22 มกราคม 2557
อาทิตย์สุดท้ายของการเลี้ยงวันใหม่ คิดว่าสัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์สุดท้ายแล้ว เพราะวันใหม่จะเดินทางวันที่ 29 มกราคม ก็คือสัปดาห์หน้าแล้ว แม้ทางบ้าปากเกร็ดจะไม่ได้บอกว่า เราจะมาได้ถึงเมื่อไหร่ แต่จากการได้คุยกับป้าณี ก็คิดว่าควรเว้นระยะให้ห่างจากวันเดินทางหน่อย ไม่งั้นเค้าอาจจะร้องไห้ แล้วอาจจะเป็นการจากกันแบบคิดถึงมากไปกว่านี้
วันนี้มาคนเดียวของตึกหกเลย ก็เอาถุงของขวัญมาด้วย ฝากครูนกไว้ พอรับเค้ามา ครูนกก็บอกให้พาเค้าไปดูด้วย แล้วอธิบายว่านี่คือของขวัญให้หนูติดไปอยู่กับพ่อและแม่ เราก็เลยพาเค้าไปดู อธิบายว่า นี่อัลบั้มรูป ตุ๊กตาหมี เค้าทำท่าจะเอาออกมาเล่นเดี๋ยวนั้นเลย เราก็บอกว่า ไม่ให้เล่นเดี๋ยวนี้ แต่ให้เอาไปออสเตรเลีย เอาหมวกไหมพรมออกมาเค้าก็จะแกะ ก็ต้องห้ามอีก และไม่ลืมโชว์แหวนรูปหัวใจสีธงชาติ เราว่าก็ดีเหมือนกันนะ มีสัญลักษณ์ธงชาติ เค้าจะได้ระลึกเสมอว่า เค้าเป็นชาวไทย
เราโทร.ถามป้าณีถึงผ้าพันคอ ป้าณีบอกว่า อยู่ในล็อคเกอร์ตู้ล่างสุด ก็เลยเปิดเอา เราก็ใส่ถุงพลาสติก ม้วนให้เล็ก ๆ แล้วใส่ลงไปในถุงด้วย
วันนี้ได้กินเค้กด้วยกัน เพราะปีใหม่มีพี่ๆ เอาเค้กมาเลี้ยงเยอะเหลือเกิน แน่นอนกินสไตล์วันใหม่นั้น เนื้อเค้กต้องขึ้นไปเปื้อนบนหัว ถึงจะเป็นตัวจริง ฮ่าฮ่า
แม้จะใกล้เดินทางแล้วก็ยังอดมีดราม่าไม่ได้ เพราะวันนี้มีหวีกล้วยวางอยู่บนโต๊ะ กินเค้กแล้ว ก็จะกินกล้วยอีก ไม่เป็นไร ให้เค้ากินลูกนึง เค้ากินหมด ก็เดินไปบิดมากินเองอีกลูกนึง เราว่ามันเยอะไปแล้ว ก็เลยชวนเค้าออกไปขี่จักรยานแทน เราเดินนำออกมา เค้าก็ไม่เดินตามมา แต่เดินไปจะบิดกล้วยกิน เราเลยเข้าไปห้าม บอกว่ามันเยอะไปแล้ว เดี๋ยวหนูจะกินข้าวไม่ลง พอเห็นเราห้ามก็ทิ้งตัวลงนั่งทันที แต่ยังไม่ร้องไห้นะ เพียงแต่ ทำท่าว่าจะร้อง เราเลยต้องรีบเบนความสนใจก่อน โดยการเดินออกมาที่จักรยาน ไม่หันไปมองเค้าเลย แล้วแกล้งตะโกนว่า "อ้าว สิทธิพลมาด้วยเหรอ เร็ว..วันใหม่มาขี่จักรยานกับสิทธิพลเร็ว" เราเดินไปรอที่จักรยานโดยไม่มองไปที่เค้าเลยนะ แล้วก็ทำเป็นเช็คความเรียบร้อยของจักรยาน แป๊บเดียวแหล่ะ เค้าก็เดินมาข้าง ๆ แล้ว มีรอยน้ำตาหยดนิดหน่อย เราทำเป็นไม่รู้เรื่อง เอาผ้าเช็ดหน้าให้เค้าแล้วพาเค้าขี่จักรยาน แล้วพูดกลบเกลื่อนว่า ตะกี้พี่บิ๊กเห็นคนเหมือนสิทธิพลก็เลยนึกว่าสิทธิพลมา
ขี่จักรยานได้แป๊บนึงก็ได้เวลากินข้าว แต่วันนี้ออกจากเหลือที่น้อยสักหน่อย เพราะตึกเจ็ดเขาปิดซ่อมแซม พี่ตึกเจ็ดเลยไม่มีที่กินข้าว ต้องมาตั้งโต๊ะกินกันตรงห้าตึกแปด แต่วันใหม่คนเดียว เราเลยตั้งเก้าอี้ให้กินที่เดิม แต่หันหลังให้ซิ้งค์น้ำแทน เป็นข้าวหมูอบ ซึ่งแม่ตึกเจ็ดมาตักข้าวให้ลูก ๆ กัน ประมาณ 4-5 คน ต่างก็เข้ามาแสดงความยินดีกับวันใหม่ "ได้ข่าวว่าจะไปแล้วเหรอ" "ดีใจด้วยนะลูก" น่ารักดี
อาบน้ำ แปรงฟัน ส่งบ้านเรียบร้อยดี
Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2557 |
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2557 12:21:01 น. |
|
0 comments
|
Counter : 328 Pageviews. |
|
|