One…Two…Go…

เพราะมิอาจ…คาดเดา…ใดชีวิต

ฟ้าอาจปิด…ทางท่าน…การไปถึง

มือที่มอง…ไม่เห็นนั้น…พลันเหนี่ยวดึง

ถึงไม่ถึง…ก็เหมือนกัน…วันสุดท้าย

เพราะปลายทาง…ต่างกัน…วันชีวิต

ฟ้าลิขิต…การสิ้นสุด…ต่างหมุดหมาย

วันนี้หลับ…พรุ่งนี้ตื่น… มะรืนตาย

มีผู้ใด…รู้ได้…สุดปลายทาง

นับ..หนึ่ง..สอง…อาจมิได้…ไปถึงสาม

One..Two..Go...ไปก่อนตาม…กรรมที่สร้าง

One..Two..Three อาจมี…ช่วงช่องทาง

ในระหว่าง…โลกเรา…หมุนเท่าเดิม

หรือชีวิต…เกินลิมิต…ลิขิตไว้

รีบเกินไป…เพศภัย…จึงได้เพิ่ม

ก็ในเมื่อ...โลกเรา...หมุนเท่าเดิม

ใยต้องเพิ่ม...เร่งแข่งขัน..One ..Two.. Go….

ลำภา มัคศรีพงษ์