Life itself is a journey The passing days and months are eternal travellers in time. The years that come and go are travelers too. Life itself is a journey. Japanese Haiku Basho ทุกอย่างในโลกล้วนมีวิถีโคจรด้วยเช่นกัน และเป็นวิถีที่มิอาจแบ่งปันให้แก่ผู้ใดได้ วิถีแห่งการดำรงอยู่ของมนุษย์ก็เช่นกัน มนุษย์แต่ละคนจะต้องเดินไปบนเส้นทางที่ตนเลือกด้วยความโดดเดี่ยว ดังนั้น มนุษย์จึงมักจะรู้สึกเหงา ถึงแม้ว่าเราอาจเห็นบางคนร่วมเดินทางไปด้วยกัน หากแต่นั่นคือการเดินทางไปสู่ขอบฟ้าในทิศทางเดียวกันเท่านั้น หาใช่เส้นทางเดียวกันไม่ การย่างก้าวจะทำให้เราตระหนักในความมีอยู่ ทุกจังหวะหัวใจเต้น และความไม่อาจคาดเดาได้ในเส้นทางเบื้องหน้า เพราะการดำรงอยู่เป็นเพียงการคาดเดาและหยั่งคะเน ผู้ที่หัวใจจ่อมจมอยู่ในหลุมฝังศพแล้วทั้งดวง ย่อมไม่อาจกล้าเดินไปบนเส้นทางใหม่ ๆ มีเพียงผู้ที่มีหัวใจอันเต็มไปด้วยตะวันสาดแสงเท่านั้นจึงจะกล้าก้าวในทิศทาง ที่ตนเชื่อมั่น ในบางครั้ง เราอาจจะก้าวพลาด เพราะเส้นทางชีวิตมิได้ราบเรียบและราบรื่นเหมือนดังการดอมดมดอกไม้ หอม นักเดินทางก็มีสิทธิ์ที่จะละจากเส้นทางแห่งความปวดร้าวไปสู่เส้นทางสาย ใหม่ได้เช่นกัน ถ้าหากไม่สามารถเลือกเส้นทางสายใหม่ได้ในปัจจุบันขณะ ต้นไม้ใหญ่ร่มใบดกหนาคือที่พำนักจิตวิญญาณอันเหนื่อยล้าของนักเดินทาง ได้อย่างดียิ่ง จากนั้นค่อยเริ่มต้นใหม่ด้วยรอยยิ้ม ละทิ้งหยาดน้ำตาไว้เบื้องหลัง ชีวิตเป็นทั้งเรื่องง่ายและเรื่องยากในขณะเดียวกัน การคิดว่าการมีชีวิตอยู่นั้นเป็นเรื่องยากลำบาก ก็เพราะเรามักจะคิดถึงอุปสรรคนานัปการที่ยังมาไม่ถึง จึงเท่ากับเป็นการฆ่าตัวตายในความคิดของตัวเอง แท้จริงแล้ว ชีวิตเป็นดังสายลมที่พัดผ่านยอดไม้ มิอาจจับต้องและดำรงอยู่ในนิรันดรภาพ เมื่อกาละสุดท้ายมาเยือน นักเดินทางก็ต้องปิดบทสุดท้ายของการเดินทางลงพร้อมกับคืนลมหายใจสู่ ธรรมชาติ นั่นคือความง่ายของชีวิต การเกิดขึ้น ดำรงอยู่ และการดับสูญ คือสิ่งที่ผู้สัญจรบนเส้นทางชีวิตต้องพบพาน แต่กว่าวาระนั้นจะมาถึง เราก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกเส้นทางชีวิตตามความใฝ่ฝัน และเป็นสุขทุกข์ไปตามวิถีนั้น ความมหัศจรรย์สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเสี้ยววินาทีบนเส้นทางชีวิต ดอกไม้และเหรียญเงินอาจทอดตัวสงบนิ่งรอคอยเบื้องหน้า รอเวลาให้เราเดินเข้าไปชื่นชม ดังนั้น จึงควรเรียนรู้ที่จะเปิดรับความมหัศจรรย์ที่อาจเกิดขึ้นบนเส้นทางอย่าง ไม่คาดฝัน ชีวิตคือการเดินทางบนเส้นทางที่คลุมเครือ ตรงนี้เองคือเสน่ห์ของการมีชีวิตอยู่ เพราะดอกหน้าวัวในสวนสาธารณะย่อมไม่ดึงดูดใจเท่ากล้วยไม้ป่าบนชะง่อน ผาสูง แม้ชีวิตนั้นจะงดงามในความคลุมเครือ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์บนเส้นทางชีวิตที่แตกต่างกันนั้น ควรงดงาม ในความเปิดเผย นี่คือสิ่งที่ดวงใจมนุษย์มิอาจละเลยได้ ตีพิมพ์ครั้งแรก "ดอกไม้ในความคิด" นิตยสาร Bangkok Today 2538 ตีพิมพ์ครั้งที่สอง รวมบทความเชิงปรัชญา "ดอกไม้ในความคิด" 2544   Create Date : 21 กรกฎาคม 2549 22 comments Last Update : 10 กรกฎาคม 2551 5:14:02 น. Counter : 1039 Pageviews. Share Tweet

ชอบจังค่ะ บทความเช่นนี้   โดย: ปริศนาไร้นาม 21 กรกฎาคม 2549 1:09:54 น.

บทความนี้เคยลงตีพิมพ์มาแล้วค่ะ ในหนังสือรวมบทความของดิฉันเอง พอดีทำบล็อค เลยเอามาขัดตาทัพก่อน แหะ ๆ ดีใจนะคะ ที่ชอบ   โดย: Kala_mydog 21 กรกฎาคม 2549 2:20:27 น.

เหยื่อๆๆๆๆ มากันได้แล้ว นั่งชันเข่ารออีกรอบ   โดย: Kala_mydog 24 สิงหาคม 2549 9:28:05 น.

ก้าวที่พลั้งพลาดไป มันช่วยเตือนให้เราหลบหลีก และไม่ก้าวซ้ำรอยเดิมอีกครั้ง หรือหากว่าเผลอไปซ้ำรอยเดิมอีกครั้ง เราก็มีวิธีรักษาบาดแผลตัวเอง และคิดว่ามันคงง่ายกว่าครั้งแรกด้วย ชีวิตเป็นแบบนี้เสมอ เกิดขึ้น-จบลง จนชิน หากจะบาดเจ็บอีกสั้กครั้งสองครั้ง ก็คงไม่ทำให้ชีวิตมันซวนเซไปมากกว่านี้ได้หรอก เชื่อและทำมาแบบนี้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่ชอบชื่อ กากีซ่าส์ แล้วจะมาอ่านเรื่อย ๆ นะคะ ตอนนี้กำลังย้อนอ่านหน้าเก่า ๆ อยู่ พอจะเดาออกว่านี่ใครน้อ?????   โดย: ยินดีจ้าดนักเจ้า (กากีซ่าส์ ) 24 สิงหาคม 2549 10:03:06 น.

อ่านแล้วรู้สึก เออ ชีวิต หนอ....   โดย: ดาริกามณี 24 สิงหาคม 2549 16:53:33 น.

คุณกากีซ่าส์ขา หากรู้ว่าดิฉันเป็นใครแล้ว เงียบ ๆ ไว้เลยนะคะ แหะๆๆ คู่กรณีดิช้านมันเยอะมากกกกกกก สมัยสาวก่อแต่ความทรามไว้เพียบ อิอิ น้องดาริกามณี เออแน่ะ ชีวิต (บัดซบ)   โดย: Kala_mydog 24 สิงหาคม 2549 21:25:28 น.

เดี๋ยวนี้พี่ฉาววมีหมกเม็ดแหะ อิอิ ไม่ได้มาหลายวันคิดถึงจังเลยเจ้า เนตเน่า คนป่วย เคราะซ้ำ กรรมซัด บัดซบ ฮาๆๆๆ วันนี้เจือกมีคนบังอาจมาจูบกันต่อหน้าต่อตา ให้อิจฉาเล่น เห้ย อะไรฟระเนี้ย เศร้าจริงๆเลยเรา ลงท้ายด้วย เออนะ ชีวิต   โดย: กวิสรา 25 สิงหาคม 2549 1:02:08 น.

เอามาฝากย้อมใจ(เรา)   โดย: กวิสรา 25 สิงหาคม 2549 1:03:23 น.

เอ่อ เป็นไปได้เหรอ เมืองไทยมีคนมาจูบกันกลางถนน แต่จะว่าไป มันเรื่องของเค้านิ พี่ไม่อยากรู้เลย แต่ช่วยเล่าให้ละเอียดเลยนะว่าเป็นใคร จูบที่ไหน เมื่อไหร่ ไม่อยากรู้เลย จริง ๆ ไม่อยากรู้แม้แต่นิดเดียว ว่าแต่มีรูปประกอบมั้ย   โดย: Kala_mydog 25 สิงหาคม 2549 4:23:31 น.

ยังไม่มีเหยื่อรายใหม่มา เอาบล็อคตัวเองไว้บ่นบ้าไปเรื่อยดีกว่า วันนี้ไปซื้อยาแก้แผลเป็นที่วอลกรีน เพราะเมื่อวานอบไก่ เปิดตำราไป อบไป คนเราใช่ว่าจะรู้อะไรไปซะทุกอย่างนี่หว่า ตอนเอาออกมา ดันเอามือไปนาบเหล็กซี่ ๆ ซะนี่ ร้อนจนน้ำตาเล็ด ขนาดใส่ถุงมือแล้ว แต่มันยังโดนได้ ดีที่เมื่อสองปีที่แล้วไปปักกิ่ง ซื้อครีมบัวหิมะมา เลยเอามาโปะอย่างระห่ำ โปะแบบไม่เกรงใจ เพราะถ้าแผลเป็นหนองขึ้นมา หาหมอที่อเมริกาไม่ใช่เรื่องล้อเล่น โดยเฉพาะต่อกระเป๋าสตางค์ โปะเสร็จก็ตามด้วยออยเม้นต์แก้ติดเชื้อ วันนี้เลยต้องไปซื้อครีมแก้แผลเป็นมา แต่ในท่ามกลางทุกข์ ยังมีสุขนะ เพราะบอกสามีว่า เธอ ชั้นโดนผีเตาอบมันกัด ทำกับข้าวไม่ได้ ล้างจานไม่ได้ สามีเลยทำงานบ้านแทน สองวันแล้ว สบายจังเลยยยยยยยย   โดย: Kala_mydog 25 สิงหาคม 2549 8:49:46 น.

เจ๊ จะเอารายงานแบบละเอียดหรือคร่าวๆดี คิคิ แต่เห็นว่าเจ๊ไม่ค่อยอยากรู้เท่าไหร่หนูจะเล่าละเอี๊ยดเลย ฮาๆ กาลครั้งหนึ่งแม่นางกวิสราได้บังเอิ๊ญบังเอิญรู้จักกะชายผู้หนึ่งประมาณ ชายผู้นั้นจะออกแนวธัมมะธัมโมมาก ถึงขั้น ว่างๆนั่งไรท์แผ่นธรรมะส่งให้กวิสราฟัง ประมาณกะให้เราไปเป็นแม่ชีได้เลย บรรลุ ฮาๆๆ ล่าสุดมีแผ่นของดังตฤนส่งมาถึงมือ (ยังไม่ได้ฟังเลยคะ)ปกติหนูไม่ชอบฟังเทศซะเท่าไหร่ หนูสงสั๊ยสงสัยว่าทำไมเหรอ เค้ามีปัญหาอะไรกับชีวิตอันเพอเฟคของเค้า ถึงขั้นต้องเพรียกหาธรรมะเยอะแยะมากมาย จริงๆนะคะ มากจริงๆ ของหนูวันๆไม่ฟังธรรมะไม่อ่านหนังสือธรรมะ ยังไม่เห็นเป็นอะไรให้วิตก หรือรู้สึกทุกขเวทนาไม่หลุดพ้น หรืออะไรก็ตามแต่ ก็แอบสงสัยมานาน และแล้วเมื่อวานราวห้าทุ่มเห็นคุณเค้าออนไลน์ ก็ทักตามปกติ เค้าบอกตอนนี้อยู่สตาร์บัคนะ ที่พัทยานะรคะ ด้วยความมือไวหนูก็กดเปิดดูกล้องฝั่งเค้า เค้าบอกจะดูเหรอ มันมืดนะ หนูก็บอกดูๆๆ เค้าก็เปิด ก็เห็นว่ามืดนิดหน่อย แต่ยังพอเห็นลางๆ ในไฟสลัวๆ ยามเงาผ่าน ก็ยังเห็นเป็นเงาแม้จะมืด ก็เห็นว่าเป็นร้านกาแฟจริง เห็นมีแก้วกาแฟของเค้า ก็คุยกันได้เรื่อยๆ แวบๆหนึ่ง หนูว่าหนูเห็นเค้าจูบกะใครสักคน ตอนแรกนึกว่าเป็นชายจูบชาย เหมือนมากๆ ก็คิดว่ามันมืดเราตาฟาด ทีนี้ก็เข้าสู่ปกติเค้าก็คุยปกติเห็นเงาเค้าปกตินั่งอยู่คนเดียว ใกล้เที่ยงคืน เอาอีกแระ ความรู้สึกเหมือนมีคนจูบกัน หนูเลยเพ่งมองเลย มันใช่จริงๆด้วย เค้าจูบกันจริงๆแต่กับผู้หญิง หนูก็เลยรู้สึกกระอักกระอ่วนใจเล็กๆ ไม่แปลกใจเลยว่า เออทำไมเค้าเพรียกหาธรรมะมาข่มใจ5555555555 สงสัยเค้ามีความขัดแย้งในตนเองสูงนะคะเนี้ย   โดย: กวิสรา 25 สิงหาคม 2549 11:02:12 น.

ปล. แอบอิจฉาเจ๊ จังเลยยยยยยย ทีตอนเราไม่สบาย ไม่ยักกะมีใครเลย ไฟดูด ตกกะได เป็นหวัด คอมพ์เจ๊งไม่เค๊ยไม่เคยมีใครมาช่วยเลย แงๆๆๆๆๆๆ พูดแล้วเศร้า ว่าแต่ว่าที่นู้นพอจะปลูกหว่านหางจรเข้ได้ไหมคะ เอาไว้ใส่แผลก็ดีนะคะ ด้วยรักและห่วงไยจากไทยประกันชีวิต เอ้ย จากหนูกวิสรา ค่ะ อิอิ   โดย: กวิสรา 25 สิงหาคม 2549 11:07:20 น.

แวะมาเยี่ยมค่าา สบายดีน่ะค่ะ   โดย: หนิง IP: 212.65.57.91 25 สิงหาคม 2549 18:52:33 น.

ทักคุณหนิงก่อน ช่วงนี้ไม่ได้ย่องไปตีหัวบ้านใครเลยค่ะ สบายดีนะคะ ยังรำคาญเรื่องลูกเพื่อนบ้านรึเปล่า สถานการณ์ที่บ้านดิฉันยังเหมือนเดิมค่ะ พวกลูกงูเห่าทั้งสิบสองวิ่งกันยั้วเยี้ยเป็นที่น่าสยดสยอง ดีที่มีรั้วกั้น ลงทุนทำรั้งกั้นรอบบ้าน ควักจ่ายไปสองพันดอลล์ เพราะพวกลูกงูเห่านี่แหละ ไม่งั้น คุณท่านมาวิ่งเล่นรอบบ้านดิฉันซะงั้น ดอกไม้ก็มาเก็บไป ชิงช้าก็แอบมาเล่น วันก่อนดิฉันเพิ่งโทรไปแจ้ง City เรื่องบ้านนี้ฟันกิ่งไม้แล้วเอามากองไว้ริมถนนโดยไม่เก็บ City โทรตามเจ้าของบ้านเช่า เจ้าของบ้านให้ครอบครัวนี้ทำความสะอาดโดยด่วน (สม) ยังต้องรบรากันอีกนานค่ะ เรื่องครอบครัวงูเห่านี่   โดย: Kala_mydog 25 สิงหาคม 2549 20:25:03 น.

น้องสาว มีเรื่องแบบนี้จริง ๆ เหรอ โห เจอมาเยอะแล้ว คนเรายิ่งบอกว่าใจงาม ยิ่งมากราคะ ถึงพี่จะขี้เมา แต่อาจจะบรรลุธรรมขั้นสูงนะ เหอๆๆๆ คนทุกวันนี้ไหลไปตามกระแสโฆษณานิยม ผู้คนเลยนิยมสร้างภาพกันมากขึ้น คนที่ไม่นิยมการสร้างภาพมักจะถูกมองเป็นคนนอกสังคม ตอนนี้ เวลาคบใคร จะต้องเรียนรู้การอ่าน "ระหว่างบรรทัด" ให้ดี ๆนะ   โดย: Kala_mydog 25 สิงหาคม 2549 20:28:40 น.

จับใจมากๆค่ะ (ไม่รู้จะเม้นต์ว่ากระไรดี) แต่บอกได้แค่นี้อ่ะค่ะ   โดย: เลดี้อลิเซีย 25 สิงหาคม 2549 21:39:27 น.

กริ๊ดส์ คนสวยมาเยี่ยมบล็อคขี้เมา เอ๊ย มาเยี่ยมบล็อคเรา   โดย: Kala_mydog 25 สิงหาคม 2549 22:29:28 น.

หนูเริ่มจะปลงๆๆ กับคนทั้งหลายรายล้อมรอบตัวแล้วค่า แต่ทำยังไงให้ "การอ่านระหว่างบรรทัด" ประสบความสำเร็จได้นะคะ   โดย: กวิสรา 26 สิงหาคม 2549 0:04:19 น.

ว่าแต่เจ๊ไม่เห็นเอามาเล่าเลย ครอบครัวงูเขียวเอ้ย งูเห่า น่าสนุกจัง เอิ๊กๆๆๆ   โดย: กวิสรา 26 สิงหาคม 2549 0:06:22 น.

เรื่องครอบครับงูเห่า ต้องขยักไว้เล่าแบบเต็มออฟชั่นจ้า โปรดติดตาม   โดย: Kala_mydog 26 สิงหาคม 2549 0:24:35 น.

ชอบค่ะ...อ่านแล้วชอบ...ให้อะไรผู้อ่านเยอะ..ลืมบอกนุชเป็นครูสอนภาษาไทยค่ะ...แต่อายจังถ้าให้เขียนคงสู้พี่ไม่ได้หรอกค่ะ..   โดย: น้องนุช แพรกทอง IP: 61.19.203.210 24 กันยายน 2550 16:14:01 น.

ขอบคุณตรับ ชอบ มีความสุขมากๆครับ   โดย: มีนชนะ IP: 58.147.50.172 25 กรกฎาคม 2551 17:30:39 น.