ปัจจุบันอายุเฉลี่ยของนักลงทุนที่เริ่มมาลงทุนในตลาดหลักทรัพย์นั้นมีน้อยลงเรื่อยๆ ผมมีโอกาสได้คุยกับบางท่านทางเว็บบอร์ด พบว่าหลายคนอายุแค่ 17-18 ปี ก็เริ่มลงทุนแล้ว สำหรับผมมองว่าเป็นเรื่องที่ดีและน่าอิจฉา เพราะถ้าเกิดคนเหล่านี้สามารถลงทุนในรูปแบบที่ถูกทางและ อยู่รอดในตลาดเกิน 10 ปี โอกาสจะเป็นเศรษฐีก็มีไม่น้อย แต่ถ้าพลาดไปเป็นขาซิ่งแบบผิดๆ ติดในวังวงเก็งกำไรรายวันแล้วละก็คาดว่าไม่ถึง 1 ปีคงได้น้ำตาตกกลับออกไปจากตลาดหุ้นแน่นอน
คนอายุน้อยก็มีข้อจำกัดเรื่องวุฒิภาวะ การควบคุมอารมณืและข้อสำคัญถ้ายังไม่เคยทำงานหรือประกอบอาชีพมาก่อน อาจจะมองไม่เห็นคุณค่าของเงินมากพอ ทำให้เกิดการลงทุนแบบเสี่ยงๆ และพยายามใช้ความกล้าได้กล้าเสียมาวัดดวง จนสุดท้ายก็กลายเป็นการพนันไป ยิ่งลูกผู้ดีมีเงินที่หาเงินได้ง่ายจากทรัพย์ของพ่อแม่แล้วนั้น การลงทุนแบบเกินตัว ขาดการจัดการด้านเงินทุนที่ดี โอกาสหมดตัวก็สูง
ตลาดหุ้น แท้จริงก็คือสนามรบสำหรับนักเก็งกำไร ทุกบาทที่ท่านได้มา นั้นย่อมมาจากเงินของผู้อื่นที่เสียไป แต่การสู้รบในสนามแห่งนี้ไม่ได้เกิดจากการสู้กับผู้อื่น แต่มันมาจากการสู้รบกับตัวเอง สู้กับจิตใจของตนเอง โดยส่วนตัวผมสนับสนุนให้คนมาลงทุนตั้งแต่อายุไม่มาก ยิ่งเริ่มเร็วยิ่งได้เปรียบ ยิ่งเงินน้อยยิ่งได้เปรียบ มาเรียนรู้จากการลงทุนจริง เจ็บจริงแล้วเก็บบทเรียนไปเป็นภูมิคุ้มกัน ผ่านไปนานปี ความเก๋าก็จะมากพอ ถึงท่านจะไม่มีฝีมือเก็งขั้นเทพ แต่รับรองว่า ท่านจะไม่โง่ทำอะไรผิดซ้ำ แยกแยะได้ว่าลงทุนแบบไหนจะขาดทุน แบบไหนจะไม่ขาดทุน การลงทุนระยะยาวก็เป็นอีกหนึ่งคำตอบ ที่จะทำให้เราสามารถอยู่รอดในตลาดหุ้นได้อย่างยั่งยืน
อ่านบทความต่อที่
//cway-investment.blogspot.com/2011/02/cway.html
Free TextEditor