Stephen Hawking : Theory of Everything  ตอนนี้พยายามอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอยู่ เป็นหนังสือเล่มแรกที่อ่านวนไปวนมา เพราะว่ามันยากที่จะเข้าใจได้ง่าย หนังสือเล่มนี้ชื่อว่า ประวัติย่อของหลุมดำ เขียนโดย Kip S. Thorne แรงบันดาลใจ มาจากการดูสารคดีของ discovery ตอนหนึ่งที่ชื่อ Steven Hawking and The Theory of Everything และ Kip S. Thorne คือเพื่อนของผู้ชายที่น่ามหัศจรรย์ผู้นี้ สตีเฟน ฮอว์คิง เกิดเมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2485 ที่เมืองอ๊อกซฟอร์ดไชร์ ประเทศอังกฤษ ศึกษาสาขาคณิตศาสตร์และฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด และรับปริญญาตรี เกียรตินิยมอันดับ 1 เมื่อปี พ.ศ. 2505 ต่อมาได้เข้าศึกษาที่ทรินิตีคอลเลจ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ในสาขาจักรวาลวิทยา และได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตเมื่อปี พ.ศ. 2509 หลังจากนั้นก็ได้รับการคัดเลือกเป็นนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด แต่ก่อนที่เค้าจะเรียนจบ สตีเฟน ฮอว์คิง ก็มีอาการที่เรียกว่า amyotrophic lateral sclelar (ALS) อันเป็นอาการผิดปกติของระบบประสาทโดยไม่ทราบสาเหตุ โดยมีผลกับประสาทสั่งการ (motor neurons) ทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแอลงจนเกือบเป็นอัมพาต หมอบอกว่าเค้าจะมีอายุต่อไปอีกไม่เกิน 1-2 ปี แต่เขายังคงทำงานวิชาการต่อไป และมีชีวิตยืนยาวมาจนถึงทุกวันนี้ งานที่ทำให้เค้าโด่งดังคือ การศึกษาเรื่องหลุมดำ หลุมดำเป็นสิ่งที่ลึกลับที่สุดในจักรวาลนี้ มันมาจากสมการของไอน์สไตน์ที่กล่าวว่า แสงนั้นมีความเร็วคงที่ และเดินทางเป็นเส้นตรง แต่มีผ่านโค้งของอวกาศที่ถูกสร้างโดยสนามแรงโน้มถ่วงของมวลขนาดใหญ่ แสงนั้นสามารถบิดงอได้ เมื่อมีมวลมากจนถึงจุดหนึ่ง แรงโน้มถ่วงจะมาก จนแม้แต่แสงก็ยังไม่สามารถผ่านออกมาได้ และทุกอย่างจะสูญหายไปในหลุมดำนั้น แต่ไอน์สไตน์ก็ไม่อยากจะเชื่อว่า เรื่องนี้จะเป็นไปได้ แต่มันก็ได้รับการพิสูจน์แล้ว ว่ามันมีอยู่จริง นักวิทยาศาสตร์รุ่นต่อมาอย่าง สตีเฟน ฮอว์คิง เชื่อว่า ไม่ใช่ทุกสิ่งที่จะถูกดูดหายเข้าไปในนั้น หลุมดำมีการปลดปล่อย sub-atomic particle ออกมา ที่ทุกวันนี้เรียกว่า Hawking radiation และเค้าได้พยายามที่จะศึกษามันต่อไป เพื่อไขความลับของหลุมดำออกมา นานมาแล้วที่ชายหนุ่มคนหนึ่ง กับตำนานใต้ต้นแอปเปิ้ลของเค้า ได้สร้างกฏฟิสิกส์ที่โด่งดังที่สุด และเราก็ยังใช้มันมาถึงทุกวันนี้ มันสามารถใช้สร้างยานอวกาศ อธิบายถึงวงโตจรของดาวเคราะห์ น้ำขึ้น น้ำลง ด้วย กฏของนิวตั้น แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป เราเริ่มศึกษาสิ่งที่อยู่ไกลออกไปนอกสุริยะจักรวาล สิ่งที่มีความเร็วมากขนาดใกล้เคียงแสง กฏของนิวตั้นไม่อาจใช้อธิบายได้อีกต่อไป จึงเกิดนักฟิสิกส์ที่ยิ่งใหญ่คนที่สอง ที่เรารู้จักกันในนาม อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ผู้ที่คิดค้นที่ทฤษฎีสัมพัทธภาพ พูดถึงพลังงานและสสาร โดยเพิ่มความรับรู้ของเราไปยังอีกหนึ่งมิติ มิติที่สี่ มิติแห่งกาลเวลา แต่ทั้งสองทฤษฏีที่เป็นระเบียบและสวยงามนี้ กลับใช้ไม่ได้กับสิ่งที่เล็กจิ๋วอย่างอะตอม ซึ่งต้องใช้อีกทฤษฏีหนึ่งอธิบายของธรรมชาติของมัน ซึ่งแทบจะก้าวข้ามความรับรู้ของมนุษย์ธรรมดาออกไป กับความไม่แน่นอนของ กลศาสตร์ควอนตัม แล้วทำไมเราต้องใช้หลายทฤษฏีมาอธิบายด้วยล่ะ ??? ในเมื่อทุกสิ่งในจักรวาลล้วนก่อกำเนิดมาจากจุดเดียวกัน จะมีทฤษฏีใดใหมที่สามารถอธิบายได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ตั้งแต่สิ่งที่เล็กจิ๋วอย่าง อิเลคตรอน ไปจนถึงสิ่งที่ใหญ่มากอย่าง กาแล๊กซี่ ที่เราเรียกมันว่า ทฤษฏีทุกสรรพสิ่ง To be Continued
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 21 คน [