:::::::หรือใกล้เวลาที่จะได้กลับบ้านแล้ว:::::::

:::::::หรือใกล้เวลาที่จะได้กลับบ้านแล้ว:::::::

ตีหนึ่ง 45 นาที

ผมกลับเข้าบ้านหลังงานดนตรี ด้วยอาการที่คงที่ดั่ง 3 วันก่อน

อาการคงที่ที่กล่าวถึงนั่นคือ อาการเจ็บแปลบที่อกด้านขวา ที่เป็นต่อเนื่องมาตั้งแต่ช่วงเช้าของวันที่ 1 พ.ย. ผมรู้สึกว่ามีสิ่งผิดปกติบางอย่างแอบซ่อนอยู่ในร่างกาย อันเป็นอาการที่ผมไม่เคยรู้สึก มาก่อน

ผมตื่นขึ้นในช่วงเช้าตรู่ ในวันที่ 1 อันเป็นวิถีที่ผิดไปจากปกติ พร้อมด้วยอาการที่เจ็บแปลบ และร้าวระบมบริเวณส่วนขวาของร่างกาย

อาการอันไม่คุ้นเคย เช่นนี้ผมควรไปหาหมอเพื่อตรวจอาการ

หากแต่เหตุผลที่ผม สันนิษฐานเอาเอง ว่าอาจคืออาการอักเสบ กล้ามเนื้อส่วนใดส่วนหนึ่งตรงบริเวณส่วนขวาของร่างกาย จึงกินยาแก้อักเสบ และพารา

ก่อนเที่ยงผมเกิดอาการไอบ่อย และรู้สึกเจ็บแปลบข้างใน ขณะไอ

แต่ผมไม่มีเวลาไปหาหมอเสียแล้ว

ช่วงเวลาหลังบ่ายผมต้องเดินทางสู่อำเภอบ้านไร่ จ. อุทัยธานี หมุดหมายเพื่อเล่นดนตรีเปิดร้าน “สามัญชน” ร้านยาชงสมุนไพร ของเพื่อนในตัวอำเภอบ้านไร่

ตลอดค่ำคืนสภาพร่างกายและอาการเจ็บแปลบ ยังคงเหมือนเดิม ไม่ทุเลาแต่ก็ไม่หนักขึ้น

กลับจากบ้านไร่ ในเวลาเกือบตีสาม ด้วยสภาพร่างกายที่อิดโรยและเจ็บแปลบ ผมทิ้งตัวลงนอนหลังกรอกยาแก้อักเสบ และพาราเชตามอล แอบบอกกับตัวเองว่า อาจไม่มีวันพรุ่งนี้

แต่การปิดเปลือกตาของค่ำคืนนั้น มันเป็นการหลับนอน ที่เต็มไปด้วยความฝันอันเกี่ยวพันกับอาการเจ็บแปลบ และสะดุ้งไอเกือบทั้งคืน

กว่าจะได้หลับสนิทก็เกือบ 2 โมงเช้า ด้วยความอ่อนเพลียหรืออาจเป็นเพราะความเจ็บปวดทุเลาลงก็ไม่ทราบได้

มารู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงวัน

อาการปวดแขนและร่างกายส่วนขวาเริ่มทุเลาลง แต่อาการเจ็บแปลบข้างในตอนไอ ยังคงเป็นปกติ

ผมตั้งคำถามถามตัวเองอีกครั้ง ว่าควรไปหมอดีหรือไม่

จวบจนบ่ายจนเกือบถึงค่ำ ผมยังคงนอนนิ่งโดยมิได้หลับใหล อยู่ในบ้านเช่าอย่างโดดเดี่ยว

ก่อนหกโมง ผมกัดฟันแบกความเจ็บปวดและเหนื่อยล้าของร่างกาย สู่ร้านประจำที่เล่นดนตรี เพื่อผลักภาระแห่งเสียงเพลงให้ผ่านพ้นชั่วโมง แล้วกลับมาทิ้งตัวนอนซมกลางบ้านเช่าอีกครั้ง หลังสองทุ่ม

ผ่านค่ำคืนอีกคืนด้วยอาการกึ่งหลับกึ่งฝัน เพื่อสู่ช่วงเช้าตรู่ของอีกวัน พร้อมกับหมายกำหนดการ เลี้ยงอาหารกลางวันเด็ก ๆ ที่โรงเรียนสะพรังกร่าง อำเภอสองพี่น้อง ในโครงการ “พี่ให้น้อง” ของรายการที่นี่สุพรรณ

ตลอดช่วงครึ่งวันกับกิจกรรมร่วมกับเด็ก ๆ ผมลืมอาการเจ็บแปลบที่อกด้านขวา

ช่วงหลังบ่ายผมตีรถกลับเข้าบ้านเช่าอีกครั้ง ทิ้งตัวลงนอนงีบพัก สำรวจอาการตอนไอ ยังคงเจ็บแปลบเหมือนเดิม

ช่วงสี่โมงเย็น ขนเครื่องดนตรีใส่รถ ไปสู่งานคอนเสิร์ตงานเลี้ยงรุ่นตำรวจ ที่ร้าน วิถีไทย ไม่ห่างจากบ้านมากนัก

เป็นอีกค่ำคืนที่เล่นดนตรีโดยมีความเจ็บแปลบข้างในรบกวนตลอดเวลา

ตีหนึ่ง 45 นาที

ผมกลับเข้าบ้านหลังงานดนตรี ด้วยอาการที่คงที่ดั่ง 3 วันก่อน

ทิ้งตัวลงนอน ด้วยความรู้สึกว่ามีบางสิ่ง บางอย่างซ่อนอยู่ข้างในร่างกาย

ตั้งคำถามกลับตัวเองว่า........

:::::::หรือใกล้เวลาที่จะได้กลับบ้านแล้ว:::::::

:::::::หรือใกล้เวลาที่จะได้กลับบ้านแล้ว:::::::




Create Date : 06 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2550 4:01:08 น.
Counter : 683 Pageviews.

3 comments
เปลี่ยนยางมอไซต์ PCX (เปลี่ยนวันที่ 15 พฤษภาคม 2568) Emmy Journey พากิน พาเที่ยว
(27 มิ.ย. 2568 13:54:58 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 379 : เรื่องที่มักเข้าใจผิด The Kop Civil
(25 มิ.ย. 2568 15:27:14 น.)
โจทย์ตะพาบ ... เรื่องที่มักเข้าใจผิด ... tanjira
(25 มิ.ย. 2568 17:23:31 น.)
เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ nonnoiGiwGiw
(16 มิ.ย. 2568 10:20:34 น.)
  
ไปหาหมอถามให้แน่เลยดีไม๊คะ

ว่าตกลงผมใกล้เวลาจะกลับบ้านหรือยัง

เผื่อว่าคุณ อาจต้องเตรียมอะไร...
สำหรับผู้หญิงที่รอคุณอยู่ที่บ้านหนึ่งคน

โรคภัยย่อมเกิดขึ้นได้
เร็วช้าทุกชีวิตมีวันดับ

แต่หากชะลอได้
ก็น่าจะทำ

หาหมอเถอะเนาะ

หวังว่าจะได้กลับมาอ่านอาการที่ดีขึ้น
หลังจากคุณไปหาหมอ
โดย: sunny-low (sunny-low ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:4:59:15 น.
  
หาหมอนะ คุณ
คงไม่ทำให้เสียเวลามาก
คุณน่าจะใช้ชีวิตอยู่เพื่องานที่คุณรัก
เพราะสิ่งที่คุณทำมีประโยชน์กับคนอีกมากนะ

และ มันอาจไม่เป็นอะไรมากนะ
หรือ ถ้าจะเป็นอะไร
ก็ให้เราได้รับรู้และเตรียมรับ กับมันได้นะ .

โดย: ^_^ (ดอกฝิ่นสีชมพู ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:5:38:15 น.
  
สวัสดีค่ะอ้ายโฟล์คเหน่อ
-----------------------------------------------
แวะมาทักทายด้วยความห่วงใยในมิตรภาพ
ดูแลตัวเองดีดีนะค่ะ
โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:45:58 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Folkner.BlogGang.com

โฟล์คเหน่อ
Location :
สุพรรณบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด