|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
☆แปลงผักสวนครัว (เดือน พ.ค. - ก.ย. 2551)☆
สวัสดีค้า....เพื่อน ๆ สมาชิกที่คิดถึงทุกท่าน
กว่าจะมีเวลามาอัพบล๊อค เรื่องแปลงผักสวนครัว ก็ผ่านมาครบรอบ 1 ปีพอดิบพอดี  .... ต้องรีบเขียนเสียแล้ว...เพราะตัวเองก็ใกล้จะเริ่มจำไม่ได้แล้วเหมือนกาน (แกร่แย้ว...อิอิ) ถึงวันนี้...ได้ทำการเพาะปลูกผักของปีนี้ ไปเกือบหมดแล้วด้วยซิค้า
พืชผักส่วนใหญ่ก็ปลูกแบบเดิม ๆ ที่เคยได้เก็บเกี่ยวมาเจี๊ยะ ได้ผลเป็นที่น่าพึงพอใจ จะมีเพิ่มเติมใหม่ ก็เพียงไม่กี่ชนิด (เพราะมานไม่ที่เหลือจะให้ปลูกแล้วนะค้า) ดังนั้น....ผักเดิม ๆ จะไม่นำมาโชว์โฉมในกระทู้นี้ เพราะคนโพสเริ่มขี้เกียจ 5555
สืบเนื่องต่อจากกระทู้เดิม ☆ แปลงผักสวนครัว (เดือน ม.ค. - เม.ย. 2551) ☆ เพื่อน ๆ ตามมาชมความเจริญเติบโตของน้องผักทั้งหลายกันนะค้า
ไม่อยากจะเชื่อ.....ว่าคราวนี้ ผักหลายอย่าง ไม่ต้องหว่านเมล็ด ปลูกใหม่เลยละค้า เพราะตอนที่มันเป็นดอก แล้วปล่อยให้แห้งคาต้นไปก็มี บางทีเห็นต้นมันแก่มากแล้ว ก็ถอนกองทิ้งเอา มันกลับขึ้นเป็นต้นมาให้ใหม่ ได้ตั้งหลายอย่างทีเดียวเชียวแระค้า มารู้ก็ตอนที่ ไปปรับดินเพื่อเตรียมปลูกผักใหม่ ตอนแรกก็นึกว่าต้นหญ้า แต่พอดูอีกที อ๊าว....มันเป็นผักที่เคยปลูกไว้เนี่ย....ก็จัดการอพยพไปไว้ในจุดที่กะไว้ว่าจะปลูกมัน ผักที่ขึ้นมาให้เห็นก็มี.....ต้นหอมญี่ปุ่น , กุ๋ยช่าย (พวกนี้...ขึ้นมากจนต้องถอนทิ้ง เพราะเยอะเกินความต้องการ...อิอิ ) ชุนงิคุ , โอกะฮิชิกิ แต่ที่ปลื้มที่สุด...ก็คือ โหระพา
ตำลึง......เมล็ดชุดที่ไปแย่งชิงกะนกมาได้...อิอิ (จากกระทู้ที่แล้ว) เอามาเพาะใส่กระปุก (กันเหนียว) เอาไว้ที่บ้านก่อนนั้น พอเห็นเมล็ดที่เอาไปหว่านที่แปลงผัก อู๊ยยยย...มันขึ้นเป็นต้นมาให้สมจายเจรง ๆ  แถมเบียดกันแน่นด้วยซิค่ะ เจ้าพวกที่เพาะชุดแรก + ที่แปลงผักบางส่วน ก็ถูกจัดการขุดเอาต้นกล้า ใส่กระปุกเอาไปไล่แจกเพื่อน ๆ ให้ช่วยกันปลูกต่อ เค้าส่งข่าวมาบอกว่า....ได้เก็บกินกันพอควรค่ะ 
จากที่สังเกตุดูแล้ว.....ต้นที่ไม่โดดแดดจัด ๆ (งอกใต้ต้นไม้อื่น.....ปลูกไว้ใต้ต้นมะเขือเทศ) กลับเจริญเติบโตงอกงามขึ้นมาให้ดีเชียวค่ะ ที่สำมะคัญ....ครือ....ไม่ต้องทำค้างให้มันอีกด้วย เพราะมันจะเลื้อยไต่ไปตามต้นเอง ซำบายเราปาย
พอเข้าเดือนมิ.ย. (หน้าฝนของญี่ปุ่น) ซึ่งฝนจะตกแทบทุกวัน ช่วงนี้....ได้เก็บกินกันเพลินเชียวแระค้า  เอามาทำแกงจืด , แกงเลียง , ผัดแบบผักบุ้งไฟแดง , ราดหน้า ฯลฯ จนเกือบลืมตัว นึกว่ายังอยู่ในเมืองไทยเลยละค้า
วันไหนเจ้าตัวแสบเค้าไม่ติดเรียนพิเศษ....มักจะชวนเค้าให้ไปด้วยกัน ก็มีงอแงกันบ้างตามประสานิดหน่อย เพราะพวกอยากไปเล่นกับเพื่อนมากกว่า ก็ใช้วิธีจ้าง (เรื่องจ้างให้ลูกทำงานนี้....หัดมาตั้งแต่เค้ายังเล็ก ๆ แล้วค่ะ คิดว่า....อะไรพอที่แรงเค้าจะทำได้ ก็ใช้แล้วค่ะ คือ...อยากให้เค้ารู้จักค่าของเงิน เวลาใช้จ่ายจะได้ไม่สุรุ่ยสุร่าย) สำหรับค่าแรงที่แม่มานจ่ายให้ เวลาไปช่วยที่สวนผัก....ชั่วโมงละ 100 เยน แต่ถ้าพวกทำงานไม่เต็มที่ ก็โดนแม่มานกดค่าแรงเหมือนกาน....อิอิ พอกลับมาถึงบ้าน บางทีก็ใช้เค้านั้นแระ ช่วยเด็ดผัก ตำน้ำพริก พอยกเสริฟ์ปุ๊ป พวกกินเรียบทุกอย่างเลยละค้า บอกว่าผักที่สวน (ที่เค้ามีส่วนร่วม) มันหวานอาหร่อยมั๊ก ๆ  เม้าท์เรื่องลูกเสียเพลิน เดี๋ยวไม่จบแน่ ๆ 55555 นำรูปของตำลึง....ที่เก็บมาอวดหน่อย แหะๆๆๆๆ ลืมถ่ายรูปก่อนเด็ดใบ กว่าจะนึกได้ก็เหลือแค่นี้เองค้า
ตระกร้านี้....เตรียมไว้สำหรับทำแกงเลียง ของโปรดของตัวเองค้า
กลับไปเมืองไทยเมื่อตอนเดือนมี.ค. ปีนี้..พี่สาวที่น่าร๊าก เค้ารู้จายน้องดี ไม่ต้องบอกล่วงหน้า ก็จัดการให้ลูกสมุนไปเก็บลูกตำลึง เอามาจัดการตากเมล็ด เก็บเอาไว้ให้อีกถุงหญ่ายมั๊ก ๆ กลับมาถึงญี่ปุ่น คราวนี้....เรารู้ใจมันแล้วนิ ของกล้วย ๆ เน๊อะ จัดการเอาเมล็ด (ของเก่า) ไปหว่านใต้ต้นมะเขือเทศจนหมด อ๋อ....ได้มีแบ่งเมล็ดให้น้อง ๆ ที่เค้าอยากได้ (เอาไปเพาะเองก็แล้วกันเด้อ) ส่วนของใหม่...ยังงก เก็บเอาไว้ก่อนค้า เพราะคาดว่าปีหน้า....อาจจะไม่ได้กลับเมืองไทย (หยอดกระปุกเก็บตังค์ไม่ทัน) สาเหตุมันมาจาก....ลูกชายสุดที่ร๊ากเค้าต้องเตรียมตัว ติวเข้มเพื่อไปสอบเข้า รร. ม.ปลาย ทุกเดือนใช้ตังค์เยอะมั๊ก ๆ (จ้างครูมาสอนพิเศษที่บ้าน) เล่นเอาแม่มานกระเป๋าฉีก ต้องรัดเข็มขัดเอวกิ่ว คาดว่า....ปีนี้ คงจะได้เก็บตำลึงกินกันเพลินยิ่งกว่างวดนี้แน่นอนค้า
เมียวกะ (Myouga).... งวดที่แล้ว ตามกระทู้นี้ ☆ แปลงผักสวนครัว (เดือน มิ.ย. - ต.ค. 2550) ☆ เก็บดอกของมันมาได้แค่ครั้งละ 1-2 ดอก แถมเก็บได้แค่ 3 ครั้งเองเท่านั้นค้า คราวนี้....มานค่อยออกดอกให้สมจายหน่อย กินแบบสด ๆ ไม่ทัน ได้เอามาดองเก็บเอาไว้กินต่อได้อีกหลายเดือน (ไว้มีเวลาค่อยนำสูตรการดองมาฝากกันนะคะ) รูปนี้...กว่าจะนึกได้ก็ตอนที่จัดการเคล้าเกลือ เตรียมดองแล้วค้า
ถั่วต่าง ๆ ..... จากประสพการณ์ที่ปลูกมาเข้าปีที่ 4 ตอนหว่านเมล็ด ก็ทำพร้อม ๆ กัน แต่การงอก+เจริญเติบโต จนสามารถเก็บเอามากินได้นั้น ไล่ตามลำดับดังนี้คือ.....ถั่วแขก (แบบพุ่ม) , ถั่วแขกโมโรกโคอินเง็น , ถั่วฝักยาว ท้ายสุดก็คือ ถั่วพลู เรียกว่า.....พอเข้าช่วงนี้ของทุกปี ทั้งพ่อ+ลูก คงนึกในใจว่า หน้าตรูจะเป็นถั่วกันแย้ว  รายละเอียดสำหรับถั่วต่าง ๆ เขียนเล่าไปเรื่อย ๆ นะคะ (บางอย่างจะไม่เขียน+นำรูปมาโพสใหม่อีก เพราะขี้เกียจแล้วจ้า
สำหรับถั่วลิสง.....ขอบอกว่า ปลูกหนเดียวเข็ดเจรง ๆ กว่าจะได้เก็บกิน รอจนเหนียงยาน แถมได้ผลไม่คุ้มค่ากับการรอคอยเสียด้วยซิค่ะ
โมโรกโคอินเง็น .....เป็นถั่วแขกชนิดหนึ่ง แต่ลักษณะของฝักมันจะแบนและใหญ่กว่า ถั่วแขก (อินเง็นมาเมะ)......เจ้าเนี่ยปลูกไม่ยาก แต่ต้องทำค้างให้มัน เพราะมันเป็นถั่วเลื้อย พอถั่วแขก....เริ่มจะวาย (เก็บได้น้อยลง) ก็ได้เก็บฝักเจ้าเนี่ยมากินต่อ รสชาดใกล้เคียงกัน เพียงแต่ว่า....ถ้าเอามากินแบบสด ๆ ไม่ไหวเหมือนกัน เพราะกลิ่นของมันค่อนข้างเหม็นเขียว นำรูปของซองของเมล็ดพันธุ์มาให้ชม เผื่อเพื่อน ๆ สนใจจะไปหาซื้อเอามาปลูกกันบ้างค่ะ
ซื้อมาซองหนึ่งประมาณ 140 กว่าเยน (จำราคาที่แน่นอนไม่ได้ค่ะ แต่ไม่แพง) ตอนเอาไปปลูก....ก็เมล็ดใส่หลุม ๆ ละ 4 -5 เม็ด ได้ 8 หลุมพอดิบพอดี ใช้ขวดน้ำพลาสติกที่ตัด ครอบเอาไว้ กันนกมากิน ก่อนที่ต้นมันจะโตแข็งแรง (ใบจริงงอก).....ถั่วทุกชนิด ถ้าไม่ครอบเอาไว้ แค่โผล่พ้นดินเป็นได้เสร็จนกหมดละค้า เจ้าเนี่ย....ไม่กี่วันก็งอกเป็นต้นขึ้นมาให้แล้ว เลือกเอาแต่ต้นที่ดูแข็งแรงหน่อย เหลือไว้แค่กอละ 3 -4 ต้น พอถั่วแขก (อินเง็นมาเมะ)....เริ่มออกฝักให้น้อยลง ก็ได้เก็บเจ้าเนี่ย มากินต่อพอดีค้า
2-3 วันไปเก็บที ได้ขนาดนี้เชียวค่ะ
เจ้าเนี่ยปลูกมันทุกปี...แต่ก็ให้ลืมตัวทุกคราวซินะ เก็บฝักมานมาเจี๊ยโหม๊ดดดด ลืมปล่อยให้มันแก่คาต้น  จะได้เก็บเมล็ดเอาไว้ทำพันธุ์ต่อ เลยต้องไปเสียกะตังค์ซื้อเมล็ดของมันมาปลูกใหม่ทุกคราว ดีที่เมล็ดของมันหาซื้อได้ง่าย และราคาไม่แพง ปีนี้....ท่องเอาไว้ว่า...อย่าลืม
ถั่วฝักยาว - นางัยมาเมะ หรือ ซาซาเงะ .....เคยซื้อเมล็ดพันธุ์จากเมืองไทยมาปลูก แต่ได้ผลไม่ค่อยเป็นที่น่าพอใจ (เพาะขึ้นเป็นต้นได้น้อย แถมไม่ค่อยออกฝักให้ด้วย) ปีที่แล้ว....ร้านเจ้าประจำ เค้ามีเมล็ดพันธุ์มาขาย จับพลิกอ่านหลังซอง....อ๊าว...ไงมาจากอเมริกาเสียนิ ลองซื้อมาปลูกดู (สีของเมล็ดพันธุ์จะออกสีน้ำตาลเข้ม ต่างกับของไทย ซึ่งเป็นสีขาว) ราคาซองหนึ่ง 158 เยน แต่ต้องบอกว่าคุ้มค่ากับการลงทุนจริง ๆ เพราะมันขึ้นเป็นต้นให้แทบทุกเม็ด นำรูปของซองของเมล็ดพันธุ์มาให้ชม เผื่อเพื่อน ๆ สนใจจะไปหาซื้อเอามาปลูกกันบ้างค่ะ
พอ ถั่วโมโรกโคอินเง็น .....ใกล้จะวาย เจ้าเนี่ยก็เริ่มออกดอก เป็นฝักให้เก็บกิน ต่อเพลินเป็นเดือนเชียวแระค้า เจ้าเนี่ย...ปลูกเยอะพอ ๆ กับถั่วแขก เพราะใช้ประโยชน์ในการทำอาหารได้หลายหลาย สำหรับเจ้าเนี่ย....เวลาตัดฝักมัน (แรก ๆ ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ) กว่าจะเริ่มรู้ตัว ก็ตัดก้านมันทิ้งทุกคราวที่ไปตัดถั่ว มาสังเกตุเห็น ก็เพราะมีอยู่วันหนึ่ง รีบไปเก็บถั่ว + ผักอื่น ๆ อีกหลายอย่างในตอนเช้า จะได้หอบหิ้วเอาไปตำส้มตำถั่วกินกับเพื่อน ความที่เวลามีน้อย ก็ตัด ๆ เอาแต่ฝักของมัน ส่วนก้านก็ปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้น กะว่า....วันไหนว่างค่อยไปเก็บงาน (ตัดทิ้ง) แต่กว่าจะได้เข้าไปก็ผ่านไปหลายวัน เห็นแล้วอยากกรี๊ดดดดด (ด้วยความเสียดาย)......เพราะอ้ายก้านที่ปล่อยทิ้งไว้ มันดั๊น....ออกดอกมาให้อีก 
2-3 วันไปเก็บที ได้เป็นกิโลเชียวค้า
คุณลุง (เรียกเค้าเป็นลุงเชียว....ดูจากหน้าตาแล้ว น่าจะรุ่นใกล้เคียงกะฝาละมีเรา....อิอิ) ที่ปลูกผักแปลงถัดไป 2-3 แปลง เดินผ่านมาที่แปลงผักเรา เห็นเจ้าถั่วฝักยาวเข้า บอกว่า สมัยที่เค้าเคยไปทำงานที่โอกินาว่า....เคยทานแล้วติดใจ เพราะมันอร่อยกว่าถั่วแขก อยากได้เมล็ดพันธุ์เอาไว้ปลูกปีหน้าบ้าง (เอิ๊ก....ได้แต่นึกในใจว่าคนญี่ปุ่นขนาดแท้ดังเดิม....หาไม่ได้ วุ้ย) แต่ก็ตอบตกลงทันที ว่าจะเก็บเมล็ดพันธุ์ไว้ให้นะคะ พร้อมกับแบ่งถั่วที่ตัดไว้พอดี ให้เค้าไปทานด้วย
ตั้งแต่ทำแปลงผักมา....ก็แลกเปลี่ยนผักแบ่งปันกันกินมาโดยตลอด แต่ส่วนใหญ่...เราจะเป็นผู้รับแจก มากกว่าผู้แจก เพราะเค้ากินผักไทยของเราไม่เป็นกันนะค้า เกรงใจเค้าเหมือนกัน แต่ทุกคนก็ใจดีมาก ๆ เห็นว่าเราไม่ได้ปลูก หรือยังโตพอเก็บกินไม่ได้ ก็จะส่งเสียงถามมาแล้ว...เอานั่นเอานี่กลับไปด้วยไหม? บางคนที่สนิทกันหน่อย (ไปทีไรเจอ ก็ได้คุยกันบ่อย ๆ )...ก็จะสั่งเอาไว้เลยว่า...ถึงเค้าไม่อยู่ ถ้าอยากได้อะไรก็มาตัดไปกินได้นะ ที่เล่ามานี้....ก็เพราะว่า น้ำใจแบบนี้ ค่อนข้างหายากในเมืองใหญ่ ๆ (แถวบ้านตัวเองด้วยค่ะ) แต่ตัวเองก็ยังไม่เคยไปตัดผักของเค้าเอง โดยพลการหรอกนะคะ (กลัวโดนข้อหาขโมยผัก....ยาไซโดโรโบ....อิอิ พูดถึงเรื่องขโมยผัก....แล้วเจ็บกระดองใจไม่หาย เพราะถ้าโดน แค่ขโมยผักไปยังไม่เท่าไหร่ ถือว่าแบ่งกันกิน แต่...อ้ายหัวขโมยตัวร้าย....มานดั๊น ขุดเอาต้นกล้า ซึ่งปกติจะยอมเสียตังค์แพงหน่อย เลือกเอาพันธุ์ดี ๆ มาปลูก ที่เพิ่งเอาไปลงไม่กี่วันเลยซิค้า  พอไปที่แปลงผัก เห็นเหลือแต่หลุมเปล่า ช๊อคเล็ก ๆ เห้อ....ไม่เล่าต่อดีกว่า เดี๋ยวต่อมสมองแตก 55555) ก็ได้แต่หาของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีมูลค่าไม่มาก (คนญี่ปุ่นค่อนข้างจะเกรงใจมาก ถ้าเราให้ของที่มีมูลค่าแพง) แต่ส่วนใหญ่...มักจะนำผักที่ได้รับแจก มาแปลงสภาพเป็นอาหารเอาไปฝากเป็นของกำนัลแทนมากกว่าค่ะ
จ๊ากส์.....ถั่วฝักยาว....ยาวเจรง ๆ ขอเรียกสติกลับมาก่อน...เอิ๊ก สำหรับ ถั่วฝักยาว ตัวเองก็ตั้งใจเอาไว้ว่าจะเก็บไว้ทำพันธุ์ต่อแน่นอน เพราะหาซื้อเมล็ดพันธุ์ค่อนข้างยาก (นาน ๆ ถึงจะเห็น) ที่ปลูกคราวนี้...ก็ใช้เมล็ดมันหมดทั้งซองไปแล้วด้วยซิคะ แล้วจะได้เอาไปแบ่งให้คุณลุงเค้าด้วยด้วย นึกว่าจะเลือกแต่ฝักที่ใหญ่ ๆ เก็บเอาไว้ แต่ไม่มีสิทธิ์เลือกค้า...เพราะบางทีไม่มีเวลาเข้าไปที่แปลงผัก แค่ไม่กี่วันเองนะคะ ถั่วมันก็เริ่มฝ่อ จะเก็บมากินก็ไม่ได้เสียแล้ว....เลยต้องปล่อยเลยตามเลย ให้มันแก่แห้งคาต้นไป แล้วค่อยมาจัดการเอามาเลาะเปลือก (เวลาเก็บเมล็ดพันธุ์ผักทุกอย่าง ส่วนใหญ่จะใช้แรงงานลูกซำเหมอค้า) เลือกเอาเมล็ดที่ดูสมบูรณ์ อวบอ้วนที่สุด ตากแห้งเก็บเอาไว้ทำพันธุ์ต่อได้ถุงหญ่ายมั๊ก ๆ ปีนี้....ก็ใช้เมล็ดที่เก็บเอาไว้เองไปปลูก ขึ้นเป็นต้นมาให้เห็นแล้วด้วย แต่ของคุณลุง ที่ให้เมล็ดไปนั้น โดนนกแอบมาจกกินไปหมด เพราะคุณลุงเค้าบอกว่า....ไม่เห็นต้นมันขึ้นเลย ก็เลยถามว่า...จะเอาเมล็ดเพิ่มไหมคะ? เค้าบอกว่า....ยังมีเหลืออีกครึ่งหนึ่ง จะลองเพาะใหม่อีกรอบ น่าฉงฉานเจรง ๆ
ถั่วพลู - ชิกะคุมาเมะ.....เป็นคราวแรก....ที่ปลูกขึ้น หลังจากที่พยายามปลูกมาทุกปี เจ้าเนี่ยแย่กว่า...ถั่วฝักยาว เสียอีก .....เพราะเมล็ดพันธุ์ที่ซื้อมาจากเมืองไทยเพาะไม่ขึ้นเอาเสียเลย งวดนี้....ไปเห็นร้านเดิม เค้าเอามาขายก็เลยซื้อมาลองปลูกดู อู๊ย....มันงอกเป็นต้นมาให้ชื่นใจจริง ๆ ไชโย นำรูปของซองของเมล็ดพันธุ์ที่ซื้อมาให้ชม เผื่อเพื่อน ๆ สนใจจะไปหาซื้อมาปลูกไว้กินกันบ้าง สนนราคาเมล็ดพันธุ์ แพงกว่าถั่วฝักยาว ถ้าจำไม่ผิด 250 เยน หรือกว่านั้นนิดหน่อย ที่สำคัญก็คือ....ไม่ค่อยจะมีมาวางขายเสียด้วย แต่ซองหนึ่ง....ถ้าปลูกแค่ 4 หลุม ๆ ละ 4-5 เม็ด ก็เก็บเอาไว้ปลูกต่อได้ 3-4 ครั้ง ถือว่าคุ้มนะคะ
กว่ามันจะโผล่ต้นมาให้เห็น....ถั่วฝักยาวก็โตไปได้เกือบเมตรแล้วละค่ะ เจ้าเนี่ย....เป็นของใหม่ ที่เพิ่งปลูกได้ ก็เลยยังเห่ออยู่.....เลยได้มีการถ่ายรูปเก็บไว้เยอะหน่อย....อิอิ
เจ้าเนี่ยกว่าจะเริ่มออกดอก ติดเป็นฝัก.....ก็ได้เก็บกินถั่วฝักยาวไปได้หลายมื้อแล้วเหมือนกาน รูปนี้....ฝักชุดแรก ที่ติดค่ะ
ที่ปลูกเจ้าเนี่ยน้อย....ก็เพราะใช้ประโยชน์ของมันได้น้อยกว่าถั่วอื่น ๆ แต่ขนาดแค่ 4 กอ ก็มีฝักให้เก็บกินกันไม่หวาดไม่ไหวเหมือนกันเชียวแระค้า
ถั่วพลู .....เป็นถั่วที่ขึ้นช้าที่สุด กว่าจะได้เก็บกิน ถั่วอื่น ๆ ก็เริ่มวาย (บางอย่างก็ลาโลกไปแล้ว) แต่เจ้าเนี่ย....พอเข้าฤดูใบไม้ร่วง มันก็เดี้ยงตามเพื่อน ๆ ถั่วของมันไปเช่นกันค่ะ
พริกฮะบะเนะโระ (Habanero - ハバネロ) .....ร้านเจ้าประจำ....เค้าเพิ่งเอาต้นกล้ามาขาย (ต้นหนึ่ง 248 เยน ซื้อมาแค่ต้นเดียว) อ่านจากป้ายที่ติดโฆษณาเอาไว้เขียนว่า....เป็นพริกที่เผ็ดที่สุดในโลก ประจวบกับลูกของมัน (ดูจากรูป) เป็นสีเหลือง อืมม....น่าสนแหะ เพราะอยากได้พริกเหลืองมาปลูกอยู่แล้ว ไปเมืองไทยกี่รอบ ก็หาซื้อเมล็ดพันธุ์ไม่ได้ (ก็ได้แต่ซื้อพริกเหลืองสด...ซุกซ่อนเอากลับมาพอประมาณ เก็บแช่แข็งเอาไว้ อย่างน้อย ๆ ถึงกลิ่นจะน้อยลง แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีค่ะ) เพื่อน ๆ หลายคนอาจจะสงสัยว่า....ทำไมถึงอยากจะปลูกพริกเหลือง เพราะอาหารบางอย่างถ้าใช้พริกเหลืองสด ๆ เป็นเครื่องปรุง มันจะหอมอร่อย ได้รสชาดแตกต่างจากพริกขี้หนูเยอะเชียวค่ะ โดยเฉพาะ น้ำจิ้ม...หอยแครง อู๊ยยยย...ระหว่างเขียนเนี่ย น้ำหมากหยดติ๋ง ๆ โขลกกระเทียม (เยอะ ๆ) + พริกเหลือง (ตามปริมาณความชอบ) ให้แหลกละเอียด ปรุงรสด้วยเกลือ+น้ำส้มสายชู น้ำจิ้มต้องเข้มข้น กินไปซู๊ดไป อาหร่อยเจรง ๆ
จะเอารูปต้นพริกมาอวด....ไงกลายเป็นอาหารไปได้วุ้ย  เจ้าเนี่ย.... ต้นมันสูงไม่มาก แค่ฟุตกว่า ๆ ก็เริ่มออกดอกแล้วค่ะ
เก็บครั้งหนึ่ง....ได้ประมาณแค่นี้เองค่ะ อ๋อ...เม็ดของมันไม่ใหญ่เท่าไหร่นัก ขนาดราว ๆ กับหอมแดงบ้านเรา ที่หัวโตหน่อย แต่ขอบอกว่า.....มานโคดตระเผ็ดจริง ๆ ตอนโขลกเครื่องแกง ทำผัดพริกสดหน่อไม้ ใส่แค่ 3-4 เม็ด (กลิ่นเผ็ดงี้ ฉุนเชียวค่ะ) , แกงส้มพริกสดก้านผักบุ้ง ที่บอกว่าก้านผักบุ้ง...ก็เพราะที่ปลูกเอาไว้นั้น มันเป็นผักบุ้งจีน ต้นมันอวบอ้วนใหญ่มาก (ก้านค่อนข้างแข็ง) ตัดส่วนยอดอ่อน ๆ มาผัดกิน , สุกี้แบบบ้านเรา รวมทั้งได้แจกเพื่อน ๆ ด้วย ส่วนก้านจะทิ้งหรือก็เสียดาย แอบงกเล็ก ๆ...อิอิ ลองเอามาทำแกงส้ม , แกงหมูเทโพ....โห....ใช่เลยค้า หร่อยมั๊ก ๆ เวลาแกงส้ม ใช้เจ้าเนี่ยหลายเม็ดหน่อย กินแล้วซู๊ด น้ำตาร่วง ฟาดน้ำตามเป็นลิตร คุณฝาละมี....เค้าเห็นคงนึกว่ายัยเนี่ยมันบ้าหรือเปล่าหนอ?.... รู้ทั้งรู้ว่ากินเผ็ดไม่เก่ง ทำไม? ถึงไม่ลดความเผ็ดลง (เค้าไม่ได้พูดหรอกค่ะ แต่หน้าเค้าอ่านได้เป็นแบบนี้...อิอิ อยากตอบคุณท่านเหมือนกันว่า...คนไทยเรานั้น มีทุภาษิต....ว่าไม่เผ็ดไม่อาหร่อย จ้า ) เสียดายอยู่จิ๊ดเดียวเท่านั้นเองว่า เจ้าเนี่ยมันเผ็ดอย่างเดียว แต่ไม่มีความหอมเท่าพริกเหลืองของบ้านเราเลย
คราวนี้....ปลูกแค่ต้นเดียว ก็เก็บมาทานแบบสด ๆ เสียส่วนมาก เหลือได้เก็บแช่แข็งไว้แค่ไม่กี่เม็ด แต่ปีนี้.....พอดีทางร้านเค้าเพิ่งเอามาขาย มีแบบสีแดง กับ สีเหลือง เลยซื้อมาอย่างละต้น คาดว่า....น่าจะเก็บได้มากกว่างวดนี้ เพราะพอจะรู้ใจมันบ้างแล้ว
ช่วงหน้าร้อน....เวลาที่ผักมันออกมาพร้อม ๆ กัน ตู้เย็นแทบไม่มีที่ใส่เหมือนกันค่ะ พวกไหนที่คาดว่า...ภายในวันสองวัน คงจะได้ใช้ หรือนำไปแจก ก็ล้างน้ำคร่าว ๆ จัดใส่กระจาด ใช้ผ้าชุบน้ำบิดหมาด ๆ คลุมเอาไว้ ความสดยังอยู่ค่ะ แต่พวกที่พอทนหน่อย อย่าง เจ้าผักบุ้ง ก็จับแช่น้ำ แล้วเอาไปตั้งไว้ที่ระเบียงบ้านแทน ในบ้านไม่มีที่ตั้งค้า
กระเจี๊ยบเขียว - โอกุระ....เพิ่งลองปลูกเป็นครั้งแรกเหมือนกัน ปลูกแค่ 4 ต้น ได้เก็บมาทานพอควร เพราะตอนที่ลูกมันเล็ก ขนาดยังไม่พอเหมาะที่เอามากิน ก็ปล่อยเอาไว้ก่อน กะว่า...ค่อยไปเก็บวันหลัง เจอฝนตกติด ๆ กัน 2 วัน อ๊าย....ไปถึง เศร้ามั๊ก ๆ มันแก่เกินกินไปเสียแล้วค่ะ  จำใจต้องปล่อยให้มันแก่คาต้น รอเก็บฝักเอาเมล็ดของมัน ได้ถุงใหญ่มาก ๆ เลย ปีนี้...ก็เอาไปเพาะ ขึ้นเป็นต้นมาให้เรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังเหลือเมล็ดอีกเพียบ เห้อๆๆๆๆ ไม่ได้ถ่ายรูป ตอนที่มันเป็นฝักเอาไว้ เพราะช่วงนั้น ฝนตกแทบทุกวัน
ตอนที่กลับไปเมืองไทยเมื่อปลายเดือนมี.ค.ปีนี้.....เพิ่งได้เมล็ดพันธุ์ของ กระเจี๊ยบแดง มา เพิ่งเจอก็คราวนี้ค่ะ ตอนแรกก็เพาะใส่กระปุกที่บ้าน สงสัยว่า....คงจะรดน้ำมากไป เมล็ดมันเลยเน่า ลองเอาไปเพาะที่แปลง (แบบรอเทวดา..อิอิ) มันกลับงอก ขึ้นเป็นต้นมาให้แล้วค้า ฝันไปก่อนว่าปีนี้...คงได้ทานน้ำกระเจี๊ยบดับกระหายแก้ร้อน ส่วนเนื้อของมัน จะได้เอามาทำแยมกระเจี๊ยบต่อ โอมเพี้ยง ได้แต่ภาวนาอยู่ว่า....ขออย่าให้ฝันสลาย เพื่อน ๆ ช่วยกันลุ้นหน่อยนะค้า
โมโระเฮยะ - Moroheiya.....เอาเมล็ดเก่าที่ยังเหลืออยู่ ไปหว่านจิ๊ดเดียว มันขึ้นมาให้เพียบ จนต้องถอนทิ้ง เหลือเก็บเอาไว้แค่ไม่กี่ต้น ก็ยังกินแทบไม่ทัน เพราะอาหารญี่ปุ่นที่ใช้เจ้าเนี่ย....มีไม่กี่อย่างเองค่ะ ได้แต่ตัดแจกเพื่อน ๆ สมาชิกแปลงผัก แต่ตัดทิ้งไปเสียมากกว่า ส่วนที่เป็นดอกแล้ว ก็ปล่อยให้แก่จนเก็บฝัก (เมล็ด) ได้เยอะมาก ๆ ตอนไปเมืองไทยปีนี้....นัดเม้าท์กับเพื่อน ๆ บ้านแม่เจเจ ก็หอบเอาฝักของมันไปแจกให้เค้าช่วยกันปลูกด้วยค่ะ
กว่าจะมารู้ตัว....ก็เกือบไปเหมือนกันค้า ไปอ่านเจอที่ไหน ก็จำไม่ได้แล้วเหมือนกัน แกร่แย้ว (ต้องขอขอบคุณแหล่งข้อมูลไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ) เค้าบอกว่า....เจ้าเนี่ย มันเป็นพวกพืชตระกูลเดียวกับ ปอกระเจา งั้น.....มันก็น่าจะเอามาทำ ผัดใบปอ ที่ทานคู่กับข้าวต้มตอนเช้า (คิดว่า.....เพื่อน ๆ ที่เป็นลูกคนจีนทุกคนคงเคยทานกันนะคะ) สมัยที่ยังเป็นเด็ก ๆ แม่ชอบทำบ่อย ถึงบ่อยมาก เพราะเป็นของโปรดของปะป๊า แต่เราเห็นเมนูนี้ทีไร ได้แต่ทำหน้าเบ้ เพราะไม่ชอบทานอาหารที่มีรสขมเลยละค้า ความที่ไม่ชอบกิน...ก็ไม่เคยสนใจดูเวลาแม่ผัดทุกที พออยากจะลองทำขึ้นมา กลายเป็นว่า...ต้องโทรกลับไปถามวิธีการผัดจากแม่ ลองทำทานแล้ว คุณพ่อบ้านชอบมั๊ก ๆ
หลังจากหนีไปผึ่งพุง เพิ่มน้ำหนักที่เมืองไทย 10 กว่าวัน กลับมาถึงญี่ปุ่นก็ช่วงต้นเดือนเม.ย.....อากาศยังค่อนข้างหนาวอยู่ ไม่กล้าเอาเมล็ดผัก (ไทย) ไปเพาะที่แปลงผัก แต่ความกลัวอดมีมากกว่า พอมีเวลา เลยต้องรีบจัดการเพาะเอาไว้ที่ระเบียงบ้าน เก็บตุนเอาไว้เป็นสเบียงเสียก่อน  ซึ่งก็เพาะไว้หลายอย่าง...แต่บางอย่างก็ลืมถ่ายรูปเก็บเอาไว้เหมือนกัน พอมันขึ้นเป็นต้น ซึ่งเยอะมากกก รอจนต้นโตแข็งแรง ก็จัดการแยกใส่กระปุก เก็บเอาไว้ก่อน (ความที่หลายชนิด ก็เลยเปลืองเนื้อที่ ที่ระเบียงบ้านพอควร เรียกว่า แทบไม่มีที่จะเดินเลยละค่ะ) ถ้าจะเอาไปปลูกที่แปลงผักเองทั้งหมด ก็คงไม่ไหวเหมือนกัน เพราะกลัวกินไม่ทัน อีกอย่างก็ไม่มีที่เหลือให้ปลูกแล้วด้วย เลยได้แบ่งต้นกล้าเอาไปให้เพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่อยู่ในญี่ปุ่น ช่วยกันปลูกต่อ ใครที่ไปงานเลี้ยงส่ง อ. ปมฯ เมื่อปีที่แล้ว คงจะพอจำกันได้นะจ้า ขนทั้งต้นกล้าหลากหลายชนิด + ผักต่าง ๆ ที่เก็บจากแปลงผักไปเพียบ เหมือนยกตลาดสดบ้านเรามาไว้ในงานเลย
กระเพราขาว
กระจาดนี้.... มี โหระพา (โชว์ใกล้สุด) , แมงลัก (อยู่ด้านขวา) , พริกขี้หนู (ตรงกลาง ถ้าไม่สังเกตุ คงไม่รู้) , พาเซลลี (หลังสุด ด้านซ้าย) , คึ๋นช่าย (หลังสุดด้านขวา)
กระจาดนี้....มี มะเขือเปราะ - เจ้าพระยา อวดโฉมเต็มที่ ที่เห็นด้านหลัง ก็คือ คึ๋นช่ายะ เจ้าเนี่ย....เพาะทีไร ขึ้นมาเยอะมาก ก็เลยได้นำไปแจกมากที่สุด
มะเขือเปราะ - เจ้าพระยา......พอคาดว่าอากาศ จะไม่แปรปรวนแล้ว ก็เอาต้นกล้าไปลงที่แปลงแค่ 8 ต้น เท่านั้นเอง (ส่วนที่เหลือแจกหมดค่ะ เพราะหมดพื้นที่ในการปลูก...อิอิ) ดีจายมั๊ก ๆ เพราะได้เก็บกินสมจายเจรง ๆ
ตะไคร้.....จากที่มันเดี้ยงยกกอไปเมื่อคราวที่แล้ว ก่อนเข้าหน้าหนาว...ก็ไปขุด (เลือกกอที่สมบูรณ์ที่สุด) ใส่กระถางหอบหิ้ว เอาเก็บไว้ที่บ้าน 2 กระถาง ส่วนที่เหลือ...4-5 กอ ก็จำใจต้องปล่อยมันไว้อย่างนั้น เพราะระเบียงบ้านไม่เหลือที่ให้ตั้งแล้วละค้า....แต่ก็ทดลองปล่อยทิ้งไว้ 2 วิธีด้วยกัน คือ
1). ตัดต้นออกจนหมด (ติดดิน) เหมือนคราวแรกที่ปลูก แล้วให้คุณฝาละมี เค้าไปช่วย พวกตัดจนติดดิน จนเราตกกะจาย
2). ตัดต้นเหลือสูงเกือบคืบ เหมือนปีที่แล้ว
ผลลัพธ์ที่ออกมา....กลายเป็นว่า เจ้ากอที่ใช้วิธีที่ 1 พออากาศเริ่มอุ่นขึ้น มันกลับแตกยอดใหม่มาให้เห็น (รอดปลอดภัย) ส่วนวิธีที่ 2 ....อาการเดียวกับปีที่แล้วเลยค่ะ ซึ่งคาดว่า....น่าจะมาจากสาเหตุที่ เวลาหิมะตก ทั้งความชื้น+ความเย็น คงผ่านเข้าทางต้นที่เหลือ แล้วไปถึงราก ทำให้รากเปื่อยเน่า ยุ่ยเป็นผง ส่วนที่ขุดใส่กระถางเก็บเอาไว้กันเหนียว หลังจากเห็นว่า...ที่แปลงยังรอดปลอดภัย 3 กอ ก็เลยยกเอาไปให้เพื่อน 1 กระถาง ส่วนอีก 1 กระถาง ก็จัดการเอาไปปลูกตามเดิม ปีนี้...คาดว่า คงมีตระไคร้ ให้ได้ตัดกินสมใจ พร้อมกับได้ไล่แจกเช่นเคย
กระทู้นี้.....ยาววววว เริ่มโหลดช้ามั๊ก ๆ รบกวนเพื่อน ๆ ช่วยตามไปชมกันที่นี่นะคะ ☆ผัก , ต้นไม้ , ไม้ดอก...ที่ระเบียงบ้าน (เดือน พ.ค. - ก.ย. 2551)☆
กระทู้นี้....ลากันที่ก่อนที่ ผักคะน้า.....ปลื้มมั๊ก ๆ ค้า ปลูกได้ตลอดปี แต่หว่านเมล็ดทีละชุด ทำให้ได้มีเก็บกิน เรียกว่าไม่ขาดแคลนเลยละค้า
***ขอปิดการให้ Comment ในกระทู้นี้ไว้แค่นี้ก่อน***
หากเพื่อน ๆ ท่านใดมีความประสงค์ อยากเพิ่มเติม , ติ ชม หรือมีคำถามใด ๆ กรุณาแวะไปฝากข้อความไว้ได้ที่นี่ค่ะ
♥♥♥ Guestbook .....เล่มที่ 3 ♥♥♥
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน และขออภัยในความไม่สะดวก ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
| Create Date : 25 พฤษภาคม 2552 |
| Last Update : 12 มิถุนายน 2552 4:27:05 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 8800 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: keata IP: 58.9.160.188 วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:8:00:26 น. |
|
|
|
| โดย: คุณแม่ลูกสอง IP: 114.158.82.63 วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:16:40:53 น. |
|
|
|
| โดย: โอ๋ค่ะ IP: 221.27.227.146 วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:19:35:39 น. |
|
|
|
| โดย: ยุ้ยค่ะ..มาขโมยตำลึง..อิๆ IP: 60.45.8.220 วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:20:22:31 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋ฟุ้ง IP: 124.121.232.212 วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:16:27:33 น. |
|
|
|
โดย: เต่าญี่ปุ่น  วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:16:28:01 น. |
|
|
|
| โดย: anlee IP: 61.19.205.252 วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:17:48:11 น. |
|
|
|
| โดย: Lilo_Titch-Rho IP: 114.128.17.108 วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:10:31:42 น. |
|
|
|
| โดย: เต่าญี่ปุ่น วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:12:14:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ขอขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกท่านที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมนะคะ จุดประสงค์หลักก็คือ... อยากเก็บประสพการณ์ต่าง ๆ ของชีวิตในต่างแดน (ญี่ปุ่น) ซึ่งได้อยู่มาเข้ารอบปีที่ 15 แล้ว เพื่อบันทึกความทรงจำ กันลืม เพราะแกร่แย้วววว ^o^
มีหลายเรื่องที่อยากเขียน....จนตัดใจเลือกไม่ถูกว่าจะเลือกเรื่องไหนเป็นหลัก......"รักพี่เสียดายน้อง" ไหน ๆ ก็ตัดใจเลือกไม่ได้ ก็เขียนมันเสียทุกเรื่องจะดีกว่าเนอะ.... บล๊อคนี้...ก็เลยกลายเป็น " บล๊อคจับฉ่าย " อย่างที่เพื่อน ๆ เห็นละนี้แระคร้า
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.... ต้องรีบเขียนเสียแล้ว...เพราะตัวเองก็ใกล้จะเริ่มจำไม่ได้แล้วเหมือนกาน (แกร่แย้ว...อิอิ) ถึงวันนี้...ได้ทำการเพาะปลูกผักของปีนี้ ไปเกือบหมดแล้วด้วยซิค้า
เพราะตอนที่มันเป็นดอก แล้วปล่อยให้แห้งคาต้นไปก็มี บางทีเห็นต้นมันแก่มากแล้ว ก็ถอนกองทิ้งเอา มันกลับขึ้นเป็นต้นมาให้ใหม่ ได้ตั้งหลายอย่างทีเดียวเชียวแระค้า มารู้ก็ตอนที่ ไปปรับดินเพื่อเตรียมปลูกผักใหม่ ตอนแรกก็นึกว่าต้นหญ้า แต่พอดูอีกที อ๊าว....มันเป็นผักที่เคยปลูกไว้เนี่ย....ก็จัดการอพยพไปไว้ในจุดที่กะไว้ว่าจะปลูกมัน ผักที่ขึ้นมาให้เห็นก็มี.....ต้นหอมญี่ปุ่น , กุ๋ยช่าย (พวกนี้...ขึ้นมากจนต้องถอนทิ้ง เพราะเยอะเกินความต้องการ...อิอิ ) ชุนงิคุ , โอกะฮิชิกิ แต่ที่ปลื้มที่สุด...ก็คือ โหระพา 
แถมเบียดกันแน่นด้วยซิค่ะ เจ้าพวกที่เพาะชุดแรก + ที่แปลงผักบางส่วน ก็ถูกจัดการขุดเอาต้นกล้า ใส่กระปุกเอาไปไล่แจกเพื่อน ๆ ให้ช่วยกันปลูกต่อ เค้าส่งข่าวมาบอกว่า....ได้เก็บกินกันพอควรค่ะ 
เอามาทำแกงจืด , แกงเลียง , ผัดแบบผักบุ้งไฟแดง , ราดหน้า ฯลฯ จนเกือบลืมตัว นึกว่ายังอยู่ในเมืองไทยเลยละค้า
เม้าท์เรื่องลูกเสียเพลิน เดี๋ยวไม่จบแน่ ๆ 55555 นำรูปของตำลึง....ที่เก็บมาอวดหน่อย แหะๆๆๆๆ ลืมถ่ายรูปก่อนเด็ดใบ กว่าจะนึกได้ก็เหลือแค่นี้เองค้า 
คราวนี้....มานค่อยออกดอกให้สมจายหน่อย กินแบบสด ๆ ไม่ทัน ได้เอามาดองเก็บเอาไว้กินต่อได้อีกหลายเดือน (ไว้มีเวลาค่อยนำสูตรการดองมาฝากกันนะคะ) รูปนี้...กว่าจะนึกได้ก็ตอนที่จัดการเคล้าเกลือ เตรียมดองแล้วค้า
รายละเอียดสำหรับถั่วต่าง ๆ เขียนเล่าไปเรื่อย ๆ นะคะ (บางอย่างจะไม่เขียน+นำรูปมาโพสใหม่อีก เพราะขี้เกียจแล้วจ้า
จะได้เก็บเมล็ดเอาไว้ทำพันธุ์ต่อ เลยต้องไปเสียกะตังค์ซื้อเมล็ดของมันมาปลูกใหม่ทุกคราว ดีที่เมล็ดของมันหาซื้อได้ง่าย และราคาไม่แพง ปีนี้....ท่องเอาไว้ว่า...อย่าลืม
พอไปที่แปลงผัก เห็นเหลือแต่หลุมเปล่า ช๊อคเล็ก ๆ เห้อ....ไม่เล่าต่อดีกว่า เดี๋ยวต่อมสมองแตก 55555) ก็ได้แต่หาของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีมูลค่าไม่มาก (คนญี่ปุ่นค่อนข้างจะเกรงใจมาก ถ้าเราให้ของที่มีมูลค่าแพง) แต่ส่วนใหญ่...มักจะนำผักที่ได้รับแจก มาแปลงสภาพเป็นอาหารเอาไปฝากเป็นของกำนัลแทนมากกว่าค่ะ 
เจ้าเนี่ย.... ต้นมันสูงไม่มาก แค่ฟุตกว่า ๆ ก็เริ่มออกดอกแล้วค่ะ 
จำใจต้องปล่อยให้มันแก่คาต้น รอเก็บฝักเอาเมล็ดของมัน ได้ถุงใหญ่มาก ๆ เลย ปีนี้...ก็เอาไปเพาะ ขึ้นเป็นต้นมาให้เรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังเหลือเมล็ดอีกเพียบ เห้อๆๆๆๆ ไม่ได้ถ่ายรูป ตอนที่มันเป็นฝักเอาไว้ เพราะช่วงนั้น ฝนตกแทบทุกวัน 
ซึ่งก็เพาะไว้หลายอย่าง...แต่บางอย่างก็ลืมถ่ายรูปเก็บเอาไว้เหมือนกัน พอมันขึ้นเป็นต้น ซึ่งเยอะมากกก รอจนต้นโตแข็งแรง ก็จัดการแยกใส่กระปุก เก็บเอาไว้ก่อน (ความที่หลายชนิด ก็เลยเปลืองเนื้อที่ ที่ระเบียงบ้านพอควร เรียกว่า แทบไม่มีที่จะเดินเลยละค่ะ) ถ้าจะเอาไปปลูกที่แปลงผักเองทั้งหมด ก็คงไม่ไหวเหมือนกัน เพราะกลัวกินไม่ทัน อีกอย่างก็ไม่มีที่เหลือให้ปลูกแล้วด้วย เลยได้แบ่งต้นกล้าเอาไปให้เพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่อยู่ในญี่ปุ่น ช่วยกันปลูกต่อ ใครที่ไปงานเลี้ยงส่ง อ. ปมฯ เมื่อปีที่แล้ว คงจะพอจำกันได้นะจ้า ขนทั้งต้นกล้าหลากหลายชนิด + ผักต่าง ๆ ที่เก็บจากแปลงผักไปเพียบ เหมือนยกตลาดสดบ้านเรามาไว้ในงานเลย 
) ส่วนใหญ่....จะเริ่มหว่านเมล็ดชุดใหม่ ก็ตอนที่เมล็ดชุดแรก เริ่มขึ้นเป็นต้น สูงประมาณคืบกว่า ๆ ต้นมันจะขึ้นกันแน่นมาก อันนี้....ขึ้นอยู่กับที่เราหว่านเมล็ดค่ะ (ความที่กลัวว่ามันจะไม่ขึ้น ก็หว่านเอาไว้เยอะ กันเหนียว...อิอิ) ช่วงนี้...ต้องทยอยเลือกถอนต้นที่โตที่สุด เอามากินเสียก่อน (ต้นเล็ก ๆ แบบนี้...หวานกรอบอร่อยเชียวค่ะ ที่ดีก็คือไม่เสียเวลาหั่นด้วย 5555) ส่วนที่เหลือ ก็ปล่อยเอาไว้ พอเห็นว่ามันเริ่มโต เบียดกัน ก็ทยอยถอนมาเรื่อย ๆ ไม่งั้น....มันจะแย่งอาหาร (ปุ๋ย) ทำให้เจริญเติบโตช้า ต้นแคระแกน เคยมีเพื่อนถามเหมือนกันว่า...ทำไมคะน้าที่เราปลูก ต้นมันไม่ใหญ่ เหมือนที่ตามสโตร์ไทยเค้าขาย (ที่จริงเมล็ดพันธุ์ที่ซื้อมาปลูกนั้น ก็เป็นพันธุ์ต้นใหญ่) แต่ที่มันไม่โตเต็มพิกัดของมัน ก็เพราะเราไม่ได้ใส่ยาฆ่าแมลงเลย (ปลอดสารจริง ๆ ค่ะ) ขืนปล่อยทิ้งให้โตขึ้น ก็โดนแมลงมันมาจกกินใบของมันหมด โกร๋นเหลือแต่ก้าน
เพราะฉะนั้น...เราต้องกินก่อนที่แมลงมันจะมากินของเรา....อิอิ
ลองทิ้งไว้อย่างนั้นดูก่อน อย่าเพิ่งถอนทิ้ง ไม่แน่มันอาจจะงอกใบใหม่ออกมาให้ มะละกอ....ที่ให้ไปนั้น เพื่อนที่มีเฮ้าส์ เค้ารับปลูกให้หรือเปล่าจ๊ะ? เผื่อต้นที่พี่ปลูกมันตายตอนหน้าหนาว จะได้พึ่งใบบุญแบ่งมากินบ้าง....อิอิ เรื่องคะน้า....อ่านที่พี่ตอบคุณแม่ลูกสองนะจ้า เมื่อวานนี้....พี่ก็เพิ่งไปถอนลูกคะน้า มาอีกกองใหญ่เชียวจ้า
ส่วนที่หว่านชุดใหม่ เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว.....งอกต้นน้อย ๆ ออกมาให้แล้วจ้า
ที่บ้านพี่เมล็ดผักเพียบเหมือนกัน ถ้ามีคนอื่นที่เค้าอยากได้ให้เค้าไปดีกว่ามั้ง 
ส่งแรงใจไปช่วยลุ้น....ให้ปลูกผักสวนครัวเก็บไว้ทานเองได้นะคะ สำหรับ.....ถั่วพู ไม่ต้องปลูกเยอะนะคะ แค่ 4-5 กอ ก็พอแล้ว เดี๋ยวจะกินไม่ทัน จนต้องถอนมันทิ้งไปเสียก่อน....อิอิ เพราะเวลามันติดฝัก โห....ดกมาก ๆ เชียวค้า
เพราะรากของมันเป็นหัว (เหง้า)...ใหญ่มาก ๆ เลยค่ะ กะว่า...จะลองทิ้งเหง้าของมันไว้อย่างนั้น ดูซิว่ามันจะผ่านหนาว (หิมะ) แล้วมันจะรอด งอกเป็นต้นขึ้นมาให้ใหม่หรือเปล่า? ได้ผลอย่างไร จะเล่าให้ฟังในกระทู้หน้านะคะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 234 คน [
ชอบมากเลย ถ่ายมาให้ดูเยอะๆนะค้า