วันนี้มาช่วงบ่าย แต่เป็นวันที่ถอดใจที่สุด  กะว่าคงต้อง ไทม์เอ้าท์กับเค้าจริง ๆ ซักพักนึงเหมือนกัน  อากาศร้อนพอสมควร ทราบจากแม่ภายหลังว่าเค้าไปดูหนังมาและยังไม่ได้นอน หน้าเลยเขรอะ ๆ หน่อย  เริ่มต้นดีมาก เราเอากล้วยมา เค้าก็แบ่งให้ครูต้องหนึ่งลูกด้วย เค้าเอ็นจอยกับการดื่มน้ำจากขวด ปิดเปิดฝาขวด   เราไม่อยากตากแดดเลยชวนเค้าไปเตะบอลอีก แต่โกฟุตบอลไม่รู้ไปไหนแล้ว เลยชวนเค้าเตะเล่นกันสองคน เค้าก็พยายามมาก มีเตะวืดด้วยก็มี ก้นจ้ำเบ้าก็มี  สนุกสนานมากเลย และเค้าน่ารักมากตอนเล่นฟุตบอล   เล่นซักพัก มีการแวะดื่มน้ำด้วยนะ สลับกันไป ยังกับนักฟุตบอลจริง ซักพักเค้าก็บอกว่า เอาลูกบอลไปเก็บ แปลว่าอยากหยุดเล่นแล้ว

ถามเค้าว่าอยากทำอะไร เค้าบอกอยากขี่จักรยาน เราก็บอกว่าร้อนนะ เค้าก็ไปหยิบหมวกมา เราก็บอกว่า อ้าว แล้วพี่บิ๊กล่ะ พี่บิ๊กก็ร้อนนะ  ฉลาดมากเลย..เค้าหยิบร่มมาให้เราแหละ เป็นการบอกว่า ร้อนเธอก็กางร่มสิ  เราก็เลยตกลงว่า จะไม่ออกแดดนะ  เค้าก็ทำตามด้วยดี ขี่ไปซักพัก เค้าพูดอะไรวะ  เราก็เลยให้เค้าไทม์เอ้าท์บนจักรยาน ข้าง ๆ ตึกห้า  เค้าก็โอเคนะ มีฮือ ๆ บ้างเล็กน้อย แต่ก็ตกลงกันได้  ขี่ไปเรื่อย ๆ จนถึงหลักตึกพัฒนาการเด็ก เค้าพูดอีก เราก็เลยไทม์เอ้าท์อีก  คราวนี้เค้าดราม่ามาก  ลงจากรถกลิ้งเป็นลูกขนุนไปเป็นรูปตัวแอล  จะว่าไปก็ขำมาก เพราะเค้ากลิ้งไปไกล  แล้วแผดเสียงร้อง เราก็พยายามพูดกับเค้า แต่เธอเล่นแผดเสียงตลอด  เราก็เลยบอกว่า งั้นพี่บิ๊กจะพาไปส่งบ้านแล้วนะ เค้าก็ยิ่งร้อง ถามอะไรก็ไม่เอา  กลับบ้านก็ไม่เอา อยู่กับพี่บิ๊กก็ไม่เอา ก็ไม่รู้ว่าจะเอาอะไร แต่สังเกตอย่างนึงนะ  เค้าก็ร้องไห้แหล่ะ แต่จับมือเราไว้  แปลว่าอะไรซักอย่าง  ที่ไม่ชอบก็คือ เค้าขว้างรองเท้า และผลักจักรยานให้ล้ม 

เราก็ปล่อยเค้าไปซักพัก  คิดว่าตัวเองบริหารจัดการได้ดีพอสมควร คือมีการพูดกัน ก็ไปซักผ้ามาเช็ดตามตัวให้เค้า ซักพักเค้าก็ไปนั่งหลังพิงฝาอยู่ เลย เข้าไปพูดกันดี ๆ ว่า "สิ่งที่หนูรู้สึกตอนนี้คือ หนูกำลังน้อยใจ  แต่ทุก ๆ คนก็ต้องทำตามกฎกกติกา  เราตกลงกันแล้วว่า ถ้าหนูพูดคำหยาบจะไทม์เอ้า หนูก็ต้องยอมรับมัน แค่ยอมรับ มันง่ายมาก และหนูต้องทำได้  เวลาไปอยู่กับพ่อแม่ใหม่หนูก็ต้องทำตามกติกานี้เหมือนกัน" ซักพักเค้าเลยยอมไปจูงจักรยานแล้วขี่กลับตึกแปดด้วยดี  แม่อ้อโผล่มาแซวนิดหน่อย

จากนั้นเราเลยรู้สึกว่า เราคงพอกับเค้าแค่นี้ก่อนสำหรับวันนี้ เลยทำหน้าที่ของเรา ไปเอาข้าวมาให้ แต่ให้เค้ากินเอง  โดยบอกว่าพี่บิ๊กไม่มีความสามารถดูแลหนูแล้ว เพราะฉะนั้นหนูจะทำอะไรก็ทำเลย และอาทิตย์หน้าพี่ิบ๊กคงไม่มาหาหนูนะ  อาหารมีข้าว น้ำแกง แล้วก็ส้มสองลูก  เค้าพยายามจะพูดกับเรา เรียกชื่อ เช่น พี่บิ๊ก มีส้มด้วย แต่เราไม่สนใจแล้ว ก็ปอกส้มไว้ให้ แล้วก็มานั่งอ่านหนังสืออยู่ใกล้ ๆ แต่ไม่ไปนั่งกำกับเค้ากินเหมือนเดิม  เราก็มองอยู่ เค้าก็เล่นน้ำแกงซะเละ แล้วก็ขว้างข้าวไปรอบ ๆ โต๊ะเลย เราก็บอก ไม่เป็นไร หนูจะทำอะไรก็ได้ลูก เดี๋ยวพี่บิ๊กเก็บเอง พอข้าวหมด เค้าก็ทำถ้วยส้มหกอีก  เราก็เก็บไปทิ้ง แต่ไม่ปอกผลใหม่ให้แล้ว  อาบน้ำก็อาบให้ตามปกติ แต่ไม่เล่นด้วย เค้าพยายามชวนเราคุย เราก็ไม่สนใจ จะชวนเราเล่นบอล อ่านหนังสือ เราก็ไม่สนใจแล้ว คืออยากให้เค้าเรียนรู้ว่า เค้าก็ต้องคำนึงถึงความรู้สึกคนอื่นบ้างเหมือนกัน  กลับบ้านเราบอกเค้าชัดเจนว่า อาทิตย์หน้าพี่ิบ๊กไม่มานะ  แล้วก็ไม่ได้ลาเค้าเลย เดินไปขึ้นรถทันที

แต่ตลอดเวลา ดูใจตลอดนะ ว่าเราก็ไม่ได้ทำด้วยความโกรธ แต่ทำด้วยอุเบกขา  ก็ลองดูว่าเว้นวรรคสักหนึ่งอาทิตย์จะเป็นอย่างไร

Create Date : 01 พฤษภาคม 2556
Last Update : 1 พฤษภาคม 2556 13:00:34 น.		0 comments
Counter : 456 Pageviews.
Share Tweet