Accept : จิ๊จ๊ะ .... มหาลัยคนรักแห้ว # 2    ปัญหาแรกก็คือ การจัดการ/การบริหารมหาลัยแห่งนี้ จะทำอย่างไร? เพราะถ้าปล่อยไว้เฉยๆก็จะควบคุมคนจำนวนมากเหล่านี้ไม่ได้ และจะกลายเป็นแหล่งมั่วสุมเปล่าๆ ในเมื่อไม่มีประสบการณ์มาก่อน Batherby จึงออกไปหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่มหาลัยใกล้ๆ (ก็มหาลัย Harmon ตัวจริงน่ะแหละ) และเขาพบว่ามันน่าเบื่อมาก มีแต่การแข่งขันกันเพื่อทำเกรดให้ได้ดีๆ หลักสูตรที่บีบบังคับคนเรียนมากเกินไป และวิชาพื้นฐานที่ไม่จำเป็นสำหรับวิชาที่ต้องการเรียนจริงๆ      เขาจึงคิดจะจัดการกับมหาลัยของเขาด้วยหลักการง่ายๆ ด้วยการถามเพื่อนๆของเขาว่า อยากจะเรียนเกี่ยวกับอะไรในมหาลัย? ชอบอะไร? ตั้งใจจะทำอะไร? ระดมความคิดกันได้เต็มที่เลย เพราะในเมื่อตอนนี้พวกเขามีเงิน (ค่าเทอม) และสถานที่ ก็สามารถจะเนรมิตเรื่องพวกนี้ให้เป็นไปได้        ตั้งแต่การสั่งซื้ออุปกรณ์ต่างๆทั้งหลายที่จำเป็นสำหรับการใช้ในหลักสูตร (ที่คิดขึ้นมาเอง) ของพวกเขา อาทิเช่น ชุดอุปกรณ์ทำครัว , ที่เล่นสเก็ตบอร์ดแบบ extream , สระว่ายน้ำ , ผ้าและอุปกรณ์ต่างสำหรับการจัดแสดงโชว์แฟชั่น ฯลฯ          หากลองมองกันดูดีๆ ระบบนี้ก็ไม่ต่างกับระบบของชมรมต่างๆที่มีกันอยู่ตามสถานศึกษาบ้านเราทั้งหลาย เพียงแต่นี่เป็นการขยายสเกลให้ใหญ่ขึ้น ให้สามารถใช้เรียนใช้สอน แลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างชมรมกันได้จริงๆ เพราะฉะนั้น นิสิตในมหาลัย S.H.I.T. แห่งนี้จึงมีสถานะเป็นครูและนักเรียนได้ในเวลาเดียวกัน เรื่องอะไรก็ตามที่เราชอบเราถนัด สามารถเอาไปสอนคนอื่นๆได้หมด ในขณะเดียวกัน เราก็สามารถไปหาความรู้อย่างอื่นที่เราสนใจได้จาก class ของคนอื่นได้เหมือนกัน ผมว่าน่าสนใจทีเดียวนะ ถ้าหากว่าการศึกษาบ้านเราให้ความสนใจและให้การสนับสนุนกับระบบของชมรมมากกว่านี้ (แต่ทางชมรมเองก็ต้องมีผลงาน หรือเอางบฯไปใช้ให้เกิดประโยชน์จริงๆ ไม่ใช่เอาไปลงขวดหมด) คิดดูว่าการไปโรงเรียน มหาลัยมันจะน่าสนุกขึ้นไม่รู้ตั้งกี่เท่าๆ แต่ความลับไม่มีในโลกครับ .... วันเวลาความสุขสนุกที่มหาลัย S.H.I.T. แห่งนี้ดูจะสั้นไปหน่อย ในที่สุดเรื่องที่ Batherby และพรรคพวกทำไว้ ก็ไม่พ้นจะต้องถูกเผยออกมาจนได้ เนื่องจากปัญหาความขัดแย้งกับมหาลัย Harmon ที่ต้องการขยายพื้นที่ทางเข้าซึ่งไปทับกับพื้นที่ของมหาลัย S.H.I.T. พอดี พวกเขาจึงพยายามทุกทางเพื่อที่จะกำจัดมหาลัย S.H.I.T. ออกไปให้พ้นทาง   แต่แทนที่จะเลิกรา กลับไปใช้ชีวิตเดิมๆ กับระบบเดิมๆอย่างที่เคยเป็นมา พวกของ Batherby กลับเลือกที่จะเดินหน้าต่อ โดยการยื่นคำร้องไปที่กระทรวงศึกษาธิการ เพื่อทำเรื่องรับรองมหาลัยแห่งแห่งนี้อย่างเป็นทางการ   ถึงผมเองจะไม่อยากเล่าอะไรไปมากกว่านี้ แต่เท่าที่ดูจากพล็อตเรื่องแล้ว คงเดาออกกันได้ไม่ยากใช่ไหมล่ะครับ เอาเป็นว่าถ้าอยากรู้ว่าเขาเถียงกันและตัดสินคดีความกันอีท่าไหน ก็ช่วยกันอุดหนุนหนังแผ่นมาเปิดดูกันเถอะครับ (ผมเองก็ซื้อแผ่นมาเปิดดูเหมือนกัน) สรุปว่าหนังเรื่องนี้ แนะนำให้หาซื้อมาดูกันเป็นอย่างยิ่งครับ เพราะว่าให้อะไรกับคนดูมากมายจริงๆ ซึ่งหัวข้อเรื่องพวกนี้สามารถเก็บเอาไปคิดได้ทุกวัย ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ ผมว่าคนเราทุกคนมีกันทั้งนั้นแหละครับ สิ่งที่ชอบ สิ่งที่อยากจะทำในอนาคต ถ้ามีโอกาสก็ขอให้ลองสักครั้งเถิดครับ จะสำเร็จหรือไม่สำเร็จก็อีกเรื่องนึง ขอเพียงให้ได้รับรู้ว่าครั้งหนึ่งเราก็เคยเต็มที่สุดๆกับมันมาแล้ว จะได้เอาไปโม้กับลูกกับหลานได้ในอนาคตนะ 5555+ ผมคิกว่าอย่างนั้น      comments ที่นี่
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [