม?" ฉันก็ถามมันด้วยภาษาไทยนั่นแหละ ครั้งนี้ ปุยมันยืนมองอยู่พักหนึ่งแล้วมันก็หันกลับ วิ่งหายไปอีกทางและไม่ตามมาอีกแล้ว ประมาณปลายเดือนตุลาคมปีก่อน หลังจากฉันออกมาจากที่นั่น ถัดไปเพียงสองสัปดาห์หิมะแรกของปีก็ตก อุณหภูมิหลังจากนั้นจะลดต่ำลงไปอีก และจะหนาวนานไปถึงเดือนเมษายน ปุย กับ แก็งลูกหมา ตัวอื่น ๆ จะเป็นยังไงกัน เพราะพวกมันไม่มีเจ้าของ และคงต้องลุยหิมะอยู่ข้างนอก อยากให้มันมีที่อุ่น ๆ นอน แล้วก็เจอคนให้อาหารบ่อย ๆ แม้จะรู้ดีว่า ในบางครั้งพวกมันก็อาจมีโอกาสไม่รอดมากกว่า เวลาก็ผ่านเลยไปจนถึงวันนี้ อากาศที่นั่นคงเริ่มอุ่นขึ้นบ้างแล้ว หวังว่าพวกมันจะยังคงวิ่งเล่นแถวนั้นอยู่ พูดแล้วก็คิดถึงแกจัง
โหวตหมวดไหนดี ไดอาริสต์ละกันนะ
แสดงว่าฟ้าจิตใจดีนะ เมตตาสูง ตอนสมัยที่พี่ยังเป็นอย่างนั้น หมาก็เข้าหาหละ จริงจ้ะ คุณภาพกล้องมีผลมากๆ เลยแหละ แหะๆ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 10 กรกฎาคม 2558 เวลา:14:01:36 น.เราว่ามีสิ่งที่ดึงดูดเข้าหากันนะ
อย่างน้อยก็สายตาที่เรามองกัน อาจเป็นเพียงพบเจอยามผ่านทาง แต่หมา-แมว ก็สัมผัสไออุ่นนั่นได้ค่ะ  โดย: ที่เห็นและเป็นมา
 วันที่: 10 กรกฎาคม 2558 เวลา:16:11:28 น.น้องปุยทั้งสองตัว น่ารักมากค่ะน้องฟ้า
ตัวที่สองอยู่รอที่ทำการเปิดเป็นเพื่อนน้องฟ้าด้วย บทจะจากกัน ก็เหมือนรู้นะคะ มาส่งน้องฟ้าและหันหลังกลับ เค้าก็คงดำรงชีวิตอยู่ได้ แต่ก็หวังให้มีที่พัก อาหาร หรือผู้ใจบุญนำไปอุปการะจะดีมากๆเลยค่ะ นอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะน้องฟ้า พรุ่งนี้พี่ต๋าแวะมาใหม่ค่ะ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 10 กรกฎาคม 2558 เวลา:22:17:27 น.ไปอีกทีมันอาจจะโตแล้วก็ได้นะครับ
ชอบทักทายเจ้าถิ่นเหมือนกันครับ ส่วนมากเป็นมิตรแต่ก็มีบ้างที่ไม่ค่อยเป็นมิตรแถมไล่เราด้วย เป็นไปได้ว่ามีมีกลิ่นหรืออะไรซักอย่างที่สัตว์ชอบมั้งครับเลยตามติดซะ + โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 11 กรกฎาคม 2558 เวลา:0:38:40 น.แวะมาชมน้องสุนัข น่ารักค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog Maeboon Klaibann Blog ดู Blog กาบริเอล Diarist ดู Blog โดย: newyorknurse
 วันที่: 11 กรกฎาคม 2558 เวลา:2:10:18 น.ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กาบริเอล Diarist ดู Blog แสดงว่าคุณฟ้า มีจิตเมตตา เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สุนัขเลยเข้าหา คลอเคลีย... ผมว่าสุนัขบางตัวฉลาด มองกิริยาที่เราเดิน รวม ทั้งสายตา จิตที่เรามองเขายอยู่ เขารู้นะครับ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 11 กรกฎาคม 2558 เวลา:13:18:02 น.บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ชมพร About Weblog ดู Blog tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog กาบริเอล Diarist ดู Blog ---------------------- นอนหลับฝันดีนะคะน้องฟ้า โดย: Sweet_pills
วันที่: 11 กรกฎาคม 2558 เวลา:21:48:32 น.สวัสดีค่า คุณฟ้า ^^
เจ้าปุยใหญ่ปุยเล็ก คงเอาตัวรอดได้นะคะ ปุยใหญ่ จำได้ ตัวเดียวกับที่ถ่ายรูปกับคุณฟ้าที่บล็อคก่อนๆมั๊ย เค้าน่าจะอยู่ได้ แต่ปุยเล็กนะสิ หวังว่าคงไม่เป็นไร นุ่นก็เหมือนกันนะ ที่คุณฟ้าถาม เคยไหมที่ตัดสินใจไมไ่ด้ เคยบ่อยค่ะ ล่าสุดใจอ่อนอีกแล้ว ได้มาเลี้ยงอีกสองตัว แต่เป็นพันธ์แท้ ลาบาดอร์สีครีมสองตัว เพิ่งสองเดือนเอง ได้มาฟรี T T กินเก่งมาก ต้องดูแลกันไปอีกนาน เฮ้อ ใจอ่อนค่ะ เอาไว้ค่อยมาเยี่ยมใหม่นะคะ นุ่นไม่ค่อยว่างมาบล็อคค่ะ นี่ยังอ่านตะพาบเพื่อนๆไมหมดเลย พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่อีก  โดย: lovereason
 วันที่: 12 กรกฎาคม 2558 เวลา:1:55:43 น.เรื่องเอาตัวรอด เชื่อว่า สัตว์ทำได้ดีกว่าคนในยางสถานการณ์ อิอิ
เคยไปอินเดียด้วยอ่าาาา เก่งจัง สามีพี่ฝันมากอยากไปอินเดีย เพื่อนที่ทำงานเค้าคนเยอรมันจัดงานแต่งงานแบบอินเดียที่เยอรมัน เจ้าบ่าวเจ้าสาวไม่มีใครเป็นหรือเกี่ยวข้องกับอินเดียเลย แต่ฝ่ายเจ้าบ่าวเค้าชื่นชมวัฒนธรรมของอินเดียมาก พ่อของเค้าไปใช้ชีวิติที่อินเดียและเสียชีวิตที่นั่น เค้าเลยผูกพันที่นั่นมาก ขนาดไปฮันนีมูนกันเดือนนึงเค้ายังเลือกไปที่อินเดียเลย เคยค่ะ ที่ถามน่ะ ว่าจะแยกกับน้องหมาสี่ขาที่เดินตามยังไงไม่ให้มันเสียใจ ทั้งๆที่รู้จริงๆแล้ว น้องสี่ขานี่เค้าไม่ได้เสียใจไรสักเท่าไหร่ 555 ผ่านมาก็ผ่านไป หมามันรู้จักปล่อยวางได้เร็วกว่าคนเยอะเลย จิงๆนะคะฮ่าๆๆๆๆ น้องปุยน่ารักดีคะ! โดย: Max Bulliboo
วันที่: 12 กรกฎาคม 2558 เวลา:12:32:35 น.เป็นความน่ารักของคนและสัตว์นะคะ
เหมือนคนรักสัตว์ เห็นสัตว์อะไรไม่ได้เลยต้องเข้าไปทักทาย สัตว์มันมีสัญชาติญานค่ะ มันรู้ว่าใครเป็นมิตรเป็นศัตรู น่าประทับใจค่ะคุณฟ้า โดย: ซองขาวเบอร์ 9
 วันที่: 12 กรกฎาคม 2558 เวลา:21:00:32 น.สวัสดีอีกรอบจ้าา
เห็นที่เม้นท์เลยต้องมาถามว่า ปกติชอบกินของทอดมั้ยหละนั่น โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 13 กรกฎาคม 2558 เวลา:9:06:28 น.มาเยี่ยมชม มาทักทายและส่งกำลังใจให้ครับ ท่าทางว่าคุณฟ้าจะเป็นคนที่รักสัตว์นะครับ ตัวผมถึงแม้ว่าที่บ้านจะเลี้งหมาแต่ก็ไม่เคยไปเล่นกับหมาที่ไม่รู้จักเลย แล้วน้องหมาประจำถิ่นต่าง ๆ นั้นก็ดูไม่ค่อยจะชอบผมเหมือนกันครับ แต่ก็เคยเหมือนกันนะครับที่เจอ "น้องหมารับแขก" ตอนที่ผมไปเที่ยวเกาะกระดากับเพื่อน ๆ แล้วพักที่อุทยานบนเกาะ มีัน้องหมาตัวหนึ่งเดินมารอรับตั้งแต่ลงจากเรือหา งยาวเลย แล้วมันก็พาเดินเที่ยวไปหายังที่ทำการอุทยานฯ มันเดินนำไปบังกะโล พอไปเล่นน้ำทะเลมันก็เดินพาไปเหมือนรู้ แล้วลงเล่นน้ำไกล ๆ พวกผมด้วย พอตกดึกมันนอนเฝ้าหน้าประตูบังกะโลเลย เพราะว่าพวกผมให้ของกินแ่มันครับ พอถึงรุ่งเช้าอีกวันมันก็เดินนำพวกผมไปส่งขึ้นเรือกลับด้วยครับ ถือว่าเป็นหมารับแจกขนานแท้ อิอิ       โดย: อาคุงกล่อง
วันที่: 13 กรกฎาคม 2558 เวลา:23:30:13 น.แวะมาทักทายขอรับคุณฟ้าช่วงนี้ท่านขุนยุ่งๆงั้นก็ไม่ทราบ เดียวไว้หาเวลามาอ่านขอรับ วันนี้ง่วงมองตัวหนังสือแทบไม่ออกขอรับฮ่า
โดย: ขุนเพชรขุนราม
 วันที่: 14 กรกฎาคม 2558 เวลา:9:33:06 น.มาทักทายค่ะ
ขอแอบคุยกับเจ้าปุยบ้างนะ เจอใครเป็นมิตรด้วยก็เดินตาม เป็นหมาต้องระวังตัวรู้มั๊ย อย่าไปเชื่อใจใครง่ายๆ คนที่เจอ เค้าไม่ได้รักหมาหมดทุกคนนะเจ้าปุยน้อย โดย: TungmayRitar
วันที่: 14 กรกฎาคม 2558 เวลา:17:06:21 น.น้องหมาน่ารักมากค่ะ ชอบถ่ายรูปน้องหมา น้องแมวระหว่างทางเหมือนกัน
โดย: sawkitty
วันที่: 14 กรกฎาคม 2558 เวลา:19:02:08 น.แวะมาอ่านเรื่องราวน่ารักๆค่ะ
เป็นความทรงจำที่ดีนะคะ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog กาบริเอล Diarist ดู Blog  โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า
 ) วันที่: 14 กรกฎาคม 2558 เวลา:23:19:49 น.กาบริเอล Travel Blog ดู Blog
สัตว์ก็คืออดีตมนุษย์ ตอนเป็นคน แต่เกิดไปทำวิบากกรรม เลยกลับมาเกิด ในยูนิฟอร์ใหม่ ...หมดกรรมเมื่อไรก็กลับมาเป็นมนุษย์อีก.. ท่านขุนเคยได้สดับรับฟังมาอย่างนั้นขอรับ โดย: ขุนเพชรขุนราม
วันที่: 15 กรกฎาคม 2558 เวลา:7:21:23 น.ปุย หลายปุย คงสัมผัสได้ว่า "พี่ฟ้าใจดี"
 โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
 วันที่: 15 มกราคม 2559 เวลา:15:13:32 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 58 คน [
เขาก็คงดีใจที่ได้มีเพื่อนใหม่
เขาก็คงรู้ว่าอาณาเขตที่เขารู้จัก หรือที่ฟ้าแห่งนี้คือบ้านเขา นั้นแค่ไหน
เขาก็คงยังคิดถึงเพื่อนใหม่ค่ะ
ปล. จากบล็อก
แล้วจะรอฉันไหม อิอิ ....
มีรออยู่หลายคนมั้ง ... ถามคนไหนจ๊ะ
โหวตจ้า