|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
6 สิงหาคม 2555
วันนี้เป็นวันแรกที่ได้ไปเลี้ยง หลังจากปิดโรคมือเท้าปาก 2 อาทิตย์ เราหยุดด้วย ก็เลยตั้งใจว่าวันนี้จะอยู่ทั้งวันเลย ฝนพรำฟ้าฉ่ำแต่เช้า แต่ก็ได้โทร.ถามแม่แล้วว่า วันนี้รับได้แน่นอน พี่อรวรรณก็มาด้วย แต่พี่เค้าอยู่แค่ครึ่งวัน อุปกรณ์เสริมวันนี้จัดเต็ม ไข่ต้ม 5 ลูก เผื่อพี่วรรณและพี่ป๊อบด้วย แถมเลี้ยงทั้งเช้าและบ่าย กล้วยหอมอีก 1 ใบ
วันนี้วันใหม่น่ารักและเป็นผู้ใหญ่มาก so controled พูดอะไรก็รู้เรื่องไปหมด ฝนตกปรอย ๆ ตลอดวัน ไปรับเค้าตอนเช้า ก็ติดรองเท้าไปด้วย เพราะที่บ้านไม่ค่อยมีรองเท้าที่เค้าใส่ได้ เป็นรองเท้ารูปหนอนเบอร์ 25 เค้าก็ใส่ได้พอดี ตอนชะโงกหน้าผ่านมุ้งลวดเข้าไป มีการวิ่งไปแอบตรงมุมด้วยนะ แต่แม่บอกให้รอก่อน เพราะวันใหม่อึอยู่ วันนี้รับส่งกันทางหน้าต่าง บอกให้หอมแก้มเราก็ยอมทำโดยดี หลังจากที่ไม่ยอมทำมาหลายอาทิตย์ ทำแต่เอียงแก้มให้เราหอมอย่างเดียว
ระหว่างเดินมาตึกห้ามีโทรศัพท์มา เราเลยอุ้มเค้าเข้าเอว แต่หนักเลยพักตรงก๊อกน้ำ แล้วบอกเค้าว่า "เตรียมตัวสวดมนต์ครับ" เค้าก็รู้หน้าที่โดยดีเลย คือเตรียมมานั่งตักเราโดยอัตโนมัติ สวดจบ 4 บท เราก็บอกว่า "จบแล้วครับ" เค้าก็บอกว่า "สาตุ๊" น่ารักมากเลย
วันนี้ห้องเก็บจักรยานเปิด เลยถามเค้าว่าจะขี่จักรยานมั๊ย เค้าก็ตรงไปเลย แล้วเอาจักรยานมาคันนึง เราก็เอาเชือกจูงเค้าไป ไปเจอแม่คนนึงเค้าแซวว่า "ขี่เองได้แล้ว ทำไมต้องให้พี่จูงอีก" ไม่รู้เค้าขี่เองได้เปล่า เพราะพยายามจับขาเค้าถีบอยู่ เหมือนเค้าจะทำได้ แต่ก็ไม่ได้ซะงั้น ขี่ไปซักพัก ไปเจอเครื่องหัดเดินที่เป็นรูปหมีหน้าตึก 3 ก็จะลงไปเล่น เราเลยบอกให้จูงจักรยานไปเก็บก่อน ก็ทำด้วยดี แล้วก็มาเอาเครื่องหัดเดิน เดินไปรอบ ๆ เราว่ามันหนวกหู แต่เค้าชอบก็โอเคล่ะ วนหนึ่งรอบกลับมาตรงลานหน้าตึกห้า เค้าเห็นจักรยานถีบล้อหน้า ก็จะผละไปเล่น เราก็บอกให้เอาเครื่องหัดเดินไปเก็บก่อน เค้าก็ทำด้วยดี แต่จักรยานนั้นมันเล็กมาก พี่อรวรรณล้อใหญ่ว่า "เด็กโข่ง ๆ " แต่ดูเค้าจะชอบคันนั้นมาก พี่ป๊อบส่งข้อความมาบอกว่า มาได้ช่วงบ่าย อ้อ..วันนี้พี่วรรณได้เด็กผู้ชายคนใหม่ อยู่ตึกห้าเหมือนกัน แต่เรื่องเยอะมาก ไม่เอาอะไรซักอย่าง ร้องไห้อย่างเดียว น่าเห็นใจ
วันนี้วันใหม่พูดเยอะมาก รู้เรื่องด้วยนะ จะตื่นเต้นกับแมวเป็นพิเศษ และมักพูดลงท้ายว่า "....ไปไหน" เช่น แมวไปไหน ข้าวไปไหน น้ำไปไหน ก่อนจะไปกินข้าว เค้าไปวน ๆ อยู่ตรงกองเก้าอี้แล้วก็ชี้ เราก็บอกว่า เดี๋ยวช่วงบ่ายเรามาเล่นเก้าอี้กัน จากนั้นก็ไปกินข้าว วันนี้กินข้าวง่ายมากเลย เรามีกล้วยและไข่ต้ม แต่ไม่เอาออกมาโชว์เค้า แต่บอกให้เค้ารู้ ดื่มน้ำอย่างดี ไม่เล่นน้ำ และไม่พ่นข้าวลงในถ้วยน้ำแล้ว
น้องที่พี่อรวรรณรับมาค่อนข้างโยเย ไม่กินข้าว เราก็เอาไข่ต้มไปให้ เค้าก็ทำท่าจะกินไข่ต้ม แต่พี่วรรณตัดสินใจไม่ให้ เพราะเดี๋ยวเค้าจะไม่กินข้าว สำหรับวันใหม่ของเรา ข้าวหมด ขนมหมด ไข่ต้มใบนึง กล้วยอีกครึ่งใบ หมดเกลี้ยงอย่างเรียบร้อย อาบน้ำวันนี้พยายามใจเย็น ๆ เค้าก็เรียนรู้จากครั้งที่แล้ว ไม่ไปเล่นน้ำในส้วมอีกเลย และก็ผ่านไปอย่างเรียบร้อยจริง ๆ ค่อย ๆ วักน้ำอาบให้ แต่วันนี้อากาศเย็นเลยปล่อยให้เล่นน้ำมากไม่ได้ ใส่ชุดที่คุณแม่ซื้อมาฝาก กางเกงยังใส่ไม่ได้ แต่เสื้อใส่ได้อยู่ ตัวใหญ่ไปนิด แต่พอพับแขนแล้วก็โอเคเลย
ขาจะเดินกลับไปบ้าน ผ่านจักรยานครูฝน เค้าก็ดึงมือเราแล้วชี้จักรยาน เราเลยบอกว่า "ช่วงบ่ายนะ" แล้วเค้าก็ทำท่าจะให้เราอุ้ม เราเห็นว่าไม่ได้อุ้มเค้านานแล้ว เค้าคงอยากโดนอุ้ม เลยอุ้มเค้าไปส่งที่ตึก..... หมดช่วงเช้า
กลางวันไปกินส้มตำคนเดียว เพราะพี่วรรณกลับแล้ว พี่ป๊อบก็ยังไม่มา สุดแสนอร่อย แล้วก็เอาคอมพ์มานั่งทำงาน งานของศรีปทุมก็เสร็จไปอีก 1 งาน
ช่วงบ่ายอากาศแจ่มใสแล้ว ไปรับมาตอนบ่ายสองครึ่ง ก็ผ่านจักรยาน เลยบอกว่า งั้นไปขี่จักรยานกัน เค้าก็ส่ายหน้า ไม่เอา ๆ เอาจักรยานมาจอดตรงหน้าเค้า แล้วขับโฉบไปโฉบมา เค้าก็ยังส่ายหน้า เราเลยจอดจักรยานไว้ แล้วอุ้มเค้าไปแตะจักรยาน แตะไปเรื่อย ๆ พอเค้าคุ้นก็จับเค้านั่งตรงเบาะ คราวนี้ก็นั่งด้วยดี อ๋อ..แบบนี้เค้าเรียกว่า "ไว้ฟอร์ม" ก็พาขี่ไปรอบ ๆ ไปข้างหลังด้วย ตั้งหลายรอบ เค้าตื่นเต้นกับการดูรถแบบต่าง ๆ รถตู้ รถกะบะ รถยนต์ (ซึ่งเค้าเรียกชัดมาก ว่า "รถเก๋ง") คุยกันรู้เรื่องว่า 2 รอบนะ พอครบ 2 รอบเค้าก็ลงด้วยดี ตรงลานหน้าตึกแปดมีรถที่มันใส่ถ่าน เหยียบคันเร่งแล้วมันไปได้เองจริง ๆ ก็ให้เค้าลองเหยียบคันเร่งดู มันก็ไปเร็วมาก ดูเหมือนเค้ากลัว รีบโดดลงเลย แล้วก็ไปนั่งคันที่ต้องลาก เราก็เลยลากไปหน้าบ้าน ไปนั่งพักตรงหน้าบ้าน มีคนมาบริจาคของ เค้าก็มองดูเราเล่นกับวันใหม่ แล้วเข้ามาสอบถาม ทุกคนเอ็นดูวันใหม่หมดเลย
พี่ป๊อบตามมาในช่วงบ่าย แต่วันนี้โก้อ่อนไหวมาก อะไรนิดอะไรหน่อยก็ร้องไห้ วันนี้มีสิ่งที่ทำพลาดอย่างนึงคือ มันมีร่มหุบอยู่หน้าบ้าน เค้าก็เอาร่มไปแกว่งเล่น เราก็เลยอยากจะเล่นฟันดาบกับเค้า ก็ไปเอาด้ามไม้กวาดมาเล่นฟันดาบกัน เค้าชอบมาก เอาร่มฟันดาบกับไม้กวาดเรา หัวเราะเอิ๊กอ๊าก แต่พอเราหยุดเล่น เค้าเหมือนยังมันส์อยู่ เค้าก็กวัดแกว่งร่มต่อไป แต่พอไม่มีใครฟันดาบด้วย เค้าเลยเอาร่มฟาดกับพื้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนด้ามจับหักเลย จึงได้เห็นว่า ความรุนแรงนั้น เด็กสามารถเสพติดได้ง่ายมาก เห็นมั๊ย แค่แป๊บเดียวเค้าก็รู้สึกสนุกกับความรุนแรงซะแล้ว เข้าใจเลยว่า เด็กที่โตกว่านี้แล้วทำร้ายคนอื่น ก็มีกระบวนการเสพความรุนแรงแบบนี้นั่นเอง
ทานข้าวช่วงบ่ายก็เรียบร้อยดีอีกเช่นเคย ตอนนี้เหลือไข่ต้ม 4 ใบ วันใหม่กินใบนึง ให้โก้ใบนึง ครูฝนมาขอไปให้วีวี่ใบนึง เหลือกลับบ้านกินกับข้าวเย็นใบนึง นั่งกินข้าวตรงซิงค์น้ำท่ามกลางความเสี่ยงว่าฝนจะตก วันใหม่กินข้าวไปครึ่งทางด้วยตัวเองอย่างดี เจ้าโก้ก็ไม่ยอมกินเลย พี่ป๊อบเลยเอาของเล่นมาให้เล่นไปด้วย กินไปด้วย ที่นี้พี่ป๊อบก็ให้โก้มานั่งข้างวันใหม่ โดยเอาของเล่นมาด้วย ตั้งแต่นั้น...วันใหม่เลยเอาแต่เล่นของเล่นกับโก้ ไม่ยอมกินข้าวเองอีกเลย แต่ถ้าเราป้อนเค้ากินนะ อ้าว...ซะงั้น แต่ก็โอเค เราก็ไม่ได้ป้อนเค้านานแล้ว อยากป้อนเค้าเหมือนตอนเค้าเด็ก ๆ แล้วก็มานึกขำว่า พี่ป๊อบอยากให้โก้เอาอย่างวันใหม่ แต่ไป ๆ มาๆ ดูเหมือนวันใหม่จะเอาอย่างโก้มากกว่านะ ฮ่า ฮ่า ข้าวกับขนมก็หมดเหมือนเคย ก็เลยให้กินกล้วยที่เหลืออีกครึ่งใบ แล้วก็กำลังจะเริ่มไข่ต้ม ฝนก็เทลงมา เลยย้ายวันใหม่กับโก้เข้าไปข้างใน แล้วเริ่มกินไข่ต้มต่อเนื่อง เธอก็เล่นของเล่นขลุกขลิกกันอยู่สองคน
วันนี้ไม่ได้อาบน้ำให้ เพราะเห็นฝนตกและอากาศเย็นมาก อ้อ..ไม่ลืมวัดเท้าเจ้าวันใหม่ไปให้คุณแม่ ผู้ซึ่งจะสปอนเซอร์รองเท้าให้หลานชาย
Create Date : 12 สิงหาคม 2555 |
Last Update : 12 สิงหาคม 2555 17:34:59 น. |
|
0 comments
|
Counter : 569 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|