นกอพยพ : ทุนดราดินแดนที่หลับไหล  ทุนดราคือพื้นที่ชายขอบทวีปของเอเชีย ยุโรปและอเมริกาเหนือที่อยู่ชิดกับขั้วโลก ในทวีปเอเชียทุนดราก็คือพื้นที่ด้านบนสุดของไซบีเรีย ต่ำลงมาจะเป็นที่ที่เรียกว่าซับทุนดราซี่งจะมีความหลากหลายทางชีวภาพมากขึ้น พื้นที่ทั้งสองเขตนั้นแห้งแล้งและหนาวเย็นจนมีสัตว์เพียงำม่กี่ชนิดที่สามารถอาศัยอยู่ได้ แต่ที่นี่เองกลับเป็นพื้นที่ทำรัง วางไข่ของนกน้ำนกชายเลนหลายชนิด เดือนมิถุนายน ในช่วงฤดูร้อนที่แสนสั้นเพียง 60วัน ดวงอาทิตย์จะส่องสว่างตลอด 24 ชั่วโมง อุณหภูมิเฉลี่ยอยู่ในราว 10 องศาเซลเซียส หิมะเริ่มละลาย ทุนดราจะกลายสภาพ จากทุ่งน้ำแข็งที่เวิ้งว้างกลายเป็นทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ สลับกับพื้นที่ชุ่มน้ำมากมาย ยุงและแมลงจำนวนมหาศาลก็จะเกิดขึ้น ซึ่งเป็นอาหารที่นกชายเลนต้องการ เช่นเดียวกับบรรดามอส ไลเคน และสัตว์น้ำเล็กๆ ก็จะเป็นอาหารสำหรับนกน้ำประเภทเป็ด ทุนดราในหน้าร้อนจึงเป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยชีวิตนับล้านของนกชายเลนทั้งหลาย เป็นช่วงที่ดีที่สุดที่พวกมันจะวางไข่ หลังออกจากไข่พวกพ่อแม่ก็จะมีอาหารมากกมาย เพื่อใช้เลี้ยงลูกน้อย จนพวกมันสามารถบินได้ใช้เวลาราว 45 วัน ก็จะพร้อมเดินทางไกล พอดีกับการเริ่มต้นของฤดูหนาวในช่วงฤดูหนาว ที่ความเย็น -30องศาเซลเซียส ยาวนานกว่า 10 เดือน หญ้าและแมลงทั้งหลายก็จะตาย ทุนดราได้หลับใหลลงอีกครั้ง สิงหาคม นกชายเลนจะบินอพยพลงใต้สู่เขตที่อบอุ่นและสมบูรณ์ไปด้วยอาหาร นกทางตอนเหนือของยุโรปส่วนใหญ่จะมุ่งลงใต้สู่ทวีปอัพริกา นกทางตอนเหนือของทวีปอเมริกาเหนือจะอพยพมุ่งไปยังทวีปอเมริกาใต้ นกทางตอนเหนือของเอเชียตอนกลางส่วนใหญ่จะอพยพลงใต้สู่อินเดีย และในเอเชียตะวันออกนกจะอพยพลงมาทางใต้สู่หมู่เกาะ และทวีปออสเตรเลีย ซึ่งเราเรียกเส้นทางสายนี้ว่า East Asian-Australatian Flyway จากไซบีเรีย สายหนึ่งนั้นนกจะหยุดพักที่ชายฝั่งทะเลทางตะวันออกเฉียงเหนือของจีน เป็นจุดพักแรกสะสมพลังงานเต็มที่ก่อนจะบินข้ามหมู่เกาะต่างๆในแปซิฟิก อีกสายนั้นลัดเลาะตามพื้นที่ชุ่มน้ำจากจีนลงมาเรื่อยๆ และกลุ่มนี้เองคือนกอพยพที่เราพบในประเทศไทย แต่การอพยพของนกแต่ละชนิดนั้นใกล้ไกลต่างกัน บางชนิดก็หยุดพักหากินพื้นที่เหมาะสมตลอดฟดูหนาว เช่น อ่าวไทยตอนใน ส่วนนกบางกลุ่มอาจหยุดพักชั่วคราวก่อนบินสู่ออสเตรเลีย เมืองไทยมีพื้นที่ชุ่มน้ำหลายแห่ง ที่ประกาศเป็น RAMSAR site ซึ่งก็ประกันความปลอดภัยให้นกเหล่านี้ระดับหนึ่ง แต่หนึ่งในที่ๆพบนกจำนวนมาก ก็คือ อ่าวไทยตอนใน ที่เป็นทางออกของแม่น้ำหลายสาย ระยะทาง 275 กิโลเมตร จากจังหวัดชลบุรีไปจนจรดจังหวัดสมุทรสงคราม เป็นที่อยู่ของประชากรจำนวนมากเช่นกัน การจัดการคงไม่ง่ายเหมือนเขตห้ามล่าต่างๆ เราคงได้แต่หวังในหัวใจของการอนุรักษ์ ของคนในพื้นที่เพียงเท่านั้น ที่จะรักษามรดกทางธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ไว้ ตลอดกาล
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
ขอบคุณที่นำมาฝากกันค่ะ
เป็นความรู้ใหม่เลยสำหรับดี.