Bloggang.com : Teacherbik : 28 พฤศจิกายน 2556

28 พฤศจิกายน 2556

28 พฤศจิกายน 2556

วันนี้ตั้งใจมาตั้งแต่บ้าน ว่าจะเอากล้องมาถ่ายรูปวันใหม่กับแม่ ๆ โดยเฉพาะแม่อ้อ มีข่าวลือมาว่า เค้างดรับเด็กเนื่องจากม็อบ ก็เลยโทร.ถามครูนก พบว่าไม่งด ก็ดีใจมาก แต่ปรากฎว่า แม่อ้อไม่อยู่ซะงั้น เสียดายจัง ก็ได้ถ่ายรูปกับแม่ตึกหกหลายคน แม่แป๊ว แม่มิ้น และที่สำคัญ วันนี้มีการแสดงของเด็ก ๆ รับคณะที่มาดูงาน เด็กตึก 5-7 บางส่วนแต่งตัวน่ารักเตรียมเต้นโชว์ แต่คุณวันใหม่เธอไม่ใช่แนวนี้อ่ะ ถ้าแข่งกีฬาสีล่ะค่อยว่ากัน ฮ่าฮ่า

มาเซ็นต์ชื่อที่ตึกแปด เจอป้านิดด้อม ๆ มอง ๆ เหมือนซ่อนตัว พร้อมอัลบั้มในมือ จึงรู้จากป้านิดว่า พิพัฒน์จะไปอยู่โรงแรมกับพ่อแม่ฝรั่งแล้ว วันนี้เลยให้เค้าเห็นป้านิดไม่ได้เลย แต่ป้านิดจะเอาอัลบัมมาให้ เลยไปคุยกันตรงบันไดขึ้นชั้นบน เราก็บอกป้านิดว่า วันใหม่ก็คงจะเดินทางเร็ว ๆ นี้ เพราะทำวีซ่าแล้ว หนูใจหายมาก ป้านิดบอกว่า เราควรจะดีใจกับน้อง อัลบั้มของพิพัฒน์ป้านิดผูกโบว์อย่างดี พร้อมเสียบ flash drive ไว้ให้ได้วย ดีจังเลยอ่ะ เราคง write CD แปะไว้บนปกให้ ซักพักครูฝนก็เข้ามา ป้านิดมอบอัลบั้มให้ครูฝน ครูฝนจะเอาไปให้ที่สำนักงาน ซึ่งเค้าจะเป็นคนมอบให้ครอบครัวเอง

วันนี้ไม่กล้าขี่จักรยาน เพราะกลัวจะยังมึนไม่หาย เลยใส่แว่นกันแดดและหมวกแทน ไปรับเค้าที่สนามหลัง พร้อมถ่ายรูป อธิบายเค้าว่า วันนี้พี่บิ๊กไม่สบาย พี่บิ๊กขี่จักรยานไม่ได้นะครับ เค้าก็พยักหน้า มองหน้าเราที่ใส่แว่นกันแดด ถามว่า "พี่บิ๊กตาบอดเหรอ" !!! เอาสิน้องชั้น...

ย้ำตลอดวันเรื่องเรียก Daddy กับ Mummy เธอจำแดดดี้ได้ แต่จำ มัมมี่ไม่ค่อยได้ ต้องย้ำบ่อย ๆ

สวดมนต์เสร็จก็เดินผ่านที่เก็บจักรยาน ปรากฎว่า จักรยานใหม่ ๆ ใช้การได้เยอะเลย สิทธิพลมาแล้วด้วย วันใหม่เลยขี่จักรยานเล่นกับสิทธิพล ป้าณีแบ่งมะม่วงให้ ถ่ายรูปขี่จักรยานกับสิทธิพล ซักพักพี่ป๊อบก็มารับโก้ วันนี้เลยได้ถ่ายรูปครอบแก๊งสามช่า แต่กว่าจะถ่ายได้ เล่นเอาพี่ ๆ และป้าเหนื่อยเชียว แต่ก็ได้รูปของทั้งสามคนน่ารัก ๆ หลายช็อท

วันนี้ไฮไลท์อยู่ที่การแสดงของเด็ก ๆ นั่นเอง แก๊งสามช่าไปเล่นอยู่ตรงหน้าเวทีตอนเพลงขึ้นและเพื่อน ๆ ก็ขึ้นไปเต้นกัน ลีลาแต่ละคนไม่เบาเลยอ่ะ โดยเฉพาะเต จังหวะลีลาเค้าให้เป็น entertainer มาก ๆ โก้กับสิทธิพลก็เข้าไปนั่งดูหน้าเวที คุณวันใหม่เธอฉีกตัวออกไปหลบอยู่หลังต้นไม้ เรากวักมือเรียกเธอก็ไม่มา ก้มหน้างุด ๆ ตามสไลต์เธอ เราก็เดินไปชวน ถามว่าไม่อยากดูเพื่อนเต้นเหรอ เธอก็ส่ายหน้า โอเค..เราก็เลยพาเค้าเดินออกมา แล้วก้มลงพูดกับเค้าดี ๆ ว่า

"ที่เพื่อน ๆ เต้นเค้าเรียกว่า กิจกรรมนะคะ เวลามีกิจกรรมเราก็ควรมีส่วนร่วม ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนี่ลูก ร่วมกิจกรรมก็สนุกดีออก"

เดินไปซักพักเห็นว่าเค้าจับเป้ากางเกง เราเลยจับดู อ้าว...เหตุผลมาแล้ว ฉี่รดกางเกงนั่นเอง ไม่ได้ใส่แพมเพิส ก็เลยบอกเค้าว่าจะพาไปเปลี่ยนกางเกงที่ตึกแปด เค้าก็ขืนตัวจะไม่ไป นี่แหล่ะ..น้องชั้น ทำอะไรเสียฟอร์มไม่ได้เลย เค้าจะรู้สึกว่า การฉี่รดกางเกงเป็นการเสียหน้า เลยต้องกึ่งดึงกึ่งจูงกันไป พอไปถึงห้องน้ำ ก็ยอมถอดแต่กางเกง ไม่ยอมถอดกางเกงในอีก วิ่งหนีซะรอบห้อง ต้องทำหน้าดุใส่ ถึงจะยอมเข้าห้องน้ำ แต่ก็วิ่งหนีน้ำอีก เราอาบน้ำไปก็ต้องอธิบายไปว่า การฉี่ไม่ใช่เรื่องน่าอาย ทุกคนก็ฉี่กัน แต่คราวหน้าวันใหม่โตแล้ว ปวดฉี่ก็ให้บอกพี่บิ๊กเท่านั้นเอง

เปลี่ยนเป็นกางเกงสีเบจสุดหล่อเสร็จแล้ว เหมือนเค้าจะงอน ๆ ที่ฉี่รดกางเกง เลยไม่จูงมือเราเลย เดินนำหน้าไปก่อนเลย แล้วก็ไปหยุดที่ข้างตึกหกก้มหน้างุดตามสไตล์ เราเข้าไปถามว่า เป็นอะไรครับ เธอตอบชัดเจนว่า "อยากร่วมกิจกรรม" เราขำมากอ่ะ เพราะประโยคนี้เพิ่งสอนไปตะกี้เอง ว่าเราควรร่วมกิจกรรม เราก็เลยพาเค้าไปนั่งข้างเวทีเลย เค้าก็นั่งตักเราดูเพื่อน ๆ พี่ ๆ เต้นอย่างสนุกสนาน แต่นั่งดูได้แป๊บเดียวก็ได้เวลากินข้าว อ้อ พาไปถ่ายรูปกับแม่ตู๋ด้วย ในช็อทมีน้องชื่อสุพรรษาอยู่ด้วย แม่ ๆ บอกว่า สุพรรษากลับมาเยี่ยมบ้าน แล้วเล่าว่า ตอนสุพรรษาจะไปร้องไห้ไม่อยากไป ตอนนี้ mum กับ dad มาพาเยี่ยมบ้านปากเกร็ดกลับไม่อยากอยู่ซะงั้น แต่อัศจรรย์มากเลยอ่ะ สุพรรษาหน้าตาเป็นเด็กฝรั่งไปแล้ว ยากจะเดาว่าคุณวันใหม่เธอจะออกฝรั่งได้อย่างไร ฮ่า ฮ่า

ระหว่างทางกลับมากินข้าว เจอแม่ตึกหก แม่บอกว่า ช่วยพาเล่นอีกหน่อย เพราะยังไม่ได้ตักข้าวให้เลย เพราะแม่ๆ ต้องไปปลอบพิพัฒน์ ซึ่งพาไปส่ง dad กับ mum แล้วเค้าไม่ยอม ร้องไห้ท่าเดียวเลย เราเลยพาวันใหม่ขี่จักรยานต่อ (เธอชอบอยู่แล้วล่ะ) บังเอิญพิพัฒน์ซึ่งไปอยู่ตึกหน้า ร้องไห้จริง ๆ และร้องมาดังมาก วันใหม่เลยขี่จักรยานตามเสียงออกไป เราก็คิดในใจว่า มันจะทำให้เค้าฝังใจ ทำตามเพื่อนหรือเปล่า ว่าเจอแฟมิลี่แล้วต้องร้องไห้ แต่ไม่ทันแล้ว..เธอขีจักรยานไวมาก เราวิ่งตามไปเธอก็ไปอยู่ตรงข้างตึกนั้นแล้ว แต่ดูอยู่ไกล ๆ เห็นแค่พ่อฝรั่งวิ่งตามพิพัฒน์อยู่ เราเลยพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส เข้าไปบอกเค้าว่า

"เนี่ย...พิพัฒน์ได้เจอกับ daddy กับ mummy แล้วนะ แต่พิพัฒน์เค้าตกใจ เค้าเลยร้องไห้ แต่วันใหม่เก่งกว่าใช่มั๊ยครับ ถ้าวันใหม่เจอ daddy กับ mummy วันใหม่จะร้องไห้มั๊ย" และคำตอบเป็นไปตามคาด

"ไม่ร้อง"

เราเลยถามย้ำอีกครั้งนึง เธอก็ตอบว่า "ไม่ร้อง" เราเลยย้ำกรอกหูเค้าว่า "พี่บิ๊กสบายใจแล้ว ว่าวันใหม่เจอ daddy กับ mummy วันใหม่จะไม่ร้องไห้" กรอกหูเธอเข้าไป

ก็พาขี่จักรยานไปข้างหลังแล้วกลับมาแถวตึกหกอีก คราวนี้สถานการณ์เปลี่ยนไป เจอครอบครัวพิพัฒน์เดินจูงมือพิพัฒน์เดินไปทางตึกห้า เราเลยรีบอุ้มวันใหม่ขึ้นมา ชี้ให้เค้าดูครอบครัวพิพัฒน์ เค้าสนใจใหญ่เลย แล้วบอกว่า "daddy กับ mummy ของหนูจะหน้าตาเป็นแบบนั้นนะครับ ผิวขาว ๆ ตัวใหญ่ ๆ แล้วก็ใจดีมาก เค้าจะรักหนูมาก ๆ เลย" แล้วก็พาเค้าเดินตามครอบครัวพิพัฒน์ไปห่าง ๆ สักระยะหนึ่ง พูดกรอกหูเค้าตลอด เค้าดูสนใจมาก และเราไม่ลืมย้ำว่า "วันใหม่จะไม่ร้องไห้" อิอิ

กินข้าววันนี้ ครบแก๊งสามช่าที่ม้าหิน กินเสร็จก็อาบน้ำแปรงฟัน ส่งบ้าน พี่ป๊อบให้ลองใส่แหวนรูปหัวใจลายธงชาติ เธอทำเนียนใส่กระเป๋าเฉยเลย พี่ป๊อบขอคืนก่อน แต่เราไปชุมนุมที่ศูนย์ราชการกันต่อจากนั้น พี่ป๊อบเลยซื้อฝากวันใหม่หนึ่งวง

Create Date : 25 ธันวาคม 2556

Last Update : 25 ธันวาคม 2556 18:05:25 น.

0 comments

Counter : 676 Pageviews.