Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2560
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
1 กรกฏาคม 2560
 
All Blogs
 
O จุดไฟ-ในนาคร .. ! O








วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

O โอ เถื่อนเขยื้อน-พ-ละ-กระหยับ
ช-ยะ-ศัพทะเกริกไกร
โอ ถ่อยทะยอย-ส-มะ-สมัย
สุ-ตะ-ใดประดาเดียว
O ศัพท์แสงแสดง-มุ-หะ-มหันต์
กุ-ธะ-นั้นก็กรูเกรียว
แก่เฒ่าและเยา-วะ-จะ-เฉลียว-
พิเคราะห์เหตุฤๅเห็น ?
O ก้าวย่าง ณ กลาง-อุ-ระ-ประเทศ
ต-ละ-เขตก็ลำเค็ญ
ย่างเหยียบก็เพียบ-ทุ-ขะ-และเข็ญ
พิ-ษะ-เค้นซะเค็มขม
O ถ้วนเห็น ฤ เช่น-สุ-ภะ-ประพจน์
ม-ธุ-รสะคารม
เสพความละลาม-ฤ-ดิ-ภิรมย์
ก็ผสมผสานเสียง
O แผดร้องผยอง-จิ-ตะ-จะรณ
ทุ-พ-พละพร้อมเพรียง
สั่นเทิ้มกระเหิม-ก-ละ-จะเอียง-
ธ-ร-ณินะล่มสูญ
O โอ โฉดอุโฆษ-สรร-พะ-สำเนียง
น-ยะ-เพียงจะเพิ่มพูน-
วอดวายและหา-ย-นะ-อ-ดูร
อนุกูลสถุลกรรม
O เพียงผู้เพราะรู้-พิ-ริ-ยะคิด
และพินิจะโน้มนำ-
จิตเขลาระเร้า-ส-ถิ-ตะสำ-
คั-ญะ-ในหทัยฉล
O ฤๅเขลาเพราะเมา-หะ-สุ-ระศัพท์
มุ-สะ-ทับก็ยอมทน
ถ้วนหมู่ ฤ รู้-พิ-เคราะ-หะผล
ส-ติ-สนธิเลือกสรร
O โอ ทรามละลาม-ระ-ยะ-ประเทศ
ทุ-ระ-เภทะสัมพันธ์
โอ ถ้อยเพราะถ่อย-ภ-วะ-ถวัลย์
ฤ จะ-บั่นนะบิดเบือน
O เสียงสู่ก็รู้-มุ-สะ-ประโยค
ระบุโลกะรางเลือน
เบ็ดขว้าง ณ กลาง-ช-ละ..เขยื้อน-
ก็เสมือนจะเกี่ยวปลา
O แฉกลิ้น ฤ สิ้น ระยะตวัด
ระบุชัดเพราะเดชา-
ครองชาติและอาชญะสถา-
ปนะ-การณะกลับกลาย
O บิดเบือนเขยื้อน-น-ยะ-ขยับ
มุ-สะ-ศัพทะบรรยาย
เรื่องแต่งยุแยงแสยะสยาย
อธิบายะเบี่ยงเบน
O โอ ความเหยาะหยาม .. อ-ริ-อรินทร์
กระจะจินตะชัดเจน
แว่วดังกระทั่ง .. อุ-ต-ริเถร-
ะประเคนประโคมคำ
O โมหันธะบรร-พะ-ชิ-ตะหมู่
นิ-ระ-รู้จะโน้มนำ-
พาเขลาคละเคล้า-พระ-สั-ทะธรรม
ด-ละ-ดำริเหตุผล
O พากย์ลวงจะทวงอ-ธิ-ปไตย
ระ-บุไว้ ก็ วกวน
แฝงเลศและเจ-ต-นะ-ผจญ
เฉพาะรณก็เพื่อนาย
O แทรกหู ฤ รู้-มุ-สะ-ประนัง
ข-ณะ-ฟัง ก็ ฟูมฟาย
แทรกใจ..กระไร-จะ-ชะ-สลาย
และมุ-หมายคดีมูล
O "เขาว่า" .. เพาะสา-ว-กะ-สภาพ
ประ-ลุ-คาบทวีคูณ
"เขาด่า" .. ก็ฮา-เฉพาะ-จะพูน-
พ-ละ-กูณฑะสุมทรวง
O ปราศตรอง .. จะมอง-สั-จะ-ฤ-เท็จ
ฤ-จะ-เล็ดจะลอดลวง
ปราศคิด .. เพาะพิษ-ทรร-ศ-นะปวง-
ก็จะหน่วงและถ่วงเขา
O เรียกร้องสนอง-อั-ตะ-ประโยชน์
ยุ-ติ-โทษะบรรเทา
แยบคายอุบาย-ฉ-ลุ-เฉลา-
อุ-ระ-เขลา ฤ อาจขืน ?


สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙

O อ้ออ้อนั่น..น-ยะ-อ้างระหว่าง-นิ-ละ-ทะมื่น
ตาดำและค่ำคืน - - - ก็คล้าย
O ปริบปริบฟัง .. พ-จ-นารถอุบา-ท-วะ-สยาย
ความคำ มุ รำบาย - - - ระบิล
O อ้ออ้อตา .. ขณะจ้องและมอง-ดุ-จะ-จะยิน-
ยอมเชื่อ บ เหลือจิน- - - - ตะตน
O อ้ออ้อหู .. เฉพาะฟังก็หลั่ง-สุ-ขะ-ระคน
หยาดบทจรดบน - - - อุบาย
O โอ แถวเถื่อนคณะปานจะผ่านวุฒิภิปราย
โอภาสพิลาสราย - - - ลุล้อม ?
O เพียงชั่วคืน-อั-ศ-จรรยะพลันประลุประนอม
หัวหูก็รู้ออม - - - ละอาย
O ชั่วเพียงภา-ษะ-ประโคมและโส-ม-นั-สะฉาย-
กอปรภาวะพร่าพราย - - - ก็เผย
O นั่นแถวคน .. รึ-กระ-บือ รึ หรือ คณะเชลย
เคี้ยวเอื้องรึเคือง-เย้ย - - - เยาะหยัน ?
O นิ้วชี้ออก-ก็-กระ-เหี้ยนกระหือ-จะ-ลุ-ผจัญ
เกรี้ยวโกรธกะโทษทัณ- - - - ฑะนาย
O โอ คลื่นเถื่อนขณะโถมชะโส-ม-นั-สวาย-
วอดแล้ว ฤ แพร้วพราย - - - จะพาน ?
O ไทยหรือทา-สะ-สถุลเพราะหนุน-ท-มิ-ฬะมาร
สืบพันธุสันดาน - - - ประดุจ-
O คนชั่วชาติ-ทุ-ร-ยศขบถและเสาะ-ประ-ทุษ-
ชาติตนทุรนฉุด- - - - เพราะชัง
O โอ้โอหนอพิเราะศัพทะรับ-บ-ทะ-ประนัง
หัวหู ฤ รู้ฟัง - - - เพราะเฟือน
O กรอกหูชาวคณะเขลาระเร้า-จิ-ตะ-เสมือน-
รวมคิดจะบิดเบือน - - - อุบาย
O มุขอำมา-ต-ยะ-ผู้เพราะรู้จะอธิบาย
แฝงวาทพิฆาตวาย - - - ชิวัน
O อำมาตย์ไหนนะ-ป-ณามและหยามกระแหนะกระนั้น
ห่าโหงนะโยงบรร- - - - ลุบท
O โอ ขุนทอง ฤ จะร้องผยอง-ภ-วะ-พยศ
อวดโอ้และโป้ปด - - - ฤ ปาน
O โอ ขุนทองขณะร้องสมอง ฤ จะ-สมาน-
ใคร่ครวญกระบวนการ- - - - ะกรรม
O โอ ดวงตา ฤ จะเห็นประเด็น-มุ-สะ-กลัม-
พร..ชาติอุบาทว์ทำ - - - กระทบ
O โอ สังเวช-ทุ-ร-กรรมะนำ-ส-ถุ-ละสบ-
โอกาสจะฆาตครบ - - - ก็ควร !


อีทิสังฉันท์ ๒๐

O ภาพ-ลุหิตะคลุ้งและพุ่งก็ล้วน-
ละหล่นคละคำระส่ำกระบวน-
คะครวญเสียง
O ควันระเบิดกระจายละม้ายจะเพียง-
ณรงคะชีวะที่จะเมียง-
จะมองเห็น-
O ภาพะฉละเขลานะเร้าประเด็น
จะเพื่อจะพาประชานะเต้น-
มุตามหมาย
O หลังนรกะภาษ, ชิวาตม์ก็วาย
เพราะคำแนะทางระหว่างภิปราย-
ละม้ายมนต์
O โอ เพราะเมาหะชาติมิอาจจะทน
กระทบกระเทียบเลาะเลียบกระวน-
กระวายชี้
O จึง-กระเสือกกระสนทุรนและบี-
ฑะสัป(ะ)ยุทธประทุษะตี
บ รีรอ
O ภาพ-กระสุนนะพุ่งและรุ้งลออ-
สุรียะภาสพิลาสะทอ
พะนอกาล
O ร่วง-สรีระร่าง ณ กลางสถาน-
ประชุมพลังประดังจะผลาญ
ทะยานรบ
O ไม้กระบองก็คอยทะยอยประจบ-
กะโล่และร่างระหว่างประภพ-
กระทบกัน !
O ความยุแยงประดุจจะฉุดประจัน
และเสียงวะแว่ว ฤ แผ่ว ฤ ผัน-
ละสัญญา
O ใจกระเหิมกระหายก็ผ้ายก็พา-
คระไลลุล่วง บ ห่วงชิวา-
จะพร่าผลาญ
O นิ้วกระดิกกระเดื่องเพราะเคืองประสาน
กมละขุ่น, กระสุนทะยาน
สะท้านเสียง
O ลิ่วกระทบกะร่างก็ร่างนะเอียง-
ลุหิตะนองก็กองและเคียง
กะศพคน
O โอ รึ ชีพะนี้จะพลีเพราะมน-
ตะเป่าระรวย .. ก็ฉวยกมล-
ทุรนตาม ?
O โอ อุบละช่อ บ รอลุยาม
บ พุ่ง บ แทงปะแสงพิราม
นิรันดร


........................................................
ศัพท์บางคำ

กุธะ...โกรธ
มุหะ...โมหะ...เมาหะ... หลง
มุสะ...มุสา... มดเท็จ
สุตะ...โสตะ...หู...แผลงต่อเป็น...ได้ยิน...ได้ฟัง






Create Date : 01 กรกฎาคม 2560
Last Update : 26 มิถุนายน 2561 6:46:34 น. 2 comments
Counter : 1579 Pageviews.

 
แต่งเก่งมากเลย แต่ไม่นิยมอ่านเท่าใด มันต้องใช้ความพยายามในการแปลศัพท์

ชอบอ่านกลอนมากกว่า มันรู้สึกผ่อนคลายกว่าฉันท์เยอะ
แต่ฉันท์ก็สะท้อนภูมิปัญญาของผู้แต่งได้ดีค่ะ


โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 3 กรกฎาคม 2560 เวลา:14:52:24 น.  

 


ครับ .. ต้องคนที่อ่านบ่อยๆ จึงจะจำศัพท์ได้
ฉันท์ อย่างไรเสียก็เดินเรื่องไม่ได้ดีเท่ากลอนแปด

โดยเฉพาะบทนารีปราโมชนี่ ถ้อยความที่จะสื่อ
สู้กลอนแปดไม่ได้เลย ..

แต่ใช้เขียนแนวการเมือง พอได้ครับ


โดย: สดายุ... วันที่: 3 กรกฎาคม 2560 เวลา:15:52:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.