O โลกะสังวาส .. O กลอนห่อฉันท์ .. . ๘ O จำพลิกลิ้นเล่นเลศด้วยเหตุว่า- เดชศักดากดข่มให้ก้มหัว ศักยภาพมนุษย์จึงทรุดตัว- แค่เพียงชั่วแฉกลิ้นแดะดิ้นความ O พร้อมถ้อยคำตัดสินที่รินหลั่ง ถ้วนชอบชังถุยถ่ม ฤา ข่มข้าม ชั่ววูบที่แสงวับนั้นดับตาม แค่ชั่วยามมัวเมา ก็ เข้าครอง .. ๑๔ O หยักแหลม สิ แย้มมรรคะประลัย ผิวะไม่ประเมินมอง เข่นฆาตเพราะอาชญะผยอง ก็จะต้องกะตัวตน O ตัวจ้อย ฤ คอยจะผละจะไพล่ ระยะใกล้จะเสียกล นิ่งคอย ฤ คอย .. อริวิจล จะลุพ้นกะภัยผลาญ ? O สังวาสกะอาชญะพลัง เหมาะเจาะจังหวะจดจาร- เรื่องกล่าว ณ คราว .. มธุสุวาน- ปะทุซ่าน บ ขุ่น, .. ใส O รุมลิ้มกระหยิ่ม, สุขะ ณ จิต- กระอุฤทธิรำไร โค้งฟ้าวลาหกะและไพ- จิตระใด ก็ เหนี่ยว, ดอง O สรรเสริญ ฤ เกิน .. ผัสะกระทบ ตรัยะภพะครอบครอง- พาดความปณาม, มธุระผอง- ผัสะซ้อง ก็ จางสูญ ! O สายพันธุอันตรรกะปลาต บริภาษะเพิ่มพูน แขวนขวัญกะบันดละอดูร ดละกูณฑะสุมขอน O เกรงกรรมะทำนุยุติธรรม อุปถัมภ์จะถูกทอน จึงกรรมะนำผ-ละขจร- ะสะท้อน กะ สาไถย O แว่ววาทะ, อารยะประเทศ- ก็ลุเจตะแห่งใจ ผลนำลุกรรม, นยะ ณ นัย- ะนะใครจะขบขัน? O เชิดชู บ รู้จะเคอะจะเขิน บ สะเทิ้น กะ รู้ทัน จึงวาทะพากระแหนะกระนั้น ดุจะอั้น กะ ยางอาย O สามารถเหมาะอาชวะประสาร- ะก็ลาญเพราะทำลาย ด้วยพิษะริษยะสยาย- พละผ้ายและแผดเผา O ขีดกรอบระบอบระบุระบิล มุสะลิ้น ก็ ชำเรา- สรรพโสตอุโฆษคุณะเฉลา สติเขลา ก็ ร่วมขาน O ลมเห่และเพทนะผจง ระบุบ่งจะรำบาญ- ยั่วแย้ง, ตะแบง กฏะผสาน ยุติ-ต้านและตื่นตัว O คมคำ ฤ ทำนุอุปสรรค เหมาะจะกัก .. จะให้กลัว เห็นท่ามุสา, ภวะสลัว- ฤ จะถัว ณ ทั่วไท ? O กบจ้อยชะรอยจะเยาะจะยั่ว ฤ จะกลัวกะห่างไกล ซึ่งหน้าเหมาะท่า, ผิวะจะไหว- และไถลปลาตรอย O บังนิ่งประวิงอริพิสัย ดุจะใคร่เกาะรอคอย- ฟันแหลม ผิ แย้มระยะ, จะลอย- ชิวะน้อยประคองนาม O รอว่าชลาลัยะกระแส ผิวะแปร, จะป้องปราม- คมฟันและบรรลัยะ ณ ยาม- ยุติ, คร้ามจะขบลง O ลมเห่และเล่หะอปการ ะสุวานะแวดวง โหนเสียงระเรียงนยะผจง- อุปสงคะสืบสาน O บรรดา .. มุสา, พฤติวิกล, ชุลิคน, และหมอบคลาน- พันลึกผนึกคติพิชาน วิตถาระมุ่งทำ O แทงโสตอุโฆษนิติวิกรม ะก็ขม กะ คมคำ กลบโสตะโฆษณะกลัม- พ-ระทำนุสาไถย O ตราบแถน ลุ แผ่นธุวะชลา- ลัยะภาสะอำไพ ลอบปองคระลองรณะประลัย ปะทุให้สะพรั่งหาว ! O ร่างจ้อยเกาะคอยชละและวา- ตะ, ประภาสะพร่างพราว คมฟันและบรรลัยะ, ก็ราว- ระยะท่าวจะทบลง O สาคระย้อนพฤติวิถี บุพะวีระแวดวง- ปัญญา, เดาะชานุกะและชง- ฆะละพงศะแนบพื้น ! O สายพันธุอันตรรกะปลาต ยุรยาตระเหยียบยืน จีบปากจะลากพสุธะผืน ปะทะกลืนกะพื้นฟ้า ? O เพียบภาษะอารยะระบาย คละประกาย ผิ ขนกา เหลี่ยมศัพทะขับรุจิวิภา วรรณะห่าก็เผยเห็น ! .. ๘ O จึงต้องพลิกเรียวลิ้นจนสิ้นบท คำโค้งคดแห่งโฉดก็โลดเต้น ทุบสัตย์แท้ทั้งปวง .. แหลกร่วง, เป็น- ผงธุลีหล่นเร้นในหลืบคำ O แว่ว-วาทีแห่งเธียร .. วกเวียนโสต คำว่าโฉดว่าฉลก็บ่นพร่ำ เปลี่ยนนรกให้งาม .. ด้วยนามธรรม- ที่ค่อยเล็ดลอดคำ .. จนดำรู O สายพันธุ - จัญไร .. จึงไหลพราก ร่วมฝนหลากเอ่อระลอก .. ผ่านคอกหมู คลุกเคล้ากันแวบเดียว .. เมื่อเหลียวดู ก็ถึงรู้ - 'คลุก'นั่น .. 'เคล้า'กันดี ! =================== คำศัพท์บางคำ ชานุกะ - - น. เข่า ชันนุ หรือ ชันนุกะ ก็ใช้. (ป. ส.) ชงฆ์ - - (มค. ชงฺฆ สก. ชงฺฆา) น. แข้ง (เหมือน ชงฆา) วีระ - - ว. กล้าหาญ. (ป. ส.) ท่าว - - (กลอน) ก. ล้ม ทบ ซํ้า ยอบลง เดิน ธุว - - (มค. ธุว) ว. มั่น, แน่น, ไม่หวั่นไหว, ไม่เปลี่ยนแปลง, เที่ยง, ยั่งยืน, (จะแปลว่า แผ่นดิน, ภูเขา, หลัก, คำปฏิญญา ก็ได้). กลัมพร - - [กะ-ลำ-พอน] น. โทษใหญ่, ความฉิบหาย, เขียนเป็น กระลำพร หรือ ย่อเป็น กระลำ ก็มี.   Create Date : 16 สิงหาคม 2560 5 comments Last Update : 2 มีนาคม 2562 8:50:39 น. Counter : 1646 Pageviews. Share Tweet

เข้าใจแต่งนะคะสรุปว่า "ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาเจอกัน" ๕๕๕   โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 17 สิงหาคม 2560 17:11:54 น.

ลึกซึ้งทางภาษาไทยมากนะครับ แม่เอื้อย 555 ระหว่างสุภาษิตหน้าฝน .. กับกลอนที่พยายาม แทรกคำสุภาษิตยอดนิยม .. ยังไงเสียกลอนแปดย่อมสื่อความได้ชัดกว่าอยู่ดี จริงไหมครับ   โดย: สดายุ... 17 สิงหาคม 2560 19:30:19 น.

ถ้าว่าไปแล้ว ตามความคิดแม่เอื้อย เรื่องฉันท์กับกลอน ก็เปรียบ เหมือน ขนมทองหยิบ ฝอยทอง ทองหยอด กับ ขนมบัวลอย แกงบวดเผือก บวดมัน มันมีความต่างกันอย่างแน่นอน ฉันท์เขียนยาก เข้าใจยาก คนแต่งต้องมีภูมิระดับเทพแบบคุณก็จะมองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับแม่เอื้อยไม่สันทัดและก็ไม่ค่อยชอบอ่าน ขี้เกียจแปล ถนัดกลอนแปดมากกว่า ประมาณว่า กินง่ายถ่ายคล่องดีค่ะ สายพันธุ์..ต้องมีการันต์ หรือเปล่าคะ   โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 18 สิงหาคม 2560 9:04:54 น.

แม่เอื้อย .. ผมเองไม่ได้จบภาษาไทยมาครับ ที่ต้องใช้ บาลี สันสกฤต ในฉันท์ เพราะรูปแบบมันเอื้อ ฉันท์ มาจากอินเดีย .. ก็ต้องใช้คำอินเดีย เพราะแยกอ่านคำ ลหุ ได้ คำไทยจำนวนมาก เราเอา บาลี สันสกฤต มาใช้ พันธุ์ .. เราใส่การันต์ เพราะไม่ต้องการเสียง ธุ เหมือนแช่แข็งไว้ ไม่ให้มีบทบาท .. พอดีว่า วรรคนี้ ผมต้องการเสียง ธุ จึงปล่อยการันต์ออก ให้ ธุ เป็นอิสระมีบทบาทได้ .. อิๆๆ เพื่อให้ลง 8 คำได้พอดี สายพันธุ - จัญไร .. จึงไหลพราก เพราะหากไม่อ่านคำว่า ธุ คำจะขาด จังหวะจะเสียทันที หรือ กลายเป็นกลอน 7 ไป กลอน 8 ต้องอ่าน 3-2-3 ครับ   โดย: สดายุ... 18 สิงหาคม 2560 9:42:05 น.

O ค้อมขันธะอัญชลิตะสรวง จิตะบวงและบนบาน ตาปิดนิมิตะก็ผสาน- วิญญาณะหยัดยืน   โดย: สดายุ... 6 กันยายน 2560 16:22:44 น.