space
space
space
<<
กันยายน 2564
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
space
space
15 กันยายน 2564
space
space
space

ขุนช้าง ขุนแผน ตอนที่ 17/5 ขุนแผนขึ้นเรือนขุนช้าง ได้นางแก้วกิริยา


ขุนช้าง ขุนแผน
เรียบเรียงจากเสภา เรื่อง ขุนช้าง ขุนแผน โดย ทักษภณ
        ตอนที่   17/5 ขุนแผนขึ้นเรือนขุนช้าง ได้นางแก้วกิริยา


ทันใดนั้นวันทองที่หลับด้วยต้องมนต์สะดุ้งตกใจตื่น ทั้งที่ยังไม่ลืมตาเพราะมึนหน้ามืด ผวาเข้ากอดขุนแผน กายสั่นรัว ปลุกหยิกด้วยคนคิดเป็นขุนช้าง เล่าความฝันในขณะที่ประหม่ากลัวว่า

    “ทูนหัวสุมไฟไว้ในมุ้ง เปลวไฟพลุ่งขึ้นถึงปลายจากไหม้ไปหลายตับ”

    ทั้งที่ยังกอดขุนแผนกล่าวต่อไปว่า

    “น้องตกใจกระโดดล้มกลิ้งไปหลายตลบ เปลวไฟนั้นเผาผลาญ ม่าน มุ้ง หมอน ฟูก กายของน้องพุพองไปหลายแห่ง มิมีผู้ใดช่วยดับได้ น้องนึกแล้วรู้สึกกลัวยิ่งนัก ช่วยทำนายให้น้องทีเถิด ฝันเยี่ยงนี้มิเคยเป็นมาก่อน จะเกิดเหตุเภทภัยประการใดบ้างหนอ”

    จากนั้นก็ยังคงกอดแน่นไม่ลืมตา ขุนแผนได้ฟังรู้สึกคับแค้นใจตอบนางไปว่า

    “ฝันนี้ดีดอกเจ้า อย่าได้ตกใจไปเลย ที่เจ้าฝันว่า ไฟไหม้ฟูก หมอน ม่าน จะผู้เอามาให้ อย่าได้คร่ำครวญ พิไรไปเลยหนา อันฝันว่าร้องไห้

    จะได้เชยชมของรักที่จะได้กลับคืนมา ที่เศร้าโศกร้อนใจจะบางเบาลง มิตรเก่าจะช่วยประคับประคอง พี่กับเนื้อเย็นจะเป็นสุข อย่าได้ทุกข์ใจไปเลย”

    ว่าพลางช้อนคางวันทองให้เชิดขึ้นมา
    “ขอจูบหน่อยเถิดเจ้า อย่าเศร้าไปเลยหนา”

    วันทองแม้ได้ฟังเสียงเจรจา แต่ยังจำเสียงไม่ได้ เสียงนั้นกระซิบ กระเส่าฟังแล้วยิ่งเสียวใจ ลองลูบไล้กลับพบว่าอกอ่อนนุ่ม เอวบาง นุ่มนิ่มเนื้อน้อยนิด ประหลาดนัก

    ครั้นจะทักเกรงจะผิดตัว ให้เกิดหมางใจ ด้วยความแคลงใจ ลูบคลำอกที่เลี่ยนโล่งตลาดทั้งปลายคาง กลิ่นหอมกระแจะจันทร์สมผัสจมูก นางยิ่งคลางแคลงใจ

    “ขุนช้างบอบบางแบบนี้ฤา แต่ข้อมือเกินกำหารอบไม่”

    นางคิดได้ดังนี้ผวาตื่นสติขึ้นตกใจ มือที่ไคว่คว้าไปปะเข้ากับขุนช้าง

    “ทูนหัวยังไม่ลืมตาตื่น ใยมานอนกลิ้งอยู่ที่พื้นด้านล่าง”

    ยามนี้นางเกิดใจสั่นขึ้นมาอย่างทันใด น้ำตาพรั่งพรูออกมา
    ขุนแผนรู้สึกคับแค้นกับคำของนางจึงตอบไปว่า

    “วันทองน้องรักของพี่อา ลืมตาดูบ้างเป็นไร พี่มิใช่โจรผู้ร้ายหนา อย่าเพ่อแผดร้องลั่น ปลุกผู้คนให้ลุกไปทำไม เขาไม่ลุกอย่าฝืนพยายามไปเลย คนหลับคิดให้จะให้ฟื้นตื่น

     แต่คนตื่นอยู่ต่อหน้า กลับแชเชือน เกลียดชังเยี่ยงไรฤา เงยหน้ามาทักทายกันเถิด อย่าได้ผลักไสไป นิจจาวันทองของพี่อา ช่างกระไร มาเปลี่ยนแปลง เอามือคลำแล้ว ยังคลางแคลงใจ

    พี่นั้นจำเนื้อนวลได้ทุกอย่าง ได้มิเคยลืมเลือน เจ้าลืมที่เคยนอน ซ่อนในพุ่มกระทุ่ม เด็ดใบบอนซ้อนน้ำที่ไร่ฝ้าย พี่เคี้ยวหมาก น้องเจ้าอยากพี่ยังคายให้ แขนซ้ายคอดเพราะน้องนั้นหนุนนอน


Create Date : 15 กันยายน 2564
Last Update : 15 กันยายน 2564 8:46:44 น. 0 comments
Counter : 2498 Pageviews.
Share

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

0000
Location :
สุรินทร์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



space
space
space
space
[Add 0000's blog to your web]
space
space
space
space
space