weekend ที่รัก

หลังจากเริ่มงานไปสัปดาห์แรก เริ่มรู้ซึ้งถึงคุณค่าของวันเสาร์กับวันอาทิตย์ - -'

ในส่วนของการทำงาน หัวหน้าเราใจดีมาก ๆ เลยค่ะ เพื่อนร่วมงานในกลุ่มงานก็นิสัยดี น่ารักกันทุกคน ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้

มีเพื่อนร่วมงานคนนึง เข้าไปทำงานก่อนหน้าเราครึ่งเดือนค่ะ เป็นรุ่นน้อง อยู่ด้วยกันมา 1 สัปดาห์นี่ รู้สึกว่าเราสองคนนิสัยเหมือนกันมากเลยค่ะ คุณสมบัติก็ใกล้เคียงกัน ถ้าดูภายนอกจะดูดีมากเลย มาดดี สวย เริ่ด เชิด หยิ่ง หัวหน้าชอบพูดว่า "พี่โชคดีที่ได้น้องสองคนมาอยู่ด้วย"

แต่หลังจากที่ต่างคนต่างเห็นความ 'โก๊ะ' ของกันและกันแล้ว เราก็คิดว่า 'น่าสงสารหัวหน้า ที่ได้เราสองคนไปอยู่ด้วยมากกว่า' hahaha

เช่น ประตูสำนักฯจะเปิดไว้ด้านเดียวเสมอ อีกด้านจะล็อคไว้อะค่ะ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเพื่ออะไร แต่เราสองคนจะจำไม่ค่อยได้ว่าต้องเปิดด้านไหน เลยผลักผิดด้านประจำ พอดีเราไปเห็นสำนักอื่นเค้าติดป้าย ผลัก กับ ดึง ไว้ที่ประตู ก็เกิดไอเดียอยากทำบ้าง ...เปล่าค่ะ ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของสำนักฯ แต่เพื่อประโยชน์ของตัวเองจะไม่ไปหน้าแตก เพราะเปิดประตูผิดบานบ่อย ๆ

อย่างที่จอดรถก็เหมือนกัน คือ ที่จอดรถของอาคารสำนักงาน จะไม่มีลิฟต์ไว้บริการที่ชั้นคี่อะค่ะ (เฉพาะชั้น 1-10) เพราะฉะนั้นถ้าจอดชั้นคี่ ต้องเดินขึ้นหรือลงบันไดไปขึ้นลิฟต์ที่ชั้นคู่เอา แล้วบันไดเนี่ย ปกติต้องมีชานพัก แล้วขึ้นไปอีก ถึงจะเป็น 1 ชั้นใช่ไหมคะ

แต่อาคารนี้ไม่ใช่ คือตรงที่ควรจะเป็นชานพัก คืออีกชั้นเลย วันแรกที่ไปเราก็หลง คือขึ้นไป 2 ชั้นโผล่ไปก็ไม่เจอลิฟต์อยู่ดี เราเลยเดินอ้อมที่จอดรถเอา ต้องวนไป 2 ชั้นอะค่ะ ถึงจะเจอลิฟต์ ...เดินวนอย่างนี้อยู่ 2-3 วัน จนวันนึงเริ่มฉลาด เริ่มเอะใจ ลองโผล่ไปดูที่คิดว่าเป็นชานพัก โอ๊วววววว เจอลิฟต์แล้วชั้น >_< ดีใจมากค่ะ จะได้ไม่ต้องเดินวนทางขึ้น-ลงรถ hahaha

แล้ววันนึงต้องไปสภาค่ะ เอารถเราไป เรากับน้อง ต. (เพื่อนร่วมงาน) ก็ต้องไปที่จอดรถ พอออกจากลิฟต์ปุ๊บ น้อง ต. ก็จะเดินวนลงไปทางที่ให้รถขึ้น-ลงเหมือนที่เราเดินวนเมื่อหลายวันก่อนค่ะ เราเลยบอกว่า "เฮ้ย มาทางนี้ (กวักมือให้ใช้บันได) มีบันไดให้ลง ไอ้ท่าที่ทำเมื่อกี้น่ะ พี่เคยทำมาแล้ว หลงโง่ตั้งนาน" แต่ท่าเดียวกันจริง ๆ นะคะ นึกแล้วยังขำ hahaha

วันนึงหัวหน้าให้เอาเอกสารไป copy ค่ะ ซึ่งในหน่วยงานเราต้องเขียนใบถ่ายเอกสาร แล้วเอาเอกสารไปทิ้งไว้ แล้วค่อยไปรับ เรากับน้อง ต. ก็เอาไปทิ้งไว้ จากนั้นก็ขึ้นไปซื้อน้ำ หลังจากซื้อเสร็จก็ลังเลกันว่าจะไปรอที่สำนักฯ หรือไปยืนรอที่ที่ถ่ายเอกสารดี เราคิดแล้วก็พูดว่า "ไปรอที่ถ่ายเอกสารเหอะ ไปกดดัน" น้อง ต. ก็ขำก๊าก บอกว่า "เออ หนูคิดเหมือนกัน แต่ไม่พูด"

เอาแค่นี้ก่อนดีกว่า คิดว่าถ้าทำต่อไปคงมีอะไรฮา ๆ กว่านี้อะค่ะ ทำงานมันเครียดเนอะ เพราะฉะนั้นก็ต้องมาคนฮา ๆ โก๊ะ ๆ อย่างเรากับน้อง ต. มาช่วยคลายเครียด

Create Date : 25 กันยายน 2548 Last Update : 25 กันยายน 2548 14:51:38 น. Counter : 679 Pageviews.		8 comments
Share Tweet