:::คิดถึง:::

ห้วงคำนึง ความคิดถึง ซึ่งไถ่ถาม

เมื่อใดหนอ เจ้าโมงยาม แห่งความยุ่ง

เมื่อใดหนอ ขบวนงาน อันนังนุง

เมื่อใดหนอ รอวันพรุ่ง เป็นของเรา

แต่ละวัน ดั้นด้น แต่เดินทาง

อยู่ท่ามกลางโยงใย เงื่อนไขเขา

สร้างนิยาม เพื่อดำรง บงการเรา

ให้ค่ำเช้า เราล้วนยุ่ง มุ่งแต่งาน

จึงมิอาจ เขียนแปลน แผนเวลา

ในวงเข็ม นาฬิกา เวลาของท่าน

ทุกชั่วโมง ทั้งหมด กำหนดการ

ด้วยเวลา แห่งงาน เหมือนงกเงิน

เริ่มจากชอบ เราจึงมอบ ความชอบทั้งหมด

เวลาหนึ่ง จึงกำหนด เราแต่เนิ่น

พอชักธง ชิงชัย ไปเผชิญ

จึงต้องเดิน บั่นบุก ทุกเวลา

เมื่อเวลา ของเรา เขากำหนด

เราจึงหมด เงื่อนไข ไม่กังขา

ภารกิจ อีกนิดหน่อย คอยเวลา

จะกลับมา เขียนถ้อยคำ ประจำการฯ

:::::ช่วงนี้งานยุ่ง คิดถึง เพื่อน ๆ ชาวบล็อกทุกท่านคร๊าบบบบ:::::