ภายใน-ภายนอก หากกลีบงามของดอกไม้แหว่งวิ่นไปตามกระแสแห่งกาลเวลา ผู้คนยังคงเรียกขานดอกไม้นั้นด้วยนามเดิมหรือไม่ แน่นอนว่า ดอกไม้ย่อมเป็นดอกไม้ ไม่ว่าจะบอบช้ำชำรุดด้วยกาลเวลาหรือพายุโหมทำลายอย่างโหดร้ายเพียงใด ก็ยังคงสารัตถะแห่งดอกไม้ไว้ครบถ้วน . . วิญญาณและคุณค่าแท้ย่อมมิอาจสูญสลายไป แม้ตกอยู่ภายใต้รูปลักษณ์ที่แตกต่าง เช่นเดียวกัน ความสดใสย่อมไม่อาจลบเลือนจากหัวใจอันเยาว์วัยได้แม้แต่น้อย หากแต่สถิตแนบแน่นเป็นหนึ่งเดียวในหทัยเด็กทั้งปวง . . ความพิการทางกายมิใช่เรื่องที่พึงเก็บมาโศกเศร้า เพราะโศกนาฏกรรมที่แท้จริงของมนุษย์ คือความไม่สมประกอบแห่งจิตวิญญาณ ความทุพพลภาพภายนอกไม่อาจครอบงำชีวิตให้หม่นมัว ได้เท่ากับความมืดบอดแห่งจิต . . ดังนั้น ความพิการทางร่างกายจึงไม่ควรนำมาเป็นข้ออ้างในการยอมพ่ายชีวิต เพราะ **มนุษย์มิได้เกิดมาเพื่อพ่ายแพ้** . . คุณค่าแท้ของมนุษย์จึงอยู่ภายใน ดวงจิตที่มิยอมจำนนต่อความทุพพลภาพต่างหาก คือจิตวิญญาณอันหาญกล้าและงดงาม เกินกว่าจะสรรถ้อยคำใดมาจำนรรจ์ได้ถ้วน ไม่ว่าเส้นทางชีวิตจะเปลี่ยนเหงาเพียงใด ดวงใจที่ไม่พ่ายจะส่องนำชีวิ เช่นเดียวกับดาริกาที่กุมชะตาแห่งชาวเรือ . . แม้เรือนกายไม่สามารถกระทำบางเรื่องราวได้เช่นผู้อื่น แต่ดวงใจกลับโบกบินด้วยปีกแห่งจินตนาการไร้ขอบเขต ความพิการไม่อาจกั้นวิญญาณยิ่งใหญ่ได้ นั่นคือความสว่างไสวภายใน ดวงใจพิสุทธิ์จะปรากฏประกายดุจอัญมณี กระจ่างพร่างพรายในท่ามกลางความหมองหม่นของชีวิต **Ernest Hamingway** ตีพิมพ์ครั้งแรกนิตยสาร THE EARTH 2000 ฉบับที่ 12 เดือนกันยายน 2537   Create Date : 04 มกราคม 2551 1 comments Last Update : 11 กรกฎาคม 2551 2:57:57 น. Counter : 971 Pageviews. Share Tweet

ใช่เลย...มนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อพ่ายแพ้   โดย: yawaiam IP: 125.27.60.126 26 มกราคม 2551 10:05:09 น.